មេរៀនទី ១២៩ ៖ ថែស្សាឡូនីចទី ២

មេរៀនទី ១២៩

ថែស្សាឡូនីចទី ២

សេចក្តីផ្ដើម

មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយពីសរសេរសំបុត្រទីមួយរបស់លោកដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីចហើយ ប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទីពីរដល់ពួកគេ ដែលលោកបានបញ្ជាក់នូវសេចក្ដីពិតអំពីការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ លោកបានបង្រៀនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងមិនយាងមកម្ដងទៀតឡើយ រហូតបន្ទាប់ពីការក្បត់សាសនាមួយបានកើតឡើង ។ បន្ទាប់មក ប៉ុលបានប្រកាសទាស់នឹងការខ្ជិលច្រអូស ហើយបានទូន្មានដល់ពួកបរិសុទ្ធ « កុំឲ្យរសាយចិត្តខាងឯការល្អឡើយ » ( ថែស្សាឡូនីចទី ២ ៣:១៣ ) ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ថែស្សាឡូនីច ទី២ ១-២

ប៉ុលលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធដោយព្យាករពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីប្រកាសដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ដូចខាងក្រោមនេះ ៖

រូបភាព
អែលឌើរ ជេហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន

« ខ្ញុំសូមនិយាយទៅកាន់មនុស្សទាំងអស់ ជាពិសេសដល់យុវវ័យនៃសាសនាចក្រថា បើសិនជាអ្នកពុំទាន់បានត្រៀមខ្លួននៅឡើយទេ នៅថ្ងៃមួយ អ្នកនឹងឃើញថា ខ្លួនអ្នកត្រូវបានហៅឲ្យការពារជំនឿអ្នក ឬប្រហែលជាស៊ូទ្រាំនឹងការបំពានផ្ទាល់ខ្លួនខ្លះៗជាសាមញ្ញ ពីព្រោះតែអ្នកគឺជាសមាជិកមួយរូបនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទថ្ងៃចុងក្រោយ » ( « The Cost—and Blessings—of Discipleship » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៦ ) ។

ចូរសុំឲ្យសិស្សលើកដៃឡើង ប្រសិនបើពួកគេធ្លាប់ការពារសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្លួន ឬបានស៊ូទ្រាំនឹងការផ្ទុយ ដោយសារតែពួកគេជាសមាជិកនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ខ្លួន ។

សូមពន្យល់ថា ប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទីពីរដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីច ហើយបានថ្លែងពីប្រធានបទមួយចំនួន រួមទាំងការផ្ទុយដែលពួកបរិសុទ្ធកំពុងជួបប្រទះផងដែរ ។ នៅពេលសិស្សសិក្សា ថែស្សាឡូនីចទី ២ ១ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលគោលការណ៍មួយ ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការផ្ទុយ និងការឈឺចាប់ដែលពួកគេអាចនឹងជួបក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ថែស្សាឡូនីចទី ២ ១:៣-៥ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលពីហេតុផល ដែលប៉ុលបានសរសើរដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីច ។

ហេតុអ្វីប៉ុលសរសើរដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីច ?
យោងតាម ខទី ៥ តើពួកបរិសុទ្ធទាំងនោះនឹងទទួលបានរង្វាន់អ្វីខ្លះពេលស៊ូទ្រាំនឹងការផ្ទុយ និងទុក្ខវេទនាដោយ « អំណត់ និងសេចក្ដីជំនឿ » ?
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះ នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះទាក់ទងនឹងរបៀបដែលយើងនឹងបានពរជ័យ ប្រសិនបើយើងស៊ូទ្រាំនឹងការផ្ទុយ និងទុក្ខវេទនាដោយអំណត់ អត់ធ្មត់ និងសេចក្ដីជំនឿនោះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែប្រាប់នូវគោលការណ៍ស្រដៀងគ្នានេះដូចតទៅ ៖ ប្រសិនបើយើងស៊ូទ្រាំនឹងការផ្ទុយ និងទុក្ខវេទនាដោយអំណត់ និងសេចក្ដីជំនឿ នោះយើងនឹងបានរាប់ថាសក្ដិសមនឹងនគរព្រះហើយ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ឌៀថើរអេស្វ.អុជដូហ្វ នៃគណៈប្រធានទីមួយ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថា្នក់ស្ដាប់រកអត្ថន័យនៃការស៊ូទ្រាំដោយអំណត់ ៖

រូបភាព
ប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ

« ការអត់ធ្មត់ពុំមែនជាការចាំរងតែអំពើ ឬក៏ពុំមែនជាការពុំធ្វើអ្វីសោះ ដោយសារតែការភ័យខ្លាចរបស់យើងនោះឡើយ ។ «ការអត់ធ្មត់មានន័យថាជាការរង់ចាំ និង ការស៊ូទ្រាំយ៉ាងសកម្ម ។ វាមានន័យថា ការនៅជាប់នឹងអ្វីមួយ ហើយធ្វើឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពរបស់យើង—ធ្វើការ មានសង្ឃឹម ហើយអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ទ្រាំទ្រនឹងការលំបាកដោយចិត្តមុតមាំ សូម្បីតែវាត្រូវពន្យាពេលចំពោះបំណងប្រាថ្នានៅក្នុងដួងចិត្តយើងក្ដី ។ ការអត់ធ្មត់ពុំគ្រាន់តែជាការប្រកាន់ខ្ជាប់ដោយធម្មតានោះទេ វាគឺជាប្រកាន់ខ្ជាប់បានយ៉ាងល្អ ! » ( « Continue in Patience » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៥៧ ) ។

យោងតាមប្រធាន អុជដូហ្វ តើការស៊ូទ្រាំដោយអំណត់មានន័យដូចម្ដេច ?
ហេតុអ្វីយើងត្រូវការសេចក្ដីជំនឿដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងការផ្ទុយ និងទុក្ខវេទនាដោយអំណត់ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាពីមនុស្សម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់ ឬធ្លាប់អានពីគាត់ពីក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលគាត់បានស៊ូទ្រាំនឹងការលំបាក និងទុក្ខវេទនាដោយស្មោះត្រង់ និងអំណត់ ។

តើអ្នកគិតថានរណាបានបង្ហាញពីរបៀបការស៊ូទ្រាំនឹងឧបសគ្គ និងទុក្ខវេទនាដោយស្មោះត្រង់ និងអំណត់អត់ធ្មត់ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីឧបសគ្គ និងទុក្ខវេទនាដែលពួកគេកំពុងជួបប្រទះនៅសព្វថ្ងៃនេះ ហើយកំណត់ពីរបៀបដែលពួកគេអាចស៊ូទ្រាំនឹងការប្រឈមទាំងនេះដោយអំណត់ និងសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យពួកគេអធិស្ឋានសូមជំនួយ ។

សូមពន្យល់ថា ដូចដែលបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុង ថែស្សាឡូនីចទី ២ ១:៦–១០ ប៉ុលបានព្យាករអំពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមចែកសិស្សជាក្រុម ដែលមួយក្រុមៗមានគ្នាពីរ ឬបីនាក់ ។ សូមអញ្ជើញក្រុមនីមួយៗឲ្យអាន ថែស្សាឡូនីចទី ២ ១:៦–១០ រួមគ្នា ហើយពិភាក្សាសំណួរទាំងឡាយខាងក្រោម ។ ( អ្នកអាចសរសេរសំណួរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ឬ ចែកក្រដាសដល់ពួកគេ ) ។ សូមឲ្យសិស្សកត់ត្រាចម្លើយរបស់ពួកគេចូលក្នុងសៀវភៅសរសេរ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។

តើពាក្យ និងឃ្លាអ្វីខ្លះ ដែលប៉ុលបានប្រើ ដើម្បីពិពណ៌នាអំពីការយាងមកជាលើកទីពីរ ?
តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះមនុស្សសុចរិត នៅពេលការយាងមកជាលើកទីពីរមកដល់ ?
តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះមនុស្សទុច្ចរិត នៅពេលការយាងមកជាលើកទីពីរមកដល់ ?

ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យប្រាប់អំពីការរកឃើញរបស់ក្រុមពួកគេដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។ សូមសរសេរសេចក្តីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មនុស្សសុចរិតនឹងបានសម្រាក ហើយមនុស្សទុច្ចរិតនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ។

តើអ្នកគិតថា ពួកសុចរិតនឹងបានសម្រាកពីអ្វី ?
តើគោលលទ្ធិនេះអាចលួងលោមចិត្តអ្នក ដែលកំពុងស៊ូទ្រាំនឹងការលំបាកនៅបច្ចុប្បន្ននេះ ដោយសារតែការតាំងចិត្តចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?

ចូរសុំឲ្យសិស្សលើកដៃឡើង ប្រសិនបើពួកគេធ្លាប់ងឿងឆ្ងល់ថា តើការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងមកដល់នៅពេលណា ។ សូមពន្យល់ថា ពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីចបានងឿងឆ្ងល់ពីរឿងនេះដែរ ហើយប៉ុលបានព្រួយចិត្តខ្លាចថា ពួកគេអាចយល់ខុស ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:១-២ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើល តើប៉ុលបានគិតថា អ្វីទៅដែលពួកបរិសុទ្ធនៅថែស្សាឡូនីចអាចនឹងធ្វើការសន្និដ្ឋានអំពីពេលវេលានៃការយាងមកជាលើកទីពីរ ។

ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:១-៣ គឺជាវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ ការសិក្សាចំណេះចំណានខគម្ពីរ នឹងជួយសិស្សឲ្យបង្កើននូវការយល់ដឹងរបស់ពួកគេអំពីគោលលទ្ធិគ្រឹះ ហើយត្រៀមខ្លួនដើម្បីបង្រៀនវាទៅដល់អ្នកដទៃ ។ អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់ឲ្យសិស្សគូសចំណាំចំណេះចំណានខគម្ពីរនេះតាមរបៀបជាក់លាក់មួយ ដើម្បីពួកគេងាយស្រួលរកវាឃើញ ។ សូមបើកយោងទៅយោបល់ក្នុងការបង្រៀននៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ ដើម្បីជួយសិស្សជាមួយនឹងចំណេះចំណានខគម្ពីររបស់ពួកគេ ។

តើប៉ុល មិន ចង់ឲ្យពួកថែស្សាឡូនីចជឿលើអ្វីខ្លះ ដែលទាក់ទងនឹងពេលវេលានៃការយាងមកជាលើកទីពីរ ? ( ថាវានឹងកើតឡើងឆាប់ៗ ) ។

ចូរសុំឲ្យសិស្សអាន ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:៣ ដោយស្ងាត់ស្ងៀមរកមើលថាតើប៉ុលបានថ្លែងថាអ្វីខ្លះនឹងកើតឡើងពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « ថ្ងៃនោះ » សំដៅទៅលើការយាងមកជាលើកទីពីរ ហើយ « សេចក្ដីក្បត់ » សំដៅលើការក្បត់សាសនា ។

តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ អំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីរមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗ ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែស្គាល់សេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នានេះ ៖ ពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មានការក្បត់សាសនាមួយនឹងកើតឡើង ) ។

សូមចង្អុលបង្ហាញថា នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ប៉ុលបានណែនាំឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រនៅក្នុងជំនាន់របស់លោក គួរតែខ្វល់ខ្វាយឲ្យបានច្រើនពីការក្បត់សាសនាដែលបានចាប់ផ្ដើមរួចទៅហើយនៅក្នុងចំណោមពួកគេ ជាជាងអំពីពេលវេលានៃការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់បន្ថែមទៀតអំពីអត្ថន័យនៃការក្បត់សាសនា សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានឲ្យឮៗនូវការពន្យល់ខាងក្រោមនេះ ៖

« បន្ទាប់ពីការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មនុស្សទុច្ចរិតបានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញដល់សាវក និង សមាជិកនៃសាសនាចក្រ និង បានសំឡាប់ពួកគេជាច្រើននាក់ទៀតផង ។ ជាមួយនឹងសេចក្តីស្លាប់របស់សាវក កូនសោនៃបព្វជិតភាព និងការដឹកនាំសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពត្រូវបានដកចេញពីផែនដី ។ សាវកបានរក្សាគោលលទ្ធិនៃដំណឹងល្អឲ្យនៅបរិសុទ្ធ និងការពាររបៀបរៀបរយ និងបទដ្ឋាននៃភាពសក្តិសមសម្រាប់សមាជិកសាសនាចក្រ ។ ដោយសារគ្មានសាវក ក្រោយមកគោលលទ្ធិត្រូវបានកែប្រែ ហើយមានការផ្លាស់ប្តូរដោយគ្មានការអនុញ្ញាតនៅក្នុងការរៀបចំសាសនាចក្រ និងពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាព ដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងការប្រគល់អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ( ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ៖ មគ្គុទេសន៍ចំពោះការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ៣៥ ) ។

ដោយផ្អែកទៅលើការយល់ដឹងអំពីការក្បត់សាសនានេះ ហេតុអ្វីការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់គឺជារឿងចាំបាច់ ?

សូមពន្យល់ថា « មនុស្សដែលជាគូបាប » ដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:៣ សំដៅទៅលើសាតាំង ។ ការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ រួមបញ្ចូលទាំងការចេញមកនៃព្រះគម្ពីរមរមន បាន « លេចមក » ( ខទី ៣ ) នូវការបោកបញ្ឆោតរបស់សាតាំង និងពួកពលបរិវាររបស់វា ។

សូមសង្ខេប ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:៤–១៧ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានព្យាករថា ព្រះអម្ចាស់នឹងអនុញ្ញាតឲ្យសាតាំងបោកបញ្ឆោតដល់ពូជពង្សរបស់ផែនដីរហូតដល់ការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ ប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធឲ្យ « មាំមួន »នៅក្នុងកិច្ចការដែលលោកបានបង្រៀនដល់ពួកគេ ( ខទី ១៥ ) ។

ថែស្សាឡូនីច ទី ២ ៣

ប៉ុលព្រមានដល់ជនខ្វះវិន័យ ហើយប្រកាសពីភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន

សូមពន្យល់ថា នៅគ្រានោះប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទីពីររបស់លោកដល់ពួកថែស្សាឡូនីច ដែលសមាជិកសាសនាចក្របានធ្វើពិធីបរិភោគអាហារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ជាទៀងទាត់ ។ ប៉ុន្តែមានសមាជិកមួយចំនួននៅថែស្សាឡូនីចបានចូលរួមនៅក្នុងពិធីបរិភោគអាហារនោះ ប៉ុន្តែមិនព្រមជួយផ្ដល់ ឬរៀបចំអាហារឡើយ ។

តើបញ្ហាអ្វីដែលអាចកើតចេញមកពីស្ថានភាពនេះ ?

សូមសង្ខេប ថែស្សាឡូនីចទី ២ ៣:១–៩ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានប្រាប់ដល់ពួកបរិសុទ្ធស្មោះត្រង់ ហើយបានព្រមានពួកគេអំពីការសេពគប់នឹងជនដែល « ប្រព្រឹត្តខុសរបៀប » ឬគ្មានវិន័យ ( ខទី ៦ ) ។ ប៉ុលក៏បានសរសេរផងដែរថា លោក និងដៃគូលោកបានធ្វើជាគំរូពីភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនខាងសាច់ឈាមដោយការធ្វើការផ្គត់ផ្គង់ដល់ខ្លួនឯង ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ថែស្សាឡូនីចទី ២ ៣:១០-១៣ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាមរកមើលថា តើប៉ុលបានណែនាំឲ្យពួកបរិសុទ្ធធ្វើអ្វីខ្លះទាក់ទងនឹងជនដែលមិនព្រមធ្វើការ ។

យោងតាម ខទី ១២តើប៉ុលបានឲ្យដំបូន្មានអ្វីខ្លះ ដល់ជនដែលមិនព្រមធ្វើការ ? ( ការ« បរិភោគបាយរបស់ខ្លួនគេចុះ ទាំងធ្វើការ » ឬការមានភាពខ្លួនពឹងខ្លួនដោយផ្គត់ផ្គង់សម្រាប់សេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្លួនឯង ) ។
យោងតាម ខទី ១៣តើប៉ុលបានផ្ដល់ឱវាទអ្វីបន្ថែមទៀតទៅដល់ពួកបរិសុទ្ធស្មោះត្រង់ ?
តើឃ្លាថា « កុំឲ្យរសាយចិត្តខាងឯការល្អឡើយ » មានន័យដូចម្ដេច ?
តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចរៀនមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗ ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែស្គាល់សេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នានេះ ៖ យើងត្រូវបានបង្គាប់ឲ្យខិតខំដើម្បីមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ហើយជួយដល់មនុស្សដទៃទៀត ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមមកពីកូនសៀវភៅ ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សស្ដាប់រករបៀបដែលយើងអាចខិតខំដើម្បីមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនបាន ។

« ពរជ័យមួយក្នុងចំណោមពរជ័យជាច្រើននៃការងារ គឺការអភិវឌ្ឍន៍ ការពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯង ។ នៅពេលដែលអ្នកពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯង អ្នកប្រើពរជ័យទាំងឡាយ និង សមត្ថភាពដែលព្រះបានប្រទានដល់អ្នកឲ្យថែរក្សាខ្លួនអ្នក និងគ្រួសាររបស់អ្នក និងដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហារបស់អ្នកផ្ទាល់ ។ ការពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯងមិនមែនមានន័យថា អ្នកត្រូវតែមានលទ្ធភាពធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដោយខ្លួនអ្នកផ្ទាល់នោះទេ ។ ដើម្បីមានភាពពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯងពិតប្រាកដ នោះអ្នកត្រូវតែរៀនពីរបៀបដើម្បីធ្វើការជាមួយនឹងអ្នកដទៃ និងងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ជំនួយ និងកម្លាំងរបស់ទ្រង់ ។

« ចូរចងចាំថា ព្រះមានកិច្ចការដ៏មហិមាឲ្យអ្នកធ្វើ ។ ទ្រង់នឹងប្រទានពរជ័យដល់អ្នកនៅក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់អ្នក ដើម្បីសម្រេចកិច្ចការនោះ » ( ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន [ កូនសៀវភៅ ឆ្នាំ ២០១១ ] ទំព័រ ៤១ ) ។

តើយើងអាចខិតខំឲ្យមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើពរជ័យមួយចំនួននៃភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនមានអ្វីខ្លះ ?

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នៅពេលយើងខិតខំឲ្យមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន នោះព្រះអម្ចាស់នឹងជួយយើងឲ្យបំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់យើង ហើយជួយយើងឲ្យរកឃើញដំណោះស្រាយសម្រាប់បញ្ហារបស់យើង ។

ចូរសុំឲ្យសិស្សពិចារណាថាពួកគេអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីប្រែជាកាន់តែមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួននៅពេលនេះ និងពេលអនាគត ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យដាក់គោលដៅមួយដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យប្រែជាកាន់តែមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងការសម្រេចគោលដៅនោះ ។

សូមសង្ខេប ថែស្សាឡូនីចទី ២ ៣:១៤–១៨ ដោយពន្យល់ថា ប៉ុលបានបញ្ចប់សំបុត្ររបស់លោកដោយទូន្មានដល់ពួកបរិសុទ្ធកុំឲ្យខ្ជិលច្រអូស ហើយដកខ្លួនពីមនុស្សខ្ជិល ហើយមនុស្សរំខានឆាឆៅ ។ ប៉ុន្តែពួកបរិសុទ្ធមិនត្រូវចាត់ទុកពួកគេជាសត្រូវឡើយ ប៉ុន្តែទុកពួកគេជាបងប្អូនប្រុសស្រីនៅក្នុងដំណឹងល្អវិញ ។

សូមបញ្ចប់មេរៀនដោយថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិត ដែលបានបង្រៀននៅក្នុងមេរៀននេះ ។

រូបភាព
រូបសញ្ញាចំណេះចំណានខគម្ពីរ
ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:១–៣

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ៗឲ្យប្រើជំនួយការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ( ដូចជា សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ) ដើម្បីស្វែងរកបទគម្ពីរមួយទៀតក្រៅពី ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:១–៣ ដែលបង្រៀនអំពីការក្បត់សាសនា ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយបទគម្ពីរដែលពួកគេបានរកឃើញ ហើយពន្យល់ពីអ្វីដែលបទគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអំពីការក្បត់សាសនា ។ អ្នកគួរសរសេរសេចក្ដីយោងដែលពួកគេបានរកឃើញនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសយកបទគម្ពីរមួយជាសេចក្តីយោងបទគម្ពីរទៅនឹង ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:១–៣ ។ អ្នកអាចនឹងចង់ណែនាំឲ្យពួកគេសរសេរសេចក្ដីយោងនេះនៅរឹមទំព័រនៃព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:១–៣ ។ សូមពន្យល់ថា ចំណេះចំណានបទគម្ពីរនេះតែងតែត្រូវបានប្រើដើម្បីបង្រៀនអំពីការក្បត់សាសនា និងពីសេចក្ដីត្រូវការនៃការស្ដារឡើងវិញ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រើ ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:១–៣ និងសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរមួយដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀនដើម្បីបង្រៀនអំពីការក្បត់សាសនា ។

សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:៣ ។ ការក្បត់សាសនា

« ‹ ការក្បត់ › គឺជាការបកប្រែមកពីពាក្យជាភាសាក្រិកថា អាប៉ូស្តាស៊ីយ៉ា ជាពាក្យដែលមានន័យប្រហាក់ប្រហែលនឹងពាក្យ ‹ ការបះបោរ › ឬ ‹ ការផ្ដួលរំលំ › ។ ហេតុដូច្នេះហើយទើបប៉ុលបានថ្លែងពីការទាស់នឹងដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាជាងការចេញពីដំណឹងល្អបន្តិចម្ដងៗ ។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ការនិមិត្តរបស់នីហ្វៃអំពីអនាគតបានបង្រៀនលោកថា ‹ វង្សអ៊ីស្រាអែល › បានចូលរួមនឹងពួកនៅក្នុងអគារដ៏ធំ ហើយទូលាយដើម្បី ‹ ទៅច្បាំងនឹងពួកសាវក១២នាក់នៃកូនចៀម » ( នីហ្វៃទី ១ ១១:៣៥ ) ។ ការក្បត់សាសនាពុំគ្រាន់តែជាការបាត់បង់នូវសេចក្ដីពិតប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាជាការបះបោរដ៏សកម្មមួយកើតឡើងនៅក្នុងរាស្ត្រនៃសេចក្ដីសញ្ញា » ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៤៥៣ ) ។

អែលឌើរ អិម រ័សុល បាឡឺដ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ថា ការក្បត់សាសនាបានកើតឡើងដោយសារមនុស្សបានបដិសេធព្រះគ្រីស្ទ និងពួកសាវករបស់ទ្រង់ ៖

« ជាសង្ខេប ក្នុងចន្លោះពេលខ្លីនៃបណ្តាឆ្នាំ ដែលគ្របដណ្ដប់ដោយព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី … មនុស្សបានបែរមកទាស់នឹងព្រះគ្រីស្ទ និងពួកសាវករបស់ទ្រង់ ។ ភាពក្រឡាប់ចាក់បានមានទំហំយ៉ាងធំក្រៃ ដែលយើងបានដឹងថា វាជាការក្បត់សាសនាដ៏ធំដែលនាំឲ្យគ្មានការរីកចម្រើនខាងសេចក្ដីជំនឿ និងល្ងិតល្ងង់អស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍ដែលហៅថា យុគសម័យខ្មៅងងឹត ។

«ឥឡូវ ខ្ញុំត្រូវថ្លែងឲ្យច្បាស់អំពីរយៈកាលនៃការក្បត់សាសនា និងភាពល្ងិតល្ងង់ខាងវិញ្ញាណដែលកើតឡើងជាប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងនេះ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌យើងស្រឡាញ់កូនចៅរបស់ទ្រង់ទាំងអស់ ហើយទ្រង់ចង់ឲ្យពួកគេទាំងអស់ទទួលបានពរជ័យនៃដំណឹងល្អក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ ពន្លឺខាងវិញ្ញាណពុំបាត់បង់ ដោយសារតែព្រះបែរចេញពីកូនចៅទ្រង់នោះទេ ។ តែភាពល្ងិតល្ងង់ខាងវិញ្ញាណកើតឡើង នៅពេលកូនចៅរបស់ទ្រង់បែរខ្នងពួកគេដាក់ទ្រង់វិញទេតើ » ( « Learning the Lessons of the Past » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៣២ ) ។

ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២:៣ ។ ការកែទម្រង់ និង ការស្តារឡើងវិញ

មនុស្សជាច្រើនដែលបានរស់នៅបន្ទាប់ពីពួកសាវកបានស្លាប់ បានបន្តធ្វើតាមព្រះអម្ចាស់ ។ ការតាំងចិត្តរបស់ពួកគេចំពោះព្រះអម្ចាស់មានភាពរឹងមាំ ដែលពួកគេសុខចិត្តរងទុក្ខនឹងការប្រឆាំងជំទាស់រហូតដល់សេចក្ដីស្លាប់ ដោយសារតែជំនឿរបស់ពួកគេផងដែរ ។ នៅក្នុងគ្រានៃការកែទម្រង់នេះ មនុស្សជាច្រើនបានដឹងថា ការបង្រៀនមួយចំនួនរបស់ពួកគ្រីស្ទានបានផ្លាស់ប្ដូរ ហើយមិនត្រូវនឹងការបង្រៀនមកពីក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបឡើយ ។ ពួកអ្នកកែទម្រង់ទាំងនេះ បានខិតខំតម្រង់ពួកគ្រីស្ទានដោយបទគម្ពីរ ។ ប្រធាន យ៉ូហាន ថេលើរ បានថ្លែងដូចតទៅនេះទាក់ទងនឹងជនដែលខិតខំស្វែងរកសេចក្ដីពិតនៅក្នុងយុគសម័យដ៏ខ្មៅងងឹត ៖

« មានមនុស្សដែលនៅក្នុងយុគសម័យដ៏ងងឹតនោះ ដែលអាចទូលនឹងព្រះ ហើយអាចបើកវាំងនននៃភាពដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ហើយមើលឃើញពិភពដែលមើលមិនឃើញដោយអំណាចនៃសេចក្ដីជំនឿ … មានការបម្រើនៃពួកទេវតា ហើយបើកសម្ដែងអំពីជោគវាសនានៃពិភពលោកនេះនាពេលអនាគត ។ ប្រសិនបើការណ៍ទាំងនោះគឺជាយុគសម័យដ៏ងងឹត ខ្ញុំអធិស្ឋានដល់ព្រះឲ្យប្រទានភាពងងឹតបន្តិចបន្តួចដល់ខ្ញុំ ហើយនាំខ្ញុំចេញពីពន្លឺ និងប្រាជ្ញាដែលបានបើកសម្ដែងនៅក្នុងជំនាន់របស់យើង » ( នៅក្នុង Journal of Discourses ១៦:១៩៧ ) ។ ( សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមស្ដីពីការខិតខំដ៏ស្មោះត្រង់នៃពួកអ្នកកែទម្រង់ទាំងនេះ សូមមើល ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន « The Way Home » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ទំព័រ ១៥–១៦, សូមមើលផងដែរ ការប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ៖ មគ្គុទេសន៍ចំពោះការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ៤៥-៤៦ ) ។

ដោយសារតែការខិតខំរបស់ពួកអ្នកកែទម្រង់ទាំងនេះ និងពួកអ្នកដើរតាមព្រះដ៏ស្មោះត្រង់ផ្សេងទៀត នោះសេចក្ដីពិតអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងផែនការរបស់ទ្រង់ បាននៅរស់រានមានជីវិតមិនស្ថិតនៅក្នុងការក្បត់សាសនា ហើយអាចរកឃើញនៅក្នុងសាសនាលើផែនដីនេះ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សេចក្ដីពិតដែលចាំបាច់សម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើងត្រូវបានបាត់បង់ ក៏ដូចជាសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដើម្បីចាត់ចែងកិច្ចការ និងការចាត់ចែងពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនានា ។ ព្រះអម្ចាស់បានអះអាងដល់អស់អ្នកដែលនៅក្នុងសាសនាចក្រដទៃថា ការស្ដារឡើងវិញនៃសាសនាចក្រ និងព្រះគម្ពីរមរមនមិនបានប្រកាសថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេបានបង្រៀនគឺជារឿងខុសឆ្គងនោះទេ ៖ « មើលចុះ យើងមិននាំមកដើម្បីបំផ្លាញនូវអ្វី ដែលពួកគេបានទទួលហើយនោះទេ ប៉ុន្តែដើម្បីកសាងវាឡើង » ( គ. និង ស. ១០:៥២ ) ។ ដោយសារហេតុផលនេះហើយ ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ដែលរស់នៅលើផែនដីនេះឲ្យ « នាំមកជាមួយអ្នកនូវសេចក្ដីល្អ និងសេចក្ដីពិតទាំងអស់ដែលអ្នកបានទទួលមកពីគ្រប់ប្រភព ហើយមកកាន់យើងចុះ ហើយសូមឲ្យយើងមើល បើយើងអាចបន្ថែមអ្វីទៅលើវានោះ » « The Marvelous Foundation of Our Faith » EnsignឬLiahonaខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០២ ទំព័រ ៨១ ) ។