មេរៀនទី ៤
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ
សេចក្ដីផ្ដើម
មេរៀននេះនឹងជួយសិស្សឲ្យយល់ពីសារៈសំខាន់នៃការសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ និង ការអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងស្រុងដែលជាផ្នែកមួយនៃវគ្គសិក្សានេះ ។ សិស្សក៏អាចរៀនពីវិធីកែលម្អការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេផងដែរ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
សេចក្ដីត្រូវការសម្រាប់ ការសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព
សូមឲ្យ សំណៅចម្លង មួយនៃ ការស្ទង់មតិខាងក្រោមនេះដល់សិស្សគ្រប់គ្នា ។ សូមអញ្ជើញ សិស្សពិចារណាពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នោះ ហើយគូសចំណាំចម្លើយរបស់ខ្លួនជាបន្តបន្ទាប់ ។ សូមបញ្ជាក់អះអាងដល់សិស្សថា អ្នកនឹងពុំសុំឲ្យពួកគេប្រាប់ពីចម្លើយរបស់ពួកគេឡើយ ។
បន្ទាប់ពីសិស្សបញ្ចប់ការស្ទង់មតិនេះហើយ សូមអញ្ជើញឲ្យពួកគេពិចារណាអំឡុងពេលរៀនមេរៀននេះពីរបៀបដែលពួកគេអាចធ្វើឲ្យការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេបានប្រសើរឡើង ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« ព្រះគម្ពីរមាននូវព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយជាអាងនៃទឹករស់ដែលយើងមានសិទ្ធិប្រើបាន ហើយដែលយើងអាចផឹកបានយ៉ាងច្រើន ហើយយូរអង្វែង ។ …
« តាមរយៈសកម្មភាពធម្មតាជារៀងរាល់ថ្ងៃ អ្នក និង ខ្ញុំបាត់បង់សារជាតិទឹកយ៉ាងច្រើនដែលជាផ្នែកយ៉ាងសំខាន់ដល់រូបកាយរបស់យើង ។ ការស្រេកទឹកគឺជាការត្រូវការទឹកពីកោសិការាងកាយ ហើយសារជាតិទឹកនៅក្នុងរូបកាយយើងត្រូវតែបំពេញបន្ថែមជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ តាមពិតទៅ វាមិនសមឡើយដែលត្រូវ‹ បំពេញ › សារជាតិទឹកម្ដងម្កាល ខណៈដែលមានកង្វះទឹកក្នុងខ្លួនយ៉ាងច្រើននៅចន្លោះពេលដ៏យូរនោះ ។ វាគឺជារឿងពិតដូចគ្នាចំពោះតម្រូវការខាងវិញ្ញាណដែរ ។ ការស្រេកឃ្លានខាងវិញ្ញាណគឺជាសេចក្ដីត្រូវការមួយសម្រាប់ទឹករស់ ។ លំហូរទៀងទាត់មួយនៃទឹករស់គឺមានភាពប្រសើរខ្លាំងណាស់ចំពោះការភ្លក់ម្ដងម្កាល » ( « A Reservoir of Living Water » [ Church Educational System fireside ថ្ងៃទី ៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ១, ៧ broadcast.lds.org ) ។
-
តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះដែលយើងអាចរៀនពីអែលឌើរ បែដណាអំពីអ្វីដែលយើងអាចទទួលបានពីការសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ ? ( សិស្សគួររកឃើញគោលការណ៍មួយដែលស្រដៀងគ្នានឹងគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ នៅពេលយើងសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំ ថ្ងៃ យើងទទួលបាន« ទឹករស់ » ដែលយើងត្រូវការ ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្តារខៀន ) ។
តម្លៃនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធនៅសម័យរបស់យើង
ដើម្បីជួយសិស្សយល់ពីតម្លៃ និង សារៈសំខាន់នៃព្រះគម្ពីរនៅសម័យរបស់យើង អ្នកគួរបង្ហាញវីដេអូ « The Blessings of Scripture » (៣:០៤ )ដែលមាននៅ LDS.org ។ នៅក្នុងវីដេអូនេះ អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ពណ៌នាពីការលះបង់ដែលបុរសម្នាក់បានធ្វើ ដើម្បីជួយឲ្យមនុស្សជាច្រើនឲ្យអាចអានព្រះគម្ពីរប៊ីប ។ ប្រសិនបើអ្នកបង្ហាញវីដេអូនេះ សូមពិចារណាផ្អាកវីដេអូនោះបន្តិចក្រោយពីអែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិនសួរថា « តើអ្វីទៅដែលពួកគេបានយល់ដឹង ហើយជាអ្វីដែលយើងគួរតែយល់ដឹងផងដែរ ? » ( កូដពេលវេលា ១:៥៦ ) ដើម្បីសួរសិស្សថា តើពួកគេនឹងឆ្លើយចំពោះសំណួររបស់លោកដោយរបៀបណា ។ រួចបន្តបង្ហាញវីដេអូ ។ នៅចុងបញ្ចប់នៃវីដេអូនោះ សូមបន្តមេរៀននៅត្រង់ឃ្លាដែលចាប់ផ្ដើមដោយ « បន្ទាប់ពីវីដេអូ … »
ប្រសិនបើអ្នកមិនបង្ហាញវីដេអូ ចូរសុំឲ្យសិស្សបួននាក់ឡើងមកមុខក្ដារខៀន ហើយអានផ្នែកនៃសុន្ទរកថារបស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិនខាងក្រោម។
១. « នៅថ្ងៃទី៦ ខែតុលា ឆ្នាំ១៥៣៦ មានបុរសកម្សត់ម្នាក់ត្រូវបាននាំខ្លួនទៅគុកងងឹតនៅប្រាសាទវិលវ័រឌេ ជិតប្រ៊ុសសេល ប៊េលជីម ។ ប្រហែលជាជិតមួយឆ្នាំកន្លះ បុរសម្នាក់នេះបានរងទុក្ខដោយភាពឯកោនៅក្នុងគុកដ៏កខ្វក់មួយ ។ ឥឡូវនេះ នៅខាងក្រៅជញ្ជាំងប្រាសាទ អ្នកទោសនោះត្រូវគេចងភ្ជាប់នឹងបង្គោលមួយ ។ គាត់មានពេលបន្លឺសំឡេងអធិស្ឋានខ្លាំងៗជាចុងក្រោយ ពីមុនគាត់ត្រូវគេប្រហារជីវិតដោយការព្យួរ-ក ដោយពោលថា ‹ ឱ! ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមបើកព្រះនេត្រស្ដេចប្រទេសអង់គ្លេសផង › រួចគាត់ត្រូវបានគេបង្ក្រាប ។ រំពេចនោះ រូបកាយគាត់ត្រូវគេដុតត្រង់បង្គោលនោះ ។ តើបុរសនេះជានរណា តើត្រូវគេដាក់ទោសដោយរឿងហេតុអ្វីដែរ … ? » ( « The Blessing of Scripture» ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៣២ ) ។
២. « គាត់ឈ្មោះវិល្លិម ធីនឌេល បទឧក្រិដ្ឋរបស់គាត់គឺដោយសារគាត់បានបកប្រែ ហើយបោះពុម្ពព្រះគម្ពីរប៊ីបជាភាសាអង់គ្លេស ។
« … នៅក្នុងការប្រកែកគ្នាមួយជាមួយនឹងអាចារ្យម្នាក់ដែលជំទាស់នឹងការយកព្រះគម្ពីរមកឲ្យមនុស្សសាមញ្ញ លោកធីនឌេលបានសច្ចាថា ‹ ប្រសិនបើព្រះទុកឲ្យខ្ញុំមានជីវិតតែបន្តិចទៀត ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យក្មេងប្រុសកសិករម្នាក់ ដែលប្រើនង្គ័ល ចេះដឹងព្រះគម្ពីរច្រើនជាងសម្ដេចសង្ឃទៅទៀត ! › …
« លោកវិល្លិម ធីនឌេល ពុំមែនជាមនុស្សដំបូង ឬក៏ចុងក្រោយគេនៃជនរស់នៅក្នុងប្រទេស និង ភាសាជាច្រើនដែលបានលះបង់ សូម្បីតែសេចក្ដីស្លាប់ ដើម្បីនាំព្រះបន្ទូលនៃព្រះឲ្យចេញផុតពីភាពអាប់អួរឡើយ ។ … តើពួកគេបានដឹងអ្វីខ្លះអំពីសារៈសំខាន់នៃដំណឹងល្អដែលយើងក៏ត្រូវដឹងដែរនោះ ? តើមនុស្សដែលបានរស់នៅប្រទេសអង់គ្លេសក្នុងសវត្សរ៍ទី ១៦ ជាអ្នកដែលបានចំណាយប្រាក់យ៉ាងច្រើន ហើយបានប្រថុយប្រថាននឹងគ្រោះថ្នាក់ដើម្បីមានព្រះគម្ពីរប៊ីបនោះបានយល់ដឹងអ្វីខ្លះ ជារឿងដែលយើងក៏គួរតែយល់ដឹងដែរនោះ ? ( « The Blessing of Scripture »ទំព័រ ៣២ ) ។
សូមសួរសិស្ស ៖
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា មនុស្សបានធ្វើការលះបង់ដ៏ធំបែបនេះដើម្បីមានព្រះគម្ពីរ ?
ចូរសុំឲ្យអ្នកអានទីបីបន្តអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ។
៣. « ក្នុងសម័យលោកធីនឌេល ភាពអវិជ្ជមានខាងបទគម្ពីរកាន់តែរីកសាយភាយ ដោយសារមនុស្សគ្មានព្រះគម្ពីរប៊ីបប្រើច្រើន ។ សព្វថ្ងៃនេះព្រះគម្ពីរប៊ីប និង ព្រះគម្ពីរផ្សេងទៀតមានគ្រប់ទីកន្លែង ប៉ុន្តែមានការកើនឡើងនូវភាពអវិជ្ជាខាងបទគម្ពីរ ដោយសារមនុស្សពុំបើកវា ។ ជាលទ្ធផល ពួកគេបានបំភ្លេចអ្វីដែលជីដូនជីតាពួកគេដឹង » ( « The Blessing of Scripture »ទំព័រ ៣៣ ) ។
សូមសួរសិស្ស ៖
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាមនុស្សខ្លះនៅសម័យយើងនេះមិនអានព្រះគម្ពីរ ស្របតាមសមត្ថភាពរបស់ខ្ឡួន ?
ចូរសុំឲ្យអ្នកអានទីបួនបន្តអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ។
៤. « សូមពិចារណាអំពីទំហំនៃពរជ័យរបស់យើងក្នុងការមានព្រះគម្ពីរប៊ីប និងព្រះគម្ពីរ ៩០០ ទំព័របន្ថែមទៀតរួមមាន ព្រះគម្ពីរមរមន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា និង មុក្តាដ៏មានតម្លៃមហិមា ។ … ប្រាកដណាស់ តាមរយៈពរជ័យនេះ ព្រះអម្ចាស់កំពុងមានបន្ទូលប្រាប់យើងថា សេចក្ដីត្រូវការរបស់យើងសម្រាប់ការប្រើព្រះគម្ពីរឲ្យបានញឹកញាប់គឺធំជាងជំនាន់ណាៗទាំងអស់ » ( « The Blessing of Scripture »ទំព័រ ៣៥ ) ។
បន្ទាប់ពីវីដេអូនេះ ( ឬបន្ទាប់ពីអ្នកអានទីបួនបញ្ចប់ការអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ) សូមអញ្ជើញសិស្សពន្យល់ពីអ្វីដែលពួកគេជឿថាអែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិនកំពុងថ្លែងពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់យើងក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ បន្ទាប់ពីសិស្សបានឆ្លើយសូមសរសេរសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅសព្វថ្ងៃនេះយើងត្រូវការព្រះគម្ពីរជាងជំនាន់ណាៗទាំងអស់ ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថានៅសព្វថ្ងៃនេះយើងត្រូវការព្រះគម្ពីរជាងជំនាន់ណាៗទាំងអស់ ?
ដើម្បីជួយសិស្សយល់ដឹងថាតើការសិក្សាព្រះគម្ពីរអាចផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់យើងយ៉ាងណានោះ សូមពន្យល់ថា សាវកប៉ុលបានសរសេរលិខិតមួយដែលនៅក្នុងនោះលោកបានរៀបរាប់ពីស្ថានភាពមួយចំនួននៃពិភពលោកនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១–៥, ១៣ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សផ្សេងទៀតផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលអំពើបាប និង ឥរិយាបថមួយចំនួនដែលកើតមានទូទៅនៅក្នុងជំនាន់យើង ។ ( អ្នកគួរប្រាប់សិស្សឲ្យមើលទៅលេខយោងដើម្បីទទួលបានជំនួយឲ្យយល់ន័យពាក្យ ឬឃ្លាពិបាកៗនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ) ។
-
តើអំពើបាប និង ឥរិយាបថមួយចំនួន ដែលមាននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ដែលអ្នកធ្លាប់ឃើញនៅក្នុងសង្គមយើងនាសព្វថ្ងៃមានអ្វីខ្លះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១៤–១៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សផ្សេងទៀតរកមើលថា តើយើងអាចស្វែងរកសុវត្ថិភាពនៅក្នុងគ្រាដ៏គ្រោះថ្នាក់ទាំងនេះបានដោយរបៀបណា ។
-
តើយើងអាចស្វែងរកសុវត្ថិភាពនៅក្នុងគ្រាដ៏គ្រោះថ្នាក់ទាំងនេះបានដោយរបៀបណា ?
សូមសរសេរប្រយោគមិនពេញលេញខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងសិក្សាព្រះគម្ពីរ យើងអាចទទួលបាន …
-
យោងតាម ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១៥–១៧តើយើងទទួលបានពរជ័យអ្វីខ្លះ នៅពេលយើងសិក្សាព្រះគម្ពីរ ហើយរស់នៅតាមការបង្រៀនទាំងនោះ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយ សូមបំពេញប្រយោគនៅលើក្ដារខៀន ដែលមានន័យដូចខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងសិក្សាព្រះគម្ពីរ យើងអាចទទួលបានប្រាជ្ញា ការកែតម្រូវ និង ការណែនាំដែលនឹងដឹកនាំយើងទៅរកសេចក្ដីសង្គ្រោះ ) ។
សូមពន្យល់ថា សេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៅលើក្ដារខៀនគឺជាឧទាហរណ៍នៃគោលការណ៍មួយ ។ គោលការណ៍ និងគោលលទ្ធិទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាសេចក្ដីពិតគ្រឹះ ពុំផ្លាស់ប្ដូរ ដែលផ្ដល់ការដឹកនាំចំពោះជីវិតរស់នៅរបស់យើង ។ ចំណុចមួយនៃគោលបំណងសំខាន់របស់ព្រះគម្ពីរ គឺដើម្បីបង្រៀនគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ។ យើងអាចធ្វើឲ្យការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងឲ្យកាន់តែមានអត្ថន័យដោយការស្រាវជ្រាវរកគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍នានា ការសញ្ជឹងគិតពីអត្ថន័យរបស់វា និង ការអនុវត្តវានៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
សូមយោងទៅគោលការណ៍ដែលអ្នកបានសរសេរលើក្ដារខៀនម្ដងទៀត ។
-
តើអ្នកគិតថា នៅពេលយើងសិក្សាព្រះគម្ពីរ យើងអាចទទួលបានប្រាជ្ញា ការកែតម្រូវ និង ការណែនាំមានន័យដូចម្ដេចខ្លះ ?
-
តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា អ្នកបានទទួលប្រាជ្ញា ការកែតម្រូវ ឬ ការណែនាំ ដែលជាលទ្ធផលនៃការសិក្សាព្រះគម្ពីរនៅពេលណាដែរ ? ( អ្នកគួរចែកចាយបទពិសោធន៍មួយផងដែរ ) ។
ការអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីប្រចាំថ្ងៃ
សូមពន្យល់ថា ការរំពឹងទុកមួយសម្រាប់វគ្គសិក្សានេះក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា គឺឲ្យសិស្សអាន ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងមូល ។ នេះគឺជាតម្រូវការមួយដើម្បីទទួលបានសញ្ញាបត្រថ្នាក់សិក្ខាសាលា ។
សូមពន្យល់ថា ការអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងមូលនឹងតម្រូវឲ្យមានការតាំងចិត្តដ៏មុតមាំ ប៉ុន្តែវាគឺជាការខិតខំដ៏មានតម្លៃ ។ ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពីការណ៍នេះ សូមបង្ហាញកែវថ្លាពីរដែលមានទឹកពេញ ( ឬក៏ភេសជ្ជៈ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរនាក់ឈរនៅក្បែរកែវនីមួយៗ ។ សូមឲ្យបំពង់បឺតទៅសិស្សម្នាក់ ។ ឲ្យបំពង់បឺតប្រាំពីរដើម ចងជាបាច់មួយទៅសិស្សម្នាក់ទៀត ។ សូមប្រាប់ពួកគេឲ្យបឺតទឹកទាំងអស់ឲ្យបានលឿនបំផុតតាមដែលពួកគេអាចធ្វើបានដោយប្រើបំពង់បឺតនោះ ។ ( សិស្សដែលមានបំពង់បឺតមួយគួរតែបឺតទឹកអស់មុន រីឯសិស្សម្នាក់ទៀតគួរមានការពិបាកក្នុងបឺតទឹកតាមបំពង់បឺតទាំងនោះ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សទាំងពីរនាក់នេះទៅអង្គុយវិញ រួចសួរសិស្សផ្សេងទៀត ៖
-
តើសកម្មភាពនេះមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងណាដែរទៅនឹងគោលដៅរបស់យើង ចំពោះការអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងមូលនៅក្នុងវគ្គសិក្សានេះ ? ( សិស្សដែលមានបំពង់បឺតប្រាំពីរ ប្រៀបដូចជាមនុស្សម្នាក់ ដែលព្យាយាមអានផ្នែកដ៏ធំក្នុងព្រះគម្ពីរក្នុងពេលតែមួយ ) ។ សិស្សដែលមានបំពង់បឺតមួយគឺដូចជាមនុស្សម្នាក់ ដែលអានមួយផ្នែកតូចជារៀងរាល់ថ្ងៃ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យឃើញថាតើពួកគេអាចអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងមូលដោយអានបន្តិចម្ដងៗជាទៀងទាត់តាមរបៀបណា ចូរសុំឲ្យពួកគេចែកទំព័រនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ( មាន៣៧៩ ទំព័រ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប )នឹងចំនួនថ្ងៃសរុបរហូតដល់ថ្ងៃបញ្ចប់វគ្គសិក្សានេះ ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើវគ្គសិក្សានេះត្រូវបង្រៀនក្នុងរយៈពេល ២៨០ ថ្ងៃ សិស្សត្រូវអានប្រហែលជា ១ ទំព័រក្នុងមួយថ្ងៃដើម្បីបញ្ចប់ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីនៅចុងបញ្ចប់នៃវគ្គសិក្សានេះ ។
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីពរជ័យដែលអាចកើតមានដល់សិស្ស នៅពេលពួកគេសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីដោយឧស្សាហ៍ ។ សិស្សនឹងទទួលបានប្រាជ្ញា ការកែតម្រូវ និង ការណែនាំពីព្រះគម្ពីរ ហើយមានពរជាមួយនឹងភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
សូមយោងទៅគោលការណ៍ដែលអ្នកបានសរសេរលើក្ដារខៀនម្ដងទៀត ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ថា តាមរយៈការសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ សិស្សនឹងដកពិសោធន៍នូវពរជ័យដែលប៉ុលបានរៀបរាប់នៅក្នុង ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១៥–១៧ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យដាក់គោលដៅដើម្បីញែកពេលវេលារាល់ថ្ងៃ សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន ហើយអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងមូល ។ សូមអញ្ជើញសិស្សសរសេរគោលដៅរបស់ខ្លួននៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ពរជ័យកើតមាននៅពេលយើងសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានថ្លែង ៖
« ព្រះអម្ចាស់ប្រើព្រះគម្ពីរដើម្បីកែតម្រូវការគិតខុសឆ្គង ទំនៀមទំលាប់ខុសឆ្គង និងអំពើបាប ព្រមទាំង ឥទ្ធិពលដ៏អន្តរាយរបស់វា » ។ ទ្រង់គឺជាឪពុកដ៏មានមេត្តាករុណា ដែលមិនចង់ឲ្យយើងរងទុក្ខវេទនា និងទុក្ខព្រួយ ដែលក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះទ្រង់ជួយយើងឲ្យដឹងពីសក្ដានុពលដ៏ទេវភាពរបស់យើងទៀតផង ។ …
« នៅចុងបញ្ចប់ គោលបំណងដ៏សំខាន់នៃព្រះគម្ពីរទាំងអស់ គឺដើម្បីបំពេញព្រលឹងរបស់យើងជាមួយសេចក្ដីជំនឿលើព្រះជាព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ( « The Blessing of Scripture » ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៣៣–៣៤ ) ។
ស៊ិស្ទើរជូលី ប៊ី ប៊េក អតីតប្រធាន សមាគមសង្គ្រោះទូទៅបានបង្រៀន ៖
« ប្រសិនបើអ្នកពុំទាន់បានបង្កើតទម្លាប់សិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃនៅឡើយ សូមចាប់ផ្ដើមវានៅពេលនេះចុះ ហើយបន្តសិក្សាដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ទំនួលខុសត្រូវរបស់អ្នកនៅក្នុងជីវិតនេះ និង នៅភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ …
« … កូនសោដើម្បីបើកយកចំណេះដឹងដ៏សំខាន់គឺការបន្តសិក្សា ។ … ព្រះគម្ពីរថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះគ្រីស្ទ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៥:៣៩ ) ។ វាប្រាប់យើងរាល់កិច្ចការដែលយើងគួរធ្វើ ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ៣២:៣) ។ វា‹ នាំឲ្យ [ យើង ] មានប្រាជ្ញាដល់ទីសង្គ្រោះ › ( ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១៥ ) ។
« … តាមរយៈទម្លាប់សិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក អ្នកនឹងត្រូវបាន‹ នាំឲ្យជឿដល់ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធទាំងឡាយ មែនហើយ សេចក្ដីព្យាករទាំងឡាយនៃពួកព្យាការីដ៏បរិសុទ្ធដែលបានកត់ទុក › ( ហេលេមិន ១៥:៧ ) ។ អ្នកនឹងក្លាយជាម្ដាយ [ និង ឪពុក ] ព្រមទាំងជាថ្នាក់ដឹកនាំដែលនឹងជួយរៀបចំជំនាន់ក្រោយជាមួយនឹងការយល់ដឹង និង ទីបន្ទាល់ពីដំណឹងល្អ » ( « My Soul Delighteth in the Scriptures » ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ១០៨–៩ ) ។
អព្ភូតហេតុនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ
នៅក្នុងសុន្ទរកថាមួយសម្រាប់សន្និសីទទូទៅដែលមានចំណងជើងថា « The Miracle of the Holy Bible » ( Ensign ឬ Liahona ខែឧសភា ឆ្នាំ២០០៧ ទំព័រ ៨០–៨២ ) អែលឌើរ អិម រ័សុល បាឡឺដ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនពីសារៈសំខាន់ និង គុណតម្លៃនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ហើយបានទទួលស្គាល់ពីការខិតខំនៃការធ្វើទុក្ករកកម្ម និងពួកអ្នកកែទម្រង់គ្រីស្ទាន ដែលបានជួយធ្វើឲ្យព្រះគម្ពីរប៊ីបមានសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ។ លោកបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យមានអំណរគុណចំពោះព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ហើយបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា « វាពុំមែនជារឿងចៃដន្យ ឬជារឿងគាប់ជួនឡើយ ដែលយើងមានព្រះគម្ពីរប៊ីបនៅសព្វថ្ងៃនេះ » ( « The Miracle of the Holy Bible »ទំព័រ ៨០ ) ។