មេរៀនទី ១៤
ម៉ាថាយ ១១-១២
សេចក្ដីផ្ដើម
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ ត្រូវបានបញ្ជូនមកដើម្បីរៀបចំផ្លូវពីមុនទ្រង់ ហើយទ្រង់បានសន្យាដល់អស់អ្នកណាដែលមករកទ្រង់ឲ្យបានសម្រាក ។ ព្រះយេស៊ូវបានតបនឹងការចោទប្រកាន់របស់ពួកផារិស៊ីថា ព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់បានមកពីអារក្ស ។ ទ្រង់បានព្រមានពួកគេចំពោះការធ្វើការចោទប្រកាន់ខុសឆ្គង និងស្វែងរកទីសម្គាល់ ហើយទ្រង់បានបង្រៀនរឿងប្រៀបប្រដូចពីផ្ទះនៅទំនេរ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាថាយ ១១
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ ត្រូវបានបញ្ជូនមកដើម្បីរៀបចំផ្លូវពីមុនទ្រង់
សូមបង្ហាញរូបភាពមន្ត្រីនគរបាល វេជ្ជបណ្ឌិត និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដល់សិស្ស ។
-
ហេតុអ្វីការដឹងថាមនុស្សទាំងនេះ ពិតជាបង្ហាញខ្លួនថាពួកគេជានរណាគឺជារឿងដ៏សំខាន់ ? តើអ្នកអាចដឹងថា ពួកគេពិតជាបានបង្ហាញខ្លួនថាពួកគេជានរណាបានដោយរបៀបណា ?
សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងការងារបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មានមនុស្សជាច្រើនបានព្យាយាមចង់ដឹងថា តើអត្តសញ្ញាណពិតរបស់ទ្រង់ពិតដូចជាការបង្ហាញរបស់ទ្រង់មែនទេ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សរកមើលសេចក្ដីពិតនានា នៅពេលពួកគេសិក្សា ម៉ាថាយ ១១ ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យអភិវឌ្ឍទីបន្ទាល់របស់ពួកគេថា តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជានរណា ។
សូមពន្យល់ថា ស្តេចហេរូឌបានចាប់ខ្លួន យ៉ូហាន បាទីស្ទ ទៅឃុំឃាំង ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១១: ២-៣ ឲ្យ ឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលសំណួរដែល យ៉ូហាន បានឲ្យសិស្សរបស់គាត់ឲ្យទៅទូលសួរព្រះយេស៊ូវ ។
-
តើយ៉ូហានបានបញ្ជូនសិស្សគាត់ឲ្យទូលសួរព្រះយេស៊ូវអំពីអ្វី ?
សូមចង្អុលបង្ហាញថា ជាមួយនឹងសំណួរនេះក្នុង ខទី ៣សិស្សរបស់យ៉ូហានបានទូលសួរព្រះយេស៊ូវថា តើទ្រង់ជាព្រះមេស៊ីមែនទេ ។ សូមរំឭកសិស្សថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមេស៊ីរួចទៅហើយ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ៣:១១, ១៣–១៤, យ៉ូហាន ១:២៩–៣៤ ) ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាយ៉ូហាន បាទីស្ទ បានបញ្ជូនពួកសិស្សរបស់គាត់ឲ្យទៅសួរមើលថាតើព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមេស៊ីមែនទេ កាលយ៉ូហានបានដឹងថាព្រះយេស៊ូវជានរណាហើយនោះ ? ( គាត់ចង់ឲ្យពួកសិស្សរបស់គាត់ ទទួលបានសាក្សីផ្ទាល់ខ្លួនពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១១:៤-៥ឲ្យ ឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយនឹងសំណួររបស់ពួកគេ ។
-
ជាជាងគ្រាន់តែបញ្ជាក់ថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី តើព្រះយេស៊ូវបានឲ្យសិស្សរបស់យ៉ូហាន បាទីស្ទធ្វើអ្វីខ្លះ ?
អ្នកគួរពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវអាចមានបន្ទូលប្រាប់ទៅពួកសិស្សរបស់យ៉ូហានដោយងាយថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់បានឲ្យពួកគេ « ឮ ហើយឃើញ » ( ខទី ៤ ) ឬពិចារណាពីកិច្ចការរបស់ទ្រង់ រួចត្រឡប់ទៅរកយ៉ូហាន បាទីស្ទ ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ពីរឿងដែលពួកគេបានឮ ហើយឃើញព្រះយេស៊ូវធ្វើ ។
-
តើចម្លើយរបស់ព្រះយេស៊ូវអាចជួយពួកសិស្សរបស់យ៉ូហានឲ្យទទួលបានសាក្សីកាន់តែខ្លាំងក្លាមួយ អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះគ្រាន់តែមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថាទ្រង់ជានរណាដោយរបៀបណា ?
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះមកពីដំណើររឿងនេះ អំពីរបៀបដែលយើងអាចពង្រឹងសាក្សីរបស់យើងពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( ទោះបីជាពួកគេអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នាក៏ដោយ សិស្សទាំងឡាយគួរស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងខិតខំរៀនសូត្រពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយនៅពេលយើងថ្លែងទីបន្ទាល់ពីទ្រង់ នោះយើងអាចពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់យើងពីទ្រង់ផងដែរ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរពីរបៀបដែលពួកគេបានស្គាល់ដោយខ្លួនឯងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ អ្នកគួរអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយជាមួយសិស្សក្នុងថ្នាក់អំពីអ្វី ដែលពួកគេបានសរសេរ ។
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ១១:៧–២៧ ដោយពន្យល់ថា ក្រោយពីសិស្សទាំងពីរនាក់នោះបានចេញទៅ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ហ្វូងមនុស្សថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ គឺជាព្យាការីដែលបានជ្រើសដើម្បីរៀបចំផ្លូវថ្វាយព្រះមែស៊ី ។ ព្រះយេស៊ូវបានដាក់ទោសដល់ជនដែលបានបដិសេធ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ក៏ដូចជាជនដែលបានឃើញយ៉ាងច្បាស់ពីភស្ដុតាងនៃទេវភាពរបស់ព្រះអម្ចាស់ ប៉ុន្តែនៅតែបដិសេធទ្រង់ផងដែរ ។ (កំណត់ចំណាំ ៖ ការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវអំពីយ៉ូហាន បាទីស្ទ នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះនឹងត្រូវបានពិភាក្សាលម្អិតនៅក្នុងមេរៀន លូកា ៧:១៨–៣៥ ) ។
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានការសន្យាមួយដល់ជនទាំងអស់ដែលទទួលយកទ្រង់ជាព្រះមែស៊ី ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យមើល ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០ឡើងវិញដែលបានបង្រៀននៅក្នុងមេរៀនទី ១ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានខគម្ពីរទាំងនេះឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានអញ្ជើញឲ្យយើងធ្វើ ។
-
តើព្រះអម្ចាស់បានអញ្ជើញយើងឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ? តើទ្រង់សន្យានឹងប្រទានអ្វីខ្លះឲ្យយើងវិញ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សបានចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេហើយ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ប្រសិនបើយើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះទ្រង់នឹងសម្រាលបន្ទុករបស់យើង ហើយឲ្យយើងបានសម្រាក ) ។
-
តើការយល់ដឹងពីសេចក្ដីពិតនៅក្នុងវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរនេះ អាចជួយអ្នកនៅក្នុងឆ្នាំនេះបានដោយរបៀបណា ?
ម៉ាថាយ ១២:១–៤២
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទស្ដីបន្ទោសពួកផារិស៊ីអំពីការចោទប្រកាន់ក្លែងក្លាយ និងការព្យាយាមរកទីសម្គាល់របស់ពួកគេ ។
(កំណត់ចំណាំ ៖ ព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១២:១–២១ នឹងត្រូវបង្រៀនយ៉ាងស៊ីជម្រៅនៅក្នុងមេរៀន ម៉ាកុស ២-៣ ) ។
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ១២:១–៣០ ដោយពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលបុរសម្នាក់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាកមក មានពួកផារិស៊ីមួយចំនួនបានចាប់ផ្ដើមព្យាយាមចង់កម្ចាត់ទ្រង់ចោល ។ នៅពេលទ្រង់បានព្យាបាលមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវអារក្សចូល ពួកគេប៉ុនប៉ងបង្ខូចទ្រង់នៅចំពោះមុខមនុស្សទូទៅដោយចោទប្រកាន់ទ្រង់ ពីការធ្វើកិច្ចការទាំងនោះដោយអំណាចរបស់អារក្ស ។ ព្រះយេស៊ូវបានជ្រាបពីគំនិតរបស់ពួកគេ ហើយបានអះអាងផ្ទុយទៅវិញថា តាមរយៈការបណ្ដេញអារក្សចេញនេះ ទ្រង់កំពុងបង្ហាញថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ហើយកំពុងស្ថាបនានគរព្រះ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សអាន ម៉ាថាយ ១២:៣០ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពីជនដែលពុំចូលរួមនឹងទ្រង់ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
យោងតាម ខទី ៣០ប្រសិនបើយើងមានបំណងចង់រួមចំណែកក្នុងនគរព្រះ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ? ( នៅពេលសិស្សចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេ សូមប្រាកដថា មានការគូសបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីពិតនេះ ៖ ប្រសិនបើមានបំណងចង់ក្លាយជាផ្នែកមួយនៃនគរព្រះ យើងត្រូវតាំងចិត្តទាំងស្រុងស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) ។
-
តើវិធីដែលយើងអាចបង្ហាញការតាំងចិត្តទាំងស្រុងរបស់យើងស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានអ្វីខ្លះ ?
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ១២:៣១–៤២ ដោយពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានបញ្ជាក់ជាថ្មីម្ដងទៀតថា កិច្ចការល្អរបស់ទ្រង់គឺជាភស្ដុតាងថា ទ្រង់មកពីព្រះ ហើយពុំមែនមកពីអារក្សឡើយ ។ ទ្រង់ក៏បានព្រមានពួកផារិស៊ីផងដែរថា ព្រះនឹងធ្វើឲ្យពួកគេទទួលខុសត្រូវចំពោះពាក្យចោទប្រកាន់របស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់មកមានពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីខ្លះបានសួររករកទីសម្គាល់ ហើយព្រះយេស៊ូវបានស្ដីបន្ទោសពួកគេចំពោះការរកទីសម្គាល់ និងការមើលពុំឃើញថា ទ្រង់ធំជាងព្យាការី មុនៗ ឬស្ដេចណាៗទាំងអស់ក្នុងអ៊ីស្រាអែល ។
ម៉ាថាយ ១២:៤៣-៥០
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនរឿងប្រៀបប្រដូចពីផ្ទះនៅទំនេរ ហើយថាជនដែលធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះបិតាទ្រង់នឹងត្រូវបានរាប់បញ្ចូលនៅក្នុងចំណោមគ្រួសាររបស់ទ្រង់
ចូរសុំសិស្សឲ្យនឹកស្រមៃថា មានមិត្តរបស់ពួកគេម្នាក់បានសុំការប្រឹក្សាពីរបៀបចៀសវាងការត្រឡប់ទៅធ្វើអំពើបាប ដែលគាត់កំពុងព្យាយាមលះបង់ចោល ។
-
តើអ្នកនឹងផ្ដល់ការទូន្មានអ្វីខ្លះទៅមិត្តរបស់អ្នក ដើម្បីជួយគាត់ឲ្យតតាំងនឹងការល្បួងនោះ ?
សូមពន្យល់ថា ម៉ាថាយ ១២:៤៣–៤៥ មាននូវរឿងប្រៀបប្រដូចមួយពីវិញ្ញាណអាក្រក់មួយ ដែលត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីខ្លួនរបស់បុរសម្នាក់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលគោលការណ៍មួយនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះដែលអាចជួយមិត្តរបស់ខ្លួនឲ្យយកឈ្នះការល្បួង ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១២:៤៣-៤៤ឲ្យ ឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលអ្វីដែលវិញ្ញាណអាក្រក់នោះបានធ្វើ បន្ទាប់ពីបានបណ្ដេញចេញពីខ្លួនបុរសនោះ ។
-
តើវិញ្ញាណអាក្រក់នោះ បានធ្វើអ្វីខ្លះបន្ទាប់ពីគ្មានកន្លែងជ្រកកោន ?
-
តើពាក្យអ្វីទៅ ដែលពិពណ៌នាពីស្ថានភាពនៃ « ផ្ទះ » ឬបុរសនោះ ពេលដែលវិញ្ញាណមិនស្អាតត្រឡប់មកវិញ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ទៀតឲ្យអាន ម៉ាថាយ ១២:៤៥ ឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលអ្វីដែលវិញ្ញាណអាក្រក់នោះបានធ្វើ បន្ទាប់ពីស្វែងរក « ផ្ទះ » ឬបុរសដែលនៅទទេស្អាត ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
តើបុរសនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះពុំបានធ្វើអ្វីខ្លះ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យវិញ្ញាណអាក្រក់ត្រឡប់ចូលខ្លួនវិញ បន្ទាប់ពីអារក្សត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីខ្លួនគាត់នោះ ? ( គាត់ពុំបានដាក់ជំនួសគំនិតអាក្រក់ ជាមួយគំនិត អារម្មណ៍ ពាក្យសម្ដី និងទង្វើសុចរិតនោះទេ ) ។
-
តើបទពិសោធន៍របស់បុរសនៅក្នុងរឿបប្រៀបប្រដូចនេះ អាចតំណាងឲ្យមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងប្រែចិត្តពីអំពើបាប ហើយព្យាយាមតតាំងនឹងការល្បួងដោយរបៀបណា ?
បន្ទាប់ពីសិស្សបានឆ្លើយរួចហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឭៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល ៖
« នៅក្នុងការលះបង់ចោលអំពើបាប មនុស្សម្នាក់ពុំអាចគ្រាន់តែមាន បំណងប្រាថ្នា ចង់ឲ្យស្ថានភាពបានប្រសើរឡើងប៉ុណ្ណោះទេ ។ ប៉ុន្ដែគាត់ត្រូវតែ ធ្វើ វា ។ …
« … រឿងដែលបានទាក់ទាញគាត់ ដែលបានចាប់យកគំនិតរវើរវាយរបស់គាត់ ហើយបានវាយលុកគំនិតរបស់គាត់ បានរលុតបាត់ទៅ ហើយការជំនួសដ៏ប្រសើរពុំទាន់បានបំពេញទីចំហនោះនៅឡើយ ។ នេះគឺជាឱកាសរបស់សាតាំង » ( The Miracle of Forgiveness [ ឆ្នាំ ១៩៦៩ ] ទំព័រ ១៧១–៧២, ការគូសបញ្ជាក់បានបន្ថែម ) ។
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ពីរឿងប្រៀបប្រដូចនេះដែលអាចជួយយើងឲ្យដឹងពីរបៀបដើម្បីបន្តរុញច្រានឥទ្ធិពលអាក្រក់ បន្ទាប់ពីយើងបានដកវាចេញពីជីវិតរបស់យើង ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ យើងអាចរុញច្រានឥទ្ធិពលអាក្រក់ចេញ បន្ទាប់ពីយើងបានដកវាចេញពីជីវិតរបស់យើងដោយការដាក់ជំនួសវាដោយសេចក្ដីសុចរិតវិញ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សយល់សេចក្ដីពិតនេះ ចូរសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមឮៗ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកមើលពីហេតុផលដែលថាវាពុំគ្រប់គ្រាន់ទេ បើគ្រាន់តែកម្ចាត់អំពើបាបចេញពី ជីវិតរបស់យើងតែប៉ុណ្ណោះនោះ ។
« ការព្យាយាមតតាំងនឹងអំពើបាប ឬធ្វើឲ្យជីវិតរបស់អ្នកជ្រះស្រឡះពីអំពើបាបតែម្យ៉ាងនោះគឺវាពុំគ្រប់គ្រាន់ទេ ។ អ្នកត្រូវបំពេញជីវិតរបស់អ្នកជាមួយនឹងសេចក្ដីសុចរិត និងចូលរួមនៅក្នុងសកម្មភាពដែលនាំមកនូវអំណាចខាងវិញ្ញាណ ។ …
« ការគោរពប្រតិបត្តិដ៏ពេញលេញ នាំអំណាចដ៏ពេញលេញនៃដំណឹងល្អចូលទៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក រួមបញ្ចូលទាំងមានកម្លាំងកើនឡើង ដើម្បីយកឈ្នះភាពទន់ខ្សោយរបស់អ្នក ។ ការគោរពនេះ រួមមានសកម្មភាពដែលអ្នកមិនអាចគិតដល់ពីដំបូងនៃផ្នែកនៃការប្រែចិត្តដូចជា ការចូលរួមការប្រជុំ ការបង់ដង្វាយមួយភាគដប់ ការផ្តល់ការបម្រើ និងការអភ័យទោសដល់អ្នកដទៃ » ( ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ ៖ ឯកសារយោងនៃដំណឹងល្អ ( ឆ្នាំ ២០០៤ ) ទំព័រ ១៣៥ ) ។
-
នៅពេលយើងប្រែចិត្ត តើរឿងមួយចំនួនដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីបំពេញជីវិតរបស់យើងដោយសេចក្ដីសុចរិតដើម្បីយើងពុំត្រឡប់ទៅរកអំពើបាបវិញ មានអ្វីខ្លះ ? ( អ្នកគួរអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យសរសេរចម្លើយនៅលើក្ដារខៀន ) ។
-
តើការធ្វើរឿងទាំងនេះ អាចនាំអំណាចខាងវិញ្ញាណដ៏ធំធេងចូលទៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ហើយអាចជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើឥទ្ធិពលអាក្រក់បានដោយរបៀបណា ?
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការបំពេញជីវិតរបស់យើងដោយសេចក្ដីសុចរិតនឹងផ្ដល់អំណាចដ៏ធំធេងដល់យើងដើម្បីរុញច្រានអំពើអាក្រក់ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីរបៀបដែលពួកគេអាចបំពេញជីវិតរបស់ពួកគេដោយសេចក្ដីសុចរិតកាន់តែច្រើនឡើង ហើយធ្វើតាមការបំផុតគំនិតដែលពួកគេទទួលបាននៅពេលពួកគេសញ្ជឹងគិត ។
សូមសង្ខេបផ្នែកដែលនៅសល់នៃ ម៉ាថាយ ១២ ដោយពន្យល់ថា កាលព្រះយេស៊ូវកំពុងបង្រៀន មានមនុស្សម្នាក់បានទូលប្រាប់ទ្រង់ថា មានសមាជិកគ្រួសារមួយចំនួនរបស់ទ្រង់ចង់ជួបទ្រង់ ។ រួចព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនថា ជនទាំងអស់ណាដែលធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតា ត្រូវបានរាប់បញ្ចូលនៅក្នុងចំណោមគ្រួសាររបស់ទ្រង់ ។
![]()
រូបភាពscripture mastery icon
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យទន្ទេញចាំ ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបង្កើតសកម្មភាពនានាដែលអាចតំណាងឲ្យពាក្យ ឬឃ្លាទាំងឡាយនៅក្នុងខគម្ពីរនីមួយៗ រួចសូត្រវគ្គនោះកាលធ្វើសកម្មភាពទាំងនោះ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សអនុវត្តសូត្រវគ្គនោះ នៅពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់រយៈពេលពីរបីថ្ងៃរហូតដល់ពួកគេអាចសូត្រវាដោយការចងចាំ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ម៉ាថាយ ១១:១១ ។ « អ្នកណាដែលតូចជាងគេក្នុងនគរស្ថានសួគ៌ នោះធំជាងគាត់ហើយ »
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានពន្យល់ថា វិធីមួយនៃការយល់ដឹង ម៉ាថាយ ១១:១១ គឺការមើលវាជាសេចក្ដីយោងមួយសម្រាប់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ទាល់ ៖
« តើជនដែលព្រះយេស៊ូវបានបន្ទូលប្រាប់ថា តូចជាងគេនោះជានរណាទៅ ? ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេគិតថាជាបុគ្គលដែលមានសិទ្ធិតូចបំផុតនៅក្នុងនគរព្រះ ហើយ [ ហាក់ដូចជា ] មានងារតូចចំពោះការជឿរបស់ពួកគេថាជាព្យាការីម្នាក់ ទោះបីជាទ្រង់បានបន្ទូលថា—‹ អ្នកដែលត្រូវបានគិតថាតូចនៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាគឺធំជាងយ៉ូហាន—នោះគឺជាយើង › » ( [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៨២ ) ។
ម៉ាថាយ ១២:៣១-៣២ ។ « ពាក្យប្រមាថទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ »
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានពន្យល់ពីរបៀបដែលមនុស្សម្នាក់ធ្វើអំពើបាបនៃពាក្យប្រមាថទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ៖
« គាត់ច្បាស់ជាទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ស្ថានសួគ៌បានបើកចំពោះគាត់ ហើយស្គាល់ព្រះ រួចហើយធ្វើបាបទាស់នឹងទ្រង់ ។ បន្ទាប់មកបុរសនោះមានបាបទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលគ្មានការប្រែចិត្តចំពោះគាត់ទេ ។ គាត់ច្បាស់ជានិយាយថា ព្រះអាទិត្យពុំរះទេ ខណៈដែលគាត់មើលឃើញនឹងភ្នែកហើយនោះ គាត់បដិសេធព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅពេលស្ថានសួគ៌បានបើកចំពោះគាត់ រួចហើយបដិសេធនឹងផែនការនៃសុភមង្គលដោយភ្នែករបស់គាត់បានឃើញសេចក្ដីពិតហើយនោះ ហើយចាប់ពីពេលនោះមក គាត់ចាប់ផ្ដើមក្លាយជាមារសត្រូវ » ( នៅក្នុង History of the Church ៦:៣១៤ ) ។
ពេលខ្លះសិស្សខ្វល់ខ្វាយពីអំពើបាបនៃពាក្យប្រមាថទាស់នឹង ឬការបដិសេធព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានបង្រៀន ៖
« អំពើបាបទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ តម្រូវឲ្យមានចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់ដែលសម្ដែងចេញយ៉ាងច្បាស់នូវរឿងដែលមិនអាចធ្វើទៅរួច ក្នុងការប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះ » The Miracle of Forgiveness [ ឆ្នាំ ១៩៦៩ ] ទំព័រ ១២៣ ) ។
អែលឌើរ ជេម អ៊ិ ថាល់មេហ្គ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ពីហេតុផលដែលព្រះយេស៊ូវបានព្រមានទៅពួកផារិស៊ីស្ដីពីអំពើបាបមិនអាចអភ័យទោសបាននៅក្នុង ម៉ាថាយ ១២:៣១–៣២ ៖
« ព្រះយេស៊ូវ មានព្រះទ័យមេត្តានៅក្នុងការអះអាងរបស់ទ្រង់ថា សម្ដីដែលបានពោលឡើងទាស់នឹងទ្រង់ថា ជាមនុស្សសាមញ្ញម្នាក់អាចអភ័យទោសឲ្យបាន ប៉ុន្តែការនិយាយទាស់នឹងសិទ្ធិអំណាចដែលទ្រង់មាន ហើយជាពិសេសលើកតម្កើងអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចនេះថាជារបស់ផងសាតាំង គឺស្ទើរតែស្មើនឹងពាក្យប្រមាថទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលជាអំពើបាប ពុំអាចអភ័យទោសឲ្យបានឡើយ » ( Jesus the Christ ការបោះពុម្ពលើកទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩១៦ ] ទំព័រ ២៦៩ ) ។