មេរៀនទី ២០
ម៉ាថាយ ១៧
សេចក្ដីផ្ដើម
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ម៉ូសេ និងអេលីយ៉ា បានប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពឲ្យ ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន នៅលើភ្នំប្រែរូប ។ បន្ទាប់ពីយាងចុះពីភ្នំវិញ ព្រះយេស៊ូវបានបណ្ដេញអារក្សចេញពីក្មេងប្រុសម្នាក់ ។ នៅក្រុងកាពើណិម ព្រះយេស៊ូវបានបង់ពន្ធព្រះវិហារសម្រាប់អង្គទ្រង់ និងពេត្រុសដោយភាពអស្ចារ្យ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាថាយ ១៧:១-១៣
ម៉ូសេ និងអេលីយ៉ាសបានលេចមកឯ ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន
សូមលើកប័ណ្ណបើកបរមួយឡើង ឬសូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ដែលមានប័ណ្ណបើកបរឲ្យបង្ហាញវាដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
-
តើការមានប័ណ្ណបើកបរមួយផ្ដល់សិទ្ធិឲ្យមនុស្សម្នាក់ធ្វើអ្វីបានខ្លះ ?
ចូរដាក់បង្ហាញ ឬបង្ហាញរូបភាពសោរថយន្ត ។
-
ហេតអ្វីបានជាវាមានសារៈសំខាន់ដើម្បីមានសិទ្ធិចំពោះកូនសោរថយន្ត បន្ថែមពីលើការមានប័ណ្ណបើកបរ ?
-
តើការមានប័ណ្ណបើកបរ និងកូនសោរថយន្តត្រូវអាចប្រៀបបាននឹងសិទ្ធិអំណាច និងកូនសោនៃបព្វជិតភាពដែលចាំបាច់ដើម្បីដឹកនាំកិច្ចការរបស់ព្រះបានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ដូចជាជនដែលមានប័ណ្ណបើកបរត្រូវបានផ្ដល់សិទ្ទិឲ្យបើកបរដូច្នេះដែរ នោះក៏មានបុរសជាច្រើនដែលមានសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ។ ប៉ុន្តែដូចជាកូនសោរថយន្តដែលអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកបើកបរម្នាក់ អាចប្រើប្រាស់រថយន្តមួយជាក់លាក់បានដែរ កូនសោបព្វជិតភាពផ្ដល់សិទ្ធិអំណាចដល់បុគ្គលម្នាក់ឲ្យដំណើរការ ឬដឹកនាំកិច្ចការរបស់ព្រះនៅក្នុងដែនជាក់លាក់មួយ ។ ប្រធានសាសនាចក្រកាន់ និងប្រើប្រាស់កូនសោបព្វជិតភាព ដើម្បីធ្វើជាអធិបតី ហើយដឹកនាំរាល់កិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅលើផែនដី ) ។
សូមរំឭកសិស្សថា នៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៦:១៩ យើងអានថា ព្រះអម្ចាស់បានសន្យានឹងប្រទានដល់ពេត្រុសនូវកូនសោនៃនគរ ឬសិទ្ធិអំណាចដើម្បីដឹកនាំកិច្ចការរបស់ព្រះនៅលើផែនដី ។ នៅពេលនោះ ពេត្រុស និងសាវកផ្សេងទៀត បានទទួលសិទ្ធិអំណាចបព្វជិភាពរួចហើយ ប៉ុន្តែពួកគេពុំទាន់បានទទួលកូនសោនៃនគរនៅឡើយទេ ។
នៅសិស្សសិក្សាព្រះគម្ពីរនៅថ្ងៃនេះ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលរបៀបដែលពេត្រុសបានទទួលកូនសោនគរ និងរបៀបដែលកូនសោទាំងនេះត្រូវបានប្រគល់ដល់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅពេលក្រោយមកទៀត និងអ្នកដឹកនាំផ្សេងទៀតនៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៧:១-២ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលពីទីកន្លែងដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបាននាំពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហានទៅ ដើម្បីរៀបចំខ្លួនពួកគេទទួលកូនសោបព្វជិតភាព ។ អ្នកគួរចង្អុលបង្ហាញថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រហែលជាបានជ្រើស ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ឲ្យយាងទៅជាមួយនឹងទ្រង់ ដោយសារពួកគេនឹងបម្រើជាគណៈប្រធានទីមួយនៃសាសនាចក្រ បន្ទាប់ពីការមានព្រះជន្មឡើងវិញ និងការយាងទៅស្ថានសួគ៌វិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( សូមមើល យ៉ូសែប ហ៉្វីលឌីង ស៊្មីធ ចងក្រងដោយ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៥៤–៥៦ ] ៣:១៥២ ) ។
-
តើព្រះយេស៊ូវបាននាំ ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ទៅកន្លែងណា ?
-
តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅលើភ្នំនោះ ?
-
តើការប្រែរូបមានន័យដូចម្តេច ?
សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ថា ប្រែរូប សំដៅទៅលើ « លក្ខណៈនៃជនទាំងឡាយណា ដែលបានប្រែរាងកាយ និងសភាពមួយរយៈ—គឺថា បានលើកឡើងទៅកាន់កម្រិតកាន់តែខ្ពង់ខ្ពស់ខាងវិញ្ញាណដែលខ្ពស់ជាង—ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទ្រាំទ្រវត្តមាន និងសិរីល្អនៃពួកពលសួគ៌ាទាំងឡាយបាន » ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ប្រែរូប » ,scriptures.lds.org ) ។ ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ក៏បានប្រែរូបនៅពេលនេះដែរ ( សូមមើល គ. និង ស. ៦៧:១១–១២ ) ។
ចូរសរសេរក្បាលរឿងដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ បុគ្គលទាំងឡាយដែលមានវត្តមាននៅលើភ្នំប្រែរូប ។ នៅក្រោមក្បាលរឿងនេះ សូមសរសេរ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៧:៣ ឲ្យឮៗ ហើយចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ ឲ្យរកមើលអ្នកដែលបានលេញមកឯព្រះយេស៊ូវ និងពួកសាវកនៅលើភ្នំនោះ ។
-
តើនរណាបានលេចចេញមកនៅលើភ្នំនោះ ? ( សូមពន្យល់ថា អេលីយ៉ាស សំដៅទៅលើអេលីយ៉ា ព្យាការីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ [ សូមមើល ម៉ាថាយ ១៧:៣ ] ) ។
សូមបន្ថែម ម៉ូសេ និង អេលីយ៉ា នៅក្នុងបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀន ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីហេតុផលដែលម៉ូសេ និងអេលីយ៉ាបានលេចមកនៅលើភ្នំនោះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ឲ្យឮៗ ៖
« ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ម៉ូសេ និងអេលីយ៉ាស [ អេលីយ៉ា ] បានប្រទានកូនសោទាំងឡាយ [ នៃបព្វជិតភាព ] ដល់ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន នៅលើភ្នំនោះ នៅពេលពួកលោកបានប្រែរូបនៅចំពោះលោក » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ១០៥ ) ។
-
យោងតាម យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហេតុអ្វីបានជា អេលីយ៉ា និងម៉ូសេ បានលេចមកនៅលើភ្នំនោះ ? ( ដើម្បីឲ្យកូនសោបព្វជិតភាពដល់ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ។ អ្នកក៏គួរពន្យល់ផងដែរថា ម៉ូសេ និងអេលីយ៉ា បានលេចមកនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់នៅថ្ងៃទី ៣ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣៦ ដើម្បីស្ដារឡើងវិញនូវកូនសោបព្វជិតភាព ៖ ម៉ូសេបានស្ដារឡើងវិញនូវកូនសោនៃការប្រមូលផ្ដុំសាសន៍អ៊ីស្រាអែល [ សូមមើល គ. និង ស. ១១០:១១ ] ហើយអេលីយ៉ាបានស្ដារឡើងវិញនូវកូនសោដែលទាក់ទងនឹងអំណាចនៃការផ្សារភ្ជាប់ [ សូមមើល គ. និង ស. ១១០:១៣–១៦ ] ។ ការបង្ហាញខ្លួនទាំងនេះនៅទីក្រុងខឺតឡង់ ផ្ដល់ជាគំរូមួយចំពោះការយល់ដឹងពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅលើភ្នំប្រែរូប) ។
សូមពន្យល់ថា ការបកប្រែព្រះគម្ពីរប៊ីបដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បញ្ជាក់ថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ—ដែលស្ដេចហេរូឌបានសម្លាប់—ក៏បានលេចមកនៅលើភ្នំនោះដែរ ( សូមមើលការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាកុស ៩:៣ [ នៅក្នុង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ] សូមមើលផងដែរនៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរ « អេលីយ៉ាស » ) ។ សូមបន្ថែមយ៉ូហាន បាទីស្ទចូលទៅក្នុងបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀន ។
សុំឲ្យសិស្សបីបួននាក់ឲ្យប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៧:៤-៩ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលមនុស្សផ្សេងទៀតដែលមានវត្តមាននៅលើភ្នំប្រែរូប ។
-
តើនរណាផ្សេងទៀត ដែលជាបុគ្គលមានវត្តមាននៅលើភ្នំប្រែរូបនោះ ? ( សូមបន្ថែមព្រះជាព្រះវរបិតាចូលទៅក្នុងបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀន ) ។
សូមរំឭកសិស្សដោយសង្ខេបថា គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាមួយនៅក្នុងដំណឹងល្អគឺជាគ្រាមួយ ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ពិធីបរិសុទ្ធនានា និងចំណេះដឹងអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ដល់មនុស្សនៅលើផែនដីតាមរយៈពួកអ្នកបម្រើ ដែលមានសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យឡើងមកក្ដារខៀន ហើយដាក់ផ្កាយមួយនៅក្បែរឈ្មោះបុគ្គលម្នាក់ៗដែលបានមាននៅលើក្ដារខៀន ជាអ្នកដែលបានលេចមកឯព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ។ ( សិស្សនោះគួរដាក់ផ្កាយមួយនៅក្នុងក្បែឈ្មោះបុគ្គលនីមួយៗ ដែលមាននៅលើក្ដារខៀន ) ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្ហាញព្រះកាយដល់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ
យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានស្តារបព្វជិតភាពអើរ៉ុនឡើងវិញ
ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន បានស្តារបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកឡើងវិញ
អេលីយ៉ា បានស្ដារកូនសោនៃការផ្សារភ្ជាប់ឡើងវិញនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់
ចូរសុំសិស្សឲ្យពន្យល់ពីពេលដែលការមកជួបនីមួយៗបានកើតឡើង និងគោលបំណងរបស់វា ។ ( នៅពេលសិស្សពន្យល់ អ្នកគួរបង្ហាញរូបភាពដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ការនិមិត្តដំបូង យ៉ូហាន បាទីស្ទ ប្រគល់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន ការស្ដារបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកឡើងវិញ និង អេលីយ៉ា បានលេចមកនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ [ សៀវភៅសិល្បៈដំណឹងល្អ ( ឆ្នាំ ២០០៩ ) ល.រ. ៩០, ៩៣, ៩៤, ៩៥សូមមើលផងដែរ LDS.org ] ) ។
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ចេញពីព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះ ពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពនៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានីមួយៗ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ នៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានីមួយៗ ព្រះប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពដល់ពួកអ្នកបម្រើជម្រើសរបស់ទ្រង់ ដើម្បីពួកគេអាចដឹកនាំកិច្ចការរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ) ។
-
ហេតុអ្វីវាគឺជារឿងដ៏សំខាន់ដើម្បីដឹងថា គំរូដូចគ្នាដដែលនៃការប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាព ដែលបានកើតឡើងនៅសម័យព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានកើតឡើងដូចគ្នា នៅជំនាន់របស់យើងជាមួយនឹងព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ?
-
តើពួកព្យាការី និងពួកសាវកនាពលបច្ចុប្បន្នកាន់កូនសោដូចគ្នានឹងកូនសោដែល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលដែរឬទេ ? ( មែនហើយ ) ។ តើពួកលោកបានទទួលកូនសោទាំងនោះតាមរបៀបណា ? ( កូនសោទាំងនោះត្រូវបានប្រគល់បន្តពី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដល់ ព្រិកហាំ យ៉ង់ និងពួកព្យាការីបន្តបន្ទាប់ទៀត ) ។
សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយអារម្មណ៍របស់ពួកគេផ្ទាល់អំពីសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព និងពរជ័យនៃការមានកូនសោដែលបានប្រគល់ឲ្យនៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រារបស់យើង ដូចជានៅក្នុងការងារបម្រើនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរ ។
ម៉ាថាយ ១៧:១៤-២៣
ព្រះយេស៊ូវបណ្ដេញអារក្សចេញពីក្មេងប្រុសម្នាក់
សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ១៧:១៤–២៣ ដោយពន្យល់ថា មានឪពុកម្នាក់បាននាំកូនប្រុសខ្លួនមកជួបនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីឲ្យទ្រង់ជួយព្យាបាល ។ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលកុមារនោះ ទ្រង់បានបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ថា ពរជ័យមួយចំនួនត្រូវអាចទទួលបានតែតាមរយៈការអធិស្ឋាន និងការតមអាហារប៉ុណ្ណោះ ។ ទ្រង់ក៏បានព្យាករពីការសុគត និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ផងដែរ ។ ( កំណត់ចំណាំ ៖ ការបង្រៀនទាំងនេះនឹងពិភាក្សាកាន់តែស៊ីជម្រៅបន្ថែមទៀត នៅក្នុងគំនិតសម្រាប់ការបង្រៀននៃម៉ាកុស ៩:១៤-២៩ ) ។
ម៉ាថាយ ១៧:២៤-២៧
ព្រះយេស៊ូវបានបង់ពន្ធព្រះវិហារឲ្យអង្គទ្រង់ និងពេត្រុសយ៉ាងអស្ចារ្យ ។
នៅពេលសិស្សសិក្សាម៉ាថាយ ១៧:២៤-២៧សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតមួយ ដែលអាចជួយយើងឲ្យយល់ដឹងពីរបៀបដែលគំរូរបស់យើងជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សដទៃទៀត ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីបរិបទនៃសារលិខិតនេះ សូមពន្យល់ថានៅក្រោមក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេ បុរសសាសន៍អ៊ីស្រាអែលគ្រប់រូបដែលមានអាយុលើសពី២០ឆ្នាំ គឺតម្រូវឲ្យបង់ពន្ធប្រចាំឆ្នាំដល់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលហៅថា ប្រាក់ពន្ធ ( សូមមើលនិក្ខមនំ ៣០:១៣–១៦ ) ។ ប្រាក់នេះត្រូវបានប្រើដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ពាក់ព័ន្ធនឹងថ្លែដំណើរការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ មានពួកសង្ឃ និងពួកអាចារ្យមួយចំនួននៅក្នុងចំណោមប្រជាជនត្រូវបានរួចពីពន្ធនេះដោយសារការកំណត់ពីក្រុមប្រឹក្សាដែលកាន់អំណាច ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៧:២៤-២៦ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរកមើលសំណួរដែលពួកអ្នកយកពន្ធ និងព្រះយេស៊ូវបានសួរដល់ពេត្រុស ។
-
តើអ្នកយកពន្ធបានសួរអ្វីខ្លះដល់ពេត្រុស ? តើអ្វីទៅជាចម្លើយរបស់ពេត្រុស ?
-
តើព្រះយេស៊ូវបានសួរអ្វីខ្លះដល់ពេត្រុស ? តើអ្វីទៅជាចម្លើយរបស់ពេត្រុស ?
សូមពន្យល់ថាពាក្យ ពួកមនុស្សចម្លែក នៅក្នុងបទគម្ពីរនេះសំដៅទៅលើមនុស្សគ្រប់គ្នានៅក្នុងនគរមួយ ដែលពុំមែនជាបុត្ររបស់ស្ដេច ។ « ពួកមនុស្សចម្លែក » ត្រូវតែបង់ពន្ធ កាលបុត្ររបស់ស្ដេចត្រូវបានលើកលែងពន្ធ ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពេត្រុសថា ដោយសារទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ហើយព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាដំណាក់របស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៧:២៥–២៦, យ៉ូហាន ២:១៦ ) នោះទ្រង់ពុំចាំបាច់ត្រូវបង់ពន្ធនេះទេ ហើយអាចជ្រើសមិនធ្វើដូច្នេះបានដែរ ។ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកយកពន្ធបានរំពឹងទុកឲ្យព្រះយេស៊ូវបង់ពន្ធ ដោយសារពួកគេមិនបានដឹងថាទ្រង់គឺជានរណា ។
សូមអញ្ជើញសិស្សអាន ម៉ាថាយ ១៧:២៧ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានណែនាំឲ្យពេត្រុសធ្វើបន្ទាប់ទៀត ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានណែនាំពេត្រុសឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងបង់ពន្ធនោះ ?
សូមសរសេរពាក្យ អាក់អន់ចិត្ត នៅលើក្ដារខៀន ហើយពន្យល់ថា នៅក្នុងបរិបទនេះ ឃ្លាថា « ដើម្បីកុំឲ្យយើងបានជាទីអាក់អន់ចិត្តដល់គេ » គឺទំនងជាសំដៅទៅលើធាតុពិតដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះពុំចង់ធ្វើអ្វី ដែលអាចបណ្ដាលឲ្យមនុស្សដទៃមានឧបសគ្គខាងវិញ្ញាណនោះទេ ។ ( ប្រសិនបើទ្រង់មិនបង់ពន្ធនោះ ពួកសាសន៍យូដាមួយចំនួនអាចនឹងមិនពេញចិត្តចំពោះទ្រង់ និងពួកអ្នកដើរតាមរបស់ទ្រង់ ហើយលែងចង់ស្ដាប់ដល់សារលិខិតនៃដំណឹងល្អ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះចេញពីគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( ទោះបីជាសិស្សអាចនឹងឆ្លើយខុសៗគ្នាក្ដី ពួកគេគួរតែស្គាល់នូវគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ យើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយចៀសវាងនូវទង្វើដែលអាចធ្វើឲ្យមនុស្សដទៃមានឧបសគ្គខាងវិញ្ញាណ ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
-
តើស្ថានភាពផ្សេងទៀតមួយចំនួនមានអ្វីខ្លះ ដែលគោលការណ៍នេះអាចដឹកនាំយើងឲ្យធ្វើការជ្រើសរើសដ៏ត្រឹមត្រូវ ?
-
តើអ្នកធ្លាប់បានប្រទានឲ្យតាមរបៀបណាដែរ នៅពេលអ្នកព្យាយាមធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយចៀសវាងទង្វើដែលអាចបណ្ដាលឲ្យមនុស្សដទៃទៀតជំពប់ជើងខាងវិញ្ញាណ ?
សូមបញ្ចប់មេរៀននេះដោយអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ អំពីអ្វីមួយដែលពួកគេនឹងធ្វើ ដើម្បីឲ្យពួកគេរស់នៅតាមគោលការណ៍ដែលពួកគេបានស្គាល់ខាងលើកាន់តែប្រសើរឡើង ។
![]()
រូបភាពscripture mastery icon
នៅពេលសិស្សអាចរកវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរដោយងាយស្រួល នោះពួកគេនឹងកាន់តែមានទំនុកចិត្តលើការសិក្សា អនុវត្តដំណឹងល្អ នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេហើយបង្រៀនចេញពីព្រះគម្ពីរ ។
សកម្មភាពរំឭកពីចំណេះចំណានខគម្ពីរមានពាសពេញមេរៀននៅក្នុងសៀវភៅសិក្សានេះ ដើម្បីណែនាំឲ្យស្គាល់នូវវិធីសាស្ត្រខុសៗគ្នា ដើម្បីជួយសិស្សរំឭកពីចំណេះចំណានខគម្ពីរជាទៀងទាត់ ។ សកម្មភាពរំឭកបន្ថែមទៀតត្រូវអាចរកបាននៅក្នុងលិបិក្រមនៃសៀវភៅសិក្សានេះ ។
ការធ្វើលំហាត់អាចជួយសិស្សឲ្យចាំនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀន និង វាស់ប្រមាណបាននូវការចេះដឹងរបស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ចើញសិស្សអានវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរចំនួនបី ដែលបានណែនាំឲ្យស្គាល់រួមមកហើយនៅក្នុងសៀវភៅសិក្សានេះ ។ អ្នកក៏អាចដាក់បញ្ចូលនូវវគ្គថ្មីៗពីរបីទៀតបានដែរ ។ ( អ្នកគួរតែផ្ដល់យោបល់ឲ្យសិស្សគូសចំណាំវគ្គទាំងនេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ) ។ បន្ទាប់ពីសិស្សអានរួច ចូរចោទសួរពួកគេដោយឲ្យនូវពាក្យគន្លឹះមួយនៅក្នុងវគ្គនោះ ឬដោយអានឃ្លាមួយចេញពី វត្ថុដាក់ចំណាំក្នុងសៀវភៅថ្នាក់សិក្ខាសាលា ។ បន្ទាប់មក សុំឲ្យសិស្សរកវគ្គដែលត្រឹមត្រូវនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ម៉ាថាយ ១៧:១-៥ ។ ការប្រែរូប និងការស្ដារឡើងវិញនៃ ដំណឹងល្អនៅថ្ងៃចុងក្រោយ
« ក្រុមបុគ្គលដែលមានវត្តមាននៅលើភ្នំប្រែរូប [ ព្រះជាព្រះវរបិតា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពេត្រុស យ៉ាកុប យ៉ូហាន យ៉ូហាន បាទីស្ទ ម៉ូសេ និងអេលីយ៉ា ] បានមានមុខនាទីមួយយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនាថ្ងៃចុងក្រោយ ។ ការណ៍នេះជួយយើងឲ្យឃើញថា សិទ្ធិអំណាច និងកូនសោបព្វជិតភាពដូចគ្នាដែលបានកាន់កាលពីគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាលើកមុនត្រូវបានស្ដារឡើងវិញ នៅគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាចុងក្រោយនេះ » ( [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៥៦ ) ។
អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានគូសបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីពិតនេះ ៖
« ខ្ញុំសូមអញ្ជើញបងប្អូនម្នាក់ៗឲ្យពិចារណាពីរបៀប ដែលអ្នកនឹងឆ្លើយតបចំពោះសំណួរដែលបានចោទសួរទៅសមាជិកសាសនាចក្រជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅដោយប្រធាន ដេវីឌ អូ មិកឃេ ៖ ‹ ប្រសិនបើនៅគ្រានេះបងប្អូនម្នាក់ ត្រូវបានសុំឲ្យលើកឡើងនូវពាក្យមួយប្រយោគ ឬមួយឃ្លាដែលជាលក្ខណៈពិសេសបំផុតរបស់សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ តើអ្វីទៅជាចម្លើយរបស់អ្នក ? › ( «The Mission of the Church and Its Members » ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៥៦ ទំព័រ ៧៨១ ) ។
« ចម្លើយដែលប្រធាន មិកឃេ បានផ្ដល់ចំពោះសំណួរលោកផ្ទាល់គឺ ‹ សិទ្ធិអំណាចដ៍ទេវភាព › នៃបព្វជិតភាព ។ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ឈរដោយឡែកពីសាសនាចក្រទាំងឡាយផ្សេងទៀត ដែលប្រកាសថាអំណាចរបស់ពួកគេ គឺបានមកពីការផ្ទេរពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតពីព្រះគម្ពីរ ឬការហ្វឹកហ្វឺនខាងសាសនា ។ យើងធ្វើការប្រកាសដោយឡែកថា សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពត្រូវបានប្រគល់ដោយការដាក់ដៃលើដោយផ្ទាល់ពីពួកទូតមកស្ថានសួគ៌ដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ » ( « The Powers of Heaven » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៤៨ ) ។
ម៉ាថាយ ១៧:១-៥ ។ កូនសោបព្វជិតភាព
ព្រះប្រទានសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ដល់បុរសជាសមាជិកដែលសក្តិសមនៃសាសនាចក្រដែល ដូច្នេះពួកគេអាចធ្វើកិច្ចការក្នុងនាមរបស់ទ្រង់សម្រាប់សេចក្តីសង្រ្គោះដល់កូនចៅទ្រង់ ។ កូនសោនៃបព្វជិតភាពគឺជាសិទ្ធិនៃគណៈប្រធាន ឬ ជាអំណាចដែលព្រះបានប្រទានដល់មនុស្សដើម្បីគ្រប់គ្រង ហើយដឹកនាំនគរព្រះនៅលើផែនដី ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៦:១៥–១៩ ) ។ ជនដែលកាន់កូនសោបព្វជិតភាពអាចផ្ដល់សិទ្ធិអំណាចដល់ពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាព ដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ និង ចាត់ចែងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ ។ ចំពោះអស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រ គឺត្រូវបានហៅក្រោមការដឹកនាំនៃបុគ្គលម្នាក់ ដែលកាន់កូនសោបព្វជិតភាព ។ ដូច្នេះ ពួកគេទទួលសិទ្ធិអំណាច ហើយមានសិទ្ធិចំពោះអំណាចដែលចាំបាច់ដើម្បីបម្រើ និងបំពេញនូវការទទួលខុសត្រូវទាំងឡាយនៃការហៅរបស់ពួកគេ ។ ( សូមមើល ដាល្លិន អេក អូក « The Keys and Authority of the Priesthood » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៤៩–៥២ ។
ម៉ាថាយ ១៧:១–១៣ ។ ភ្នំប្រែរូប
អែលឌើរ ប្រូស អរ ម៉ាក់ខនគី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានសង្ខេបពីអ្វីដែលយើងដឹងថាបានកើតឡើងនៅលើភ្នំប្រែរូប ៖
« (១) ព្រះយេស៊ូវបានជ្រើសយក ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ពីក្នុងចំណោមពួកដប់នាក់ បាននាំពួកគេទៅលើភ្នំមួយដែលពុំមានឈ្មោះ នៅទីនោះទ្រង់បានប្រែរូបនោះចំពោះមុខពួកគេ ហើយពួកគេបានឃើញសិរីល្អរបស់ទ្រង់ ។ … [ ពេត្រុស ] បានថ្លែងថា ពួកគេ « ជាស្មរបន្ទាល់ដែលបានឃើញឫទ្ធានុភាពរបស់ទ្រង់ជាក់នឹងភ្នែក › ។ (ពេត្រុសទី ២ ១:១៦) ។
« (២) ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន បានប្រែរូប ‹ នៅចំពោះទ្រង់ › [ Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith ( ឆ្នាំ ២០០៧ ) ទំព័រ ១០៥ ] … ហេតុដូច្នេះហើយវាជួយពួកគេ ដើម្បីទទួលពួកទេវតា ឃើញការនិមិត្ត ហើយយល់ពីរឿងរបស់ព្រះ ។ …
« (៣) ម៉ូសេ និងអេលីយ៉ា—ព្យាការីបុរាណពីររូបដែលបានប្រែរូប ហើយនាំទៅស្ថានសួគ៌ដោយមិនបានភ្លក់នូវសេចក្ដីស្លាប់ ដូច្នេះពួកគាត់អាចត្រឡប់មកវិញជាមួយនឹងរូបកាយជាសាច់និងឆ្អឹងនៅគ្រានេះ ជាគ្រាមួយមុនថ្ងៃនៃការរស់ឡើងវិញ—បានបង្ហាញខ្លួននៅលើនោះ ហើយពួកគាត់ និងព្រះយេស៊ូវបានប្រទានកូនសោនគរដល់ ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន [ សូមមើល Teachings: Joseph Smith ទំព័រ ១០៥ ) ។
« (៤) យ៉ូហាន បាទីស្ទ ដែលស្ដេចហេរូឌបានកាត់ក្បាលកាលពីមុន ក៏បានបង្ហាញខ្លួនផងដែរ ។ …
« (៥) ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហានបានឃើញនៅក្នុងការនិមិត្តនោះនៃការប្រែរូបរបស់ផែនដី ពួកគាត់បានឃើញវាបានផ្លាស់ប្ដូរថ្មី ហើយត្រឡប់ទៅស្ថានភាពបរមសុខរបស់វាវិញ—នោះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍មួយដែលកើតឡើងនៅការយាងមកជាលើកទីពីរ កាលគ្រាសហសវត្សរ៍បានមកដល់។ [ គ. និង ស. ៦៣:២០–២១ ] ។
« (៦) វាបង្ហាញថា ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន បានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋផ្ទាល់ខ្លួនកាលនៅលើភ្នំនោះ ។ [ សូមមើល យ៉ូសែប ហ៉្វីលឌីង ស៊្មីធ Doctrines of Salvation ចងក្រងដោយ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី វ៉ុលទី ៣ ( ឆ្នាំ ១៩៥៤–៥៦ ) ២:១៦៥ ] ។ … វាក៏បង្ហាញផងដែរថា គឺនៅលើភ្នំនោះហើយដែលពួកគេបានទទួលពាក្យព្យាករណ៍ដ៏ប្រាកដ ហើយបន្ទាប់មកវាត្រូវបានបើកសម្ដែងដល់ពួកគេថា ពួកគេត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ( ពេត្រុសទី ២ ១:១៦–១៩, គ. និង ស. ១៣១:៥ ) ។
« (៧) តាមពិតព្រះយេស៊ូវត្រូវបានពង្រឹង ហើយបានលើកទឹកចិត្តដោយម៉ូសេ និងអេលីយ៉ា ដើម្បីត្រៀមទទួលការរងទុក្ខ និងការឈឺចាប់ដ៏គ្មានទីបញ្ចប់នៅពេលខាងមុខដោយភ្ជាប់ជាមួយនឹងការធ្វើដង្វាយធួនដ៏គ្មានទីបញ្ចប់ និងដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ [ សូមមើល James E. Talmage Jesus the Christ កំណែទី ៣ ( ឆ្នាំ ១៩១៦ ) ទំព័រ ៣៧៣ ] ។ …
« (៨) ពិតណាស់ ពួកសាវកជម្រើសទាំងបីរូបត្រូវបានបង្រៀនយ៉ាងច្បាស់អំពី ‹ ការសុគតរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងការមានព្រះជន្មឡើងវិញរបស់ទ្រង់ផងដែរ › [ ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លូកា ៩:៣១ ] ។ …
« (៩) ពួកគេក៏បានឃើញផងដែរថា គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាអតីតកាលកាលពីបុរាណត្រូវបានរលាយសាបសូន្យ ថាក្រឹត្យវិន័យ ( ដែលម៉ូសេជានិមិត្តសញ្ញា ) និងពួកព្យាការី ( ដែលអេលីយ៉ាជាតំណាងឲ្យនោះ ) ស្ថិតនៅក្រោមអំណាចទ្រង់ ដែលឥឡូវនេះពួកគេត្រូវបានបញ្ជាឲ្យស្ដាប់ ។
« (១០) តាមពិតព្រះជាព្រះវរបិតាដែលបានលាក់ព្រះកាយនៅពីក្រោយពពក ក៏មានវត្តមាននៅលើភ្នំនោះដែរ » ( វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៣៩៩–៤០១ ) ។
ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាកុស ៩:៣ ចង្អុលបង្ហាញថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ ដែលត្រូវគេធ្វើទុក្ករកម្ម ប៉ុន្តែពុំទាន់បានរស់ឡើងវិញនៅឡើយ ក៏បានបង្ហាញខ្លួននៅលើភ្នំនៃការប្រែរូបនោះដែរ ។ អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានឲ្យជាយោបល់ពីហេតុផលមួយដែលយ៉ូហាន បាទីស្ទមានវត្តមាន ៖
« វាចង់បង្ហាញថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ ពុំមែនជាអេលីយ៉ាសដែលបានបង្ហាញខ្លួនជាមួយនឹងម៉ូសេដើម្បីប្រគល់កូនសោ និងសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដល់ជនដែលនៅពេលនោះ ដែលកាន់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកជាបព្វជិតភាពខ្ពស់ជាងដែលបានដាក់បញ្ចូលនៅក្នុងរាល់សិទ្ធិអំណាច និងអំណាចដែលយ៉ូហានបានកាន់ ហើយបានអនុវត្តនៅក្នុងការងារបម្រើរបស់លោកឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដោយនូវហេតុផលមួយចំនួនដែលនៅតែជាអាថ៌កំបាំង—ដោយសារកំណត់ត្រាមួយផ្នែកនៃដំណើរការនោះ—យ៉ូហាន បានបំពេញតាមមុខនាទីផ្សេងមួយចំនួនទៀតនៅក្នុងការបើកសម្ដែងដ៏រុងរឿង ដែលបានប្រគល់មនុស្សនៅពេលក្រោយ ។ ប្រហែលជាគាត់បាននៅទីនោះ ជាអ្នកចាត់ចែងច្បាប់ចុងក្រោយនៅក្រោមសេចក្ដីសញ្ញាចាស់ ដើម្បីបង្ហាញថា ក្រឹត្យវិន័យនោះត្រូវបានបំពេញ ហើយរឿងចាស់ទាំងអស់ត្រូវបានបញ្ចប់សព្វគ្រប់ហើយ ដូច្នេះផ្ទុយពីតួនាទីរបស់គាត់ ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ដែលក្រោយមកបានក្លាយជាអ្នកចាត់ចែងច្បាស់ ‹ ដំបូង › នៃនគរថ្មី » ( វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៤០៤ ) ។