មេរៀនទី ២៤ ៖ ម៉ាថាយ ២១:១៧–២២:៤៤

មេរៀនទី ២៤

ម៉ាថាយ ២១:១៧–២២:៤៤

សេចក្ដីផ្ដើម

បន្ទាប់ពីគង់នៅមួយយប់ក្នុងភូមិបេថេនី ព្រះយេស៊ូវបានត្រឡប់ទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ នៅតាមផ្លូវ ទ្រង់បានដាក់បណ្ដាសាដល់ដើមល្វាមួយ ។ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានមកឯទ្រង់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយចោទសួរពីសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះយេស៊ូវបានស្តីបន្ទោសដល់ពួកគេ ហើយបានបង្រៀននូវរឿងប្រៀបប្រដូចមួយចំនួន ដែលបង្ហាញពីផលនៃការបដិសេធ ឬការទទួលយកទ្រង់ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ម៉ាថាយ ២១:១៧-៣២

ព្រះយេស៊ូវដាក់បណ្ដាសាដើមល្វាមួយដើម ហើយស្តីបន្ទោសដល់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដា

សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀនពីមុនចាប់ផ្ដើមបង្រៀន ៖ តើពេលណាខ្លះ ដែលអ្នកបានរកឃើញអ្វីមួយ ដែលមិនសូវល្អ ដូចជាទ្រង់ទ្រាយពិតរបស់វា ?

ដើម្បីចាប់ផ្ដើមមេរៀននេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ ឬច្រើននាក់ឲ្យចែកចាយចម្លើយរបស់ខ្លួនចំពោះសំណួរនៅលើក្ដារខៀន ។

សូមពន្យល់ថា ម៉ាថាយ ២១ បង្ហាញពីដំណើររឿងមួយអំពីគ្រាមួយកាលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានជួបប្រទះនឹងអ្វីមួយដែលមិនសូវល្អដូចជាទ្រង់ទ្រាយពិតរបស់វា ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលសេចក្ដីពិតនៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១ ដែលអាចដឹកនាំយើងមិនត្រឹមតែមានអាការៈទ្រង់ទ្រាយសុចរិតចំពោះអ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ត្រូវរស់នៅដោយសុចរិតផងដែរ ។

ដើម្បីផ្ដល់បរិបទសម្រាប់ ម៉ាថាយ ២១សូមពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានយាងដោយជោគជ័យចូលទៅក្នុងយេរូសាឡិម ហើយបានសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទ្រង់បានគង់នៅភូមិបេថានី ជាភូមិតូចមួយនៅក្បែរយេរូសាឡិម ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២១:១៨-២២ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើនៅថ្ងៃបន្ទាប់ នៅពេលទ្រង់បានធ្វើដំណើរចេញពីភូមិបេថានីត្រឡប់ទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅយេរូសាឡិម ។

តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើអ្វីខ្លះចំពោះដើមល្វានោះ ?

សូមដាក់បង្ហាញរូបភាពដើមល្វាដែលមានស្លឹក ។ សូមពន្យល់ថា ស្លឹកនៅលើដើមល្វាជាធម្មតាបង្ហាញថា ដើមនោះមានផលផ្លែ ។ នៅនិទាឃរដូវ ( កាលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឃើញដើមល្វាមួយដែលគ្មានផ្លែ ) ជាធម្មតាដើមល្វាមានផ្លែមុនរដូវ ។ ប្រសិនបើវាគ្មានផ្លែទេ នោះមានន័យថាវានឹងគ្មានផ្លែនៅក្នុងឆ្នាំនោះទេ ។ ដើមឈើដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងដំណើររឿងនេះ មានទ្រង់ទ្រាយជាដើមឈើមានផលផ្លែ ប៉ុន្តែវាគ្មានផ្លែសោះ ។ ហេតុផលមួយដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រហែលជាបានដាក់បណ្ដាសាដើមល្វានោះ គឺដើម្បីបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់អំពីពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាពុករលួយរបស់សាសន៍យូដា ។

ដោយផ្អែកតាមអ្វីដែលអ្នកបានរៀនអំពីពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាសាសន៍យូដានៅក្នុងជំនាន់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ តើពួកគេជាច្រើនដូចជាដើមល្វាដែលបានពណ៌នានៅក្នុងដំណើររឿងនោះយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ ? ( ពួកគេខំបង្ហាញថាពួកគេដើរតាមព្រះ ប៉ុន្តែមិនបានបង្កើតផលផ្លែ ឬកិច្ចការនៃសេចក្ដីសុចរិតទេ ) ។

សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ២១:២៣–២៧ ដោយពន្យល់ថា ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាមួយចំនួនបានដើរសំដៅទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយបានទូលសួរពីសិទ្ធិអំណាច ដែលទ្រង់បានធ្វើការយាងចូលក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមដោយជោគជ័យរបស់ទ្រង់ ហើយបានសម្អាតព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានតបដោយសួរពួកគេថា តើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ( ឬការងារបម្រើ ) របស់យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានអនុញ្ញាតមកពីព្រះ ឬក៏មនុស្ស ។ ពួកអ្នកដឹកនាំទាំងនោះមិនបានឆ្លើយតបនឹងសំណួររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទេ ដោយភ័យខ្លាចពីការថ្កោលទោសខ្លួនឯង ឬធ្វើឲ្យមនុស្សដែលបានទទួលស្គាល់យ៉ូហានថា ជាព្យាការីម្នាក់នោះត្រូវរវាទចិត្ត ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលថា ទ្រង់ក៏មិនឆ្លើយនឹងសំណួររបស់ពួកគេដែរ ហើយបន្ទាប់មកបានលើកឡើងនូវរឿងប្រៀបប្រដូចបី ដែលបង្ហាញពីទង្វើរបស់ពួកអ្នកដឹកនាំពុករលួយរបស់សាសន៍យូដាទាំងនោះ ។ រឿងប្រៀបប្រដូចទីមួយរៀបរាប់ពីរបៀបខុសគ្នា ដែលកូនប្រុសពីរនាក់បានធ្វើដាក់ឪពុករបស់ខ្លួន ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២១:២៨-៣០ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាតើកូនប្រុសណាដែលពិតជាស្រដៀងនឹងពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដា ។

តើកូនប្រុសម្នាក់ណាទៅដែលពិតជាស្រដៀងនឹងពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដា ? ដោយរបៀបណា ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២១:៣១-៣២ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ពួកអ្នកដឹកនាំពុករលួយរបស់សាសន៍យូដាទាំងនោះតាមរយៈរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ ។ ( អ្នកគួរត្រូវពន្យល់ថា ពួកអ្នកយកពន្ធគឺជាពួកជនដើរប្រមូលពន្ធ ហើយពួកសំផឹងគឺជាពួកស្រីពេស្យា ។ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានប្រមាថមើលងាយមនុស្សទាំងពីរក្រុមនេះ ដោយចាត់ទុកថាពួកគេជាអ្នកមានបាប ) ។

តើពួកយកពន្ធ និងពួកស្រីសំផឹងដូចគ្នានឹងកូនប្រុសទីមួយដោយរបៀបណា ?
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះមកពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីជនដែលនឹងចូលទៅក្នុងនរគព្រះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងៗ ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែស្គាល់សេចក្ដីពិតមួយដែលស្រដៀងគ្នានេះ ៖ ដើម្បីចូលក្នុងនគរព្រះបាន យើងត្រូវគោរពតាមព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ហើយប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង ជាជាងគ្រាន់តែនិយាយ ឬធ្វើពុតថាយើងគោរពតាមទ្រង់ ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សយល់អំពីរឿងទាក់ទងនឹងសេចក្ដីពិតនេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានឲ្យឮៗអំពីសាច់រឿងដូចខាងក្រោមនេះ ៖

ជារឿយៗ មានយុវជនម្នាក់ប្រាប់ឪពុកម្ដាយខ្លួនថា គាត់ទៅចូលរួមសកម្មភាពរបស់សាសនាចក្រ ប៉ុន្តែតាមពិត គាត់បានទៅផ្ទះមិត្តម្នាក់របស់គាត់ ។ នៅពេលគាត់នៅក្បែរពួកថ្នាក់ដឹកនាំ និងពួកគ្រូបងៀនក្នុងសាសនាចក្រ គាត់និយាយ ហើយធ្វើដូចជាគាត់ជាអ្នកដែលគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ប៉ុន្តែនៅខាងក្រៅវិញ គាត់បានបំពានព្រះបញ្ញត្តិជាច្រើន ។

តើការជ្រើសរើសរបស់យុវជនម្នាក់នេះ រារាំងគាត់ពីការចូលទៅក្នុងនគរព្រះតាមរបៀបណា ?
ប្រសិនបើ អ្នកជាមិត្តរបស់យុវជនម្នាក់នេះ តើអាចនឹងនិយាយពាក្យអ្វីខ្លះទៅកាន់គាត់ដើម្បីជួយគាត់ឲ្យផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថរបស់ខ្លួន ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ទៀតអានសាច់រឿងដូចខាងក្រោមឲ្យឮៗ ៖

មានយុវនារីម្នាក់ចូលចិត្តនិយាយខ្សឹបខ្សៀវនឹងមិត្តៗរបស់នាង អំពីក្មេងស្រីមួយចំនួននៅសាលារៀនរបស់នាង ប៉ុន្តែធ្វើជារាក់ទាក់នឹងក្មេងស្រីទាំងនេះនៅពេលពួកគេនៅជិត ។ នាងទៅព្រះវិហារ ហើយទទួលទានសាក្រាម៉ង់ជាទៀងទាត់ ប៉ុន្តែនៅក្នុងការប្រជុំ ជារឿយៗនាងបានផ្ញើសារទៅមិត្តនាងដោសរសេររិះគន់ដល់អស់អ្នកដែលនៅជុំវិញនាង ។

តើយុវនារីនេះធ្វើពុតជាគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌បានដោយរបៀបណា ?
ក្រៅពីឧទាហរណ៍នៅក្នុងសាច់រឿងទាំងនេះ តើរបៀបផ្សេងទៀតដែលយើងអាចនឹងល្បួងឲ្យធ្វើពើជាគោរពតាមព្រះវរបិតាសួគ៌ ជាជាងគោរពទ្រង់ដោយពិតប្រាកដនោះមានអ្វីខ្លះ ?

នៅពេលសិស្សបន្តសិក្សា ម៉ាថាយ ២១ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលអ្វី ដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីចៀសវាងមិនដូចជាដើមល្វាដែលគ្មានផលផ្លែនោះ ។

ម៉ាថាយ ២១:៣៣-២២:១៤

ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីពួកអ្នកធ្វើចម្ការទុច្ចរិត និងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ព្រះរាជបុត្រាស្តេច

សូមបំបែកសិស្សជាគូ ។ ប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន សូមឲ្យសំណៅនៃ តារាងដូចខាងក្រោមនេះដល់ដៃគូនីមួយៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សអាន ម៉ាថាយ ២១:៣៣–៤១ រួមគ្នាឲ្យឮៗជាមួយនឹងដៃគូខ្លួន ហើយបំពេញតារាងនោះដោយសរសេរអ្វី ដែលពួកគេគិតថា និមិត្តសញ្ញាបីចុងក្រោយនោះតំណាងឲ្យអ្វី ។

រូបភាព

handout, Parable of the Wicked Husbandmen

រឿងប្រៀបប្រដូចអំពីពួកអ្នកធ្វើចម្ការទុច្ចរិត

សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីសម្រាប់គ្រូថ្នាក់សិក្ខាសាលា—មេរៀនទី ២៤

ម៉ាថាយ ២១:៣៣-៤១
និមិត្តរូប	អត្ថន័យ
ថៅកែ	ព្រះវរបិតាសួគ៌
ពួកអ្នកធ្វើចម្ការ
អ្នកបម្រើ
កូនប្រុសរបស់ថៅកែ

បន្ទាប់ពីសិស្សបានបំពេញតារាងចប់សព្វគ្រប់ហើយ សុំឲ្យសិស្សពីរបីគូប្រាប់ពីអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។ ប្រសិនបើត្រូវការ សូមបញ្ជាក់ថា ពួកអ្នកធ្វើចម្ការតំណាងឲ្យពួកអ្នកដឹកនាំពុករលួយរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ពួកអ្នកបម្រើតំណាងឲ្យពួកព្យាការីរបស់ព្រះ ហើយកូនប្រុសថៅកែតំណាងឲ្យព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

តើព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញអ្វីខ្លះតាមរយៈរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ ? ( ជាច្រើនសតវត្សរ៍ មានពួកអ្នកដឹកនាំអ៊ីស្រាអែលមួយចំនួនបានបដិសេធពួកព្យាការីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ហើយពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបច្ចុប្បន្នមានចេតនាចង់ធ្វើគុតព្រះយេស៊ូវ [ សូមមើល ( Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ) ទំព័រ ៦៥] ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២១:៤៣ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលជនដែលនឹងបានទទួលនគរព្រះ ( មានន័យថា សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ) បន្ទាប់ពីពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានបដិសេធវា ។

តើនរណាទៅដែលនឹងទទួលបាននគរព្រះ ?

សូមពន្យល់ថា ការបកប្រែរបស់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាថាយ ២១:៥៣បង្ហាញប្រាប់ថា ពួកសាសន៍ដទៃគឺជាប្រជាជាតិដែលនឹងទទួលបាននគរព្រះ ។ អ្នកគួរពន្យល់ថា ពាក្យ សាសន៏ដទៃ អាចសំដៅទៅលើ « មនុស្សក្រៅពីពូជអ៊ីស្រាអែល … [ ឬ ] ក្រៅពីពូជយូដា » ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ពួកសាសន៍ដទៃ » scriptures.lds.org ) ឬជាប្រជាជាតិដែលគ្មានភាពពេញលេញនៃសិទ្ធិអំណាច ពិធីបរិសុទ្ធ ក្រឹត្យវិន័យ និងការបង្រៀនទាំងឡាយរបស់ព្រះ ។ ការផ្ទេរនគរនោះទៅឲ្យពួកសាសន៍ដទៃបានចាប់ផ្ដើម នៅពេលពួកសាវកបាននាំយកដំណឹងល្អជាលើកដំបូងទៅដល់ពួកសាសន៍ដទៃ បន្ទាប់ពីការមានព្រះជន្មឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ( សូមមើល កិច្ចការ ១០–១១, សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ២០:១៦ ) ។ វាបានបន្តនៅថ្ងៃចុងក្រោយជាមួយនឹងការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អតាមរយៈព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដែលបានរស់នៅក្នុងសាសន៍ដទៃ ។ ក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្ររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងស្ថិតនៅក្នុងចំណោមអស់អ្នកដែលព្រះបានប្រទាននគរទ្រង់ឲ្យ ។

យោងតាម ខទី ៤៣តើយើងមានទំនួលខុសត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( សូមធ្វើឲ្យប្រាកដថាសិស្សរកឃើញអ្វីមួយស្រដៀងគ្នានឹងសេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងមានទំនួលខុសត្រូវដើម្បីបង្កើតផលផ្លែនៃសេចក្ដីសុចរិត ។ ដោយប្រើពាក្យរបស់សិស្ស សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឡើងមកក្ដារខៀនគូររូបផ្លែនៅលើដើមល្វា ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេសរសេរដាក់ពាក្យឲ្យផ្លែនោះ ដែលវាពណ៌នាពីកិច្ចការសុចរិតដែលយើងគួរធ្វើ ក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពន្យល់ពីអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ដោយសួរ ៖

តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីវាសំខាន់សម្រាប់យើង ដើម្បីបង្កើតជាផលផ្លែ ?
តើអ្នកធ្លាប់បានប្រទានឲ្យតាមរបៀបណាដែរ នៅពេលអ្នកបានព្យាយាមនាំមកនូវផ្លែមួយនៃផលផ្លែនៃសេចក្ដីសុចរិតទាំងនេះឬទេ ?

ការចែកចាយគំនិត អារម្មណ៍ និងបទពិសោធន៍នានា

ការចែកចាយគំនិត និងបទពិសោធន៍ដែលទាក់ទងអាចជួយដល់សិស្សយល់កាន់តែច្បាស់អំពីគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយ ។ នៅពេលសិស្សចែកចាយបទពិសោធន៍ទាំងឡាយរបស់ពួកគេ ជាញឹកញាប់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដឹកនាំពួកគេឲ្យយល់កាន់តែជ្រៅជ្រះ ហើយមានទីបន្ទាល់អំពីគំនិតទាំងឡាយដែលពួកគេកំពុងចែកចាយនោះ ។ តាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះគំនិត និងអារម្មណ៍ និងបទពិសោធន៍ទាំងឡាយដែលសិស្សចែកចាយ ក៏អាចមានឥទ្ធិពលដ៏សំខាន់ទៅលើដួងចិត្ត និងគំនិតរបស់សិស្សផ្សេងទៀតផងដែរ ។

សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ២១:៤៥–៤៦ ដោយពន្យល់ថា ពួកសង្គ្រាជ និង ពួកផារិស៊ីបានខឹងសម្បារ នៅពេលពួកគេបានដឹងថា ពួកអ្នកធ្វើចម្ការទុច្ចរិតនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនោះតំណាងឲ្យពួកគេ ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានទប់ចិត្តពីការលើកដៃទាស់នឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយសារពួកគេខ្លាចមានប្រតិកម្មពីប្រជាជន ប្រសិនបើពួកគេធ្វើដូច្នោះ ។

សូមពន្យល់ថា នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២២:១–១០ យើងអានថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបាននិទានរឿងប្រៀបប្រដូចមួយ ដែលទ្រង់បានប្រៀបធៀបពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ទៅនឹងពិធីជប់លៀងមង្គលការដែលស្ដេចមួយអង្គប្រទានឲ្យបុត្រាទ្រង់ ។ មនុស្សដែលបានអញ្ជើញដំបូងគេទៅពិធីជប់លៀងនោះ ( ជាតំណាងឲ្យពួកសាសន៍យូដា រួមទាំងពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍នោះដែរ ) បានបដិសេធមិនចូលរួម ។ មនុស្សបន្ទាប់ទៀតដែលបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួម ( តំណាងឲ្យពួកសាសន៍ដទៃ ) បានជ្រើសរើសមកចូលរួម ហើយបានបរិភោគអាហារនៅក្នុងពិធីជប់លៀងនោះ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២២:១១-១៤ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅឯពិធីជប់លៀងមង្គលការនោះ ។

ហេតុអ្វីក៍ភ្ញៀវម្នាក់នេះ ត្រូវបណ្ដេញចេញពីពិធីជប់លៀងនោះដូច្នេះ ?

សូមពន្យល់ថា ស្តេចអង្គនោះបានបំពេញតាមប្រពៃណីពីបុរាណមួយ ដោយឲ្យពួកភ្ញៀវរបស់ទ្រង់នូវសំលៀកបំពាក់ស្អាតសមរម្យ ដើម្បីពាក់ចូលរួមក្នុងពិធីមង្គលការ ។ ប៉ុន្តែបុរសនេះមិនព្រមពាក់សំលៀកបំពាក់ដែលស្ដេចបានប្រទានឲ្យទេ ។

នៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ តើសំលៀកបំពាក់មង្គលការអាចតំណាងឲ្យអ្វីទៅ ? ( អ្នកគួរពន្យល់ថា នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសំលៀកបំពាក់ស្អាត និងអាវផាយ ជារឿយៗតំណាងឲ្យសេចក្ដីសុចរិត និងបរិសុទ្ធភាពនៃជនដែលបានជ្រះស្អាតតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ [ សូមមើល ( Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ) ទំព័រ ៦៦, សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី ៣ ២៧:១៩ ] ) ។

ចូរចង្អុលបង្ហាញ ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ សម្រាប់ ម៉ាថាយ ២២:១៤ បន្ថែមថា ពុំមែនមនុស្សគ្រប់គ្នានៅឯពិធីជប់លៀងនឹងពាក់សំលៀកបំពាក់មង្គលការទាំងអស់គ្នានោះទេ ) ។ និយាយម្យ៉ាងទៀត គឺពុំមែនមនុស្សគ្រប់រូបដែលទទួលស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ត្រូវបានហៅ ហើយទទួលយកការអញ្ជើញឲ្យធ្វើជាផ្នែកមួយនៃនគរនោះនឹងបានត្រៀមខ្លួន ហើយមានភាពសក្ដិសម ដើម្បីរស់នៅដោយអស់កល្បជាមួយនឹងទ្រង់ និងព្រះវរបិតាសួគ៌នោះទេ ។ មនុស្សខ្លះនឹងបាត់បង់សិទ្ធិពីពរជ័យដ៏ច្រើន ដោយសារពួកគេមិនបានស្លៀកពាក់សំលៀកបំពាក់នៃសេចក្ដីសុចរិតនោះ ។

តើរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ បង្ហាញបន្ថែមទៀតពីគោលការណ៍ដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀនដោយរបៀបណា ?

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសារៈសំខាន់នៃពរជ័យដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដែលយើងបានអញ្ជើញឲ្យទទួលយក ។ ចូរឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលពួកគេកំពុងធ្វើ ដើម្បីទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ឲ្យទទួលយករាល់ពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យអនុវត្តអ្វី ដែលពួកគេបានរៀនដោយត្រៀមខ្លួនទទួលយកពរជ័យទាំងនោះ ។

សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

ម៉ាថាយ ២១:១៩-២២ ។ ការដាក់បណ្ដាសាដើមល្វា

ការដាក់បណ្ដាសារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដល់ដើមល្វា បានបង្រៀននូវមេរៀនដ៏សំខាន់មួយចំនួន ។ ដើមល្វាអាចជាតំណាងមួយឲ្យពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាដ៏ពុករលួយទាំងនោះដែលខំបង្ហាញនូវអាការៈខាងក្រៅពីភក្ដីភាព ប៉ុន្តែខ្វះសេចក្ដីសុចរិតពិតប្រាកដ ។ នៅក្នុងចរិតលក្ខណៈនេះ ព្រឹត្តិការណ៍នោះបានបង្រៀនថា យើងគ្រប់គ្នាត្រូវតែខិតខំធ្វើឲ្យជីវិតរបស់យើង ដើម្បីនៅរស់តាមរបៀបមួយដែលនៅជាប់នឹងអ្វីដែលយើងជឿ ហើយបង្រៀន ។ ការដាក់បណ្ដាសាដើមល្វា ក៏ផ្ដល់ជាការឆ្លុះបញ្ចាំងពីចំពោះភ្នែកអំពីរូបភាពនៃមេរៀន ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនកាលពីចាប់ផ្ដើមការងារបម្រើរបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីដើមល្វា ( សូមមើល លូកា ១៣:៦–៩ ) ៖ មនុស្សទាំងអស់ត្រូវតែប្រែចិត្ត បើមិនដូច្នោះទេនឹងត្រូវវិនាស ។ បន្ទាប់ពីឃើញប្រតិកម្មរបស់ពួកសិស្សចំពោះការដាក់បណ្ដាសាដើមល្វា នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះក៏បានប្រើឱកាសនេះ ដើម្បីបង្រៀនពួកគេអំពីអំណាចនៃសេចក្ដីជំនឿ ដើម្បីបង្កើតអព្ភូតហេតុកាន់តែអស្ចារ្យជាងអព្ភូតហេតុដែលពួកគេទើបបានឃើញទៅទៀត ។

ម៉ាថាយ ២១:៤២-៤៤ ។ « ថ្មដែលពួកជាងសង់ផ្ទះបានចោលចេញ »

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា « ថ្មដែលពួកជាងសង់ផ្ទះបានចោលចេញ » ( ម៉ាថាយ ២១:៤២ ) ហើយប្រែក្លាយជាថ្មជ្រុងនៃនគរព្រះនៅលើផែនដី ( សូមមើល កិច្ចការ ៤:១១, អេភេសូរ ២:១៩–២០ ) ។ សេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំពីជនដែលធ្លាក់លើថ្មនោះនឹងត្រូវបាក់បែកសំដៅទៅលើកាលដែលពួកសាសន៍យូដាជំពប់ដួលលើថ្មនោះ ( សូមមើល ហេលេមិន ៥:១២ ) ជាជាងស្ថាបនាជីវិតរបស់ពួកគេនៅលើវា ( សូមមើល អេសាយ ៨:១៤, កូរិនថូសទី ១ ១:២៣ ) ។ ពួកគេនឹងត្រូវបាក់បែក ឬបំផ្លាញចោល ដោយសារការមិនទទួលយកព្រះយេស៊ូវជាព្រះមែស៊ី និងជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ និងដោយសារការមិនទទួលយកដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។ ថ្មដែលធ្លាក់លើមនុស្សដទៃ សំដៅទៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងបំផ្លាញជនដែលបានបដិសេធទ្រង់ ។ ( សូមមើល ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាថាយ ២១:-៤៧–៥៦ [ នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ] ) ។