មេរៀនទី ២៥
ម៉ាថាយ ២២:១៥-៤៦
សេចក្ដីផ្ដើម
កាលព្រះយេស៊ូវបានបន្តបង្រៀននៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ីបានព្យាយាមប្រើល្បិចបញ្ឆោតទ្រង់ដោយទូលសួរសំណួរពិបាកៗដល់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានឆ្លើយតបសំណួរពួកគេយ៉ាងជោគជ័យ ហើយបានបង្រៀនពួកគេឲ្យគោរពដល់ច្បាប់ដែនដី និងច្បាប់បញ្ញត្តិធំពីរ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាថាយ ២២:១៥-២២
ពួកផារិស៊ីព្យាយាមប្រើល្បិតបញ្ឆោតព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយទូលសួរទ្រង់ថា តើមានច្បាប់នឹងបង់ពន្ធឬទេ
-
តើច្បាប់សំខាន់ៗមួយចំនួនដែលរដ្ឋាភិបាលបានបង្កើត នៅក្នុងសង្គមរបស់យើងមានអ្វីខ្លះ ? តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់អ្វីម្ល៉េះ ?
ចូរសុំឲ្យសិស្សពិចារណាដោយស្ងៀមស្ងាត់ ប្រសិនបើមានច្បាប់ណាមួយដែលពួកគេគួរតែគោរពតាម ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានធ្វើ ។ កាលសិស្សសិក្សា ម៉ាថាយ ២២:១៥–២២សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលអ្វី ដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីការគោរពតាមច្បាប់ដែនដី ។
ចូររំឭកសិស្សថា នៅសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃព្រះជន្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទ្រង់បានបង្រៀនជារៀងរាល់ថ្ងៃក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅក្រុងយេរូសាឡិម ( សូមមើល លូកា ១៩:៤៧, ២២:៥៣ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២២:១៥ ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលអ្វី ដែលពួកផារិស៊ីបានព្យាយាមធ្វើចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើឃ្លា « ចាប់ទ្រង់ដោយនូវព្រះបន្ទូល » មានន័យយ៉ាងណា ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២២:១៦-១៧ ឲ្យឮៗ ហើយចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលរបៀបដែលពួកផារិស៊ីព្យាយាមប្រើកលល្បិចដាក់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមពន្យល់ថា ពាក្យ ពន្ធ នៅក្នុង ខទី ១៧ មានន័យថា ពន្ធអាករ ហើយដែលសេសារ ជាស្ដេចអាណាចក្ររ៉ូម ដែលគ្រប់គ្រងអ៊ីស្រាអែលនៅគ្រានោះ ។
-
តើសំណួរដែលពួកគេបានទូលសួរព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាអន្ទាក់យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ប្រសិនបើព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលថា វាគឺជារឿងត្រឹមត្រូវដើម្បីបង់ពន្ធដល់អណាចក្ររ៉ូម នោះពួកសាសន៍យូដានឹងគិតថា ទ្រង់ជាអ្នកគាំទ្រពួករ៉ូម ហើយមិនស្មោះត្រង់ចំពោះរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ។ ប្រសិនបើព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថា វាមិនត្រូវនឹងច្បាប់ទេ ដើម្បីបង់ពន្ធ នោះពួកផារិស៊ីអាចចោទប្រកាន់ព្រះយេស៊ូវថាជាជនក្បត់ជាតិ ហើយរាយការណ៍ប្រាប់មន្ត្រីរ៉ូមអំពីទ្រង់ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានម៉ាថាយ ២២:១៨-២១ឲ្យឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកមើលនូវរបៀប ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបទៅកាន់ពួកផារិស៊ី ។ សូមពន្យល់ថា ឃ្លា « ដូច្នេះ ចូរថ្វាយរបស់សេសារ ទៅសេសារទៅ » នៅក្នុង ខទី ២១ សំដៅទៅលើកាតព្វកិច្ចរបស់យើងដើម្បីគោរពតាមច្បាប់រដ្ឋ ដូចជាច្បាប់បង់ពន្ធ ។ ចូរលើកកាក់មួយឡើង ហើយសួរ ៖
-
ហេតុអ្វីចម្លើយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺជាការឆ្លើយតបមួយដ៏ល្អឥតខ្ចោះចំពោះសំណួររបស់ពួកផារិស៊ី ?
-
តើយើងអាចរៀនសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះថា យើងគួរដូច្នេះ « ចូរថ្វាយរបស់សេសារ ទៅសេសារទៅ » ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថាពួកគេស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះអម្ចាស់រំពឹងឲ្យយើងធ្វើជាពលរដ្ឋល្អ ហើយគោរពតាមច្បាប់ដែនដី [ សូមមើលផងដែរ មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ ១:១២ ] ) ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា វាគឺជារឿងដ៏សំខាន់ចំពោះយើង ក្នុងនាមជាពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីធ្វើជាពលរដ្ឋល្អ ហើយគោរពតាមច្បាប់ដែនដី ? ( សូមមើល គ. និង ស. ៥៨:២១ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានម៉ាថាយ ២២:២២ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយរកមើលរបៀបដែលពួកផារិស៊ីបានមានប្រតិកម្មបែបណាចំពោះចម្លើយតបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពី អ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
ម៉ាថាយ ២២:២៣-៣៤
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនដល់ពួកសាឌូស៊ីអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងការរស់ឡើងវិញ
សូមពន្យល់ថា ដោយបន្ថែមពីលើពួកផារិស៊ី នោះពួកសាឌូស៊ីក៏បានព្យាយាមប្រើល្បិចចាប់កំហុសព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ កាលទ្រង់បានបង្រៀននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ដឹងពីជំនឿរបស់ពួកសាឌូស៊ី សូមអញ្ជើញពួកគេអានអត្ថន័យពាក្យ « សាឌូស៊ី » នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សរកមើលអ្វីដែលពួកសាឌូស៊ីជឿ និងមិនជឿ ។
-
តើជំនឿអ្វីដែលពួកសាឌូស៊ីបានបដិសេធ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២២:២៣-២៨ ឲ្យឮៗ ហើយចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលរបៀប ដែលពួកសាឌូស៊ីបានព្យាយាមប្រើកលល្បិចដាក់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើអ្នកនឹងសង្ខេបសំណួរ ដែលពួកសាឌូស៊ីបានទូលសួរដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមពន្យល់ថា ពួកសាឌូស៊ីមានចេតនាអនុវត្តផ្ទុយពីទំនៀមទំលាប់នៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើង ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ដល់ស្ត្រីមេម៉ាយ ( សូមមើល ចោទិយកថា ២៥:៥–៦ Bible Dictionary, « Levirate marriage » ) ។ ពួកគេបានប៉ុនប៉ងបំផ្លើសទំនៀមទម្លាប់នេះ ដើម្បីបង្ខូចគោលលទ្ធិនៃការរស់ឡើងវិញ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២២:២៩-៣០ ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើល ចម្លើយតបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅនឹងសំណួររបស់ពួកសាឌូស៊ី ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរនោះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ការឆ្លើយតបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការដូចខាងក្រោម ដោយអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ពុំបាន បដិសេធ ទេប៉ុន្តែ បានកំណត់ គំនិតទូទៅថា នឹងមានការរៀបការយកគ្នាជាប្ដីប្រពន្ធនៅឯស្ថានសួគ៌ ។ ទ្រង់កំពុងតែមានបន្ទូលថា បើតាមទស្សនៈរបស់ ‹ ពួកគេ › ( ពួកសាឌូស៊ី ) បើតាមទស្សនៈរបស់ ‹ ពួកគេ › ( ‹ កូនចៅនៃលោកិយនេះ › ) នោះក្រុមគ្រួសារមិន ហើយនឹងមិនបន្តនៅក្នុងការរស់ឡើងវិញឡើយ ។ …
« ‹ ហេតុដូច្នេះហើយ កាលណាពួកគេ [ អស់អ្នកដែលនឹងមិន មិន ឬមិនអាចរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ] ចាកចេញពីលោកិយទៅ នោះពួកគេពុំមែនរៀបការយកគ្នាជាប្ដីប្រពន្ធទៀតទេ › [ គ. និង ស. ១៣២:១៦ ] ។
« នោះគឺសម្រាប់ជនដែលមិនជឿលើការរស់ឡើងវិញ នោះនឹងគ្មានការរៀបការយកគ្នាជាប្ដីប្រពន្ធនៅឯស្ថានសួគ៌ចំពោះជន ដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល គឺសូម្បីតែរាល់សេចក្ដីពិតនៃការសង្គ្រោះផ្សេងទៀតក៏ដោយ » (Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៦០៦ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ដឹងបន្ថែមទៀត ពីសារលិខិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២២:២៩–៣០សូមពន្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ជាច្រើន ស្ដីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:១៥-១៧ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងដល់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ស្ដីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។
-
តើព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថាជនណាទៅដែលនឹងគ្មាន « ការរៀបការយកគ្នាជាប្ដីប្រពន្ធ » ( ខទី ១៦ ) នៅក្នុងការរស់ឡើងវិញ ?
-
តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀននៅក្នុង ម៉ាថាយ ២២:៣០ និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១៥–១៧ អំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងជីវិតក្រោយពីជីវិតនេះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថាពួកគេស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ ជនដែលពុំបានផ្សារភ្ជាប់នឹងស្វាមី ឬភរិយារបស់ខ្លួនដោយសិទ្ធិអំណាចនៃបព្វជិតភាពនោះទេ នៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ឬតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធជំនួសក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះពួកគេនឹងពុំបានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅក្នុងជីវិតខាងមុខឡើយ )
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ម៉ាថាយ ២២:៣១-៣៣ ឲ្យឮៗ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលអ្វីទៅជាសេចក្ដីពិតផ្សេងទៀត ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនពួកសាឌូស៊ីអំពីការរស់ឡើងវិញ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលអ្វីខ្លះនៅក្នុង ខទី ៣២ ដែលចង្អុលបង្ហាញថា ការរស់ឡើងវិញគឺជារឿងពិត ?
-
តើមនុស្សឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេច កាលពួកគេស្ដាប់ឮព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនគោលលទ្ធិទាំងនេះ ?
ម៉ាថាយ ២២:៣៤-៤០
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនអំពីព្រះបញ្ញត្តិធំពីរ
សូមអញ្ជើញសិស្សសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំការរៀនសូត្ររបស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ នូវព្រះបញ្ញត្តិឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបានក្នុងរយៈពេលមួយនាទី ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សប្រាប់ពីចំនួនព្រះបញ្ញត្តិ ដែលពួកគេបានសរសេរ ។
សូមពន្យល់ថា សាសនាយូដាបង្រៀនថា ក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេមាន ៦១៣ ព្រះបញ្ញត្តិ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២២:៣៥-៣៦ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាមរកមើលសំណួរ ដែលពួកផារិស៊ីម្នាក់បានទូលសួរព្រះអង្គសង្គ្រោះទាក់ទងនឹងព្រះបញ្ញត្តិទាំងនេះ ។
-
តើសំណួរអ្វីទៅដែលពួកផារិស៊ីបានទូលសួរដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
ពីមុនសិស្សមើលទៅចម្លើយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគូសរង្វង់លើព្រះបញ្ញត្តិមួយនៅក្នុងបញ្ជីរបស់ពួកគេ ដែលពួកគេគិតថាជាព្រះបញ្ញត្តិ « ដ៏ធំ » ឬសំខាន់បំផុត ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្រាប់ថាតើព្រះបញ្ញត្តិមួយណា ដែលពួកគេបានគូសរង្វង់ ហើយពន្យល់ពីហេតុផលដែលពួកគេជ្រើសវា ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២២:៣៧-៤០ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបនឹងសំណួររបស់ពួកផារិស៊ី ។
-
តើព្រះបញ្ញត្តិធំជាងគេបំផុតគឺជាអ្វីទៅ ? តើព្រះបញ្ញត្តិធំជាងគេបំផុតទីពីរគឺជាអ្វីទៅ ? ( សូមពន្យល់ថា ព្រះបញ្ញត្តិទាំងពីរនេះមាននៅក្នុងក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេ [ សូមមើល ចោទិយកថា ៦:៥, លេវីវិន័យ ១៩:១៨ ] ។ ក៏សូមពន្យល់ផងដែរថា ការណែនាំរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យ « ស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង » សំដៅទៅលើរបៀបដែលយើងប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដទៃទៀត ) ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាព្រះបញ្ញត្តិទាំងនេះចាត់ទុកថា ជាព្រះបញ្ញត្តិធំជាងគេបំផុត ?
-
តើឃ្លា « បណ្តាក្រឹត្យវិន័យ និងអស់ទាំងទំនាយហោរាទាំងប៉ុន្មាន ក៏សំរេចនៅបទបញ្ញត្តទាំង ២ ប្រការនេះឯង » តើនៅក្នុង ខទី ៤០ មានន័យដូចម្ដេច ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ដឹងថា រាល់ព្រះបញ្ញត្តិដែលបានបើកសម្ដែងនៅក្នុងក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេ ហើយតាមរយៈព្យាការីក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីជួយមនុស្សឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ និងចំពោះអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេ ) ។
-
ប្រសិនបើរាល់ព្រះបញ្ញត្តិត្រូវបានបង្កើតឡើង ដើម្បីជួយយើងឲ្យគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនេះ តើយើងអាចរៀនគោលការណ៍អ្វីខ្លះពី ខទី ៤០ អំពីសារៈសំខាន់នៃការគោរពតាមនូវរាល់ព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយ សូមសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ ប្រសិនបើយើងពិតជាស្រឡាញ់ព្រះពិត ហើយស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចជាខ្លួនយើង នោះយើងនឹងខំព្យាយាមគោរពតាមបញ្ញត្តិទាំងអស់របស់ព្រះ ) ។
ដើម្បីបង្ហាញពីគោលការណ៍នេះ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលបញ្ជីនៃព្រះបញ្ញត្តិដែលពួកគេបានបង្កើតនៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំការរៀនសូត្ររបស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ ចូរសុំឲ្យពួកគេគូសផ្កាយមួយនៅក្បែព្រះបញ្ញត្តិ ដែលបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ និងគូសប្រអប់បួនជ្រុងនៅក្បែរព្រះបញ្ញត្តិទាំងនោះដែលបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកជិតខាងយើង ។ ( ព្រះបញ្ញត្តិមួយចំនួនអាចដាក់ទាំងផ្កាយ និងប្រអប់បួនជ្រុង ) ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សជ្រើសយកព្រះបញ្ញត្តិមួយ ក្នុងបញ្ជីរបស់ពួកគេ ហើយពន្យល់ថាតើការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិនោះអនុញ្ញាតឲ្យយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះ ចំពោះអ្នកជិតខាង ឬទាំងពីរបានដោយរបៀបណា ។
-
តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរ កាលអ្នកបានជ្រើសគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិជាក់លាក់មួយ ដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះ ឬចំពោះមនុស្សម្នាក់ទៀត ?
សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីគោលការណ៍នោះថា ប្រសិនបើយើងពិតជាស្រឡាញ់ព្រះនិងអ្នកជិតខាងដូចជាខ្លួនឯងមែន នោះយើងនឹងគោរពតាមនៅរាល់ព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតពីព្រះបញ្ញត្តិមួយ ដែលពួកគេអាចគោរពតាមកាន់តែស្មោះត្រង់ដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្លួនចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ ឬចំពោះមនុស្សម្នាក់ទៀត ហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យដាក់គោលដៅដើម្បីធ្វើដូច្នោះ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរគោលដៅនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
ម៉ាថាយ ២២:៤១-៤៦
ព្រះអង្គសង្គ្រោះសួរពួកផារិស៊ី តើពួកគេគិតដូចម្តេចអំពីព្រះយេស៊ូវ
សូមពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបដោយជោគជ័យ ចំពោះសំណួររបស់ពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ីមក នោះទ្រង់បានសួរពួកផារិស៊ីនូវសំណួរមួយចំនួន ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ២២:៤១-៤២ ឲ្យឮៗ ហើយចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសួរទៅពួកផារិស៊ី ។
-
តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានសួរសំណួរអ្វីទៅពួកផារិស៊ី ?
-
តើពួកផារិស៊ីបានឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមពន្យល់ថា ពួកយូដាភាគច្រើនបានស្គាល់ថា ព្រះគ្រីស្ទ ឬព្រះមែស៊ីជាពូជពង្សនៃហ្លូងដាវីដ ។ ពួកផារិស៊ីបានជឿថាព្រះមែស៊ីនឹងក្លាយជាស្ដេចនៃអ៊ីស្រាអែលដែលត្រូវបានអភិសេក ហើយជួយពួកគេមានជ័យជំនះលើសត្រូវបរទេស ( ដូចជាពួករ៉ូម ) ហើយទទួលបានសេរីភាពរបស់ពួកគេ ដូចជាស្ដេចដាវីឌបានធ្វើកាលពីមុន ។ សូមសង្ខេប ម៉ាថាយ ២២:៤៣–៤៦ ដោយពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកផារិស៊ីថា យោងតាមព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ព្រះគ្រីស្ទគឺ លើសពីការគ្រាន់តែជា បុត្ររបស់ដាវីឌទៅទៀត—ទ្រង់ក៏ជាព្រះបុត្រានៃព្រះផងដែរ ។ ឬដូចដែលក្រោយមកទៀតបានបើកសម្ដែងទៅកាន់ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ថា ព្រះគ្រីស្ទគឺជា « ជាឫស ហើយជាពូជហ្លួងដាវីឌ » (វិវរណៈ ២២:១៦ ) ទ្រង់គឺជាព្រះអម្ចាស់របស់ដាវីដ និងជាពូជពង្សរបស់ទ្រង់ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីរបៀប ដែលពួកគេនឹងឆ្លើយសំណួរថា « តើអ្នករាល់គ្នាគិតយ៉ាងណាដែរពីព្រះគ្រីស្ទ ? » សូមបញ្ចប់ដោយចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—ម៉ាថាយ ២២:៣៦-៣៩
ចូរផ្ដល់ពេលឲ្យសិស្សសរសេរពាក្យសម្ដីដកស្រង់ចេញមកពី ម៉ាថាយ ២២:៣៦-៣៩ នៅលើប័ណ្ណកត់ចំណាំ ឬក្រដាសតូចមួយ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យដាក់ប័ណ្ណរបស់ពួកគេតាមខ្លួន ហើយមើលវាម្ដងម្ដាល ពេញមួយថ្ងៃដើម្បីជួយពួកគេចងចាំនៅក្នុងគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទីមួយ និងទីពីរ ។