មេរៀនទី ៧
ម៉ាថាយ ៣
សេចក្ដីផ្ដើម
យ៉ូហាន បាទីស្ទបានប្រកាសដំណឹងល្អ ហើយបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅស្រុកយូដា ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងពីស្រុកកាលីឡេទៅទន្លេយ័រដាន់ ជាកន្លែងដែលយ៉ូហានបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យទ្រង់ ។ ព្រះជាព្រះវរបិតាបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាបុត្រាដ៏ជាទីស្រលាញ់របស់ទ្រង់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ម៉ាថាយ ៣:១-១២
យ៉ូហាន បាទីស្ទប្រកាសដំណឹងល្អនៅស្រុកយូដា
សុំឲ្យសិស្សនឹកស្រមៃពីអារម្មណ៍ដែលពួកគេអាចនឹងមាន ប្រសិនបើសិស្សម្នាក់នៅក្នុងថ្នាក់ក្រោកឡើង ហើយចាប់ផ្តើមយករបស់របរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់សិស្សផ្សេងទៀត ។ រួចសុំឲ្យពួកគេនឹកស្រមៃថា បន្ទាប់ពីយករបស់របរនីមួយៗរួចហើយ សិស្សនោះបានសុំអភ័យទោស ប៉ុន្តែនៅបន្តយករបស់របរពីសិស្សផ្សេងទៀត ។ សូមសួរ ៖
-
តើអ្នកគិតយ៉ាងណាដែរ ចំពោះការសុំអភ័យទោសរបស់សិស្សម្នាក់នេះ ?
-
តើទង្វើររបស់សិស្សនេះអាចស្រដៀងគ្នានឹងការព្យាយាមប្រែចិត្ត ដោយចិត្តមិនស្មោះយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?
នៅពេលសិស្សសិក្សា ម៉ាថាយ ៣ សុំឲ្យពួកគេរកមើលសេចក្ដីពិតដែលជួយយើង ឲ្យយល់ដឹងពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីប្រែចិត្តដ៏ពិតប្រាកដ ។
សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ៣:១–៤ ឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សរកមើលថាតើមានអ្វីបានកើតឡើង ដែលអាចជួយរៀបចំមនុស្សសម្រាប់ការងារបម្រើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
តើយ៉ូហាន បាទីស្ទជានរណា ? ( លោកគឺជាកូនប្រុសរបស់សាការី និង អេលីស្សាប៊ែតដែលត្រូវជាសាច់ញាតិនឹងម៉ារា ។ លោកកាន់កូនសោនៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុន [ សូមមើល គ. និង ស. ១៣, ៨៤:២៧–២៨ ] ) ។
-
តើយ៉ូហានបានកំពុងធ្វើអ្វី ?
-
តើយ៉ូហានបានដាស់តឿនពួកអ្នកស្ដាប់របស់លោកឲ្យធ្វើខ្លះ ?
សូមពន្យល់ថា បេសកកម្មរបស់យ៉ូហានត្រូវបានព្យាករទុកជាមុនដោយអេសាយ និងព្យាការីផ្សេងទៀត ( សូមមើល អេសាយ ៤០:៣, ម៉ាឡាគី ៣:១, នីហ្វៃទី ១ ១០:៧–១០ ) ។ យ៉ូហានត្រូវរៀបចំផ្លូវឲ្យព្រះមែស៊ី ( ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) ដោយប្រកាសអំពីការប្រែចិត្ត និងបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយទឹក ។
-
តើអ្នកគិតថាការប្រកាសពីការប្រែចិត្ត និង បុណ្យជ្រមុជទឹកដោយទឹកបានជួយរៀបចំផ្លូវសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ដោយរបៀបណា ?
សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ៣:៥-៦ ឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលប្រជាជនបានឆ្លើយតបចំពោះសារលិខិតរបស់យ៉ូហាន ។
-
តើប្រជាជន បានឆ្លើយតបនឹងសារលិខិតរបស់យ៉ូហានយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ពួកគេបានសារភាពពីអំពើបាបខ្លួន ហើយបានជ្រមុជទឹក ។ សូមពន្យល់ថា ការយល់ព្រមសារភាពអំពើបាបរបស់បុគ្គលម្នាក់ដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយប្រសិនបើចាំបាច់ទៅដល់ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពដែលបានចាត់ គឺជារឿងដ៏សំខាន់ចាំបាច់ចំពោះការប្រែចិត្ត [ សូមមើល ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ ៖ ឯកសារយោងនៃដំណឹងល្អ ( ឆ្នាំ ២០០៤ ) ទំព័រ ១៣៤ ] ) ។
សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ៣:៧ ឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលថាតើយ៉ូហានបាននិយាយជាមួយនឹងនរណា ។
-
យោងតាមខគម្ពីរនេះ តើយ៉ូហានបាននិយាយនឹងនរណា ?
សូមពន្យល់ថា ពួកផារិស៊ីគឺជាមនុស្សមួយក្រុមខាងសាសនានៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍យូដាដែលឈ្មោះមានន័យថា ព្រាត់ ឬបែកពីគ្នា ។ ពួកគេបានតម្កើងខ្លួនដោយសារការគោរពយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ តាមក្រឹត្យវិន័យលោកម៉ូសេ ហើយជឿថាសេចក្ដីបន្ថែមទៅនឹងក្រឹត្យវិន័យនេះ ដែលបង្កើតដោយមនុស្ស ដែលហៅថាជាច្បាប់តាមមាត់ សំខាន់ដូចគ្នានឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេដែរ ( សូមមើលសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ពួកផារិស៊ី » ) ។ ពួកសាឌូស៊ីជាក្រុមតូចមួយ តែមានអំណាចខាងការត្រួតត្រាយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍យូដា ដែលជឿលើការកាន់តាមតួអក្សរនៃក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេ ។ ពួកគេពុំជឿលើគោលលទ្ធិនៃការរស់ឡើងវិញ ឬជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចឡើយ ( សូមមើល សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ពួកសាឌូស៊ី » ) ។
-
តើយ៉ូហានបានហៅពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ីយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ពស់វែកប៉ាលេស្ទីន
© taviphoto/Shutterstock.com
ប្រសិនបើអាចធ្វើបាន សូមដាក់បង្ហាញ រូប ពស់វែកប៉ាលេស្ទីន ហើយពន្យល់ថា វាគឺជាពស់ដែលមានពិសខ្លាំងបំផុតនៅអ៊ីស្រាអែល ។ ពស់វែកចេញធ្វើសកម្មភាពនៅពេលយប់ ហើយជាធម្មតាលាក់ខ្លួនចាំប្រមាញ់ចំណីរបស់វា ។ កាលពួកវាជួបនឹងការគម្រាមកំហែង ពស់វែកនឹងព័ទ្ធពេនខ្លួន បន្លឺសូរស៊ឺៗៗ ហើយវាយប្រហារទៅលើសត្រូវរបស់វា ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាយ៉ូហានហៅពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ីជាពួកពស់វែក ? ( អ្នកគួរចង្អុលបង្ហាញថា ពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ីគិតថា យ៉ូហានគម្រាមកំហែងដល់ពួកគេ កាលលោកអូសទាញមនុស្សជាច្រើនចេញពីឥទ្ធិពលអាក្រក់ និងការបង្រៀនខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ ) ។
សូមពន្យល់ថាការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ មានពាក្យពេចន៍បន្ថែមថា យ៉ូហានបាននិយាយទៅកាន់ពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ី ។ សុំឲ្យសិស្សម្នាក់បើកទៅ ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ម៉ាថាយ ៣:៣៤-៣៦ ( នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ) ។ ( អ្នកគួរពន្យល់ថាខគម្ពីរទាំងនេះគឺជាការបកប្រែនៃ ម៉ាថាយ ៣:៨–៩ ) ។ សុំឲ្យសិស្សម្នាក់ឲ្យអានខគម្ពីរទាំងនេះឲ្យឮៗ ។
-
យោងតាម យ៉ូហាន ប្រសិនបើពួកផារិស៊ី និង ពួកសាឌូស៊ីបដិសេធការបង្រៀនរបស់លោក តើពួកគេនឹងបដិសេធនរណាផងដែរ ?
-
តើអ្នកនឹងសង្ខេបសារលិខិតរបស់យ៉ូហានដល់ពួកគេដោយរបៀបណា ?
សូមសរសេរឃ្លា បង្កើតផលឲ្យសំណំនឹងការប្រែចិត្ត នៅលើក្ដារខៀន ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ឃ្លានេះ សូមចង្អុលបង្ហាញថា នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមនុស្សពេលខ្លះត្រូវបានតំណាងដោយដើមឈើដែលឲ្យផលល្អ ឬអាក្រក់ ។ សូមដាក់បង្ហាញ ឬគូរផ្លែឈើមួយចំណិត ហើយពន្យល់ថាវាតំណាងឲ្យបំណងប្រាថ្នា និង ទង្វើរបស់យើង ។ អ្នកគួរពន្យល់ថាឃ្លា « សំណំនឹង » មានន័យថា « សក្ដិសមនឹង » ) ។
សូមរំឭកសិស្សពីសាច់រឿងដែលអ្នកបានសុំឲ្យពួកគេនឹកស្រមៃកាលពីដើមមេរៀន ( សិស្សម្នាក់យករបស់របរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់សិស្សផ្សេងទៀត រួចបន្តធ្វើដូច្នេះសូម្បីតែធ្វើការសុំទោសហើយក្ដី ) ។
-
តើសិស្សនោះបានបង្ហាញគោលការណ៍នៃការប្រែចិត្តដោយសមរម្យតាមរយៈបំណងប្រាថ្នា ឬទង្វើរបស់ខ្លួនដែរឬទេ ? ហេតុអ្វីមិនមែន ? ( សិស្សនេះបានបន្តយកសម្ភារពីសិស្សដទៃ សូម្បីតែធ្វើការសុំអភ័យទោសហើយក្ដី ) ។
-
តើអ្នកនឹងសង្ខេបពីអត្ថន័យនៃ « បង្កើត … ផលឲ្យសំណំនឹងការប្រែចិត្ត » យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ម៉ាថាយ ៣:៨ ) ។ ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនេះ ៖ យើងបង្ហាញការប្រែចិត្តពិតចំពោះព្រះអម្ចាស់ នៅពេលយើងផ្លាស់ប្ដូរបំណងប្រាថ្នា និង ទង្វើរបស់យើងដើម្បីធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ) ។
-
តើបំណងប្រាថ្នា និងទង្វើបែបណាទៅដែលបង្ហាញថា យើងបានប្រែចិត្តពិតពីអំពើបាបរបស់យើង ?
ដើម្បីជួយសិស្សយល់ពីសេចក្ដីពិតនេះ ចូរសរសេរឧទាហរណ៍ខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ការលួចចម្លងបន្លំនៅសាលារៀន ចរិតកាចដាក់បងប្អូន ការខ្វះសេចក្ដីសប្បុរស ឬការឆាឆៅសិស្សដទៃ ការប្រើពាក្យសម្ដីមិនល្អ និង ការមើលរូបអាសគ្រាម ។ សុំឲ្យសិស្សពន្យល់ពីរបៀប ដែលមនុស្សណាម្នាក់ដែលបានប្រែចិត្តពីអំពើបាបទាំងនេះ អាចគិតហើយប្រព្រឹត្ត ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ៣:១០ ឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលផលវិបាកនៃការពុំប្រែចិត្តយ៉ាងពិតប្រាកដ ។ សុំឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សូមពន្យល់ថាការ « កាប់បោះចោលទៅក្នុងភ្លើង » បញ្ជាក់ថា បុគ្គលដែលពុំប្រែចិត្តបាត់បង់ព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ ហើយនៅទីបំផុតបោះបង់ចោលពរជ័យនៃនគរសេឡេស្ទាល ។
សុំឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតពីបំណងប្រាថ្នា ឬទង្វើនានាដែលពួកគេត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ ដើម្បីប្រែចិត្តយ៉ាងពិតប្រាកដ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យបង្ហាញការប្រែចិត្តពិតដោយផ្លាស់ប្ដូរបំណងប្រាថ្នា និងទង្វើនានាដែលពុំស្របតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះ ។
សុំឲ្យសិស្សអាន ម៉ាថាយ៣:១១ ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយរកមើលអ្វីដែលយ៉ូហានថ្លែងថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងធ្វើ ។
-
យោងតាម ខទី ១១តើព្រះយេស៊ូវអាចធ្វើអ្វីខ្លះដែលយ៉ូហានពុំអាចធ្វើបាន ? ( ព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក « ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង ដោយភ្លើង » ។ សូមពន្យល់ថា យ៉ូហានកំពុងហៅការទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ជាសេចក្ដីសញ្ញាពាក់កណ្ដាលទៀតនៃសេចក្ដីសញ្ញា និង ពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធញែក ហើយបន្សុទ្ធព្រលឹងយើងដូចជាភ្លើងដែរ [ សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ៣១:១៣–១៤, ១៧ ] ) ។
សូមសង្ខេប ខទី ១២ ដោយពន្យល់ថា វាពិពណ៌នាដោយតំណាងឲ្យអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះមនុស្សសុចរិតដែលទទួលយកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( ស្រូវសាលី ) និងចំពោះមនុស្សទុច្ចរិតដែលបដិសេធទ្រង់ ( អង្កាម ) ។
ម៉ាថាយ ៣:១៣-១៧
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានជ្រមុជទឹក ហើយព្រះវរបិតាបានប្រកាសថា ទ្រង់ជាបុត្រាដ៏ជាទីស្រលាញ់
សុំឲ្យសិស្សបានជ្រមុជទឹករួចសញ្ជឹងគិតពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ខ្លួន ។ សុំឲ្យពួកគេពីរបីនាក់ចែកចាយអ្វី ដែលពួកគេចងចាំ ។
សូមពន្យល់ថា ម៉ាថាយ ៣:១៣–១៧ និទានពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សុំឲ្យសិស្សរកមើលភាពស្រដៀងគ្នារវាងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ពួកគេ និង របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ កាលពួកគេសិក្សាខគម្ពីរទាំងនេះ ។
សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនេះនៅលើ ក្តារខៀន ៖
ដោយនរណា ?
ដោយរបៀបណា ?
ហេតុអ្វី ?
សូមបំបែកសិស្សឲ្យធ្វើការជាដៃគូ ។ សុំឲ្យដៃគូនីមួយៗប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង ម៉ាថាយ ៣:១៣–១៧ហើយរកមើលចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងបីនេះ ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយសូមសួរ ៖
-
តើនរណាបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យព្រះយេស៊ូវ ? ( សូមសរសេរ យ៉ូហាន បាទីស្ទ នៅលើក្ដារខៀនក្បែរ ដោយនរណា ? )
-
ហេតុអ្វីព្រះយេស៊ូវយាងពីស្រុកកាលីឡេទៅទន្លេយ័រដាន់ដើម្បីឲ្យ យ៉ូហាន បាទីស្ទ អាចជ្រមុជទឹកឲ្យទ្រង់ ? ( សូមរំឭកសិស្សថា យ៉ូហានកាន់កូនសោនៃបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ហើយជាបុរសតែម្នាក់គត់នៅពេលនោះដែលមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ សូមសរសេរ សិទ្ធិអំណាចត្រឹមត្រូវ នៅលើក្ដារខៀនក្បែរនឹង យ៉ូហាន បាទីស្ទ ) ។
-
នៅក្នុង ខទី ១៦ តើឃ្លាអ្វីទៅដែលបញ្ជាក់ពីរបៀបដែលព្រះស៊ូវបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ? ( សូមធ្វើឲ្យសិស្សយល់យ៉ាងប្រាកដថា ព្រះយេស៊ូវយាងងើបឡើង « ចេញពីទឹក » ភ្លាមបង្ហាញថាទ្រង់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយការជ្រមុជក្នុងទឹក—មានន័យថាទ្រង់ត្រូវគ្របដណ្ដប់ទាំងស្រុងដោយទឹក ។ សូមសរសេរ ដោយការជ្រមុជក្នុងទឹក លើក្ដារខៀនក្បែរ ដោយរបៀបណា ? )
សុំឲ្យសិស្សនឹកស្រមៃថា ពួកគេស្ថិតនៅទន្លេយ័រដាន់ កាលព្រះយេស៊ូវបានយាងមកទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
-
ហេតុអ្វីបានជាយ៉ូហានដំបូងស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( លោកបានដឹងថា តំណែង និងសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺមហិមាជាងគាត់ទៅទៀត ) ។
-
យោតាម ខទី ១៥ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថាទ្រង់ត្រូវទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកយ៉ាងដូច្នេះ ? ( « ដើម្បីបំពេញសេចក្ដីសុចរិតគ្រប់យ៉ាង » ។ សូមសរសេរ ឃ្លានេះលើក្ដារខៀនក្បែរ ហេតុអ្វី ? )
-
តើអ្នកគិតថា ឃ្លានេះមានអត្ថន័យយ៉ាងណា ?
សូមពន្យល់ថា « ដើម្បីបំពេញសេចក្ដីសុចរិតគ្រប់យ៉ាង » មានន័យថាការធ្វើគ្រប់កិច្ចការដែលព្រះវរបិតាសួគ៌តម្រូវឲ្យយើងធ្វើ ដើម្បីយើងអាចរស់នៅជាមួយនឹងទ្រង់ម្ដងទៀត ។ ការណ៍នេះរួមបញ្ចូលនូវការទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដែលព្រះតម្រូវឲ្យកូនចៅទ្រង់គ្រប់រូបធ្វើ រួមទាំងព្រះយេស៊ូវផងដែរ ។ តាមរយៈការធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ព្រះយេស៊ូវបានទុកគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះឲ្យយើងធ្វើតាម បានបង្ហាញពីសេចក្តីរាបសា បានគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ហើយបានទទួលពិធីបរិសុទ្ធមួយដែលចាំបាច់ ដើម្បីទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ៣១:៤–១១ ) ។
សុំឲ្យសិស្សប្រើចម្លើយសម្រាប់សំណួរទាំងបីនៅលើក្ដារខៀន ដើម្បីបញ្ជាក់ពីគោលលទ្ធិមួយដែលយើងអាចរៀនពី ម៉ាថាយ ៣:១៣–១៧ ។ ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលលទ្ធិខាងក្រោមនេះ ៖ បុណ្យជ្រមុជទឹកដោយការពន្លិចដោយមនុស្សម្នាក់ដែលកាន់សិទ្ធិអំណាច គឺជារឿងដ៏ចាំបាច់សម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះ ។
-
តើបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់អ្នក ប្រៀបផ្ទឹមគ្នានឹងគំរូដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញដល់យើងយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?
សូមពន្យល់ថា ម៉ាថាយ ៣:១៦–១៧ ក៏ជួយយើងឲ្យរៀននូវគោលលទ្ធិអំពីក្រុមព្រះដែរ ។ សុំឲ្យសិស្សអានខគម្ពីរទាំងនេះឡើងវិញដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយរកមើលអ្វីដែលវាបង្រៀនអំពីព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និង ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
តើសមាជិកនៃក្រុមព្រះមួយអង្គៗគង់នៅឯណា អំឡុងពេលនៃបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគង់នៅក្នុងទន្លេយ័រដាន់ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងមកសណ្ឋិតលើទ្រង់ដូចជាសត្វព្រាប ហើយព្រះវរបិតាបានមានបន្ទូលមកពីស្ថានសួគ៌ ។ អ្នកអាចពន្យល់ថា តាមពិតទៅព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំបានប្រែជាសត្វព្រាបទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ សត្វព្រាបគឺជាសញ្ញា ឬជានិមិត្តរូបមួយថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងចុះមកសណ្ឋិតលើព្រះយេស៊ូវ ) ។
-
តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនគោលលទ្ធិអ្វីខ្លះដល់យើងអំពីក្រុមព្រះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរស្គាល់ពីគោលលទ្ធិខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និង ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាតួអង្គបីអង្គដាច់ដោយឡែកពី គ្នា ) ។
សូមចង្អុលបង្ហាញថា មានមនុស្សជាច្រើនពុំមានចំណេះដឹងដ៏ត្រឹមត្រូវ ឬពេញលេញអំពីក្រុមព្រះឡើយ ។ កាលណាយើងយល់ពីលក្ខណៈពិតនៃក្រុមព្រះកាន់តែច្រើន នោះយើងនឹងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែធំធេងចំពោះពួកទ្រង់ ហើយយើងនឹងរៀបចំខ្លួនបង្រៀន ហើយធ្វើទីបន្ទាល់អំពីពួកទ្រង់ដល់មនុស្សដទៃទៀតកាន់តែប្រសើរឡើង ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យទទួលចំណេះដឹងមួយកាន់តែប្រសើរឡើងអំពីអត្តសញ្ញាណនៃសមាជិកមួយអង្គៗរបស់ក្រុមព្រះ សូមបំបែកពួកគេជាក្រុមដែលមានគ្នាបីនាក់ ហើយសុំឲ្យពួកគេរកមើលពាក្យ « ព្រះ » នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ។ សម្រាប់គ្រប់ក្រុមទាំងអស់ សូមចាត់តាំងសិស្សម្នាក់ៗក្នុងចំណោមសិស្សទាំងបីនាក់នោះធ្វើជាសមាជិកម្នាក់របស់ក្រុមព្រះ ។ សុំឲ្យសិស្សអានមេរៀនខាងដើម រកមើលព័ត៌មានអំពីសមាជិកដែលពួកគេបានទទួលការចាត់តាំង ។ លុះដល់ពេលកំណត់ហើយ សុំឲ្យសិស្សបង្រៀនដល់ក្រុមរបស់ខ្លួននូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ហើយពន្យល់ពីហេតុផលដែលសេចក្ដីពិតទាំងនោះគឺជារឿងដ៏សំខាន់ដែលយើងត្រូវដឹង ។
ដើម្បីបញ្ចប់មេរៀននេះ សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទៅដល់សិស្សដទៃទៀត ។
សេចក្តីពន្យល់ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ម៉ាថាយ ៣:១១ ។ « ទ្រង់នឹងជ្រមុជទឹកឲ្យអ្នកដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងដោយភ្លើង »
អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពិភាក្សាពីអត្ថន័យនៃការបានជ្រមុជទឹកដោយភ្លើង ៖
« យើងត្រូវបានបញ្ជា និង ណែនាំឲ្យរស់នៅដូច្នោះ ដើម្បីឲ្យស្ថានភាពធ្លាក់ចុះរបស់យើងត្រូវប្ដូរតាមរយៈអំណាចបន្សុទ្ធនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ប្រធាន ម៉ារ៉ុន ជី រ៉មនី បានបង្រៀនថា បុណ្យជ្រមុជនៃភ្លើងដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ‹ បានប្រែចិត្ត [ យើង ] ឲ្យជឿពីភាពខាងសាច់ឈាម ទៅភាពខាងវិញ្ញាណ ។ វាលាងសម្អាត ព្យាបាល និង ធ្វើឲ្យព្រលឹងបានបរិសុទ្ធ ។ … សេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ការប្រែចិត្ត និង ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយទឹកទាំងអស់នោះគឺជាលក្ខខណ្ឌដំបូង និង ត្រូវការជាមុនចំពោះវា ប៉ុន្ដែ [ បុណ្យជ្រមុជដោយភ្លើង ] គឺជាការបំពេញមួយ ។ ដើម្បីទទួលបាន [ បុណ្យជ្រមុជដោយភ្លើងនេះ ] គឺដើម្បីឲ្យសំលៀកបំពាក់របស់មនុស្សម្នាក់ត្រូវបានសម្អាតនៅក្នុងព្រះលោហិតដ៏ធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ › ( និពន្ធដោយ. George J. Romney [ ឆ្នាំ ១៩៧៧ ] ទំព័រ ១៣៣, សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី ៣ ២៧:១៩–២០ ) ។
« ហេតុដូច្នេះហើយ នៅពេលយើងត្រូវបានកើតម្ដងទៀត ហើយតស៊ូដើម្បីឲ្យមានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងយើងជានិច្ច នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបន្សុទ្ធ និង សំអាតព្រលឹងយើងដោយសារភ្លើង ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ៣១:១៣–១៤, ១៧ ) ។ ទីបំផុត យើងត្រូវឈរដោយគ្មានប្រឡាក់អ្វីនៅចំពោះព្រះ » ( « Clean Hands and a Pure Heart » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៨១ ) ។
ម៉ាថាយ ៣:១២ ។ « ទ្រង់កាន់ចង្អេរនៅព្រះហស្ដ »
« ពាក្យ ‹ ចង្អេរ › ដែលបានលើកឡើងក្នុង ម៉ាថាយ ៣:១២ គឺជាចង្អេរដែលប្រើដើម្បីផាត់ស្រូវតាមខ្យល់ ។ ការណ៍នេះធ្វើឲ្យស្រូវនៅដាច់ចេញពីអង្កាម ។ គ្រាប់ស្រូវនឹងធ្លាក់ទៅលើដីកាលខ្យល់បក់អង្កាមយកទៅ ។ ក្រោយមកស្រូវត្រូវបានប្រមូលទុកក្នុងជង្រុក ឬឃ្លាំង ហើយអង្កាមត្រូវបានយកទៅដុតចោល ។ យ៉ូហាន បាទីស្ទបានបង្រៀនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលនឹងយាងមកបន្ទាប់ពីលោក នឹងញែកពួកអ្នកជឿចេញពីពួកអ្នកគ្មានជំនឿតាមរបៀបដូចគ្នានឹងការញែកស្រូវចេញពីអង្កាមដែរ ( New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ១៧ ) ។
ម៉ាថាយ ៣:១៦ ។ សញ្ញាជាសត្វព្រាប
ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានពន្យល់ថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំបានលេចមកជាសត្វព្រាប បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការយាងចុះមកជាសត្វព្រាបបានបញ្ជាក់ថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានគង់នៅគ្រានោះ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបង្រៀន ៖
« សញ្ញាជាសត្វព្រាបត្រូវបានបង្កើតពីមុនការបង្កបង្កើតនៃលោកិយទៅទៀត វាជាសាក្សីមួយសម្រាប់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយអារក្សពុំអាចមកជាសញ្ញាជាសត្វព្រាបបានឡើយ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាតួអង្គមួយអង្គ ហើយមានទ្រង់ទ្រាយជាមនុស្ស ។ ទ្រង់ពុំបានបង្ខាំងខ្លួនទៅជា ទ្រង់ទ្រាយ នៃសត្វព្រាបទេប៉ុន្តែជា សញ្ញា នៃសត្វព្រាប ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពុំអាចប្រែទៅជាសត្វព្រាបឡើយ ប៉ុន្តែសញ្ញាជាសត្វព្រាបត្រូវបានផ្ដល់ទៅឲ្យយ៉ូហានដើម្បីបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីពិតនៃទង្វើ សត្វព្រាបគឺជានិមិត្តរូប ឬតំណាងឲ្យសេចក្ដីពិត និងចិត្តបរិសុទ្ធ » ( [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៨១ ) ។
ម៉ាថាយ ៣:១៣-១៧ ។ ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និង ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាតួអង្គបីអង្គដាច់ដោយឡែកពីគ្នា
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ពីរបៀបដែលសមាជិកនៃក្រុមព្រះគឺតែមួយ ប៉ុន្តែក៏ជាតួអង្គដាច់ដោយឡែកពីគ្នាផងដែរ ៖
« យើងជឿលើតួអង្គនៃក្រុមព្រះទាំងបីអង្គ ដែលរួមគ្នាជាក្រុមព្រះតែមួយដែលមានគោលបំណង លក្ខណៈ ទីបន្ទាល់ បេសកកម្មតែមួយ ។ … ខ្ញុំគិតថា វាត្រឹមត្រូវដើម្បីនិយាយថាយើងជឿថា ពួកទ្រង់ព្រះទ័យតែមួយក្នុងគ្រប់កិច្ចការដ៏សំខាន់ និង អស់កល្បជានិច្ច ប៉ុន្តែ សូមកុំជឿថាពួកទ្រង់គឺជាតួអង្គបី ដែលរួមចូលគ្នាតែមួយឡើយ ជំនឿដែលថាពួកទ្រង់គឺជាត្រៃទេពជាតួអង្គតែមួយពុំមានឡើយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដោយសារវាមិនពិតទេ ( « The Only True God and Jesus Christ Whom He Hath Sent » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៤០) ។
អែលឌើរ ហូឡិន បានពន្យល់បន្ថែមទៀតថា ហេតុផលមួយសម្រាប់ការភ័ន្តច្រឡំអំពីលក្ខណៈនៃក្រុមព្រះគឺថា អំឡុងពេលការក្បត់សាសនាដ៏ធំ « ពួកបព្វជិត ពួកទស្សនវិទូ និង ពួកឥស្សរជនខាងសាសនា » បានជជែកពិភាក្សាគ្នាអំពីលក្ខណៈនៃក្រុមព្រះ ហើយនៅទីបំផុតបានសម្រេចចិត្តថា ព្រះគឺជាអង្គដ៏អាថ៌កំបាំង ហើយមិនអាចយល់បាន ( សូមមើល « The Only True God and Jesus Christ Whom He Hath Sent » ទំព័រ ៤០–៤១ ) ។