មេរៀនទី ២៦ ៖ ថ្ងៃទី ៣
ថែស្សាឡូនីចទី២
សេចក្ដីផ្ដើម
មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីបានសរសេរសំបុត្រទីមួយទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធថែស្សាឡូនីច សាវកប៉ុលក៏បានសរសេរសំបុត្រទីពីរទៅកាន់ពួកគេទៀត ដែលក្នុងសំបុត្រមួយច្បាប់នោះ លោកបានពន្យល់សេចក្ដីពិតបន្ថែមអំពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ លោកបានបង្រៀនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងមិនយាងមកម្ដងទៀតទេលុះត្រាតែមានការក្បត់សាសនាមួយបានកើតឡើង ។ ក្រោយមក ប៉ុលបានបង្រៀនទាស់នឹងភាពខ្ជិលច្រអូស ហើយបានទូន្មានពួកបរិសុទ្ធ « កុំឲ្យរសាយចិត្តខាងឯការល្អឡើយ » ( ថែស្សាឡូនីចទី២ ៣:១៣ ) ។
ថែស្សាឡូនីចទី១ ១-២
ប៉ុលលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធ តាមរយៈការព្យាករអំពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានមានប្រសាសន៍ ៖ « ខ្ញុំសូមនិយាយដល់អ្នកទាំងអស់គ្នា និងជាពិសេសដល់យុវវ័យនៃសាសនាចក្រជាមួយនឹងការកោតសរសើរ និង ការលើកទឹកចិត្តដល់គ្រប់គ្នាដែលនឹងចាំបាច់ត្រូវបន្ដខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះថា ប្រសិនបើអ្នកមិនទាន់បានត្រៀមខ្លួនទេ ថ្ងៃណាមួយអ្នកនឹងឃើញថា ខ្លួនអ្នកត្រូវបានហៅឲ្យការពារដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នក ឬប្រហែលជាថែមទាំងឲ្យស៊ូទ្រាំនូវការរំលោភបំពានផ្ទាល់ខ្លួនខ្លះ ព្រោះអ្នកជាសមាជិកម្នាក់ក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ គ្រានោះនឹងតម្រូវឲ្យមានទាំងភាពក្លាហាន និងសុភាវធម៌ចេញពីខ្លួនអ្នក » ( « The Cost—and Blessings—of Discipleship » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៦ ) ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីបទពិសោធន៍មួយនៅពេលដែលអ្នកត្រូវការពារសេចក្ដីជំនឿ ឬត្រូវទ្រាំទ្រនឹងការប្រឆាំង ដោយសារតែអ្នកគឺជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ។ សូមសរសេរបញ្ចូលផងដែរ អំពីរបៀបដែលអ្នកឆ្លើយតបទៅនឹងស្ថានភាពនោះ ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនធ្លាប់បានការពារសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្លួន ឬជួបនឹងការប្រឆាំងដោយសារតែអ្នកគឺជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រទេនោះ សូមសរសេរអំពីរបៀបដែលអ្នកគិតថាអ្នកនឹងឆ្លើយតប ប្រសិនបើអ្នកប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពបែបនេះ ។
សាវកប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទីពីរទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធថែស្សាឡូនីច ហើយបានដោះស្រាយបញ្ហាមួយចំនួន រួមមានសេចក្ដីបៀតបៀនដែលពួកបរិសុទ្ធជួប ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា ថែស្សាឡូនីចទី២ ១ សូមស្វែងរកគោលការណ៍មួយដែលអាចជួយអ្នកទ្រាំទ្រនឹងការប្រឆាំង និងទុក្ខវេទនាដែលអ្នកអាចជួបប្រទះក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ។
សូមអាន ថែស្សាឡូនីចទី២ ១:៣–៥ ដោយស្វែងរកមូលហេតុដែលប៉ុលបានសរសើរដល់ពួកបរិសុទ្ធថែស្សាឡូនីច ។
សូមគិតដល់ការគូសចំណាំ ឬកត់ចំណាំនៅក្នុង ខទី ៥ លើរង្វាន់ដែលពួកបរិសុទ្ធនឹងទទួលបានសម្រាប់ការទ្រាំទ្រនឹងសេចក្ដីបៀតបៀន និង សេចក្តីទុក្ខលំបាកទាំងប៉ុន្មានដោយ « សេចក្តីខ្ជាប់ខ្ជួន និងសេចក្តីជំនឿ » ( ថែស្សាឡូនីចទី២ ១:៤ ) ។
ចេញពី ថែស្សាឡូនីចទី២ ១:៣–៥ យើងរៀនថា ប្រសិនបើយើងទ្រាំទ្រនឹងការប្រឆាំង និងសេចក្ដីទុក្ខលំបាកយ៉ាងស្មោះត្រង់ដោយសេចក្តីខ្ជាប់ខ្ជួន និងសេចក្តីជំនឿ នោះយើងអាចត្រូវបានរាប់ថាមានភាពសក្ដិសមចូលក្នុងនគរព្រះ ។
សូមគិតថា តើការទ្រាំទ្រដោយសេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងការសាកល្បងមានន័យដូចម្ដេច ។ ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវការសេចក្ដីជំនឿដើម្បីទ្រាំទ្រនឹងការប្រឆាំង ឬសេចក្ដីទុក្ខលំបាកដោយសេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួន ?
សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ ដោយគូសចំណាំថា តើការទ្រាំទ្រនឹងការសាកល្បងដោយសេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួនមានន័យដូចម្ដេច ៖ « សេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួនមិនមែនជាការអត់ធ្មត់ដ៏អកម្មនោះទេ ក៏មិនមែនជាការមិនធ្វើសកម្មភាពដោយព្រោះតែភាពភ័យខ្លាចរបស់យើងដែរ ។ សេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួនមានន័យថា ជាការរង់ចាំ និង ការកាន់ខ្ជាប់យ៉ាងសកម្ម ។ វាមានន័យថា ទ្រាំទ្រនឹងអ្វីមួយ ហើយធ្វើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព—ដោយខិតខំ សង្ឃឹម ហើយអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ទទួលបន្ទុកដោយអត់ធន់ ទោះជាបំណងក្នុងចិត្តយើងត្រូវបានពន្យារពេលក៏ដោយ ។ សេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួនពុំគ្រាន់តែជាការកាន់ខ្ជាប់ធម្មតានោះទេ វាគឺជាការកាន់ខ្ជាប់បានយ៉ាងល្អ ! » ( « Continue in Patience » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៥៧ ) ។
-
សូមគិតអំពីមនុស្សម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ឬដែលអ្នកបានអានអំពីគាត់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ជាបុគ្គលដែលកាន់ខ្ជាប់ដោយសេចក្ដីស្មោះត្រង់ និងសេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងសេចក្ដីបៀតបៀន និងសេចក្ដីទុក្ខលំបាក ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីមូលហេតុដែលគំរូរបស់បុគ្គលរូបនេះមានអត្ថន័យសម្រាប់អ្នក ។
សូមគិតអំពីការប្រឆាំង ឬសេចក្ដីទុក្ខលំបាកនានាដែលអ្នកអាចជួបប្រទះក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ រួចសម្រេចចិត្តអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចកាន់ខ្ជាប់ក្នុងឧបសគ្គទាំងនេះដោយសេចក្ដីខ្ជាប់ខ្ជួន និងសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមគិតដល់ការអធិស្ឋានសុំជំនួយ ។
ប៉ុលបានព្យាករអំពីការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមអាន ថែស្សាឡូនីចទី២ ១:៦–១០ ដោយស្វែងរកពាក្យ និងឃ្លាដែលប៉ុលបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពីការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមកត់ចំណាំរបៀបដែលបទពិសោធន៍នៃពួកសុចរិត ខុសគ្នាពីបទពិសោធន៍នៃពួកទុច្ចរិត នៅពេលដែលព្រះអម្ចាស់យាងមកនោះ ។
សេចក្ដីពិតមួយដែលយើងអាចរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះគឺថា នៅពេលដែលការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមកដល់ ពួកសុចរិតនឹងបានសម្រាក ហើយពួកទុច្ចរិតនឹងត្រូវបានបំផ្លាញបង់ ។
តើអ្នកគិតថាពួកសុចរិតនឹងបានសម្រាកពីអ្វី ?
តើគោលលទ្ធិនេះអាចលួងលោមចិត្តអ្នកទាំងឡាយដែលកំពុងទ្រាំទ្រក្នុងការលំបាកនាពេលបច្ចុប្បន្ន ដោយព្រោះតែការតាំងចិត្តរបស់ខ្លួនចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើអ្នកធ្លាប់ចង់ដឹងថាការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងកើតឡើងនៅពេលណាដែរឬទេ ? ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:២ ប្រាប់ថា ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងថែស្សាឡូនីចប្រហែលជាគិតថា ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអម្ចាស់បានហៀបនឹងកើតឡើង ឬបានកើតឡើងរួចទៅហើយ ។ ប៉ុលបានបារម្ភថា ពួកគេត្រូវបានបង្រៀនឲ្យយល់ខុសឆ្គង ។
សូមអាន ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:១–៣ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថានឹងកើតឡើងពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ នៅក្នុង ខទី ៣ ឃ្លា « ថ្ងៃនោះ » សំដៅទៅលើការយាងមកជាលើកទីពីរ រីឯឃ្លា « ការបញ្ឆោត » មានន័យថា ការក្បត់សាសនា ឬការប្រាសចាកពីសេចក្ដីពិត ។ ( សូមកត់ចំណាំថា ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:១–៣ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំវាតាមរបៀបមួយ ដែលជួយអ្នកអាចងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ។
ចេញពី ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:១–៣ យើងរៀនថា ពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ការក្បត់សាសនាមួយនឹងកើតឡើង ។
នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះប៉ុលបានណែនាំថា សមាជិកសាសនាចក្រនៅជំនាន់របស់លោកគួរតែខ្វាយខ្វល់អំពីការក្បត់សាសនាដែលបានចាប់ផ្ដើមមានក្នុងចំណោមពួកគេរួចហើយនោះ ប្រសើរជាជាងខ្វាយខ្វល់អំពីពេលវេលានៃការយាងមកជាលើកទីពីរដែលនឹងមកដល់ ។ ការពន្យល់ខាងក្រោមនេះអាចជួយអ្នកយល់អំពីការក្បត់សាសនាដ៏ធំ ដែលបានកើតឡើងនៅមិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីប៉ុល និងពួកសាវកដទៃទៀតបានទទួលមរណភាពទៅ ។ ប៉ុលបានដឹងថា ការបែកចេញនេះនឹងកើតឡើងពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
« បន្ទាប់ពីការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មនុស្សទុច្ចរិតបានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញដល់សាវក និង សមាជិកនៃសាសនាចក្រ ហើយបានសម្លាប់ពួកគេជាច្រើននាក់ ។ ជាមួយនឹងសេចក្តីស្លាប់របស់សាវក នោះកូនសោនៃបព្វជិតភាព និង សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពនៃការដឹកនាំត្រូវបានដកយកពីផែនដី ។ ពួកសាវកបានរក្សាគោលលទ្ធិនៃដំណឹងល្អឲ្យនៅបរិសុទ្ធ និង ការពាររបៀបរៀបរយ និង បទដ្ឋាននៃភាពសក្តិសមសម្រាប់សមាជិកសាសនាចក្រ ។ ដោយគ្មានពួកសាវក ក្រោយមកគោលលទ្ធិត្រូវបានបង្ខូច ហើយការផ្លាស់ប្តូរដែលគ្មានសិទ្ធិអំណាចត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងការរៀបចំសាសនាចក្រ និង ពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ការប្រគល់អំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
« ដោយគ្មានវិវរណៈ និង សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព មនុស្សបានពឹងលើប្រាជ្ញារបស់មនុស្ស ដើម្បីបកស្រាយព្រះគម្ពីរ និង គោលការណ៍ និង ពិធីបរិសុទ្ធផ្សេងៗនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ។ គំនិតខុសឆ្គងត្រូវបានបង្រៀនដូចជាសេចក្តីពិត ។ ចំណេះដឹង ភាគច្រើន អំពីលក្ខណៈនៃសេចក្តីពិត និង និស្ស័យរបស់ព្រះជាព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបាត់បង់ ។ គោលលទ្ធិនៃសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ការប្រែចិត្ត ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និង អំណោយទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បានខូចទ្រង់ទ្រាយ ឬ ត្រូវគេបំភ្លេចចោល ។ សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដែលបានប្រទានដល់ពួកសាវករបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពុំបានមានវត្តមាននៅលើផែនដីទៀតឡើយ ។ នៅទីបំផុត ការក្បត់សាសនានេះបានធ្វើឲ្យមានការផុសចេញនូវព្រះវិហារជាច្រើន » ( ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ៖ មគ្គុទ្ទេសក៍ចំពោះការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ៣៥ ) ។
នៅពេលគិតអំពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀនអំពីការក្បត់សាសនា សូមពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលវាចាំបាច់សម្រាប់ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងសាសនាចក្រទ្រង់បានស្ដារឡើងវិញពីមុនការយាងមករបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
« មនុស្សដែលជាតួបាប » ដែលមានលើកឡើងក្នុង ថែស្សាឡូនីច ទី២ ២:៣ សំដៅទៅលើសាតាំង ។ ការស្តារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អរួមមានការលេចចេញមកនៃព្រះគម្ពីរមរមន លាតត្រដាងអំពីការបំភាន់របស់សាតាំង និងពួកអ្នកដើរតាមវា ។
យើងអាននៅក្នុង ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:៤–១៧ ថាប៉ុលបានព្យាករថា ព្រះអម្ចាស់នឹងទុកឲ្យសាតាំងបំភាន់បណ្ដាជនលើផែនដីដរាបដល់ពេលនៃការយាងមកជាលើកទីពីរ ( សូមមើល ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:៧–៩ [ នៅក្នុង the Bible appendix ] ) ។ ប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធឲ្យ « ឈរឲ្យមាំមួន » ក្នុងសេចក្ដីពិតដែលពួកគេបានរៀន ( ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:១៥ ) ។
![]()
រូបភាពscripture mastery icon
-
ដោយប្រើជំនួយការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ( ដូចជាលេខយោង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ឬ Topical Guide ) នោះសូមស្វែងរកបទគម្ពីរមួយទៀតដែលបង្រៀនអំពីការក្បត់សាសនា ។ អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរ ឬកត់ចំណាំសេចក្ដីយោងនេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:១-៣ ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងប្រើខគម្ពីរទាំងនេះដើម្បីពន្យល់អំពីគោលលទ្ធិគ្រឹះនៃការក្បត់សាសនា និងការស្ដារឡើងវិញ ទៅកាន់នរណាម្នាក់ដែលមិនមែនជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ។
ថែស្សាឡូនីចទី២ ៣
ប៉ុលព្រមានអ្នកទាំងឡាយដែលពុំដើរតាមឱវាទរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយលោកបង្រៀនអំពីភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន
នៅគ្រាដែលប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទីពីររបស់លោកទៅកាន់ពួកថែស្សាឡូនីច មានសមាជិកមួយចំនួននៃសាសនាចក្របានមានភាពខ្ជិលច្រអូស ឬមិនឧស្សាហ៍ ហើយមិនបានធ្វើការដើម្បីមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនឡើយ ។ ពួកគេរំពឹងឲ្យមនុស្សដទៃដែលធ្វើការ ជួយផ្គត់ផ្គង់ដល់ខ្លួន ។
តើស្ថានភាពដូចនេះ អាចនឹងនាំឲ្យមានលទ្ធផលដូចម្ដេច ?
យោងតាម ថែស្សាឡូនីចទី២ ៣:១–៩ ប៉ុលបានពោលពាក្យសរសើរពួកបរិសុទ្ធថែស្សាឡូនីចដែលស្មោះត្រង់ ហើយបានព្រមានពួកគេឲ្យថយចេញឲ្យផុតពីអ្នកដែល « ប្រព្រឹត្តខុសរបៀប » ( ខទី ៦ ) ។ ពាក្យ ប្រព្រឹត្តខុសរបៀប មានន័យថា ការមិនបានលុតដំ រីឯនៅក្នុងបរិបទនៃ ថែស្សាឡូនីចទី២ ៣ វិញ សំដៅទៅលើការខ្ជិលច្រអូស ឬមិនឧស្សាហ៍ ។ សមាជិកសាសនាចក្រដែលប្រព្រឹត្តខុសរបៀប គឺជាអ្នកទាំងឡាយណាដែលមានលទ្ធភាពធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ខ្លួន ប៉ុន្តែមិនចង់ធ្វើដូច្នោះទេ ។ ប៉ុលបានចង្អុលបង្ហាញថា លោក ព្រមទាំងដៃគូរបស់លោក បានធ្វើគំរូមួយអំពីភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនតាមរយៈការធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនពួកលោកផ្ទាល់ ។
សូមអាន ថែស្សាឡូនីចទី២ ៣:១០–១៣ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលប៉ុលបានណែនាំឲ្យពួកបរិសុទ្ធធ្វើ ចំពោះអ្នកទាំងឡាយណាដែលមិនចង់ធ្វើការ ។
ប៉ុលក៏បានទូន្មានពួកបរិសុទ្ធផងដែរថា « កុំឲ្យរសាយចិត្តខាងឯការល្អឡើយ » ( ថែស្សាឡូនីចទី២ ៣:១៣ ) ។ លោកបានណែនាំពួកគេឲ្យអភិវឌ្ឍខ្លួនក្នុងគ្រប់វិស័យទាំងអស់ ហើយជួយដល់មនុស្សដទៃ ( សូមមើល ផងដែរ គ. និង ស. ៦៤:៣៣ ) ។
យើងរៀនចេញពីការណែនាំរបស់ប៉ុលថា យើងត្រូវបានបង្គាប់ឲ្យខិតខំដើម្បីមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ហើយជួយដល់មនុស្សដទៃ ។
សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ដោយស្វែងរកអត្ថន័យនៃការមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ៖
« ពរជ័យមួយក្នុងចំណោមពរជ័យជាច្រើននៃការងារ គឺការអភិវឌ្ឍការពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯង ។ នៅពេលដែលអ្នកមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន អ្នកប្រើពរជ័យ និង សមត្ថភាពទាំងឡាយដែលព្រះបានប្រទានដល់អ្នកមកថែរក្សាខ្លួនអ្នក និងគ្រួសារអ្នក និងដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហារបស់អ្នកផ្ទាល់ ។ ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនមិនមែនមានន័យថា អ្នកត្រូវតែមានលទ្ធភាពធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដោយខ្លួនអ្នកផ្ទាល់នោះទេ ។ ដើម្បីមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនពិតប្រាកដ នោះអ្នកត្រូវតែរៀនពីរបៀបធ្វើការជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ហើយងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ដើម្បីបានជំនួយ និង កម្លាំងរបស់ទ្រង់ ។
« ចូរចងចាំថា ព្រះមានកិច្ចការដ៏មហិមាឲ្យអ្នកធ្វើ ។ ទ្រង់នឹងប្រទានពរជ័យដល់អ្នកនៅក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីសម្រេចកិច្ចការនោះ » ( ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន [ កូនសៀវភៅ ឆ្នាំ ២០១១ ] ទំព័រ ៤១ ) ។
សូមគិតអំពីកិច្ចការមួយដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនកាន់តែខ្លាំងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ និងពេលអនាគត ។ សូមដាក់គោលដៅមួយ រួចស្វែងរកជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ដើម្បីសម្រេចបានគោលដៅនេះ ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ថែស្សាឡូនីចទី២ ៣:១៤–១៨ ប៉ុលបានបញ្ចប់សំបុត្ររបស់លោកដោយលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធឲ្យជួយអ្នកទាំងឡាយដែលខ្ជិលច្រអូសឲ្យមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនឲ្យបានច្រើនដោយ « កុំឲ្យភប់ប្រសព្វនឹង » គេ ឬដកខ្លួនចេញពីគេឲ្យសោះ ( ខទី ១៤ ) ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកបានលើកទឹកចិត្តពួកបរិសុទ្ធកុំឲ្យចាត់ទុកអ្នកខ្ជិលច្រអូសជាសត្រូវ ប៉ុន្តែឲ្យចាត់ទុកពួកគេជាបងប្អូនប្រុសស្រីក្នុងដំណឹងល្អវិញ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាដែលនៅខាងក្រោមនេះ នៅពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា កូរិនថូសទី២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖