មេរៀនទី ២៨ ៖ ថ្ងៃទី ៤
ហេព្រើរ ១២–យ៉ាកុប ១
សេចក្តីផ្ដើម
សាវកប៉ុលបានទូន្មានពួកយូដាដែលជាសមាជិកសាសនាចក្រ ឲ្យរត់ប្រណាំងនៃភាពជាសិស្ស តាមរយៈការធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ លោកក៏បានពន្យល់អំពីពរជ័យនៃការទទួលនូវការផ្ចាញ់ផ្ចាល់របស់ព្រះអម្ចាស់ ។ យ៉ាកុបក៏ជាសាវកម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានលើកទឹកចិត្តពួកវង្សអ៊ីស្រាអែលដែលខ្ចាត់ព្រាត់ ឲ្យមានចិត្តអត់ធ្មត់នៅក្នុងការរងទុក្ខរបស់ខ្លួន ហើយស្វែងរកប្រាជ្ញាមកពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ យ៉ាកុបក៏បានបង្រៀនពួកគេផងដែរឲ្យតតាំងនឹងការល្បួង ធ្វើជាអ្នកធ្វើតាមព្រះបន្ទូល បម្រើមនុស្សដទៃ ហើយរស់នៅដោយស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណ ។
ហេព្រើរ ១២
ប៉ុលទូន្មានឲ្យពួកបរិសុទ្ធរត់ប្រណាំងនឹងជីវិតដោយសេចក្តីជំនឿ និង ការអត់ធ្មត់
នៅក្នុងចន្លោះដែលបានផ្តល់ឲ្យ សូមពិពណ៌នាពីភាពលំបាកនានាដែលអត្តពលករម្នាក់អាចជួប នៅពេលគាត់រត់ប្រណាំងលើផ្លូវដ៏ឆ្ងាយ ៖
តើមានអ្វីខ្លះដែលអាចលើកទឹកចិត្តឲ្យកីឡាកររត់ប្រណាំងម្នាក់ បន្តរត់ ទោះបីជាគាត់ជួបការលំបាកក្តី ?
តើជីវិតជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដូចទៅនឹងការស៊ូទ្រាំនឹងការប្រណាំងយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ? តើការលំបាកអ្វីខ្លះដែលយើងអាចជួបក្នុងនាមជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? តើមានការលំបាកអ្វីខ្លះដែលអ្នកបានជួប ក្នុងនាមជាអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា ហេព្រើរ ១២ សូមរកមើលសេចក្តីពិតដែលនឹងជួយអ្នក ឲ្យបន្តធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទោះបីជានៅពេលវាប្រែជាលំបាកក្តី ។
សូមអាន ហេព្រើរ ១២:១ ដោយរកមើលអ្វីដែលសាវកប៉ុល បានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថាពួកគេចាំបាច់ត្រូវធ្វើ ដើម្បីរត់ប្រណាំងក្នុងភាពជាសិស្សដោយជោគជ័យ ។
សូមស្រមៃពីការរត់ប្រណាំងមួយ ដែលមានស្ពាយកាបូបដាក់ដុំថ្មពេញ ។ តើការស្ពាយកាបូបនេះប៉ះពាល់ដល់ការរត់ប្រណាំងរបស់អ្នកដូចម្ដេចខ្លះ ?
តើអំពើបាបរបស់អ្នក ដូចទៅនឹងដុំថ្មនៅក្នុងកាបូបនោះយ៉ាងដូចម្តេច ? សូមស្រមៃថា តើអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍បែបណា នៅពេលអ្នករត់បានបន្តិច ហើយអ្នកបានដកយកកាបូបស្ពាយនោះចេញ ។
សូមពិចារណាពីអត្ថន័យនៃការរត់ប្រណាំងនៃភាពសិស្សដោយការអត់ធ្មត់ ។
សូមមើល ហេព្រើរ ១២:២–៤ ដោយរកមើលអ្វីដែល ប៉ុលបានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធឲ្យធ្វើ ដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យទុកអំពើបាបរបស់ខ្លួនមួយអន្លើ ហើយស៊ូទ្រាំនឹងការជំទាស់នានាដោយអត់ធ្មត់ ។ ពាក្យ ទទឹងទទែង នៅក្នុង ខទី ៣ សំដៅលើការជំទាស់ ( សូមមើល ហេព្រើរ ១២:៣ ) ។
គោលការណ៍មួយដែលយើងអាចរៀនចេញ អ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធនោះគឺថា នៅពេលយើងមើលទៅគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចឃើញនូវកម្លាំង ដើម្បីទុកអំពើបាបរបស់យើងមួយអន្លើ ហើយស៊ូទ្រាំនឹងការជំទាស់នានាដោយអត់ធ្មត់ ។
សូមអាន ហេព្រើរ ១២:២-៤ ម្តងទៀត ដោយរកមើលតួនាទីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះមាននៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកយើង ។
តើអ្នកគិតថាប៉ុលចង់មានន័យដូចម្ដេច នៅពេលលោកបានពិពណ៌នាថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា « មេផ្តើម ហើយជាមេសម្រេចសេចក្តីជំនឿរបស់យើង » នៅក្នុង ខទី ២ ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំការជំទាស់នានា ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានស៊ូទ្រាំនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ។
ប៉ុលបានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះឆន្ទៈទទួលរងការសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ហើយស៊ូទ្រាំនឹងភាពអាម៉ាស់នៃពិភពលោក ដោយសារទ្រង់បានដឹងថាទ្រង់នឹងបានទទួលអំណរ ប្រសិនបើទ្រង់នៅតែបន្តស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
អែលឌើរ ណែល អេ. ម៉ាកស្វែល ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀនថា « ការរៀនស្អប់នូវការអាម៉ាស់នៃពិភពលោកនេះ មានន័យថា គឺជាការមិនគិតអ្វីសោះពីវា គឺដូចជាការមិនស្តាប់តាមការល្បួងសោះ ( សូមមើល គ. និង ស. ២០:២២ ) » ( Lord Increase Our Faith [ ឆ្នាំ ១៩៩៤ ] ទំព័រ ៩៩ ) ។
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍ដូចតទៅនេះ អំពីការស៊ូទ្រាំរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ៖ « ព្រះយេស៊ូវបានស៊ូទ្រាំ ។ ទ្រង់បានបន្តទៅមុខ ។ ភាពល្អនៅក្នុងទ្រង់ ធ្វើឲ្យសេចក្តីជំនឿមានជ័យជំនះ ទោះបីនៅក្នុងស្ថានភាពមួយដ៏ឈឺចាប់ទាំងស្រុងក្តី ។ ការទុកចិត្តដែលទ្រង់បានរស់នៅតាម បានប្រាប់ទ្រង់ថា អារម្មណ៍នៃក្តីអាណិតអាសូររបស់ព្រះមិនធ្លាប់អវត្តមានឡើយ ថាព្រះមានព្រះទ័យស្មោះត្រង់ជានិច្ច ថាទ្រង់មិនដែលគេចវេស ហើយក៏មិនភ្លេចយើងឡើយ » ( « None Were with Him » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៨៨ ) ។
សូមគិតថា តើការមើលគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចជួយយើងបានយ៉ាងដូចម្ដេច កាលយើងជួបការរងទុក្ខ និងឧបសគ្គទាំងឡាយនោះ ។ សូមពិចារណាថា តើការមើលគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាច បំផុសគំនិតអ្នកឲ្យទម្លាក់អំពើបាបរបស់អ្នកមួយអន្លើ ហើយមានក្តីអត់ធ្មត់កាន់តែច្រើនទៀតជាមួយខ្លួនឯង និង មនុស្សដទៃយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ ។
តើអ្នកឆ្លើយតបនឹងការកែតម្រូវដោយរបៀបណា ?
សូមគិតអំពីគ្រាមួយ នៅពេលនរណាម្នាក់បានកែតម្រូវអ្នក ។ តើអ្នកមានប្រតិកម្មបែបណាចំពោះ ការកែតម្រូវនោះ ? ហេតុអ្វីមានពេលខ្លះវាពិបាកដើម្បីទទួលការកែតម្រូវពីនរណាម្នាក់ ?
តើមានហេតុផលណាខ្លះ ដែលអ្នកគិតថាមនុស្សអាចព្យាយាមកែតម្រូវយើង ជាពិសេសនៅពេលពួកគេដឹងថា យើងមិនចូលចិត្តការកែតម្រូវរបស់ពួកគេនោះ ?
នៅពេលយើងរត់ប្រណាំងនៃភាពជាសិស្ស យើងអាចរំពឹងថាត្រូវបានគេផ្ចាញ់ផ្ចាល ឬ កែតម្រូវ ។
សូមអាន ហេព្រើរ ១២:៦-៩ ដោយរកមើលថានរណានឹងកែតម្រូវយើង ហើយមូលហេតុអ្វី ។ ពាក្យ កូនឥតខាន់ស្លា នៅក្នុង ខទី ៨ សំដៅទៅលើអស់អ្នកដែលពុំកើតមកក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ជាអ្នកដែលពុំត្រូវបានចាត់ទុកថាជាអ្នកទទួលមរតកស្របច្បាប់ឡើយ ។ ( ហេព្រើរ ១២:៩ គឺជាចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំវានៅក្នុងរបៀបមួយដែលងាយសម្គាល់ ដើម្បីអ្នកអាចកាន់តែងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើការផ្ចាញ់ផ្ចាលរបស់ព្រះវបិតាសួគ៌បង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ចំពោះកូនចៅរបស់ទ្រង់តាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
តើព្រះវរបិតាសួគ៌អាចកែតម្រូវយើងតាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
ទោះបីជាការផ្ចាញ់ផ្ចាលរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌អាចកើតឡើងតាមរបៀបជាច្រើនក្តី យើងគប្បីប្រុងប្រយ័ត្ន កុំគិតស្មានថា គ្រប់ការសាកល្បង ឬ ការរងទុក្ខដែលយើងជួបកើតឡើងមកពីព្រះឲ្យសោះ ។
នៅក្នុង ហេព្រើរ ១២:១០ ប៉ុលបានទទួលស្គាល់ថា ទោះបីជាឪពុកនៅផែនដីរបស់យើង ដែលស្រឡាញ់យើងក្តី មានពេលខ្លះផ្ចាញ់ផ្ចាលយើងតាមរបៀបមួយដែលមិនល្អឥតខ្ចោះ ការផ្ចាញ់ផ្ចាលរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងគឺល្អឥតខ្ចោះ ហើយត្រូវបានរៀបចំឡើងសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់យើង ។
សូមអាន ហេព្រើរ ១២:១០-១១ ដោយរកមើលពរជ័យអ្វីខ្លះដែលកើតឡើងពីការបន្ទាបខ្លួនចុះចូលនឹងការផ្ចាញ់ផ្ចាលរបស់ព្រះ ។ ឃ្លា « បានសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ » នៅក្នុង ខទី ១០ សំដៅលើការប្រែកាន់តែដូចជាព្រះ ។
សូមកត់សម្គាល់នៅក្នុង ខទី ១១ ពីអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀនអំពី របៀបដែលយើងអាចមានអារម្មណ៍នៅពេលដំបូងដែលយើងត្រូវបានផ្ចាញ់ផ្ចាល ។ ការចងចាំថាព្រះវរបិតាសួគ៌ជ្រាបដឹងពីអ្វីដែលល្អបំផុសសម្រាប់យើង អាចជួយយើងឲ្យចុះចូលចំពោះការផ្ចាញ់ផ្ចាលនៅពេលវាកើតឡើងចំពោះយើង ។ គោលការណ៍មួយដែលយើងអាចរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះគឺថា ប្រសិនបើយើងចុះចូលទៅនឹងការផ្ចាញ់ផ្ចាលមកពីព្រះវរបិតាសួគ៌ នោះយើងនឹងប្រែកាន់តែដូចជាទ្រង់ ហើយមានភាពសុខសាន្ត ដែលកើតឡើងមកពីភាពសុចរិត ។
ប្រសិនបើអ្នកមានអ៊ិនធើរណែត អ្នកអាចមើល Mormon Messages វីដេអូ « The Will of God » ( ៣:០២ ) ដែលមាននៅគេហទំព័រ LDS.org ។ វីដេអូនេះបង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់ និង ប្រាជ្ញាដែលមាននៅក្នុងការតម្រូវរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
សូមគិតអំពីគ្រាមួយ នៅពេលអ្នកបានមានអារម្មណ៍ទទួលការផ្ចាញ់ផ្ចាលដោយព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ តើអ្នកឆ្លើយតបដោយរបៀបណា ? អ្នកអាចគូសសញ្ញាមួយនៅលើក្រដាសមួយសន្លឹក ដើម្បីរំឭកអ្នកឲ្យចុះចូលចំពោះការផ្ចាញ់ផ្ចាលរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌នាពេលអនាគត ។ សូមដាក់សញ្ញានោះនៅកន្លែងមួយដែលវាជាការរំឭកមួយដល់អ្នកអំពីការបង្រៀនរបស់ប៉ុលនៅក្នុងគម្ពីរហេព្រើរ ។
នៅក្នុង ហេព្រើរ ១២:១២–២៩ ប៉ុលបានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធ ឲ្យជួយសមាជិកសាសនាចក្រផ្សេងទៀត ឲ្យបន្តស្មោះត្រង់ ប្រយោជន៍ឲ្យពួកគេនឹងមិនបាត់បង់នូវពរជ័យរបស់ព្រះ ។ លោកក៏បានពន្យល់ដល់ពួកបរិសុទ្ធផងដែរថា អស់អ្នកដែលបន្តស្មោះត្រង់ ហើយបម្រើព្រះនឹងទទួលបាននូវសិរីល្អ និង កន្លែងមួយដែលពុំអាចប្រៀបផ្ទឹមបាននៅក្នុងនគររបស់ព្រះ ។
![]()
រូបភាពរូបសញ្ញាចំណេះចំណាខគម្ពីរ
-
សូមមើល ហេព្រើរ ១២:៩ ដោយរកមើលគោលលទ្ធិបន្ថែមទៀត ដែលយើងអាចរៀនអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ។ សូមកត់ត្រាអ្វីដែលអ្នករកឃើញនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ សូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះ ៖ ហេតុអ្វីវាសំខាន់ដើម្បីជឿថាយើងគឺជាកូនចៅរបស់ព្រះ ?
ហេព្រើរ ១៣
ប៉ុលផ្តល់ការទូន្មានផ្សេងៗទៀតដល់ពួកបរិសុទ្ធ
ប៉ុលបានបញ្ចប់សំបុត្ររបស់លោកទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធហេព្រើរ ដោយផ្តល់ការទូន្មានលើប្រធានបទផ្សេងៗទៀត ។ សូមអាន ហេព្រើរ ១៣:១-៩, ១៧ ដោយរកមើលការទូន្មានដែលប៉ុលបានទូន្មានដល់ពួកបរិសុទ្ធ ។
ចេញពីអ្វីដែលអ្នកអាន តើការទូន្មានណាមួយដែលអ្នកគិតថាវាចាំបាច់បំផុតនៅក្នុងជំនាន់របស់យើងនេះ ? ហេតុអ្វី ?
សូមគិតពីផ្នែកណាមួយនៃការទូន្មានរបស់ប៉ុល ដែលអ្នកអាចអនុវត្តបានប្រសើរឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកផ្ទាល់ ។
នៅក្នុង ហេព្រើរ ១៣:១០–២៥ ប៉ុលបានបង្រៀនថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបំពេញដង្វាយធួន នោះការបូជាសត្វពុំតម្រូវឲ្យមានទៀតឡើយ ( សូមមើល នីហ្វៃទី ៣ ៩:១៨–២០ ) ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកបរិសុទ្ធថ្វាយដង្វាយដល់ព្រះជាការសរសើរ និង កិច្ចការល្អវិញ ។
យ៉ាកុប ១
យ៉ាកុបលើកទឹកចិត្តដល់ពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលខ្ចាត់ព្រាត់ ឲ្យស្វែងរកប្រាជ្ញាពីព្រះ ហើយធ្វើជាអ្នកធ្វើតាមព្រះបន្ទូល
តើអ្នកធ្លាប់ប្រាថ្នាថា អ្នកមានប្រាជ្ញាជាង ឬ អ្នកមានការយល់ពីព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រសើរជាងមុនឬទេ ? សូមពិចារណាអំពីស្ថានភាពនានានៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ដែលអ្នកនឹងចង់មានប្រាជ្ញាជាងមុន ។
សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:៩-១០ ដោយរកមើលសំណួរដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ មានកាលលោកនៅក្មេង ។
យ៉ូសែបកំពុងអានសំបុត្ររបស់យ៉ាកុប នៅពេលលោកបានឃើញពីរបៀបស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួររបស់លោក ។ យ៉ាកុបជាសាវកម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងជាប៊ីស្សពនៅក្រុងយេរូសាឡិម ។ តាមប្រពៃណីរបស់ពួកគ្រីស្ទាន ក៏បានប្រកាន់ថា យ៉ាកុបគឺជាកូនរបស់ម៉ារ៉ា និង យ៉ូសែប ហេតុដូច្នោះហើយ គឺជាបងប្អូននឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សូមអាន យ៉ាកុប ១:១-៤ ដោយរកមើលអ្វីដែលយ៉ាកុប បានបង្រៀនវង្សអ៊ីស្រាអែល អំពីការលំបាក និង ការរងទុក្ខវេទនារបស់ពួកគេ ។ ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ យ៉ាកុប ១:២ ( នៅក្នុង យ៉ាកុប ១:២ ) ប្តូរឃ្លា « សេចក្តីល្បួងផ្សេងៗ » ទៅជា « សេចក្តីទុក្ខវេទនាដ៏ច្រើន » ។
សូមកត់សម្គាល់ពីសេចក្ដីយោងទៅនឹងពាក្យអត់ធ្មត់នៅក្នុង យ៉ាកុប ១:៣–៤ ។ ហេតុអ្វីការមានភាពអត់ធ្មត់អំឡុងពេលមានការលំបាក និង ទុក្ខវេទនា វាសំខាន់ ?
សូមអាន យ៉ាកុប ១:៥–៦ ដោយរកមើលអ្វីដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានរកឃើញថា បានជួយលោកឲ្យរកឃើញចម្លើយចំពោះសំណួររបស់លោក ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីដឹងថា នៅក្នុង ខទី ៥ ពាក្យ សទ្ធា មានន័យថា សេរី និង ដោយសប្បុរស និងពាក្យ បន្ទោស មានន័យថា ស្តីឲ្យ ឬ តិះតៀន ។ ( យ៉ាកុប ១:៥-៦ គឺជាវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំវានៅក្នុងរបៀបមួយដែលងាយសម្គាល់ ដើម្បីអ្នកអាចងាយរកវាឃើញនៅពេលខាងមុខ ) ។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរគោលការណ៍មួយ ឬ ពីរ ដែលអ្នកអាចរៀនពី យ៉ាកុប ១:៥–៦ ។
តើអ្នកគិតថា « សូមដោយចិត្តជឿ ឥតសង្ស័យអ្វីសោះ » មានន័យដូចម្តេច ( យ៉ាកុប ១:៦ ) ?
សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:១២ ដែលបានកត់ត្រាពីប្រតិកម្មរបស់យ៉ូសែប ចំពោះ យ៉ាកុប ១:៥ ។ តើលទ្ធផលអ្វីបានកើតឡើង ដោយសារយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អនុវត្តនូវអ្វីដែលបានបង្រៀននៅក្នុង យ៉ាកុប ១:៥–៦ ?
សូមគិតអំពីគ្រានានា នៅពេលដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានឆ្លើយតាមការអធិស្ឋានរបស់អ្នក បន្ទាប់ពីអ្នកបានអធិស្ឋានទៅកាន់ទ្រង់ដោយសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមគិតពីរបៀបដែលអ្នកអាចអនុវត្តគោលការណ៍ ដែលអ្នករកឃើញនៅក្នុង យ៉ាកុប ១:៥–៦ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកអាចទទួលបានប្រាជ្ញា និង ចម្លើយចំពោះសំណួររបស់អ្នក ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង យ៉ាកុប ១:៧–១១ យ៉ាកុបបានព្រមានប្រឆាំងនឹងការមានចិត្តពីរ ឬ ការគ្មានចិត្តទៀងត្រង់ និង គ្មានការតាំងចិត្តចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។ លោកក៏បានព្រមានផងដែរដល់អ្នកមានអំពីបញ្ហានានា ដែលនឹងកើតឡើងដោយសារទ្រព្យសម្បត្តិ ។
នៅក្នុង យ៉ាកុប ១:១២–២១ យ៉ាកុបបានបង្រៀនថា យើងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់ តាមរយៈការតទល់នឹងការល្បួង ដែលវាជាតម្រូវការមួយសម្រាប់ការទទួលបាននូវមកុដនៃជីវិតដ៏នៅអស់ក្បលជានិច្ច ។ លោកក៏បានបង្រៀនថា គ្រប់អំណោយទានល្អៗទាំងអស់គឺមកពីព្រះ ហើយថាពួកបរិសុទ្ធគប្បីបោះបង់ចោលនូវ « អំពើស្មោកគ្រោក » ហើយទទួលព្រះបន្ទូលព្រះ « ដោយចិត្តសុភាព » ( យ៉ាកុប ១:២១ ) ។
សូមអាន យ៉ាកុប ១:២២ ដោយរកមើលអ្វីដែលយ៉ាកុបបានលើកទឹកចិត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធឲ្យធ្វើតាមព្រះបន្ទូលព្រះ ។
សូមគិតពីរបៀបដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានធ្វើតាមការទូន្មាននេះ ៖ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលអ្នកនឹងអនុវត្តនូវអ្វីដែលអ្នកបានរៀន នៅពេលអ្នកសិក្សាមេរៀននេះ ។
សូមអាន យ៉ាកុប ១:២៧ ដោយរកមើលរបៀបនានា ដែលអ្នកអាចក្លាយជាអ្នកធ្វើតាមព្រះបន្ទូលព្រះ ។ ការប្រើពាក្យរបស់យ៉ាកុបនៃពាក្យ សាសនា នៅក្នុងបរិបទនេះសំដៅទៅលើការបង្ហាញភក្តីភាពរបស់យើងចំពោះព្រះ ។
![]()
រូបភាពរូបសញ្ញាចំណេះចំណាខគម្ពីរ
ការទន្ទេញ យ៉ាកុប ១:៥–៦ នឹងជួយអ្នកពេញមួយជីវិត នៅពេលអ្នកមានសំណួរអំពីដំណឹងល្អ នៅពេលអ្នកស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ ក្នុងការសម្រេចចិត្ត និង នៅពេលអ្នកបង្រៀនដំណឹងល្អដល់អ្នកដទៃ ។
សូមចំណាយពេលពីរបីនាទីព្យាយាមទន្ទេញ យ៉ាកុប ១:៥–៦ ។ សូមចាំ ដើម្បីទន្ទេញចំណេះចំណានខគម្ពីរឲ្យបានញឹកញាប់ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកអាចបន្តចាំនូវអ្វីដែលអ្នកបានរៀន ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ហេព្រើរ ១២–យ៉ាកុប ១ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖