មេរៀនទី ១៣ ៖ ថ្ងៃទី ៤
យ៉ូហាន ៥-៦
សេចក្តីផ្ដើម
ព្រះយេស៊ូវបានចូលរួមពិធីជប់លៀងមួយ ( ប្រហែលជាបុណ្យរំលង ) នៅក្រុងយេរូសាឡិម ហើយបានព្យាបាលបុរសពិការជើងម្នាក់នៅឯស្រះបេថែសដា ។ ទ្រង់ក៏បានពិពណ៌នាផងដែរពីសាក្សីផ្សេងទៀតដែលបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីភាពជាព្រះរបស់ទ្រង់ ។ បន្ទាប់ពីត្រឡប់ទៅស្រុកកាលីឡេវិញ ទ្រង់បានប្រទានអាហារដល់ហ្វូងមនុស្សជាង ៥០០០នាក់ដោយអព្ភូតហេតុ ហើយបានបង្រៀនថាទ្រង់គឺជានំបុ័ងជីវិត ។
យ៉ូហាន ៥:១-៣០
ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលបុរសពិការម្នាក់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់នឹងព្រះវរបិតា
សូមពិចារណាពីគ្រាមួយដែលអ្នក ឬមនុស្សម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់បានធ្វើឲ្យវត្ថុសំខាន់ ឬ មានតម្លៃមួយបាក់បែក ។
ក្នុងនាមជាកូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ យើងទាំងអស់គ្នាមានសារៈសំខាន់ និង មានតម្លៃខ្លាំងបំផុត ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារការជ្រើសរើសរបស់យើង ឬ ឧបសគ្គនានាដែលយើងជួបប្រទះ មានគ្រានានាដែលយើងអាចមានអារម្មណ៍ថាខ្ទេចខ្ទាំ ឬ ដូចជាមានតម្លៃតិចតួច ។
តើមនុស្សម្នាក់អាចនឹងមានអារម្មណ៍ខ្ទេចខ្ទាំខាងវិញ្ញាណ ខាងសាច់ឈាម ឬ ខាងសតិអារម្មណ៍តាមរបៀបណាខ្លះ ?
សូមគិតដល់គ្រាមួយ នៅពេលអ្នកបានមានអារម្មណ៍បែបនេះ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា យ៉ូហាន ៥:១–៩សូមរកមើលសេចក្តីពិតដែលអាចជួយលួងលោមអ្នក និង ផ្តល់សេចក្តីសង្ឃឹមនៅពេលអ្នកមានអារម្មណ៍ខ្ទេចខ្ទាំដួងចិត្ត ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ៥:១ យើងអានថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបម្រើនៅក្នុងស្រុកកាលីឡេ នោះទ្រង់បានយាងទៅក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីប្រតិបត្តិតាមពិធីជប់លៀងរបស់ពួកសាសន៍យូដា ដែលប្រហែលជាបុណ្យរំលង ( សូមមើល យ៉ូហាន ៥:១ លេខយោងក) ។ អំឡុងពេលនៅក្រុងយេរូសាឡិម ទ្រង់បានយាងទៅស្រះទឹកនៅក្បែរព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ៥:២-៤ដោយរកមើលថានរណាបានមកជួបជុំគ្នានៅជុំវិញស្រះទឹកនោះ ហើយថាពួកគេកំពុងរង់ចាំអ្វី ។
ពាក្យ ខ្លះឈឺ ខ្លះខ្វាក់ ខ្លះខ្វិន និង ខ្លះស្វិត នៅក្នុង ខ ៣ ពិពណ៌នាអំពីមនុស្សដែលឈឺ ទន់ខ្សោយ ឬ ពិការ តាមរបៀបផ្សេងៗគ្នា ។ អាចមានក្បាលទឹកមួយដែលយូរៗម្តងបានហូរចូលទៅក្នុងស្រះ ហើយធ្វើឲ្យផ្ទៃខាងលើនៃទឹកនោះឡើងពពុះ ( សូមមើល Bible Dictionary « Bethesda ») ។
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបានបង្រៀនដូចតទៅនេះ ៖ « គ្មានចម្ងល់សោះឡើយថា ស្រះទឹកបេថែសដាគឺជាប្រភពទឹកដែលវាជាទឹកមាននូវអំណាចដែលអាចព្យាបាលមនុស្សឲ្យជាបាន ។ ប៉ុន្តែការយល់ឃើញមួយថា ទេវតាបានយាងចុះមក ហើយកូរទឹកនោះ ប្រយោជន៍ឲ្យមនុស្សដំបូងគេ ដែលបានចុះទៅក្នុងទឹកនោះនឹងបានជាសះស្បើយ គឺពិតជាគំនិតរវើរវាយមួយ ។ អព្ភូតហេតុនៃការព្យាបាលវាពុំកើតឡើងតាមរបៀបនេះឡើយ » (Doctrinal New Testament Commentary ភាគទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:១៨៨ ) ។
សូមពិចារណាថាតើវានឹងមានស្ថានភាពបែបណានៅឯស្រះទឹកនោះ ដោយមានមនុស្សជាច្រើនសង្ឃឹមថានឹងបានជាសះស្បើយ ដោយត្រូវធ្វើជាមនុស្សដំបូងគេដើម្បីឈានជើងចូលទៅក្នុងស្រះនោះ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ៥:៥-៧ដោយរកមើលថាព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឃើញនរណាគេដេកនៅក្បែរស្រះទឹកនោះ ។
តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីបុរសម្នាក់នេះដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឃើញ ? ហេតុអ្វីបានជាបុរសម្នាក់នេះពុំអាចធ្វើជាមនុស្សដំបូងចុះទៅក្នុងទឹកនោះ ?
សូមអាន យ៉ូហាន ៥:៨-៩ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបទៅបុរសនោះ ។
សូមគូសចំណាំឃ្លា « អ្នកនោះបានជាភ្លាម » នៅក្នុង ខ ៩។ ការជាសះស្បើយនេះបានកើតឡើងនៅឯស្រះទឹកបេថែសដា ។ ពាក្យ បេថែសដា អាចត្រូវបានបកប្រែថាជា « ដំណាក់នៃសេចក្តីមេត្តាករុណា » ( Bible Dictionary « Bethesda ») ។ សេចក្តីមេត្តាករុណាគឺជាសេចក្តីអាណិតអាសូរ ឬ សេចក្តីសប្បុរស ។ ទង្វើដ៏អស្ចារ្យបំផុតនៃសេចក្តីមេត្តាករុណាដែលបានធ្វើឡើងនោះគឺ ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ហេតុអ្វីបានជាបេថែសដាគឺជាឈ្មោះសមរម្យមួយសម្រាប់ទីតាំងនេះ ជាពិសេសបន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានព្យាបាលបុរសម្នាក់នេះ ?
តើយើងទាំងអស់គ្នាអាចដូចគ្នានឹងបុរសម្នាក់នេះដែលនៅមាត់ស្រះបេថែសដាតាមរបៀបណាខ្លះ ?
សេចក្តីពិតមួយដែលយើងអាចរៀនចេញពីការព្យាបាលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះបុរសម្នាក់នេះគឺថា តាមរយៈព្រះចេស្តា និង សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចត្រូវបានធ្វើឲ្យជាសះស្បើយ ។
ដើម្បីយល់កាន់តែប្រសើរឡើងនូវសេចក្តីពិតនេះ សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ មើរិល ជេ ប៊ែតមែន នៃពួកចិតសិបនាក់ ដោយរកមើលរបៀបនានាដែលលោកបាននិយាយអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចធ្វើឲ្យអ្នកបានជាសះស្បើយ ៖ « គឺដូចជាបុរសខ្វិនជើងនៅឯស្រះបេថែសដាដែលត្រូវការឲ្យមនុស្សរឹងមាំជាងខ្លួនគាត់ ដើម្បីព្យាបាលគាត់ឲ្យជា ( សូមមើល យ៉ូហាន ៥:១–៩) ដូច្នេះយើងត្រូវពឹងផ្អែកលើអព្ភូតហេតុនានានៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យព្រលឹងរបស់យើងត្រូវបានព្យាបាលឲ្យជាពីសេចក្តីសោកសៅ ទុក្ខព្រួយ និង អំពើបាប ។ … តាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ នោះដួងចិត្តដែលខ្ទេចខ្ទាំត្រូវបានជួសជុល ហើយភាពសុខសាន្តជំនួសឲ្យភាពតានតឹង និង ក្តីអំពល់ » (« The Power to Heal from Within » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ១៣ ) ។
វាជាការសំខាន់ដើម្បីចាំថា យើងអាចត្រូវបានធ្វើឲ្យជាស្អាតទោះបីជានៅ ក្នុងជីវិតនេះ ឬ នៅក្នុងជីវិតបន្ទាប់ក្តី វាអាស្រ័យលើពេលវេលានៃព្រះអម្ចាស់ ។
-
សូមពិចារណាពីគ្រានានា នៅពេលអ្នកបានឃើញ ឬ បានទទួលអារម្មណ៍នៃព្រះចេស្តា សេចក្តីមេត្តាករុណា និង សេចក្តីអាណិតអាសូររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជួយអ្នក ឬ នរណាម្នាក់ដែលមានអារម្មណ៍ថាខ្ទេចខ្ទាំចិត្ត ទាំងខាងវិញ្ញាណ ខាងសាច់ឈាម ឬ សតិអារម្មណ៍ ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរ ហើយបញ្ចប់សេចក្តីថ្លែងការណ៍មិនពេញលេញខាងក្រោមនេះ ៖ ខ្ញុំដឹងថាព្រះអង្គសង្គ្រោះពោរពេញដោយសេចក្តីមេត្តាករុណា និង សេចក្តីអាណិតអាសូរដោយសារ…
នៅក្នុង យ៉ូហាន ៥:១០–៣០ យើងអានថា ក្រោយមកព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឃើញបុរសម្នាក់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយបានប្រទានព្រះឱវាទដល់គាត់កុំឲ្យធ្វើបាបទៀតឡើយ ។ នៅពេលអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានដឹងថា បុរសម្នាក់នោះត្រូវបានប្រោសឲ្យជាដោយសារព្រះយេស៊ូវនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក នោះពួកគេបៀតបៀន ហើយព្យាយាមចង់សម្លាប់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដានោះថា តាមរយៈការព្យាបាលបុរសនោះ ទ្រង់កំពុងធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ក្រោយមកព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់ និង ព្រះវរបិតា ។ ទ្រង់ក៏បានបង្រៀនថា អស់អ្នកដែលនៅពិភពវិញ្ញាណនឹងត្រូវបានបង្រៀនដំណឹងល្អក្នុងពេលដ៏ឆាប់ខាងមុខ ។
យ៉ូហាន ៥:៣១-៤៧
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពីសាក្សីជាច្រើននាក់ដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ពីភាពជាព្រះរបស់ទ្រង់
សូមគិតពីគ្រាមួយ នៅពេលមនុស្សម្នាក់បានប្រាប់អ្នកនូវរឿងអ្វីមួយដែលពិបាកឲ្យជឿ ។
តើការអះអាងពីភាពពោរពេញនៃសេចក្តីពិតណាមួយត្រូវបានពង្រឹងដោយរបៀបណា នៅពេលមានសាក្សីច្រើនម្នាក់នោះ ?
សូមអាន យ៉ូហាន ៥:៣១ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលអំពីទីបន្ទាល់ផ្ទាល់របស់អង្គទ្រង់អំពីទំនាក់ទំនងរបស់ទ្រង់ចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ពី យ៉ូហាន ៥:៣១–៣២ថា ៖
« ហេតុដូច្នោះហើយ បើសិនជាខ្ញុំធ្វើបន្ទាល់ពីខ្លួនខ្ញុំ នោះសេចក្តីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំគឺពិត ។
« ដ្បិតខ្ញុំមិននៅតែឯងឡើយ មានមួយអង្គទៀតដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ពីខ្ញុំ » ( ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ យ៉ូហាន ៥:៣២–៣៣ ) ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងបង្រៀនពួកសាសន៍យូដាថា ពួកគេមានសាក្សីម្នាក់ផ្សេងទៀតក្រៅពីទ្រង់ ។
សូមអានខគម្ពីរខាងក្រោមនេះ ហើយរកមើលសាក្សីផ្សេងទៀតដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវ ៖
ទោះបីជាមានសាក្សីច្រើនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្តី ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាពុំជឿលើភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវឡើយ ។ សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង យ៉ូហាន ៥:៣៩ ថានៅពេលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីព្រះគម្ពីរ នោះទ្រង់មានបន្ទូលថា « ដោយស្មានថា បានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចអំពីគម្ពីរនោះមក » ។ « ពួកសាសន៍យូដាជាច្រើននៅសម័យព្រះយេស៊ូវបានសិក្សាព្រះគម្ពីរ ជឿថាតាមរយៈការសិក្សានេះពួកគេនឹងមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ … ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានព្យាយាមកែតម្រូវជំនឿខុសឆ្គងនោះ តាមរយៈការបង្រៀនថា ព្រះគម្ពីរដែលពួកសាសន៍យូដាសម្លឹងមើលថាជាសិទ្ធិអំណាចចុងក្រោយ បានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចគឺពុំអាចរកឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរឡើយ ប៉ុន្តែគឺការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទវិញ ។ ពួកសាសន៍យូដាក៏ពុំបានដឹងថា ព្រះគម្ពីរគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយគោលបំណងរបស់ព្រះគម្ពីរទាំងនោះគឺដើម្បីនាំមនុស្សឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ដ្បិតទ្រង់គឺជាធនធានដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតនៃសេចក្តីពិត និង ជីវិត » (New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ២១៩–២០) ។
សូមអាន យ៉ូហាន ៥:៤០ដោយរកមើលអ្វីដែលពួកសាសន៍យូដាត្រូវតែធ្វើដើម្បីទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។
ទោះបីជាពួកសាសន៍យូដាបានសិក្សាព្រះគម្ពីរក្តី តើពួកគេបានបដិសេធធ្វើអ្វីខ្លះដែលបានជួយពួកគេឲ្យទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ?
ចេញពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀនពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង យ៉ូហាន ៥:៣៩–៤០សូមបំពេញគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ មានតែតាមរយៈការមកកាន់ ដែលយើងអាចទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនោះ ។
សូមចាំថាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺរួមមានការប្រែក្លាយដូចជាព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយរស់នៅជារៀងរហូតជាមួយនឹងសមាជិកសក្តិសមនៃក្រុមគ្រួសាររបស់យើងនៅក្នុងវត្តមានរបស់ទ្រង់ ។ ដើម្បីទទួលបានអំណោយទាននេះ យើងត្រូវតែមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើទ្រង់ ប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង ទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃដំណឹងល្អ គោរពសេចក្តីសញ្ញារបស់យើង ហើយគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
សូមគិតពិចារណាពីមូលហេតុដែលការមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺចាំបាច់ដើម្បីទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
-
សូមក្រឡេកមើលសាក្សីនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលអ្នកបានសរសេរនៅខាងលើ ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេររបៀបមួយដែលសាក្សីទាំងនេះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានជួយអ្នក ( អាចជួយអ្នក ) ឲ្យមកកាន់ទ្រង់ ។
សូមពិចារណាពី អ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីមកកាន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះកាន់តែពេញលេញ ដើម្បីអ្នកអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
យ៉ូហាន ៦:១-៥៩
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជានំប៉័ងជីវិត
នៅក្នុង យ៉ូហាន ៦:១–១៣ យើងអានថា បន្ទាប់ពីត្រឡប់ទៅស្រុកកាលីឡេ នោះព្រះយេស៊ូវបានប្រទានអាហារដោយអព្ភូតហេតុដល់មនុស្សជាង ៥០០០នាក់ជាមួយនឹងនំបុ័ងប្រាំដុំ និង ត្រីតូចពីរ ។ ( អ្នកបានសិក្សាពីព្រឹត្តិការណ៍នេះនៅក្នុងមេរៀននៅ ម៉ាថាយ ១៤ និង ម៉ាកុស ៦) ។
សូមអាន យ៉ូហាន ៦:១៤–១៥ដោយរកមើលអ្វីដែលប្រជាជនចង់ធ្វើ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានប្រទានអាហារដោយអព្ភូតហេតុដល់ពួកគេហើយនោះ ។
សណ្តាប់មួយនៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍យូដានៅសម័យព្រះយេស៊ូវបានថ្លែងថា នៅពេលព្រះមែស៊ី ឬ ស្តេចនៃអ៊ីស្រាអែលយាងមក នោះទ្រង់នឹងប្រទាននំបុ័ងពីឋានសួគ៌ដល់មនុស្ស ។
យ៉ូហាន ៦:១៦–២១ កត់ត្រាថាព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបញ្ជូនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ឲ្យធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់សមុទ្រកាលីឡេ ហើយក្រោយមកនៅយប់នោះនៅពេលពួកសិស្សពុះពារអុំទូកបញ្ច្រាសទឹករលក និង ខ្យល់ នោះព្រះយេស៊ូវបានយាងលើទឹកសមុទ្រមកជិះទូកជាមួយពួកគេ ។ ដំណើររឿងរបស់យ៉ូហានអំពីព្រឹត្តិការណ៍នេះ សង្កត់ធ្ងន់ថានៅពេលពួកសិស្ស « ព្រម » ទទួលព្រះយេស៊ូវទៅក្នុងទូករបស់ពួកគេ « ស្រាប់តែ » (យ៉ូហាន ៦:២១) ទូកបានទៅដល់ស្រុកដែលគេប៉ងនឹងទៅដោយសុវត្ថិភាព ។ ដូចដែលយើងព្រមទទួលព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ នោះទ្រង់អាចជួយដឹកនាំយើងដោយសុវត្ថិភាពឆ្លងកាត់ឧបសគ្គនៃជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។
យ៉ូហាន ៦:២២–៥៩ កត់ត្រាថាមានមនុស្សជាច្រើន ដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានអាហារដោយអព្ភូតហេតុ បានធ្វើដំណើរទៅក្រុងកាពើណិម ស្វែងរកទ្រង់ ដោយមានបំណងឲ្យទ្រង់ប្រទាននំបុ័ងឲ្យច្រើនថែមទៀត ។ មនុស្សមួយចំនួនរអ៊ូរទាំនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយសារទ្រង់បានបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជានំបុ័ងដែលចុះមកពីឋានសួគ៌ ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជានំបុ័ងជីវិត ហើយថា ប្រសិនបើមនុស្សណាដែលមកកាន់ទ្រង់ ហើយទទួលយកកាបង្រៀន និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ នោះពួកគេនឹងទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
យ៉ូហាន ៦:៦០-៧១
ពេត្រុសថ្លែងទីបន្ទាល់ថាព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលនៃជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច
សូមគិតអំពីគ្រាមួយ ដែលអ្នកបានជ្រើសរើសបន្តធ្វើអ្វីមួយដែលពិបាក ឬ ត្រូវឈប់ធ្វើវា ។
បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជានំបុ័ងជីវិត នោះពួកសិស្សមួយចំនួនរបស់ទ្រង់បានប្រឈមមុខនឹងការសម្រេចថាតើគួរតែបន្តដើរតាមទ្រង់ទៀត ឬ អត់ ។ សូមអាន យ៉ូហាន ៦:៦០, ៦៦ដោយរកមើលការឆ្លើយតបជាច្រើនពីពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវចំពោះការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ។
ឃ្លាថា « ពាក្យនេះពិបាកស្តាប់ណាស់ » នៅក្នុង ខ ៦០ មានន័យថាពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវលំបាកដើម្បីធ្វើតាមពេក ។
តើការបង្រៀនណាមួយរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចមានការលំបាកចំពោះមនុស្សមួយចំនួននៅក្នុងសម័យរបស់យើងដើម្បីធ្វើតាម ? ( ប្រសិនបើចាំបាច់ សូមរកមើលការបង្រៀននៅក្នុង ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ដែលអាចជាឧបសគ្គដល់មនុស្សវ័យក្មេងមួយចំនួន ) ។
សូមអាន យ៉ូហាន ៦:៦៧-៦៩ដោយរកមើលសំណួរដែលព្រះយេស៊ូវបានសួរសាវករបស់ទ្រង់ ហើយរកមើលចម្លើយរបស់ពេត្រុសចំពោះសំណួរនោះ ។
សេចក្តីពិតមួយដែលយើងអាចរៀនពីចម្លើយរបស់ពេត្រុសនោះគឺថា ទីបន្ទាល់រឹងមាំមួយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងជួយយើងឲ្យបន្តស្មោះត្រង់ អំឡុងពេលដែលវាអាចមានការលំបាកដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីរស់នៅតាមការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ។ សូមគិតពីការសរសេរសេចក្តីពិតនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ យ៉ូហាន ៦:៦៧–៦៩។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមសរសេរអំពីរបៀបដែលទីបន្ទាល់រឹងមាំមួយអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានជួយអ្នក ឬ នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ឲ្យបន្តស្មោះត្រង់ ទោះបីជានៅពេលដែលការបង្រៀននៃដំណឹងល្អហាក់បីដូចជាលំបាកដើម្បីធ្វើតាមក៏ដោយ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូហាន ៥–៦ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖