មេរៀនទី ១៤ ៖ ថ្ងៃទី ៤
យ៉ូហាន ១០
សេចក្តីផ្ដើម
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជាអ្នកគង្វាលល្អ ហើយថាទ្រង់នឹងលះបង់ជីវិតរបស់ទ្រង់ដើម្បីចៀមរបស់ទ្រង់ ។ មនុស្សមួយចំនួនបានចោទប្រកាន់ទ្រង់អំពីពាក្យប្រមាថ ដោយសារទ្រង់បានប្រកាសថាទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ ។
យ៉ូហាន ១០:១-២៤
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា ទ្រង់គឺជាអ្នកគង្វាលល្អ ហើយថាទ្រង់នឹងលះបង់ជីវិតរបស់ទ្រង់ដើម្បីប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ។
ប្រសិនបើគេចងបិទមុខអ្នក ហើយសុំឲ្យរកមើលសមាជិកគ្រួសាររបស់អ្នក ឬ មិត្តភក្ដិជិតស្និទ្ធមួយចំនួនរបស់អ្នក ដោយស្ទាបមុខរបស់ពួកគេ តើអ្នកគិតថាអ្នកអាចស្គាល់ពួកគេដែរឬទេ ? ប្រសិនបើម្តាយរបស់អ្នកត្រូវបានបិទមុខ តើអ្នកគិតថាគាត់អាចស្គាល់កូនៗទាំងអស់របស់គាត់ដែរឬទេ ដោយគ្រាន់តែស្ទាបមុខរបស់ពួកគេនោះ ?
មានគ្រាមួយអ្នកគង្វាលនៅក្នុងបញ្ចឹមប្រទេសត្រូវបានគេសួរថា តើគាត់ស្គាល់ចៀមរបស់គាត់ច្បាស់ប៉ុណ្ណា ។ ទ្រង់បានឆ្លើយថា « ប្រសិនបើអ្នកយកក្រណាត់មកបិទភ្នែករបស់ខ្ញុំ ហើយយកចៀមណាមួយក៏បាន ហើយគ្រាន់តែឲ្យខ្ញុំដាក់ដៃលើមុខរបស់វា នោះខ្ញុំអាចប្រាប់ភ្លាមថាវាជាចៀមរបស់ខ្ញុំ ឬមិនមែនជាចៀមរបស់ខ្ញុំ ( បានដកស្រង់នៅក្នុង ជី អិម ម៉ាក់គី Bible Manners and Customs [ គ្មានកាលបរិច្ឆេទ ] ទំព័រ ៣៥ ) ។
ប្រសិនបើអ្នកគឺជាអ្នកគង្វាល តើអ្នកគិតថា អ្នកធ្វើអ្វីដើម្បីស្គាល់ចៀមនៅក្នុងហ្វូងចៀមរបស់អ្នក ដូចអ្នកគង្វាលចៀមម្នាក់នោះបានធ្វើ ?
-
សូមអាន យ៉ូហាន ១០:១៤ហើយគិតអំពីមូលហេតុដែលព្រះយេស៊ូវបានហៅខ្លួនអង្គទ្រង់ថាជាអ្នកគង្វាលល្អ ។ សូមសរសេរសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអ្នកគង្វាលល្អ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា យ៉ូហាន ១០សូមរកមើលសេចក្ដីពិតដែលបង្រៀនយើងពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាអ្នកគង្វាលដ៏ល្អរបស់យើង ។ សូមសរសេរសេចក្តីពិតទាំងនេះនៅក្រោមសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់អ្នក ។
អស់អ្នកដែលបានស្តាប់ការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង យ៉ូហាន ១០ បានដឹងអំពីចៀម អ្នកគង្វាល និង ក្រោលចៀម ។ នៅជំនាន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អ្នកគង្វាលបាននាំហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួនទៅរកចំណី ទឹក និង ជម្រកអំឡុងពេលថ្ងៃ ។ នៅពេលយប់ អ្នកគង្វាលមួយចំនួនកៀងហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួនទៅក្រោលរួមគ្នាមួយ ។ ក្រោលចៀមគឺជារូងមួយ ឬបរិវេណដែលមានជញ្ជាំងថ្មបិទជុំជិត ដែលមានបន្លាមុតស្រួចដាក់នៅខាងលើចុងជញ្ជាំងនោះ ដើម្បីការពារសត្វព្រៃ និង ចោរចូលមកក្នុងក្រោល ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១០:១–៥ដោយរកមើលអ្វីដែលអ្នកគង្វាលល្អធ្វើ ។ សូមសរសេរពីអ្វី ដែលអ្នករកឃើញនៅក្រោមសេចក្តីថ្លែង « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអ្នកគង្វាលល្អ » ក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
យ៉ូហាន ១០:៣ ពិពណ៌នាពីរបៀបដែលអ្នកគង្វាលម្នាក់ៗនឹងចូលតាមទ្វារ ហើយហៅឈ្មោះចៀមរបស់ខ្លួន ។ មានតែចៀមនៅក្នុងហ្វូងរបស់គាត់ប៉ុណ្ណោះដែលនឹងចេញពីក្រោលមកតាមគាត់ ហើយចៀមផ្សេងទៀតនឹងនៅក្នុងក្រោលដដែល ។
ហេតុអ្វីបានជាចៀមធ្វើតាមតែអ្នកគង្វាលនេះប៉ុណ្ណោះ ?
សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង ខ ១ និង ៥ ពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានហៅអស់អ្នកដែលព្យាយាមចូលទៅក្នុងក្រោលតាមផ្លូវផ្សេងក្រៅពីទ្វារចូលនោះ ។
វាអាចជាប្រយោជន៍ដើម្បីកត់សម្គាល់ថាពួកផារិស៊ីបាននៅក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងនោះដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងមានបន្ទូល ( សូមមើល យ៉ូហាន ៩:៤០) ។ តើពួកផារិស៊ីជាច្រើនដូចទៅនឹងចោរលួច ចោរប្លន់ និង ជនចម្លែកតាមរបៀបណាខ្លះ ?
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១០:៦ យើងរៀនថាពួកផារិស៊ីពុំយល់ពីអ្វី ដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងបង្រៀនឡើយ ។ សូមអាន យ៉ូហាន ១០:៧-១០ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចាប់ផ្តើមពន្យល់ពីនិមិត្តសញ្ញានៃក្រោលចៀម ។
សូមកត់ចំណាំថាការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធបញ្ជាក់ច្បាស់ពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលនៅក្នុង ខ ៧ និង ៨៖
« ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា ខ្ញុំជាទ្វារនៃក្រោលចៀម ។
« អស់អ្នកដែលមកមុនខ្ញុំដែលពុំបានថ្លែងទីបន្ទាល់ពីខ្ញុំ នោះគឺសុទ្ធតែជាចោរលួចចោរប្លន់ តែចៀមមិនបានស្តាប់តាមអ្នកទាំងនោះឡើយ ( ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ យ៉ូហាន ១០:៧–៨ [ សូមមើល យ៉ូហាន ១០:៨ លេខយោងក] ) ។
តើអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានន័យយ៉ាងណា នៅពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា « ខ្ញុំគឺជាទ្វារ » នៅក្នុង ខ ៧ និង ៩?
« អ្នកគង្វាលនៅអ៊ីស្រាអែលឈរនៅច្រកចូលនៃក្រោលចៀម ហើយត្រួតពិនិត្យមើលចៀមនីមួយៗ នៅពេលវាដើរចូលក្រោល ព្យាបាលរបួសតាមការចាំបាច់ ។ បន្ទាប់ពីចៀមត្រូវបានកៀងចូលក្រោលនៅពេលយប់រួចហើយ អ្នកគង្វាលនឹងដេកនៅច្រកទ្វារ ជារបាំងការពារផ្លូវប្រយោជន៍កុំឲ្យសត្វសាហាវ ឬ ចោរលួចអាចធ្វើបាបចៀមខ្លួន » (New Testament Student Manual [ Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ២៣១–៣២) ។
តើទង្វើរបស់អ្នកគង្វាលទាំងនេះស្រដៀងគ្នាទៅនឹងអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើចំពោះយើងដូចម្តេចខ្លះ ?
តើអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានព្រះជន្មទ្រង់ « ពេញបរិបូរ » (យ៉ូហាន ១០:១០) ដល់អស់អ្នកដែលធ្វើតាមទ្រង់ដោយរបៀបណា ?
សូមអាន យ៉ូហាន ១០:១១–១៥ដោយរកមើលអ្វីផ្សេងទៀតដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានព្រះបន្ទូលពីអ្នកគង្វាលល្អធ្វើ ។ ( អ្នកស៊ីឈ្នួល គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលជំរុញចិត្តខ្លួនឲ្យធ្វើការងារគឺដើម្បីគ្រាន់តែទទួលបានប្រាក់កម្រៃប៉ុណ្ណោះ ) ។ សូមសរសេរពីអ្វី ដែលអ្នករកឃើញអំពីអ្នកគង្វាលល្អនៅក្រោមសេចក្តីថ្លែង « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអ្នកគង្វាលល្អ »ក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង យ៉ូហាន ១០:១១, ១៣, ១៥ អំពីអ្វី ដែលអ្នកគង្វាលល្អមានឆន្ទៈធ្វើ ដែលអ្នកស៊ីឈ្នួលគ្មានឆន្ទៈដើម្បីធ្វើវា ។
យ៉ូហាន ១០:១១–១៥ បង្រៀនយើងថា ក្នុងនាមជាអ្នកគង្វាលល្អ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទស្គាល់ពួកយើងម្នាក់ៗ ហើយថ្វាយព្រះជន្មរបស់ទ្រង់សម្រាប់ពួកយើង ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅក្រោមសេចក្តីថ្លែង « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអ្នកគង្វាលល្អ » ក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
-
រំឭកពីអ្វីដែលអ្នកគង្វាលនៅបញ្ចឹមប្រទេសបាននិយាយអំពីរបៀបដែលគាត់បានស្គាល់ចៀមនីមួយៗរបស់ខ្លួនច្បាស់ ហើយសូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនៅលើទំព័រថ្មីមួយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្គាល់អ្នកច្បាស់ប៉ុណ្ណា ? ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា វាសំខាន់ដើម្បីយល់ពីរឿងនេះ ?
-
តើរបៀបដែលអ្នករស់នៅសព្វថ្ងៃអាចប្រែប្រួលយ៉ាងណាខ្លះ ដោយដឹងថាព្រះអង្គសង្គ្រោះស្គាល់អ្នក ហើយមានព្រះឆន្ទៈថ្វាយព្រះជន្មទ្រង់សម្រាប់អ្នកដូច្នេះ ?
-
បន្ទាប់ពីបង្រៀនថាទ្រង់នឹងថ្វាយព្រះជន្មទ្រង់សម្រាប់ពួកយើង នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញអ្វីផ្សេងទៀតដែលទ្រង់នឹងធ្វើ ។ សូមអាន យ៉ូហាន ១០:១៦ដោយរកមើលអ្វីទៀត ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានព្រះបន្ទូលថាទ្រង់នឹងធ្វើសម្រាប់ចៀមរបស់ទ្រង់ ( គឺសំដៅលើប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ) ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១០:១៦ ព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងបង្រៀនពួកសាសន៍យូដានៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមថា ទ្រង់នឹងជួបកូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌នៅទឹកដីផ្សេងទៀត បង្រៀនពួកគេអំពីដំណឹងល្អទ្រង់ ហើយនាំពួកគេចូលមកឯក្រោលទ្រង់ ( សាសនាចក្រទ្រង់ ) ។ ព្រះគម្ពីរមរមនផ្តល់ព័ត៌មានបន្ថែមទៀតអំពីខគម្ពីរនេះ ។ សូមអាន នីហ្វៃទី ៣ ១៥:១៤–២៤ហើយសូមគិតពីការសរសេរខគម្ពីរយោងនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរនឹង យ៉ូហាន ១០:១៦ឬ គូសចំណាំ យ៉ូហាន ១០:១៦ លេខយោង ក ។ សូមពិចារណាផងដែរពីការសរសេរសេចក្តីយោងបទគម្ពីរ យ៉ូហាន ១០:១៦ ក្បែរនឹង នីហ្វៃទី ៣ ១៥:១៤–២៤។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើខគម្ពីរទាំងនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនជួយយើងយល់កាន់តែច្បាស់ពី យ៉ូហាន ១០:១៦យ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?
សូមអាន យ៉ូហាន ១០:១៧-១៨ដោយរកមើលគោលលទ្ធិអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
សូមបញ្ចប់ឃ្លាខាងក្រោមដើម្បីរកឃើញគោលលទ្ធិនេះ ៖ ក្នុងនាមជាព្រះរាជបុត្រាព្រះ នោះព្រះយេស៊ូវមានព្រះចេស្តាដើម្បី ។ សូមគិតអំពីការគូសចំណាំពាក្យទាំងឡាយ ដែលបង្រៀនអំពីគោលការណ៍នេះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។
ចេញពីមាតាទ្រង់ ម៉ារាដែលមានជីវិតរមែងស្លាប់ នោះព្រះយេស៊ូវគ្រងមរតដនៃមតភាពរួមមាននូវលទ្ធភាពដែលអាចស្លាប់ ។ មកពីអេឡូហិម ជាព្រះវរបិតាដ៏ជាព្រះរបស់ទ្រង់ នោះទ្រង់គ្រងមរតកនៃអមតភាព និង ព្រះចេស្តាដើម្បីរស់នៅជារៀងរហូត ។ ហេតុដូច្នោះហើយ ទ្រង់បានគ្រងមរតកដើម្បីស្លាប់ និង រស់ឡើងវិញម្តងទៀត ។ ការណ៍នេះគឺសំខាន់ចាំបាច់សម្រាប់ព្រះយេស៊ូវអាចធ្វើដង្វាយធួន ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១០:១៩–២៤ យើងរៀនថា បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនការណ៍ទាំងនេះហើយ នោះមនុស្សបានគិតផ្សេងៗគ្នាថាព្រះយេស៊ូវគឺជានរណា ។ ពួកគេបានមករកព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយបានបង្ខំទ្រង់ឲ្យប្រាប់ពីអត្តសញ្ញាណពិតរបស់ទ្រង់ថាជាព្រះគ្រីស្ទ ឬព្រះមែស៊ី ។
យ៉ូហាន ១០:២៥-៤២
ព្រះយេស៊ូវប្រកាសថា ទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ
សូមគិតពីមនុស្សមួយចំនួនដែលអ្នកទាក់ទងរាល់ថ្ងៃ ហើយព្យាយាមចាំពីសំឡេងរបស់ពួកគេ ។ ហេតុអ្វីមានសំឡេងមនុស្សខ្លះ ងាយស្រួលស្គាល់ជាងមនុស្សខ្លះទៀត ?
សូមអាន យ៉ូហាន ១០:២៥–២៧ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបចំពោះសំណួររបស់ប្រជាជន ដែលឲ្យប្រាប់ពួកគេថាតើទ្រង់គឺជាព្រះគ្រីស្ទមែន ឬ មិនមែន ។ អ្នកអាចគូសចំណាំពីអ្វីដែលកំណត់ថាតើនរណាម្នាក់គឺជាកូនចៀមរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ឬមិនមែន ។
ដូចបានកត់ត្រានៅក្នុង យ៉ូហាន ១០:២៨–៣០ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល និង ថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះវរបិតាទ្រង់ថា « ខ្ញុំ ហើយនិងព្រះវរបិតា គឺតែមួយព្រះអង្គទេ » (យ៉ូហាន ១០:៣០) ។
ប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស្ម៊ីធ បានផ្តល់នូវការពន្យល់ដូចតទៅនេះអំពីរបៀបដែលពួកទ្រង់គឺអង្គតែមួយ ៖ « ព្រះយេស៊ូវ និង ព្រះវរបិតាទ្រង់ … គឺជាអង្គតែមួយនៅក្នុងចំណេះដឹង នៅក្នុងសេចក្តីពិត នៅក្នុងប្រាជ្ញា នៅក្នុងការយល់ដឹង និង នៅក្នុងគោលបំណង គឺដូចគ្នាទៅនឹងព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវផ្ទាល់ដែលដាស់តឿនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យក្លាយជាតែមួយជាមួយទ្រង់ ហើយក្លាយជាមួយនៅក្នុងទ្រង់ ដែលទ្រង់អាចគង់នៅក្នុងពួកគេ ។ នេះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំយល់ពីព្រះបន្ទូលនេះ ហើយវាពុំដូចជាការបកស្រាយពន្យល់ដោយមនុស្សមួយចំនួនឡើយ ដែលថាព្រះគ្រីស្ទ និង ព្រះវរបិតាទ្រង់គឺជាតួអង្គតែមួយនោះ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងដល់អ្នកថា ពួកទ្រង់ពុំមែនជាតួអង្គតែមួយឡើយ ប៉ុន្តែថាពួកទ្រង់គឺជាតួអង្គពីរផ្សេងគ្នា ព្រះកាយពីរអង្គផ្សេងពីគ្នា និង បែកពីគ្នា ហើយផ្សេងពីគ្នាគឺដូចជាឪពុក និង កូន »Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [ ឆ្នាំ ១៩៩៨ ] ទំព័រ ៣៥៧) ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១០:២៨–៣០ដោយរកមើលពរជ័យអ្វីខ្លះដែលនឹងត្រូវបានប្រទានឲ្យដល់អស់អ្នកដែលស្តាប់តាមសំឡេងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយធ្វើតាមទ្រង់ ។
ខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនយើងថា ប្រសិនបើយើងស្គាល់សំឡេងនៃអ្នកគង្វាលល្អ ហើយធ្វើតាមទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងដឹកនាំយើងឆ្ពោះទៅរកជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នៅពីក្រោម « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអ្នកគង្វាលល្អ » ។ អ្នកអាចសរសេរ ឬ កត់ចំណាំគោលការណ៍នេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ យ៉ូហាន ១០:២៧–២៨។
សូមអានវគ្គខគម្ពីរដូចតទៅនេះ ដោយរកមើលរបៀបដែលវាជួយអ្នកឲ្យយល់ពីគោលការណ៍នេះ ៖ អេណុស ១:៤–៨, គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:៣៨, ៨:២–៣, ១៨:៣៤–៣៦។
សូមពិចារណាលើសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើអ្នកបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីកាន់តែស្គាល់សំឡេងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
-
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីកាន់តែស្គាល់សំឡេងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
-
តើអ្នកត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះនៅក្នុងជីវិត ដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើង ?
នៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកផ្សេងទៀត សូមសរសេរចំណុចមួយណាក៏បាន (១) គោលដៅមួយដើម្បីយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់កាន់តែច្រើនដល់សំឡេងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង របៀបជាក់លាក់នានាដែលអ្នកអាចធ្វើបែបនោះបាន ឬ (២) គោលដៅ មួយដើម្បីធ្វើតាមសំឡេងរបស់ទ្រង់ឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើង និង របៀបដែលយើងដាក់ផែនការដើម្បីធ្វើវា ។ សូមដាក់គោលដៅរបស់អ្នកនៅកន្លែងណាមួយដែលអ្នកនឹងឃើញវា និង ដើម្បីរំឭកធ្វើវា ។
យ៉ូហាន ១០:៣១–៤២ កត់ត្រាថាបន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទំនាក់ទំនងរវាងទ្រង់ និង ព្រះវរបិតាទ្រង់រួចហើយនោះ ពួកផារិស៊ីបានព្យាយាមចោលដុំថ្មលើទ្រង់ដោយសារពាក្យប្រមាថនោះ ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបចំពោះការចោទប្រកាន់របស់ពួកគេ ដោយដកស្រង់ពី ទំនុកតម្កើង ៨២:៦ដែលអានថា « យើងបាននិយាយថា ឯងរាល់គ្នាជាព្រះ ហើយជាកូននៃព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតទាំងអស់គ្នា » ( សូមមើល យ៉ូហាន ១០:៣៤) ។ ក្រោយមកព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសួរពួកសាសន៍យូដាពីមូលហេតុដែលពួកគេបានចោទប្រកាន់ទ្រង់អំពីពាក្យប្រមាថនោះ ដោយសារទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថាទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះនៅពេលដែលព្រះគម្ពីរចែងថា ពួកយើងគឺជាកូនចៅនៃព្រះ ហើយខ្លួនយើងអាចក្លាយដូចជាព្រះ ។ ទ្រង់បានដាស់តឿនពួកគេឲ្យជឿលើទ្រង់ និង កិច្ចការរបស់ទ្រង់ ដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ពីទ្រង់ និង ព្រះវរបិតាដែលបានបញ្ចូនទ្រង់មក ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូហាន ១០ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖