មេរៀនទី ១៥ ៖ ថ្ងៃទី ១
យ៉ូហាន ១១
សេចក្តីផ្ដើម
ម៉ារា និង ម៉ាថាបានឲ្យគេទៅប្រាប់ព្រះយេស៊ូវថាប្អូនប្រុសរបស់ពួកគេ ឡាសារបានឈឺ ។ ព្រះយេស៊ូវបានពន្យាការយាងមករបស់ទ្រង់ ដោយបានមកដល់ផ្ទះពួកគេបួនថ្ងៃក្រោយពីឡាសារស្លាប់ ។ ដោយមានសេចក្តីស្រឡាញ់ និង ក្តីអាណិតអាសូរ ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសឡាសារឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ។ ការណ៍នេះបង្ហាញពីអំណាចដ៏ទេវភាពអស្ចារ្យ ដែលគូសបញ្ជាក់ថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស៊ី ហើយមានព្រះចេស្តាលើសេចក្តីស្លាប់ ។ បន្ទាប់ពីបានដឹងពីអព្ភូតហេតុនេះហើយ ពួកសង្គ្រាជ និង ពួកផារិស៊ីរៀបផែនការសម្ងាត់ដើម្បីធ្វើគុតព្រះយេស៊ូវ និង ឡាសារ ។
យ៉ូហាន ១១:១-៤៦
ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសឡាសារឲ្យរស់ពីស្លាប់
-
សូមគិតអំពីការសាកល្បង ឬ ឧបសគ្គមួយដែលអ្នក ( ឬ មនុស្សម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ) បានហែលឆ្លង ឬ កំពុងតែជួបប្រទះនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ។ រួចសូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើសេចក្តីជំនឿរបស់មនុស្សទៅលើព្រះអាចប្រែប្រួលទៅជាយ៉ាងណាខ្លះ នៅពេលពួកគេជួបប្រទះការសាកល្បង និង ឧបសគ្គនានានៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេនោះ ?
-
ហេតុអ្វីមនុស្សមួយចំនួនបានជ្រើសរើសដើម្បីបោះបង់ចោលសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួនលើព្រះ ដោយសារតែពួកគេជួបការសាកល្បង ឬ ឧបសគ្គនានានោះ ?
-
នៅពេលអ្នកសិក្សា យ៉ូហាន ១១សូមរកមើលសេចក្ដីពិតដែលអាចជួយឲ្យអ្នកបង្កើនសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួនលើព្រះ នៅពេលអ្នកជួបប្រទះនឹងការសាកល្បង និង ឧបសគ្គនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១១:១–៣ដោយរកមើលការសាកល្បងមួយដែលមិត្តភក្តិមួយចំនួនរបស់ព្រះយេស៊ូវកំពុងជួបប្រទះ ។
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា បងស្រីរបស់ឡាសារបានឲ្យគេទៅប្រាប់ព្រះយេស៊ូវពីជំងឺរបស់ប្អូនប្រុសគាត់ ?
ព្រះយេស៊ូវបានគង់នៅភូមិបេថាបារ៉ានៅស្រុកពេរៀ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១:២៨; ១០:៤០) ដែលត្រូវចំណាយពេលធ្វើដំណើរប្រហែលមួយថ្ងៃពីទិសខាងកើតនៃបេថានី ។ ហេតុដូច្នោះហើយ យ៉ាងហោចណាស់ វាត្រូវចំណាយពេលមួយថ្ងៃ ដើម្បីឲ្យមនុស្សម្នាក់នាំសារទៅដល់ព្រះយេស៊ូវ ហើយមួយថ្ងៃផ្សេងទៀតដើម្បីធ្វើដំណើរទៅបេថានីវិញ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១១:៤-៧ដោយរកមើលថ្ងៃដែលព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយតបបន្ទាប់ពីឮពីជំងឺរបស់ឡាសារ ។
ដោយដឹងថាព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ម៉ាថា ម៉ារា និង ឡាសារ នោះពួកសិស្សបានសង្ឃឹមថាព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើដំណើរយាងទៅភូមិ បេថានី ហើយព្យាបាលដល់ឡាសារភ្លាម ។ ឬ ប្រហែលព្រះយេស៊ូវអាចមានបន្ទូល ហើយព្យាបាលឡាសារពីចម្ងាយ ដូចដែលទ្រង់បានធ្វើដល់កូនប្រុសរបស់អ្នកមានត្រកូលខ្ពស់ម្នាក់នោះ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៤:៤៦–៥៣) ។ ទោះជាយ៉ាងណា ព្រះយេស៊ូវបានបន្តគង់នៅពេរៀអស់រយៈពេលពីរថ្ងៃទៀត ។
យោងតាម យ៉ូហាន ១១:៤តើព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថាអ្វី នឹងបានសម្រេចតាមរយៈជំងឺរបស់ឡាសារនោះ ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១១:៨–១០ យើងរៀនថាកូនសិស្សមួយចំនួន បានផ្តល់យោបល់ដល់ព្រះយេស៊ូវថាកុំឲ្យយាងត្រឡប់ទៅស្រុកយូដា ដែលមានភូមិ បេថានីនៅទីនោះឡើយ ដោយសារពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដានៅក្នុងតំបន់នោះបានព្យាយាមចង់ធ្វើគុតទ្រង់ ។
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានផ្តល់ការពន្យល់ខាងក្រោមអំពីការឆ្លើយតបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង យ៉ូហាន ១១:៩–១០៖ « ពិតណាស់ព្រះយេស៊ូវបានយាងទៅស្រុកយូដា បើទោះបីជាមានការគំរាមកំហែងចង់ធ្វើគុតទ្រង់នៅទីនោះក្តី ។ [ នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀន ៖ ] ‹ បើទោះបីវាគឺជាម៉ោងទីដប់មួយនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំក្តី បើទោះជាមានដប់ពីរម៉ោងនៅក្នុងថ្ងៃនេះ នោះនៅក្នុងអំឡុងពេលកំណត់នោះ ខ្ញុំនឹងបំពេញកិច្ចការដែលបានចាត់ដល់ខ្ញុំដោយពុំជំពប់ជើងដួល ឬ ស្ទាក់ស្ទើរឡើយ ។ នេះគឺជាពេលវេលាដែលបានផ្តល់ដល់ខ្ញុំឲ្យធ្វើកិច្ចការរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំពុំអាចទ្រាំចាំរហូតដល់យប់ ជាពេលដែលគាប់ជួនជាការប្រឆាំងទាស់នោះនឹងថមថយឡើយ ។ អ្នកដែលគេចវៀសពីទំនួលខុសត្រូវរស់ខ្លួន ហើយពន្យាពេលធ្វើការងាររបស់ខ្លួន រហូតដល់យប់នោះនឹងជំពប់ជើងដួលនៅក្នុងភាពងងឹត ហើយបរាជ័យក្នុងការងាររបស់ខ្លួន › » (Doctrinal New Testament Commentary, ភាគទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៥៣១ ) ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១១:១១–១៥ដោយរកមើលអ្វី ដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីស្ថានភាពរបស់ឡាសារ ។
សូមគិតពី ការគូសចំាណាំការថ្លែងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទាក់ទងនឹងមូលហេតុដែលទ្រង់រីករាយដែលទ្រង់ពុំបានគង់នៅទីនោះដើម្បីព្យាបាលឡាសារពីជំងឺរបស់គាត់—« ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានជឿ » (យ៉ូហាន ១១:១៥) ។ ទ្រង់បានបង្ហាញថា អ្វីដែលទ្រង់នឹងធ្វើនៅបេថានីនឹងជួយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យបង្កើនសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួនលើទ្រង់ ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១១:១៦សាវក ថូម៉ាស បានលើកទឹកចិត្តដល់ពួកសិស្សដែលជាសម្លាញ់របស់ខ្លួនឲ្យចូលរួមនឹងលោក ដើម្បីទៅជាមួយព្រះយេស៊ូវទៅស្រុកយូដា បើទោះបីជាមានន័យថាត្រូវស្លាប់ជាមួយទ្រង់ក្តី ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១១:១៧ដោយរកមើលរយៈពេលដែលឡាសារបានស្លាប់ ពេលព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដល់ភូមិ បេថានី ។
អែលឌើរ ម៉ាក់ខនឃី បានពន្យល់ពី សារៈសំខាន់នៃការស្លាប់របស់ឡាសារអស់រយៈពេលបួនថ្ងៃនោះ ៖ « ភាពស្អុយរលួយនៃសាកសពកំពុងកើតឡើង ដោយសារការស្លាប់មានរយៈពេលយូរមកហើយនោះ ។ … ចំពោះពួកសាសន៍យូដាពាក្យថាបួនថ្ងៃមានសារៈសំខាន់ណាស់ចំពោះពួកគេ វាគឺជាជំនឿដ៏មានប្រជាប្រិយភាពនៅក្នុងចំណោមពួកគេថា នៅថ្ងៃទីបួនវិញ្ញាណបានចាកចេញផុត និង ពុំត្រឡប់មកសាច់ញាតិជិតស្និទ្ធនៃសពវិញឡើយ » (Doctrinal New Testament Commentary ១:៥៣៣ ) ។
ប្រសិនបើអ្នកគឺជាម៉ាថា ឬ ម៉ារាវិញ តើអ្នកកំពុងគិត ឬ មានអារម្មណ៍បែបណា នៅពេលព្រះយេស៊ូវពុំបានមក រហូតដល់ឡាសារបានស្លាប់អស់បួនថ្ងៃទៅហើយដូច្នោះ ?
សូមអាន យ៉ូហាន ១១:១៨–២៧ ដើម្បីរកមើលរបៀបដែលម៉ាថាបានឆ្លើយតបអំឡុងពេលនៃការសាកល្បងនេះ ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំសេចក្តីថ្លែងនានាដែលបង្ហាញពីជម្រើសរបស់ម៉ាថា ដើម្បីអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំឡុងពេលការសាកល្បងនេះ ។ សូមគិតអំពីសេចក្តីថ្លែងនីមួយៗដែលអ្នករកឃើញ និង អ្វីដែលអស្ចារ្យបំផុតសម្រាប់អ្នក ។
ចេញពីគំរូរបស់ម៉ាថា យើងរៀនថា យើងអាចជ្រើសរើសដើម្បី អនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំឡុងពេលការសាកល្បងរបស់យើង ។
នៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍តទៅនេះ ដែលថ្លែងដោយ អែលឌើរ ដាល្លិន អេក. អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ សូមរកមើលអ្វី ដែលតម្រូវពីពួកយើង នៅពេលពួកយើងអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖
« គោលការណ៍ទីមួយនៃដំណឹងល្អគឺសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សេចក្តីជំនឿមានន័យថា ការទុកចិត្ត—ទុកចិត្តលើព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះ ទុកចិត្តលើរបៀបដែលទ្រង់ធ្វើកិច្ចការនានា ហើយទុកចិត្តលើកាលវិភាគរបស់ទ្រង់ ។ យើងពុំគួរព្យាយាមបង្ខំដាក់កាលវិភាគរបស់យើងជំនួសកាលវិភាគរបស់ទ្រង់ឡើយ ។ …
ពិតណាស់យើងពុំអាចមានសេចក្ដីជំនឿដ៏ពិតលើព្រះអម្ចាស់ ដោយពុំមានការទុកចិត្តទាំងស្រុងលើព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះអម្ចាស់ និង ទៅលើពេលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់នោះទេ » (« Timing » Ensign ខែ តុលា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ១២ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកគិតថាហេតុអ្វីបានជាវាមានសារៈសំខាន់ចំពោះយើង ដើម្បីអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះអម្ចាស់ និង នៅក្នុងកាលកំណត់របស់ទ្រង់នៅពេលយើងជួបនូវការសាកល្បងនោះ ?
-
តើអ្នកកំពុងជ្រើសរើសដើម្បីអនុវត្តសេចក្តីជំនឿនៅក្នុងការសាកល្បងបច្ចុប្បន្ននេះរបស់អ្នកដោយរបៀបណា ? ( ឬ តើអ្នកនឹងជ្រើសរើសអនុវត្តសេចក្តីជំនឿដោយរបៀបណា នៅពេលមានការសាកល្បងកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ? )
-
សូមរំឭក យ៉ូហាន ១១:២៥–២៦ដោយរកមើលសេចក្តីពិតដែលយើងអាចរៀនពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនម៉ាថា ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីដឹងឃ្លាថា « នោះមិនត្រូវស្លាប់ឡើយ » នៅក្នុង ខ ២៦ សំដៅលើការដែលមិនត្រូវស្លាប់លើកទីពីរ ឬ ត្រូវបោះបង់ចេញពីនគរ និង វត្តមានរបស់ព្រះ ។
ខាងក្រោមនេះគឺជាសេចក្តីពិតពីរដែលយើងរៀនចេញពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាការរស់ឡើងវិញ និង ជាជីវិត ។ ប្រសិនបើយើងជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១១:២៨-៣៧ដោយរកមើលនូវអ្វីដែលម៉ារាបានទូលទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវ និង របៀបដែលទ្រង់បានឆ្លើយតប ។ សូមកត់ចំណាំថាពាក្យ សេចក្តីរំជួល ដែលបានប្រើនៅក្នុង ខ ៣៣ និង ៣៨មានន័យថាកើតទុក្ខ ឬ ភាពសោកសៅ ។
តើការថ្លែងរបស់ម៉ារានៅក្នុង ខ ៣២ ឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេចក្តីជំនឿរបស់នាងលើព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្តេច ?
សូមសញ្ជឹងគិតពី យ៉ូហាន ១១:៣៥។ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាព្រះយេស៊ូវព្រះកន្សែង ?
សូមអាន យ៉ូហាន ១១:៣៨-៤៦ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានព្រះកន្សែងជាមួយម៉ារា និង ម៉ាថា ។
សូមកត់ចំណាំថា ឡាសារពុំមែនរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញចូលទៅក្នុងស្ថានភាពអមតៈនោះឡើយ ។ វិញ្ញាណរបសគាត់បាននាំត្រឡប់ចូលទៅក្នុងរូបកាយសាច់ឈាមរបស់គាត់វិញ ប៉ុន្តែរូបកាយរបស់គាត់នៅតែមតៈ ហើយនៅក្រោមឥទ្ធិពលនៃសេចក្តីស្លាប់ម្តងទៀត ។
អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខនឃី បានបង្រៀនពីគោលបំណងសំខាន់ ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះសម្រេចបាន តាមរយៈការប្រោសឲ្យឡាសាររស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ៖ « ទ្រង់បានរៀបចំឆុតឆាកនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យគ្រប់សម័យទាំងអស់បានជឿលើការបង្រៀនដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ ៖ ថាទ្រង់គឺជាការរស់ឡើងវិញ និង ជាជីវិត ថាអមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចបានកើតឡើងតាមរយៈទ្រង់ ហើយថាអស់អ្នកដែលជឿ និង ធ្វើតាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់នឹងពុំត្រូវស្លាប់ខាងវិញ្ញាណឡើយ » (Doctrinal New Testament Commentary, ១:៥៣១ ) ។
តើអព្ភូតហេតុនេះជាប្រថ្នូលនៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ និង បង្ហាញពីព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់លើសេចក្តីស្លាប់យ៉ាងដូចម្តេច ? តើយើងអាចទទួលបានពរជ័យយ៉ាងដូចម្តេច តាមរយៈការយល់ដឹងពីព្រះចេស្តារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីផ្តល់នូវជីវិតអមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ?
សូមកត់ចំណាំនៅក្នុង យ៉ូហាន ១១:៤០ ថាព្រះយេស៊ូវបានរំឭកម៉ាថា ថាប្រសិនបើគាត់ជឿនោះគាត់នឹងឃើញសិរីល្អនៃព្រះ ។ សូមគិតពីរបៀបដែលម៉ាថា និង ម៉ារាបានបង្ហាញសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួនលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំឡុងពេលការសាកល្បងនេះ ។ សូមរំឭកថាពួកគេបានចាប់ផ្តើមបង្ហាញសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមរយៈការឲ្យគេទៅប្រាប់ទ្រង់នៅពេលឡាសារឈឺ ហើយពួកគេបានបន្តជឿ និង ទុកចិត្តលើទ្រង់សូម្បីតែបន្ទាប់ពីឡាសារស្លាប់ក៏ដោយ ។
ចេញពី យ៉ូហាន ១១ យើងរៀនថា ប្រសិនបើយើងជ្រើសរើសអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំឡុងពេលការសាកល្បងរបស់យើង នោះសេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើទ្រង់នឹងត្រូវបានបញ្ជាក់ ព្រមទាំងកាន់តែស៊ីជម្រៅ ។ ដូចនៅក្នុងករណីនៃបទពិសោធន៍របស់ម៉ាថា និង ម៉ារា វាសំខាន់ដើម្បីចាំថា ការបញ្ជាក់បែបនេះអំពីសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នក កើតឡើងស្របតាមព្រះប្រាជ្ញា និង កាលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
តើការប្រោសឲ្យឡាសារមានជីវិតឡើងវិញ បន្ទាប់ពីគាត់បានស្លាប់អស់រយៈពេលបួនថ្ងៃនេះ មិនត្រឹមតែបានបញ្ជាក់ និង ពង្រឹងដល់សេចក្តីជំនឿរបស់ម៉ាថា និង ម៉ារាលើព្រះអង្គសង្គ្រោះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏បានបញ្ជាក់ និង ពង្រឹងដល់សេចក្តីជំនឿរបស់ពួកសិស្សទ្រង់ផងដែរ តាមរបៀបណា ?
-
សូមឆ្លើយសំណួរមួយ ឬ សំណួរទាំងពីរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើនៅពេលណាដែរ ដែលអ្នកបានជ្រើសរើសដើម្បី អនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំឡុងពេលការសាកល្បង ហើយជាលទ្ធផលសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកលើទ្រង់ត្រូវបានបញ្ជាក់ ឬ ពង្រឹងនោះ ?
-
តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយអ្នកឲ្យជ្រើសរើសអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អំឡុងពេលនៃការសាកល្បង ដែលអ្នកកំពុងជួបប្រទះ ឬ ដែលអ្នកអាចជួប ?
-
យ៉ូហាន ១១:៤៧-៥៧
ពួកសង្គ្រាជ និង ពួកផារិស៊ីពិគ្រោះគ្នាដើម្បីធ្វើគតព្រះយេស៊ូវ
ការប្រោសឡាសារឲ្យរស់ឡើងវិញពីសេចក្តីស្លាប់គឺ ជាភស្តុតាងដែលថាព្រះយេស៊ូវមានព្រះចេស្តាលើសេចក្តីស្លាប់ ។ សូមអាន យ៉ូហាន ១១:៤៧-៤៨ដោយរកមើលរបៀបដែលពួកសង្គ្រាជ និង ពួកផារិស៊ីបានឆ្លើយតបចំពោះការរាយការណ៍អំពីការប្រោសឡាសារឲ្យរស់ពីស្លាប់ ។
ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង យ៉ូហាន ១១:៤៩–៥៧កៃផា ជាសម្តេចសង្ឃ បានគាំទ្រឲ្យធ្វើគុតព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីការពារកុំឲ្យពួករ៉ូមមកចាប់យកទាំង « ស្រុក និងជាតិ » របស់ពួកគេ (យ៉ូហាន ១១:៤៨) ។ « ដោយសារតែឧបាយកលផ្នែកសង្ឃ និង អំពើទុច្ចរិត (នីហ្វៃទី ២ ១០:៥) នោះអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាពុំចង់បាត់បង់មុខតំណែងខ្លួន ដែលមានឥទ្ធិពលនៅក្នុងជាតិរបស់ខ្លួនឡើយ ។ ពួកគេបានសម្រេចចិត្តដើម្បីធ្វើគុតព្រះយេស៊ូវ ហើយពួកគេបានបញ្ជាថាអស់អ្នកណាដែលដឹងពីកន្លែងដែលទ្រង់យាងទៅ គួរតែជូនដំណឹងដល់ពួកគេ ប្រយោជន៍ឲ្យពួកគេអាចចាប់បញ្ចូនទ្រង់ទៅ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូហាន ១១ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖