មេរៀនទី ១៦ ៖ ថ្ងៃទី ៣
យ៉ូហាន ១៨-១៩
សេចក្តីផ្ដើម
បន្ទាប់ពីពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានចាប់ព្រះកាយ និង ចោទសួរព្រះយេស៊ូវ នោះពួកគេបានចាប់ទ្រង់យកទៅមុខពីឡាត់ដើម្បីជំនុំជម្រះ និង កាត់ទោស ។ ពីឡាត់ព្រមឆ្កាងព្រះយេស៊ូវបើទោះបីទោះជាគាត់បានដឹងថាទ្រង់គ្មានទោសក្តី ។ ខណៈនៅលើឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់សាវកយ៉ូហានឲ្យមើលថែដល់ម្តាយរបស់ទ្រង់គឺ ម៉ារា ។ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានសុគត ព្រះកាយរបស់ទ្រង់ត្រូវបានគេដាក់ទៅក្នុងផ្នូរ ។
យ៉ូហាន ១៨:១-៣២
ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានចាប់ព្រះកាយ ហើយចោទសួរដោយពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដា ដែលក្រោយមកបានបញ្ជូនទ្រង់ទៅឲ្យលោកពីឡាត់ ។
តើនៅពេលណាដែលជាគ្រាដ៏លំបាកបំផុតសម្រាប់អ្នក ដែលធ្វើឲ្យអ្នកខ្វល់ខ្វាយអំពីសុខុមាលភាពនៃមនុស្សដទៃនោះ ?
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមគូសបន្ទាត់ចុះក្រោយពាក់កណ្តាលទំព័រ ដើម្បីបង្កើតជួរឈរពីរ ។ សូមសរសេរលើជួរឈរមួយថា កង្វល់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយនៅជួរឈរមួយទៀតថា កង្វល់របស់លោកពីឡាត់ ។ អំឡុងពេលការចាប់ព្រះកាយ ការសាកល្បង និង ការឆ្កាងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រះយេស៊ូវ និង អ្នកអភិបាលរ៉ូមឈ្មោះពីឡាត់បានជ្រើសរើសយកនូវការផ្តល់តម្លៃ ឬ ផ្តល់អាទិភាពចម្បងទៅលើរឿងផ្សេងៗពីគ្នា ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា យ៉ូហាន ១៨–១៩សូមរកមើលសេចក្តីពិតដែលអ្នកអាចរៀនចេញពីគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវ និង ពីឡាត់ដែលអាចជួយអ្នកឲ្យដឹងពីកង្វល់ណាដែលគួរតែដាក់ជាអាទិភាពនៅក្នុងជីវិតអ្នក ។ សូមសរសេរសេចក្តីពិតដែលអ្នករកឃើញពេញមួយមេរៀននេះ ដាក់ទៅក្នុងជួរឈរតាមកន្លែងត្រឹមត្រូវនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
យើងអាននៅក្នុង យ៉ូហាន ១៨:១–៣ ថាបន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវ បានរងទុក្ខនៅក្នុងច្បារគែតសេម៉ានី នោះយូដាស-អ៊ីស្ការីយ៉ុតបានមកដល់ដោយមានពួកទាហានមួយក្រុមដើម្បីចាប់ព្រះយេស៊ូវ ។ ប្រសិនបើអ្នកដឹងថា កងទាហានមួយក្រុមកំពុងមកចាប់ខ្លួនអ្នក ហើយទីបំផុតនឹងសម្លាប់អ្នក តើអ្នកនឹងមានប្រតិកម្មបែបណា ?
សូមអាន យ៉ូហាន ១៨:៤–១១ និង លូកា ២២:៥០–៥១ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយតបនៅពេលក្រុមទាហាននោះបានមកដល់ ។
ពាក្យ អ្នកទាំងនេះ នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៨:៨ និង ពួកអ្នក នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៨:៩ សំដៅលើពួកសាវកដែលនៅជាមួយព្រះយេស៊ូវ ។ យោងតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើព្រះយេស៊ូវមានកង្វល់អំពីអ្វី ?
បន្ទាប់ពីអាន យ៉ូហាន ១៨:៤–១១ និង លូកា ២២:៥០–៥១សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នៅក្នុងជួរឈរដែលបានសរសេរថា « កង្វល់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » អំពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានខ្វាយខ្វល់ ។
យើងរៀននៅក្នុង យ៉ូហាន ១៨:១២–៣២ ថាព្រះយេស៊ូវអនុញ្ញាតឲ្យពួកទាហានចាប់ព្រះកាយទ្រង់ ។ ពួកគេបាននាំទ្រង់ទៅលោកអាណា ដែលជាអតីតសម្តេចសង្ឃ ដែលបានបញ្ជូនព្រះយេស៊ូវឲ្យគេចោទសួរដោយកៃផា កូនប្រសាររបស់អាណា ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៨:១៣) ។ កៃផាត្រូវបានតែងតាំងជាសម្តេចសង្ឃនៅគ្រានោះ ហើយវាបានព្យាយាមដាក់ទោសសម្លាប់ព្រះយេស៊ូវ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៨:១៤) ។ ពេត្រុស និង ពួកសិស្សដទៃទៀតបានដើរតាមព្រះយេស៊ូវ ហើយបានមើលកៃផាចោទសួរទ្រង់ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៨:១៥–១៦) ។ នៅពេលមនុស្សបីនាក់ផ្សេងគ្នាបានសួរពេត្រុស ថាលោកគឺជាកូនសិស្សម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូវឬ នោះពេត្រុសបានបដិសេធពុំស្គាល់គ្រប់ពេល ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៨:១៧, ២៥, ២៦–២៧) ។ បន្ទាប់ពីកៃផាបានចោទសួរព្រះយេស៊ូវ នោះពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបាននាំព្រះយេស៊ូវ តាំងពីព្រឹកព្រលឹមទៅលោកពីឡាត់ ដែលជាអ្នកអភិបាលក្រុងសាសន៍រ៉ូមនៅស្រុកយូដា ដើម្បីទទួលការកាត់ទោស និង ដាក់ទណ្ឌកម្ម ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៨:២៨–៣០) ។ មានតែសាសន៍រ៉ូមប៉ុណ្ណោះ ដែលមានសិទ្ធិអំណាចចេញច្បាប់ឲ្យកាត់ទោសដល់ជីវិតនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៨:៣១) ។
យ៉ូហាន ១៨:៣៣–១៩:១៦
ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានកាត់ទោសនៅចំពោះមុខពីឡាត់
សូមអាន យ៉ូហាន ១៨:៣៣–៣៦ដោយរកមើលអ្វីដែលលោកពីឡាត់ចង់ដឹងអំពីព្រះយេស៊ូវ ។
ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានចោទប្រកាន់ព្រះយេស៊ូវពី ការប្រកាសថាទ្រង់គឺជាស្តេចនៃសាសន៍យូដា ដោយសារព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថាទ្រង់គឺជាស្តេច ទ្រង់អាចរកឃើញថាមានកំហុសពីការបំបះបំបោរ ឬ ក្បត់ជាតិ ប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលរ៉ូម ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៩:១២) ហើយអាចត្រូវបានដាក់ទោសដល់ស្លាប់ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៨:៣៦–៣៧ដោយរកមើលអ្វី ដែលព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ដល់លោកពីឡាត់ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៨:៣៨ដោយរកមើលអ្វី ដែលលោកពីឡាត់បាននិយាយអំពីព្រះយេស៊ូវ ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៨:៣៩–១៩:៥ យើងរៀនថាលោកពីឡាត់បានផ្តល់ការដោះលែងដល់ព្រះយេស៊ូវ ដែលស្របទៅតាមទម្លាប់របស់ពួកសាសន៍យូដា ដែលដោះលែងទណ្ឌិតម្នាក់ឲ្យមានសេរីភាពនៅពេលពិធីជប់លៀងបុណ្យរំលង ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៨:៣៩) ។ សម្តេចសង្ឃ និង ពួកទាហានបានជ្រើសរើសដោះលែងចោរប្លន់ឈ្មោះបារ៉ាបាសជំនួសវិញ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៨:៤០) ហើយទាមទារឲ្យឆ្កាងព្រះយេស៊ូវ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៩:៦) ។ ពីឡាត់បានវាយព្រះយេស៊ូវនឹងរំពាត់ ( ខ្សែតី ) ហើយពួកទាហានសាសន៍រ៉ូម បានពាក់ភួងបន្លាលើព្រះសិរទ្រង់ ហើយសើចចំអកដល់ទ្រង់ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៩:១–២) ហើយក្រោយមកលោកពីឡាត់បានបង្ហាញខ្លួនព្រះយេស៊ូវនៅចំពោះមុខប្រជាជន ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៩:៤, ៦ដោយរកមើលអ្វីដែលលោកពីឡាត់បានប្រាប់ពួកសាសន៍ម្តងហើយម្តងទៀត ។
តើលោកពីឡាត់ទំនងជាជឿលើអ្វីខ្លះ ដែលគាត់ថាជារឿងត្រឹមត្រូវដើម្បីធ្វើ ?
យោងតាម យ៉ូហាន ១៩:៧ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានប្រាប់លោកពីឡាត់ថា ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថាទ្រង់គឺព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ សូមអាន យ៉ូហាន ១៩:៨–១១ដោយរកមើលចម្លើយរបស់លោកពីឡាត់ នៅពេលលោកបានឮថា ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថាទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ក៏សូមរកមើលផងដែរនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅលោកពីឡាត់អំពីអំណាចរបស់លោកពីឡាត់ក្នុងនាមជាអភិបាល ។
ប្រសិនបើអ្នកមានមុខងារដូចជាពីឡាត់ តើអ្នកមានអារម្មណ៍បែបណា បន្ទាប់ពី ស្តាប់ឮព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថាអ្នកគ្មានអំណាចប្រឆាំងនឹងទ្រង់ឡើយ « លើកលែងតែ [ អំណាចនោះ ] ដែលបានប្រទានមកពីឋានសួគ៌ » (យ៉ូហាន ១៩:១១) ?
សេចក្តីថ្លែងរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុង យ៉ូហាន ១៩:១១ អំពីពួកអ្នកដឹកនាំរបស់ពួកសាសន៍យូដាថាមាននូវ « អំពើបាបធ្ងន់ » បានបង្ហាញថា ប្រសិនបើលោកពីឡាត់ទោរទន់ទៅតាមការស្នើសុំរបស់ហ្វូងមនុស្ស ហើយបញ្ជាឲ្យឆ្កាងព្រះយេស៊ូវ នោះលោកពីឡាត់នឹងមានកំហុសប្រព្រឹត្តបាប—ទោះបីជាពុំមានកម្រិតដូចគ្នាទៅនឹងអស់អ្នកដែលព្យាយាមយ៉ាងសកម្មដើម្បីធ្វើគុតព្រះយេស៊ូវក្ដី ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ២៧:១៩ដោយកត់សម្គាល់ពីអ្វីដែលភរិយារបស់លោកពីឡាត់បានប្រឹក្សាដល់គាត់ឲ្យធ្វើ ។ បន្ទាប់មកអាន យ៉ូហាន ១៩:១២–១៥ដោយរកមើលការឆ្លើយតបដែលលោកពីឡាត់បានព្យាយាមធ្វើជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវ និង របៀបដែលពួកសាសន៍យូដាព្យាយាមសម្លាប់ព្រះយេស៊ូវ ។
សូមកត់សម្គាល់នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៩:១២ អំពីរបៀបដែលពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍បានគំរាមកំហែងលោកពីឡាត់ នៅពេលពួកគេបានដឹងថាលោកចង់ដោះលែងព្រះយេស៊ូវ ។
ដើម្បីដាក់គំនាបលើលោកពីឡាត់ នោះពួកសាសន៍យូដា បានរំឭកពីឡាត់ថា ប្រសិនបើគាត់ដោះលែងព្រះយេស៊ូវ នោះគាត់នឹងត្រូវចាត់ទុកថាពុំស្មោះត្រង់នឹងសេសារឡើយ ។ ប្រសិនបើពួកសាសន៍យូដារាយការណ៍ពីភាពពុំស្មោះត្រង់នេះ នោះសេសារអាចដកយកតំណែង និង អំណាចជាអ្នកអភិបាលរបស់លោកពីឡាត់ ។ នៅត្រង់ចំណុចនេះ លោកពីឡាត់ត្រូវតែជ្រើសរើសយករវាងការស្វែងរកសារៈប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ និង ការដោះលែងព្រះយេស៊ូវ ដែលគាត់បានដឹងថាគ្មានទោសអ្វីនោះ ។
សូមអាន យ៉ូហាន ១៩:១៦ដោយរកមើលអ្វីដែលលោកពីឡាត់បានជ្រើសដើម្បីធ្វើ ។
តើសកម្មភាពរបស់លោកពីឡាត់បង្រៀនអ្វីខ្លះដល់យើងអំពីកង្វល់ដ៏ចម្បងរបស់គាត់ ?
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នៅក្នុងជួរឈរដែលដាក់ថា « កង្វល់របស់លោកពីឡាត់ » សូមសរសេរអ្វីដែលលោកពីឡាត់បានខ្វល់ខ្វាយខ្លាំងបំផុត ។
ចេញពីការសិក្សារបស់យើងអំពីកង្វល់របស់លោកពីឡាត់ដែលមាននៅក្នុង យ៉ូហាន ១៨–១៩យើងរៀនថា ដោយដាក់ចំណាប់អារម្មណ៍ផ្ទាល់របស់យើងជាត្រីមុខជាងការធ្វើអ្វីដែលត្រូវនោះនឹងនាំយើងឲ្យប្រព្រឹត្តបាប ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនៅក្នុងជួរឈរដែលដាក់ថា « កង្វល់របស់លោកពីឡាត់ » ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើស្ថានភាពណាខ្លះដែលយើងអាចត្រូវបានល្បួងឲ្យដាក់ចំណាប់អារម្មណ៍ផ្ទាល់របស់យើងជាត្រីមុខជាងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវនោះ ?
-
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីយកឈ្នះលើការល្បួងដែលឲ្យអ្នកដាក់ចំណាប់អារម្មណ៍ផ្ទាល់របស់អ្នកជាត្រីមុខជាងការធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ បើទោះបីជាវាពុំល្បីល្បាញក៏ដោយនោះ ?
-
យ៉ូហាន ១៩:១៧-៤២
ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានឆ្កាង ហើយព្រះសពរបស់ទ្រង់ត្រូវបានដាក់នៅក្នុងផ្នូរ
យើងអាននៅក្នុង យ៉ូហាន ១៩:១៧–២៤ ថាព្រះយេស៊ូវបានលីឈើឆ្កាងរបស់ទ្រង់ ហើយបានទៅភ្នំ គាល់កូថា ជាកន្លែងដែលទ្រង់ត្រូវបានឆ្កាងនៅម៉ោងប្រាំបួនព្រឹក ( សូមមើល ម៉ាកុស ១៥:២៥ម៉ោងនេះគឺជាម៉ោងប្រាំបួនព្រឹកបន្ទាប់ពីថ្ងៃរះ ) ។ សូមអាន យ៉ូហាន ១៩:២៥–២៧ដោយរកមើលថានរណាដែលនៅក្បែរឈើឆ្កាង នៅពេលព្រះយេស៊ូវត្រូវបានឆ្កាង ។
នៅពេលទ្រង់ត្រូវបានបានគេព្យួរនៅលើឈើឆ្កាង តើព្រះយេស៊ូវបានខ្វល់ពីនរណា ?
ឃ្លាថា « សិស្សម្នាក់ … ដែល [ ព្រះយេស៊ូវ ] ស្រឡាញ់ » (យ៉ូហាន ១៩:២៦) សំដៅលើសាវកយ៉ូហាន ក៏ស្គាល់ផងដែរថាជាយ៉ូហានដ៏ជាទីស្រឡាញ់ ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់យ៉ូហាន « នុ៎ះន៏ ម្តាយអ្នក ! » នោះទ្រង់បានកំពុងបង្គាប់ឲ្យយ៉ូហានមើលថែម៉ារា ដែលជាម្តាយរបស់ទ្រង់ ហាក់បីដូចជាគាត់គឺជាម្តាយរបស់យ៉ូហានផ្ទាល់ ។ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នៅក្នុងជួរឈរដែលដាក់ថា « កង្វល់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » សូមសរសេរខគម្ពីរទាំងនេះដែលបង្ហាញពីកង្វល់របស់ព្រះយេស៊ូវ ។
ផ្អែកលើកង្វល់ដែលបានរកឃើញអំឡុងពេលសិក្សារបស់អ្នកអំពី យ៉ូហាន ១៨–១៩តើអ្នកនឹងពិពណ៌នាអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងណា បើប្រៀបទៅនឹងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់លោកពីឡាត់ ?
ចេញពីការសិក្សារបស់អ្នកអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានមាននៅក្នុង យ៉ូហាន ១៨–១៩យើងរៀនថា យើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយជ្រើសរើសជួយអ្នកដទៃ ទោះបីជាយើងកំពុងតែត្រូវការជំនួយសម្រាប់ខ្លួនយើងក្តី ។ សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនៅក្នុងជួរឈរដែលដាក់ថា « កង្វល់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។
អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖ « បុគ្គលិកលក្ខណៈត្រូវបានបើកសម្តែង … នៅក្នុងអំណាចដើម្បីញែកដឹងពីការរងទុក្ខរបស់មនុស្សផ្សេងទៀត នៅពេលយើងខ្លួនឯងផ្ទាល់កំពុងតែរងទុក្ខ នៅក្នុងលទ្ធភាពដើម្បីដឹងពីសេចក្តីស្រេកឃ្លានរបស់មនុស្សដទៃ នៅពេលយើងស្រែកឃ្លាន និង នៅក្នុងអំណាចដើម្បីឈោងទៅជួយ និង បង្ហាញសេចក្តីអាណិតអាសូរដល់សេចក្តីឈឺចាប់ខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សដទៃ នៅពេលយើងកំពុងតែនៅកណ្តាលនៃភាពតានតឹងខាងវិញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងនោះ ។ ហេតុដូច្នោះហើយ បុគ្គលិកលក្ខណៈនេះត្រូវបានបង្ហាញឲ្យឃើញដោយការមើល និង ឈោងជួយអ្នកដទៃ ទោះជាធម្មជាតិមនុស្ស ផ្តោតតែទៅលើចំណង់ និងតម្រូវការផ្ទាល់ខ្លួនក្តី ។ ប្រសិនបើសមត្ថភាពបែបនេះពិតជាទង្វើនៃលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យរបស់បុគ្គលិកលក្ខណៈខាងសីលធម៌ នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោកគឺជាគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃបុគ្គលិកលក្ខណៈដ៏ស្ថិតស្ថេរ និង សប្បុរសនេះ » (« The Character of Christ » [ Brigham Young University–Idaho Religion Symposium ថ្ងៃទី ២៥ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០០៣ ] byui.edu/devotionalsandspeeches) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើនៅពេលណា ដែលអ្នកបានឃើញនរណាម្នាក់បានធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដោយជ្រើសរើសជួយមនុស្សដទៃ បើទោះបីជានៅពេលដែលគាត់កំពុងត្រូវការជំនួយក្តី ?
-
តើអ្នកគិតថា យើងអាចអភិវឌ្ឍលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទបែបនេះ ហើយព្យាយាមជួយមនុស្សដទៃដោយរបៀបណា បើទោះបីជានៅពេលដែលយើងកំពុងត្រូវការជំនួយសម្រាប់ខ្លួនឯងយ៉ាងណាក្តី ?
-
តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ តាមរយៈការជ្រើសរើសជួយមនុស្សដទៃ បើទោះជានៅពេលអ្នកកំពុងត្រូវការជំនួយជួយខ្លួនឯងក្តី ?
-
យើងរៀននៅក្នុង យ៉ូហាន ១៩:២៨–៤២ ថាបន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានសុគតនៅវេលាម៉ោងបី ( សូមមើល ម៉ាកុស ១៥:៣៤) នោះយ៉ូសែប ជាអ្នកស្រុកអើរីម៉ាថេ បានសុំព្រះសពរបស់ព្រះយេស៊ូវពីលោកពីឡាត់ ។ ក្រោយមកយ៉ូសែប និង នីកូដេមបានរៀបចំព្រះសពរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយដាក់ព្រះសពទ្រង់នៅក្នុងផ្នូរដែលយ៉ូសែប បានបរិច្ចាគ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា យ៉ូហាន ១៨–១៩ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖