មេរៀនទី ១១ ៖ ថ្ងៃទី ៣
លូកា ១៦
សេចក្តីផ្តើម
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនរឿងប្រដូចអំពីអ្នកត្រួតត្រាទុច្ចរិត ។ ពួកផារិស៊ីបានស្តាប់ឮការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយបានរិះគន់ទ្រង់ ។ ក្រោយមកព្រះយេស៊ូវបានស្តីបន្ទោសពួកផារិស៊ី ហើយបានបង្រៀនពួកគេនូវរឿងប្រៀបប្រដូចមួយនៃសេដ្ឋីម្នាក់ និង ឡាសារ ។
លូកា ១៦:១-១២
ព្រះយេស៊ូវប្រទានរឿងប្រដូចអំពីអ្នកត្រួតត្រាទុច្ចរិត
នៅក្នុងចន្លោះដែលបានផ្តល់ឲ្យនោះ សូមសរសេរឈ្មោះវត្ថុខាងលោកិយមួយចំនួនដែលជាញឹកញាប់ មនុស្សផ្តោតចិត្តទុកដាក់លើវា ហើយទទូចចង់បានវា ៖
ឥឡូវនេះ សូមសរសេរទ្រព្យសម្បត្តិអស់កល្បមួយចំនួនដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ មានព្រះទ័យចង់ឲ្យយើងស្វែងរក ( ដូចជា ក្រុមគ្រួសារ និង ភាពសុខសាន្តអស់កល្បជានិច្ច ) ៖
យើងអាចរីករាយជាមួយទ្រព្យសម្បត្តិអស់កល្បមួយចំនួននេះនៅក្នុងជីវិតនេះ ។ សូមគូសរង្វង់លើទ្រព្យសម្បត្តិអស់កល្បមួយ ឬ ពីរដែលអ្នកបានសរសេរ ដែលវាសំខាន់បំផុតសម្រាប់អ្នក ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា លូកា ១៦សូមរកមើលសេចក្ដីពិតដែលអាចជួយអ្នកឲ្យទទួលបានទ្រព្យសម្បត្តិអស់កល្បជានិច្ចទាំងនោះ ។
បន្ទាប់ពីបង្រៀនរឿងប្រដូចនៃចៀមដែលវង្វេងបាត់ ប្រាក់កាក់ដែលបាត់ និង កូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយមក ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់នូវរឿងប្រដូចនៃអ្នកត្រួតត្រាទុច្ចរិត ។ អ្នកត្រួតត្រាគឺជាបុគ្គលម្នាក់ដែលចាត់ចែងលើកិច្ចការ ប្រាក់កាក់ ឬ ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់នរណាម្នាក់ផ្សេងទៀត ។
សូមអាន លូកា ១៦:១-២ដោយស្វែងរកអ្វីដែលសេដ្ឋីនៅក្នុងរឿងប្រដូចនេះបានដឹងអំពីអ្នកត្រួតត្រារបស់ខ្លួន ។
សូមកត់សម្គាល់ពីអ្វីដែលអ្នកត្រួតត្រានោះត្រូវបានប្តឹងពីការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់លើទ្រព្យសម្បត្តិរបស់សេដ្ឋីនោះ ។ ជាលទ្ធផលនៃភាពខ្ជះខ្ជាយរបស់អ្នកត្រួតត្រានោះ នោះគាត់នឹងបាត់បង់មុខតំណែងខ្លួនជាអ្នកត្រួតត្រា ។
នៅក្នុង លូកា ១៦:៣–៧យើងរៀនថា អ្នកត្រួតត្រាព្រួយបារម្ភអំពីអ្វីដែល គាត់នឹងធ្វើ នៅពេលគាត់បាត់បង់មុខរបររបស់ខ្លួន ដោយសារគាត់ពុំមានអារម្មណ៍ថាគាត់អាចធ្វើការដោយដៃឡើយ ហើយទៅសូមទាន ក៏ខ្មាសគេដែរ ។ គាត់បានរៀបផែនការមួយដែល គាត់បានគិតថាអាចនាំឲ្យមានឱកាសការងារនានានៅក្នុងផ្ទះអ្នកផ្សេងទៀត ។ គាត់បានជួបនឹងកូនបំណុលពីរនាក់របស់សេដ្ឋីនោះ ហើយបានធ្វើការបញ្ចុះតម្លៃបំណុលរបស់ពួកគេយ៉ាងពិសេស ដែលគាត់សង្ឃឹមថានឹងធ្វើឲ្យពួកគេពេញចិត្ត ។
សូមអាន លូកា ១៦:៨ដោយរកមើលអ្វីដែលសេដ្ឋីបានឆ្លើយតប នៅពេលគាត់បានដឹងពីទង្វើរបស់អ្នកត្រួតត្រារបស់ខ្លួន ។ វាអាចជួយក្នុងការដឹងថា « មនុស្សរបស់ផងលោកិយ » គឺជាមនុស្សដែលគិតតែពីលោកិយ ហើយ « មនុស្សរបស់ផងពន្លឺ » គឺជាអស់អ្នកដែលធ្វើតាមព្រះ ឬ មនុស្សដែលគិតពីខាងវិញ្ញាណ ។
សូមកត់សម្គាល់ថា សេដ្ឋីសរសើរដល់ភាពឆ្លាតវៃរបស់អ្នកត្រួតត្រារូបនោះ នៅក្នុងការទទួលបានការគាប់ចិត្តពីកូនបំណុលរបស់សេដ្ឋីនោះ ។ គាត់ពុំបាននិយាយពីភាពពុំស្មោះត្រង់របស់អ្នកត្រួតត្រានោះឡើយ ។
អែលឌើរ ជេម អ៊ី ថាលម៉េហ្គ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ពីអ្វីដែល ព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងបង្រៀនតាមរយៈរឿងប្រដូចនៃអ្នកត្រួតត្រាទុច្ចរិតនេះ ៖ « ព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់របស់យើងគឺ ដើម្បីបង្ហាញភាពផ្ទុយគ្នារវាងការខ្វល់ខ្វាយ ការចេះគិតចេះគូរ និង ការបូជានៃមនុស្សដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការរកប្រាក់កាក់នៃផែនដីនេះ និង មនុស្សជាច្រើនដែលសារភាពពីការមានចិត្តព្យាយាមស្វែងរកទ្រព្យសមុ្បត្តិខាងវិញ្ញាណ ។ មនុស្សដែលគិតពីលោកិយ ពុំធ្វេសប្រហែសនឹងគ្រឿងបរិក្ខារសម្រាប់ឆ្នាំទៅមុខទៀតរបស់ខ្លួនឡើយ ហើយជាញឹកញាប់ មានការចង់មានចង់បានយ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់ទោះដោយអំពើបាបក្តី ខណៈដែល ‹ មនុស្សរបស់ផងពន្លឺ › ឬ អស់អ្នកដែលជឿលើទ្រព្យសម្បត្តិខាងវិញ្ញាណ ដែលនៅលើអស់ទាំងទ្រព្យសម្បត្តិនានាខាងលោកិយនោះ គ្មានការលោភលន់ចង់បាន ការប្រុងប្រយ័ត្ន ឬ ភាពវៃឆ្លាត » (Jesus the Christ ការបោះពុម្ពលើក ទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩១៦ ] ទំព័រ ៤៦៣ ) ។
សូមអាន លូកា ១៦:១០–១២ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះអង្កសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលថាយើងត្រូវតែធ្វើដើម្បីទទួលពរជាមួយនឹងទ្រព្យសម្បត្តិអស់កល្បជានិច្ច ។ សូមកត់សម្គាល់ថាពាក្យ ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយ នៅក្នុង ខ ១១ សំដៅលើទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយ រួមមានទាំងប្រាក់កាក់ និង ទ្រព្យសម្បត្តិនានា ។ វាអាចនឹងមានប្រយោជន៍ផងដែរដើម្បីដឹងថា « ស្មោះត្រង់ក្នុងការតូចបំផុត » (លូកា ១៦:១០) មានន័យពីការប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយដោយសុចរិត ។
ចេញមកពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង លូកា ១៦:១–១២យើងរៀនថា ប្រសិនបើយើងរៀបចំដោយឆ្លាតវៃសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ចនាពេលអនាគត និង ប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយនេះដោយសុចរិត នោះយើងអាចបានទទួលពរនូវទ្រព្យសម្បត្តិអស់កល្បជានិច្ច ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរមួយ ឬ សំណួរទាំងពីរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើការប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយនេះដោយសុចរិត ឆ្លុះបញ្ជាំងពីភាពសក្តិសមរបស់យើងដើម្បីត្រូវបានទុកចិត្តឲ្យទទួលទ្រព្យសម្បត្តិអស់កល្បជានិច្ចយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
តើអ្នកអាចប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយនេះដោយសុចរិតក្នុងនាមជាយុវវ័យម្នាក់ដោយរបៀបណា ? តើអ្នកអាចធ្វើការណ៍ដូចគ្នានេះនៅពេលអ្នកជាមនុស្សពេញវ័យដោយរបៀបណា ? ( សូមមើល យ៉ាកុប ២:២៧-១៩) ។
-
លូកា ១៦:១៣-៣១
ព្រះយេស៊ូវស្តីបន្ទោសពួកផារិស៊ី ហើយបង្រៀនពួកគេនូវរឿងប្រៀបប្រដូចមួយនៃសេដ្ឋីម្នាក់ និង ឡាសារ
នៅពេលអ្នកសិក្សា លូកា ១៦:១៣–២៦សូមពិចារណាពីរបៀបដែលទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយអាចរារាំងមនុស្សមួយចំនួនពីការទទួលបាននូវទ្រព្យសម្បត្តិអស់កល្បជានិច្ច ។
ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង លូកា ១៦:១៣–១៤ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនថា « យើងពុំអាចបម្រើ [ ទាំង ] ព្រះ និង ទ្រព្យសម្បត្តិផងនោះឡើយ » (លូកា ១៦:១៣) ។ ពួកផារិស៊ីបានស្តាប់ឮការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយ « បានចំអក » (លូកា ១៦:១៤) ឬ បានរិះគន់ដល់ទ្រង់ ។ សូមស្រាវជ្រាវនៅក្នុង លូកា ១៦:១៤ រកពាក្យដែលពិពណ៌នាពីពួកផារិស៊ី ហើយផ្តល់ការពន្យល់មួយពីមូលហេតុដែលពួកគេបានរិះគន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ។
ពួកផារិស៊ីដែលមានចិត្តលោភ ដែលមានន័យថា ពួកគេអាត្មានិយមចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិឲ្យច្រើន របស់របរពិសេសៗដែលជារបស់ផងអ្នកផ្សេងទៀត ។ ពួកគេមានចិត្តលោភចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិ និង អំណាចនៃលោកិយ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២៣:២–៦, ១៤) ។ តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីការលោភចង់បានរបស់ពួកគេរួមចំណែកក្នុងការរិះគន់ដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
សូមអាន ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លូកា ១៦:១៦–២៣ ( នៅក្នុង សេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ) ដោយរកមើលការយល់ដឹងបន្ថែមទៀតនៅក្នុងការសុន្ទនារវាងពួកផារិស៊ី និង ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ យើងរៀនថាពួកផារិស៊ី បានប្រកាសថា ក្រឹត្យវិន័យលោកម៉ូសេធ្វើជាច្បាប់របស់ពួកគេ ហេតុដូច្នោះហើយ ពួកគេបានបដិសេធព្រះយេស៊ូវថាជាអង្គជំនុំជម្រះពួកគេ ។ ព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ថា ក្រឹត្យវិន័យលោកម៉ូសេ និង ព្យាការីបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់ ។ ទ្រង់បានសួរពួកផារិស៊ីចំពោះការបដិសេធអ្វីដែលបានសរសេរ ហើយបានស្តីបន្ទោសពួកគេចំពោះ « [ ការ ] បង្ខូចផ្លូវដ៏ត្រឹមត្រូវ » (ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លូកា ១៦:២១) ។ ដើម្បីជួយពួកផារិស៊ីដែលលោភលន់ទាំងនេះឲ្យយល់ពីអាកប្បកិរិយារបស់ខ្លួន និង លទ្ធផលនៃអាកប្បកិរិយានេះ នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រដូចពួកគេទៅនឹងបុរសម្នាក់មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើននៅក្នុងរឿងប្រដូចដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង លូកា ១៦:១៩–៣១។
នៅពេលអ្នកអាន លូកា ១៦:១៩–៣១, សូមគិតស្រមៃពី តួអង្គនានានៅក្នុងរឿងប្រដូចនេះ និង សកម្មភាពរបស់ពួកគេ ។ សូមគិតពីការអានខគម្ពីរទាំងនេះឲ្យឮៗ គឺដូចជាអ្នកនៅមុខទស្សនិកជន ដោយដកស្រង់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ (លូកា ១៦:១៩–២៣) បុរសម្នាក់មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន (លូកា ១៦:២៤, ២៧, ២៨, ៣០) និង អ័ប្រាហាំ (លូកា ១៦:២៥, ២៦, ២៩, ៣១) ។ វាអាចជួយក្នុងការដឹងថា « ដើមទ្រូងលោកអ័ប្រាហាំ » (លូកា ១៦:២២) តំណាងឲ្យ ស្ថានបរមសុខ នៅក្នុងភពវិញ្ញាណ ហើយថា « ស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ » (លូកា ១៦:២៣) សំដៅលើស្ថានឃុំវិញ្ញាណ ( សូមមើល Bible Dictionary « Abraham’s Bosom » « Hell ») ។
តើជីវិតរមែងស្លាប់របស់បុរសម្នាក់មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើននោះ និង ឡាសារខុសគ្នាដូចម្តេចខ្លះ ?
តើការលោភចង់បានរបស់បុរសម្នាក់មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើននោះ ឬ សេចក្ដីស្រឡាញ់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយ ប៉ះពាល់ដល់គាត់បន្ទាប់ពីគាត់ស្លាប់ទៅដូចម្តេចខ្លះ?
តើអ្នកគិតថា រឿងប្រៀបប្រដូចនេះមានបំណងបង្រៀនអ្វីដល់ពួកផារិស៊ី ?
គោលការណ៍មួយដែលយើងអាចរៀនពីរឿងប្រៀបប្រដូចនេះគឺថា ប្រសិនបើយើងលោភចង់បាន ហើយពុំប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយរបស់យើងដោយសុចរិតទេនោះ នៅទីបំផុតយើងនឹងទទួលបទពិសោធន៍នៃការរងទុក្ខ និង សោកស្តាយ ( សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ១០៤:១៨) ។
ឆ្កែលិតដំបៅរបស់ឡាសារ ដែលជាបុរសក្រីក្រដែលដេកនៅមាត់ទ្វាររបស់បុរសម្នាក់មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើននោះ ។
យើងអាចរៀនសេចក្តីពិតបន្ថែមទៀតចេញពីរឿងប្រដូចនេះ ។ យោងតាម លូកា ១៦:៣០តើបុរសដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើននោះជឿថាអ្វីនឹងកើតឡើង ប្រសិនបើ ឡាសារ បង្ហាញខ្លួនដល់បងប្អូនរបស់ខ្លួននោះ ?
បុរសដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើននោះជឿថា បងប្អូនរបស់ខ្លួននឹងប្រែចិត្ត ហើយប្រែចិត្តជឿលើសេចក្តីពិត ប្រសិនបើឡាសារបង្ហាញខ្លួនដល់ពួកគេ ។ ការប្រែចិត្តជឿគឺជា « ការប្រែជំនឿ ចិត្ត និង ជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ ដើម្បីទទួលយក ហើយធ្វើឲ្យបានស្របតាមព្រះហទ័យនៃព្រះ » ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ការប្រែចិត្តជឿ អ្នកប្រែចិត្តជឿ » scriptures.lds.org) ។
យោងតាម លូកា ១៦:២៩, ៣១ហេតុអ្វីបានជាអ័ប្រាហាំពុំបញ្ជូនឡាសារឲ្យទៅបងប្អូនរបស់អ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើននោះ ?
តាមរយៈការថ្លែងថា « ម៉ូសេ និង ព្យាការី » នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលម្តងទៀតទាក់ទងនឹងខគម្ពីរដែលពួកផារិស៊ី បានប្រកាសថាជឿលើវា ព្រមទាំងរស់នៅតាមវា ប៉ុន្តែតាមពិតទៅគឺបានបដិសេធវា ។
ចេញពីរឿងប្រដូចនេះ យើងរៀនថា ការប្រែចិត្តជឿកើតមកតាមរយៈការជឿ និង ការស្តាប់តាមប្រសាសន៍របស់ព្យាការី ពុំមែនតាមរយៈការឃើញអព្ភូតហេតុនានា ឬ ការឃើញទេវតានោះឡើយ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ការប្រែចិត្តជឿកើតមកតាមរយៈការជឿ និង ការស្តាប់តាមប្រសាសន៍របស់ព្យាការី ជាចម្បងពុំមែនតាមរយៈការឃើញអព្ភូតហេតុនានា ឬ ការឃើញទេវតានោះ ?
-
តើការបង្រៀនពិសេសអ្វីខ្លះ ចេញមកពីព្យាការីដែលបានជះឥទ្ធិពលលើការប្រែចិត្តជឿរបស់អ្នក ?
-
នៅលើក្រដាសមួយផ្សេងទៀត សូមសសេរគោលដៅអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចជឿ ឬ ត្រងត្រាប់ស្តាប់កាន់តែប្រសើរឡើងនូវការបង្រៀនពិសេសៗ ឬ ការទូន្មានពីព្យាការី ដើម្បីឲ្យការប្រែចិត្តជឿរបស់អ្នកអាចត្រូវបានពង្រឹង ។ សម្រាប់គំនិតនានា សូមគិតពីការមើលកូនសៀវភៅ ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ។ សូមដាក់ក្រដាសនោះ នៅកន្លែងដែលអ្នកនឹងឃើញវារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីរំឭកអ្នកអំពីគោលដៅរបស់អ្នក ប្រហែលជានៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា លូកា ១៦ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖