មេរៀនទី ៨ ៖ ថ្ងៃទី ១
ម៉ាកុស ៤-៥
សេចក្តីផ្តើម
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនដោយប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចនៅលើឆ្នេរសមុទ្រកាលីឡេ ។ អំឡុងពេលនៅលើសមុទ្រ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរម្ងាប់ព្យុះមួយ ហើយពួកសិស្សរបស់ទ្រង់មានការណ៍អស្ចារ្យចំពោះព្រះចេស្តាទ្រង់លើរឿងនោះ ។ ព្រះយេស៊ូវបានសម្ដែងភាពឧត្តុង្គឧត្តមរបស់ទ្រង់ឈ្នះលើពួកអារក្សដោយការបណ្ដេញវាចេញពីបុរសម្នាក់ ។ អំឡុងពេលកំពុងបម្រើនៅស្រុកកាពើណិម ទ្រង់បានព្យាបាលស្ត្រីម្នាក់ដែលមានធ្លាក់ឈាម ហើយបានប្រោសកូនស្រីរបស់យ៉ៃរ៉ុសពីស្លាប់ ។
ម៉ាកុស ៤
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនអំពីនគរព្រះ ដោយប្រើរឿងបៀបប្រដូច ព្រមទាំងរម្ងាប់ខ្យល់ព្យុះ
សូមគិតពីខ្យល់ព្យុះដ៏ខ្លាំងមួយដែលអ្នកធ្លាប់ជួប ។ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលអ្នក នឹងពិពណ៌នាពីបទពិសោធន៍របស់អ្នកដល់នរណាម្នាក់ដែលពុំបានឃើញខ្យល់ព្យុះនោះ ។
តើខ្យល់ព្យុះនោះវាដូចនឹងឧបសគ្គ និង ការលំបាកមួយចំនួនដែលមាននៅក្នុងជីវិតយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
សូមចម្លងតារាងខាងក្រោមចូលទៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ បន្ទាប់មកសូមសរសេរឧទាហរណ៍មួយចំនួនអំពីព្យុះខាងរូបកាយ ខាងវិញ្ញាណ ខាងសតិអារម្មណ៍ និង ខាងសង្គមដែលយុវវ័យអាចជួបប្រទះ នៅក្នុងចន្លោះខាងក្រោមពាក្យនីមួយៗ ។
រូបកាយ |
វិញ្ញាណ |
សតិអារម្មណ៍ |
សង្គម |
---|---|---|---|
នៅពេលអ្នកសិក្សា ម៉ាកុស ៤-៥សូមរកមើលគោលការណ៍នានាដែលអាចជួយអ្នក នៅពេលអ្នកជួបនឹងព្យុះនៃជីវិត ។
នៅក្នុង ម៉ាកុស ៤:១-៣៤ យើងអានថាអំឡុងពេលនៅលើឆ្នេរសមុទ្រកាលីឡេ នោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្រៀនរឿងបៀបប្រដូចជាច្រើនដល់ហ្វូងមនុស្ស ។ ( មេរៀននេះពុំបកស្រាយពីខគម្ពីរទាំងនេះឡើយ ដោយសារអ្នកបានសិក្សារឿងប្រៀបប្រដូចនេះរួចមកហើយនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៣) ។
សូមអាន ម៉ាកុស ៤:៣៥–៣៨ដោយរកមើលបញ្ហាអ្វីខ្លះបានកើតឡើង នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឆ្លងកាត់សមុទ្រកាលីឡេ ។
សមុទ្រកាលីឡេគឺមានជម្រៅ ៧០០ហ្វីត ( ២១៣ ម៉ែត្រ ) ពីផ្ទៃទឹកខាងលើ ហើយមានភ្នំនៅព័ទ្ធជុំវិញជ្រុងទាំងបី ។ ជួនកាល មានខ្យល់បក់សម្រុកចុះមកពីលើជម្រាលភ្នំ ហើយបង្កើតបានជាព្យុះយ៉ាងខ្លាំងក្នុងមួយរំពេចភ្នែកដោយមានរលកធំៗនៅលើផ្ទៃទឹកដ៏តូចនេះ ។ ពួកសិស្សមួយចំនួនធ្លាប់ជាអ្នកនេសាទត្រី ប៉ុន្តែដោយសារតែខ្យល់ព្យុះ ដែលធ្វើឲ្យមានរលកបោកបក់មកលើទូក « ពួកគេពោរពេញដោយការភ័យខ្លាច ហើយស្ថិតនៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់ » ( ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លូកា ៨:២៣ [ នៅក្នុង លូកា ៨:២៣ លេខយោង ក] ) ។
ប្រសិនបើអ្នកបាននៅក្នុងទូកនោះជាមួយព្រះយេស៊ូវ និង ពួកកូនសិស្សទាំងនោះនៅក្នុងស្ថានភាពនោះ តើគំនិត និង អារម្មណ៍អ្វីខ្លះដែលអ្នកអាចមាន នៅពេលអ្នកបែរទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីបានជំនួយ ហើយបែរជាឃើញទ្រង់កំពុងតែផ្ទំទៅវិញនោះ ?
សូមអាន ម៉ាកុស ៤:៣៩–៤០រកមើលចម្លើយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះការទូលអង្វរសុំជំនួយរបស់ពួកសិស្ស ។ អ្នកអាចគូសចំណាំឃ្លា « ចូរស្ងៀមទៅ » និង « ហើយឈប់ចុះ » (ម៉ាកុស ៤:៣៩) នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ អ្នកក៏អាចសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកផងដែរ ៖ ប្រសិនបើយើងស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅគ្រាមានបញ្ហា ឬភ័យខ្លាច ទ្រង់អាចនាំសេចក្ដីសុខសាន្ដមកដល់យើង ។
សូមសញ្ជឹងគិតមួយសន្ទុះពីអត្ថន័យនៃការស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងគ្រាមានបញ្ហា និង ភ័យខ្លាច ។ សូមពិចារណាពីមធ្យោបាយមួយចំនួនដែលយើងអាចធ្វើកិច្ចការនេះ ។
សូមអាន ម៉ាកុស ៤:៤១ដោយស្វែងរកអ្វីដែលពួកសិស្សបានសួរព្រះយេស៊ូវ ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំសំណួរនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
ប្រសិនបើអ្នកបាននៅទីនោះដើម្បីឆ្លើយសំណួររបស់ពួកសិស្ស តើអ្នកនឹងប្រាប់អ្វីខ្លះដល់ពួកគាត់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ ?
តើការចងចាំថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះចេស្តារម្ងាប់ព្យុះ និង ប្រទានភាពសុខសាន្ត អាចជះឥទ្ធិពលលើសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកអំឡុងគ្រាលំបាកយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
សូមអានទំនុកបទ ឬ ស្តាប់ទំនុកតម្កើងបទ « លោកគ្រូខ្យល់ព្យុះកំពុងបោកបក់ » (ទំនុកតម្កើង លេខ ៥៥ ) ហើយសញ្ជឹងគិតពីសារលិខិតនោះ ។ សូមគិតពីគ្រាមួយនៅពេលអ្នក ឬ នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់បានងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់អំឡុងពេលមានព្យុះក្នុងជីវិត ។ តើព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជួយរម្ងាប់ ឬ ប្រទានភាពសុខសាន្តតាមរបៀបណាខ្លះ ? សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីស្វែងរកជំនួយពីព្រះអង្គសង្គ្រោះអំឡុងគ្រាលំបាកនានានៅក្នុងជីវិតអ្នក ។
ម៉ាកុស ៥:១-២០
ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលបុរសម្នាក់ដោយការបណ្ដេញអារក្សចេញពីគាត់
ម៉ាកុស ៥:១-១៨ បានកត់ត្រាថា ព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលបុរសម្នាក់ដែលមានពេញដោយវិញ្ញាណ « អសោច » ឬវិញ្ញាណអារក្ស ។ បន្ទាប់ពីវិញ្ញាណអសោចទាំងនោះបានត្រូវបណ្ដេញចេញពីបុរសនោះហើយ នោះពួកវាបានចូលទៅក្នុងហ្វូងជ្រូក បន្ទាប់មករត់បោលយ៉ាងលឿនធ្លាក់ច្រាំងចូលសមុទ្រអស់ទៅ ។ បន្ទាប់ពីគាត់បានជាសះស្បើយ បុរសនោះបានចង់បន្តនៅជាមួយព្រះយេស៊ូវ ។
សូមអាន ម៉ាកុស ៥:១៩-២០ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យបុរសនោះធ្វើ ។
គោលការណ៍មួយដែលយើងអាចរៀនពីរឿងនេះគឺថា នៅពេលយើងមានបទពិសោធន៍អំពីព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះយើងអាចថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅដល់អ្នកដទៃអំពីពរជ័យ និងក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើបទពិសោធន៍នោះវាពិសិដ្ឋពេក អ្នកគួរតែកុំចែកចាយវាឡើយ លុះត្រាណាអ្នកត្រូវបានបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យចែកចាយវា ។
សូមសញ្ជឹងគិតពីរបៀប ឬ នរណាដែលអ្នកអាចថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីពរជ័យ និង ក្តីមេត្តាកុរណារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតអ្នក ។
ម៉ាកុស ៥:២១-៤៣
ព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលស្ត្រីម្នាក់ដែលមានធ្លាក់ឈាម ហើយបានប្រោសកូនស្រីរបស់យ៉ៃរ៉ុសពីស្លាប់
អែលឌើរ សាយអាន អែម បូវែន នៃពួកចិតសិបបានប្រាប់ពីបទពិសោធន៍ឈឺចាប់មួយនៅក្នុងជីវិតគ្រួសាររបស់លោក ៖
« នៅថ្ងៃទី ៤ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៩០ កូនប្រុសទីបី និងជាកូនទីប្រាំមួយរបស់យើងបានកើតមក ។ យើងបានដាក់ឈ្មោះគាត់ថាថៃសុន ។ …
« ពេលថៃសុនមានអាយុប្រាំបីខែ គាត់បានហឺត [ ហឺតចូល ] ដី-សមួយដុំដែលគាត់បានឃើញនៅលើកម្រាលព្រំ ។ ដី-សនោះបានស្ទះនៅបំពង់-ករបស់ថៃសុន ហើយគាត់លែងដកដង្ហើមរួច ។ បងប្រុសរបស់គាត់បាននាំថៃសុន ឡើងលើផ្ទះស្រែកដោយរញ្ជួលចិត្តថា ‹ ប្អូនតូចឥតដកដង្ហើមទេ › ។ ប្អូនតូចឥតដកដង្ហើមទេ › ។ យើងបានចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនា ហើយទូរសព្ទទៅលេខ៩១១ ។
« វេជ្ជបណ្ឌិតជំនួយបានមកដល់ ហើយបានប្រញាប់នាំថៃសុនទៅមន្ទីរពេទ្យ ។ នៅបន្ទប់រង់ចាំ យើងបានបន្ដអធិស្ឋានយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលយើងទូលអង្វរដល់ព្រះសុំឲ្យមានអព្ភូតហេតុ ។ មួយសន្ទុះធំក្រោយមក វេជ្ជបណ្ឌិតបានចូលមកក្នុងបន្ទប់ ហើយនិយាយថា ‹ ខ្ញុំសូមសោកស្ដាយ ។ យើងពុំអាចជួយអ្វីបានឡើយ ។ សូមចំណាយពេលតាមដែលអ្នកត្រូវការចុះ › ។ បន្ទាប់មកគាត់ក៏ចាកចេញទៅ » (« Because I Live, Ye Shall Live Also » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ១៦ ) ។
ប្រសិនបើថៃសុនជាប្អូនរបស់អ្នក តើអ្នកគិត ឬ មានអារម្មណ៍បែបណានៅគ្រានោះ ?
តើបទពិសោធន៍មួយនេះ សាកល្បងដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់មនុស្សម្នាក់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអាន ម៉ាកុស ៥:២១–២៤រកមើលរបៀបដែលមេសាសន៍យូដាម្នាក់ឈ្មោះយ៉ៃរ៉ុស បានជួបនឹងឧបសគ្គស្រដៀងគ្នានេះ ដែលអាចនឹងសាកល្បងសេចក្ដីជំនឿរបស់លោក ។
សូមអាន ម៉ាកុស ៥:២៥-២៦រកមើលថានរណាបាននៅក្នុងចំណោមបណ្តាជនដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទៅរកផ្ទះរបស់យ៉ៃរ៉ុស ។
ទោះបីជាដំណើររឿងទាំងឡាយក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ពុំកំណត់ពីលក្ខណៈជាក់ស្ដែងនៃ « ការធ្លាក់ឈាម » (ម៉ាកុស ៥:២៥) ឬ ការហូរឈាមរបស់ស្ត្រីនោះក្ដី ក៏យើងដឹងថាវាគឺជាបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ស្ត្រីរូបនោះ ។ បន្ថែមពីលើនោះ នៅក្រោមក្រឹត្យវិន័យលោកម៉ូសេ មនុស្សម្នាក់ដែលមានជំងឺធ្លាក់ឈាម គឺត្រូវបានចាត់ទុកថាពុំស្អាតស្អំតាមតម្រា ( សូមមើល លេវីវិន័យ ១៥:១៩-៣៣) ។ រឿងនេះទំនងជាមានន័យថា ស្ត្រីម្នាក់នេះត្រូវបានគេស្អប់ ហើយពុំមានគេរាប់រកអំឡុងពេល ១២ឆ្នាំដែលគាត់មានជំងឺ ។ ភាពអស់សង្ឃឹមដែលគាត់មានអំពីស្ថានភាពរបស់គាត់ គឺជាភស្ដុតាងនៅក្នុងភាពពិតដែលថា គាត់ « បានចំណាយទ្រព្យសម្បត្តិទាំងប៉ុន្មាន » (ម៉ាកុស ៥:២៦) ស្វែងរកការព្យាបាលពីគ្រូពេទ្យ ។
សូមអាន ម៉ាកុស ៥:២៧–៣៤រកមើលនូវអ្វីដែលស្ត្រីម្នាក់នេះបានធ្វើដើម្បីទទួលបានជំនួយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ឃ្លាថា « ចូលមកក្នុងហ្វូងមនុស្សពីក្រោយ » (ម៉ាកុស ៥:២៧) សំដៅលើការពុះពារឆ្លងកាត់ហ្វូងមនុស្សដើម្បីគាត់អាចពាល់ព្រះពស្ត្ររបស់ព្រះយេស៊ូវ ( ឬ សម្លៀកបំពាក់របស់ទ្រង់ ) ។ ពាក្យ ព្រះចេស្តា នៅក្នុង ខទី ៣០ មានន័យថា « អំណាច » ឬ « កម្លាំង » ។
ចេញពីដំណើររឿងនៃបទពិសោធន៍របស់ស្ត្រីនេះ យើងអាចរៀនថា ប្រសិនបើយើងបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈការខិតខំរបស់យើងដើម្បីមករកទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យយើងបានជាសះស្បើយ ។
វាសំខាន់ដើម្បីចាំថា ការបានជាសះស្បើយពីជំងឺនានារបស់យើង តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺពុំអាស្រ័យតែលើការខិតខំរបស់យើងដើម្បីមករកទ្រង់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏តាមពេលវេលា និង ព្រះទ័យរបស់ព្រះផងដែរ គឺដូចជាស្ត្រីដែលបានពាល់ព្រះពស្ត្ររបស់ព្រះយេស៊ូវដែរ ។
សូមពិចារណាថា ខណៈដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានឈប់ដើម្បីជួយស្ត្រីដែលធ្លាក់ឈាមនោះ យ៉ៃរ៉ុសទំនងដូចជារង់ចាំព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងអន្ទះសាឲ្យទៅជាមួយគាត់ ហើយជួយកូនស្រីរបស់គាត់ ។
សូមអាន ម៉ាកុស ៥:៣៥រកមើលនូវសារលិខិតដែលបានប្រទានឲ្យយ៉ៃរ៉ុស នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឈប់ដើម្បីជួយដល់ស្ត្រីរូបនេះ ។
ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពយ៉ៃរ៉ុស តើអ្នកអាចមានគំនិត និងអារម្មណ៍បែបណានៅគ្រានោះ ?
សូមអាន ម៉ាកុស ៥:៣៦រកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានព្រះបន្ទូល ដើម្បីលើកស្ទួយជំនឿរបស់យ៉ៃរ៉ុស ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។
ចេញពីរឿងនេះយើងអាចរៀនថា ការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តម្រូវឲ្យយើងបន្ដជឿទៅលើទ្រង់ទោះជានៅគ្រាដែលគ្មានភាពពិតប្រាកដក្ដី ។
សូមពិចារណាទៅលើសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖ តើយើងអាចអនុវត្តគោលការណ៍នេះ នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងតាមវិធីណាខ្លះ ? តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីព្រះសាកល្បង សេចក្តីជំនឿ របស់យើងជាច្រើនគ្រា ?
សូមអាន ម៉ាកុស ៥:៣៧–៤៣រកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះ កូនស្រីរបស់យ៉ៃរ៉ុស ។ សូមកត់ចំណាំថា អស់អ្នកដែល « សើចឡកឲ្យ [ ព្រះយេស៊ូវ ] » (ម៉ាកុស ៥:៤០) គឺជា « ពួកអ្នកផ្លុំខ្លុយ និងមនុស្សសន្ធឹកកំពុងតែឆោឡោ » ( សូមមើល ម៉ាថាយ ៩:២៣–២៤) ពុំមែន ពេត្រុស យ៉ាកុប យ៉ូហាន ឬ ឪពុកម្ដាយរបស់ក្មេងស្ត្រីនោះឡើយ ។
ពេលខ្លះព្រះអង្គសង្គ្រោះរម្ងាប់ព្យុះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងតាមរយៈការដកនូវការលំបាក ឬការភ័យខ្លាចដែលយើងជួបប្រទះនោះចេញ ។ នៅគ្រាខ្លះទៀត ទ្រង់អាចនឹងមិនដកការសាកល្បងរបស់យើងចេញទេ ដូចបានបង្ហាញនៅក្នុងដំណើររឿងរបស់អែលឌើរ បូវែន អំពីការស្លាប់កូនប្រុសរបស់គាត់ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលយើងបន្តអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទោះបីជានៅពេលយើងមានអារម្មណ៍ពុំប្រាកដប្រជា នោះទ្រង់នឹងប្រទានភាពសុខសាន្ដដល់យើងអំឡុងពេលឧបសគ្គរបស់យើង ។
សូមអានទីបន្ទាល់ខាងក្រោមនេះដែលអែលឌើរ បូវែន បានចែកចាយ ហើយសូមពិចារណាពីរបៀបដែលយើងអាចរក្សាសេចក្តីជំនឿរបស់យើង ទោះបីជាលទ្ធផលនៃការសាកល្បងរបស់យើងយ៉ាងណាក៏ដោយ ៖
« នៅពេលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដឹងថា កំហុស កំហឹង និង ការអាណិតខ្លួន កំពុងព្យាយាមគ្របដណ្ដប់មកលើខ្ញុំ នោះខ្ញុំបានអធិស្ឋានសុំឲ្យដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំឲ្យបានផ្លាស់ប្ដូរ ។ តាមរយៈបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋផ្ទាល់ខ្លួននេះ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដួងចិត្តថ្មីដល់ខ្ញុំ ហើយទោះជាវានៅតែមានភាពឯកោ និង ឈឺចាប់ក្ដី ក៏ទស្សនៈរបស់ខ្ញុំទាំងមូលបានផ្លាស់ប្ដូរដែរ ។ ខ្ញុំបានឲ្យដឹងថា ខ្ញុំពុំត្រូវបានបាត់បង់ទេ ប៉ុន្តែមានពរជ័យដ៏អស្ចារ្យមួយ កំពុងរង់ចាំខ្ញុំ បើខ្ញុំបង្ហាញថាខ្លួនខ្ញុំស្មោះត្រង់ ។ …
« ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ … ថា ‹ នៅពេលយើងពឹងផ្អែកទៅលើដង្វាយធួនរបស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះទ្រង់អាចជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំការសាកល្បង ជំងឺ និង ការឈឺចាប់របស់យើង ។ យើងអាចពេញដោយអំណរ ភាពសុខសាន្ដ និង ការលួងលោមចិត្ត ។ អ្វីៗទាំងអស់ដែលអយុត្តិធម៌នៅក្នុងជីវិតនេះ អាចត្រូវបានធ្វើឲ្យយុត្តិធម៌តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ › [ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ៖ មគ្គុទេសន៍ចំពោះការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ( ឆ្នាំ ២០០៤ ) ទំព័រ ៥២ ] (« Because I Live, Ye Shall Live » ទំព័រ ១៧ ) ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើនៅពេលណា ដែលអ្នក ឬ នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់បានរក្សាសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំឡុងពេលការសាកល្បង និង គ្រាពុំប្រាកដប្រជា ?
-
តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលកើតមានដោយសារតែការបន្តស្មោះត្រង់នោះ ? ( អ្នកអាចត្រឡប់ទៅតារាងដែលអ្នកបានគូរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នៅដើមនៃមេរៀននេះ ហើយសរសេរប្រយោគពីរបីដែលពិព៌ណនាពីរបៀបដែល ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជួយអ្នកអំឡុងពេលនៃការសាកល្បងទាក់ទងនឹងពាក្យនិមួយៗនោះ—ខាងរូបកាយ ខាងវិញ្ញាណ ខាងសតិអារម្មណ៍ និង ខាងសង្គម ) ។
-
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះពីក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ម៉ាកុស ៤-៥ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖