មេរៀនទី ៩ ៖ ថ្ងៃទី ១
ម៉ាកុស ១០-១៦
សេចក្តីផ្តើម
នៅជិតចុងបញ្ចប់នៃការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងចេញពីស្រុកកាលីឡេ ហើយបានយាងកាត់ស្រុកពៀរេ ជាតំបន់មួយភាគខាងកើតនៃទន្លេយ័រដាន នៅតាមផ្លូវរបស់ទ្រង់ទៅទីក្រុងយេរូសាឡិម ។ អំឡុងពេលនៅស្រុកពៀរេ ទ្រង់បានហៅកូនក្មេងតូចៗមកឯទ្រង់ ហើយទូន្មានឲ្យកំឡោះអ្នកមានម្នាក់ឲ្យលក់នូវទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ដែលគាត់មាន ហើយដើរតាមទ្រង់ ។ នៅក្រុងយេរូសាឡិមព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានសង្កេតឃើញស្ត្រីមេម៉ាយក្រីក្រម្នាក់ ដែលបានដាក់ប្រាក់ពីរស្លឹងនៅក្នុងឃ្លាំងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ក្រោយមក ខណៈដែលទទួលទានអាហារពេលល្ងាចនៅភូមិបេថានី ម៉ារាបានចាក់ប្រេងឲ្យព្រះយេស៊ូវក្នុងការៀបចំសម្រាប់ការសុគតរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរងទុក្ខនៅក្នុងច្បារគែតសេម៉ានី ហើយក្រោយមកទ្រង់ត្រូវបានគេកាត់ទោស ហើយដាក់ទោសដល់សុគត ។ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ហើយបានរស់ឡើងវិញ នោះព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញព្រះកាយមកឲ្យពួកសាវករបស់ទ្រង់ឃើញ ហើយបានបញ្ជាពួកគេឲ្យនាំដំណឹងល្អទៅកាន់ពិភពលោក ។
ម៉ាកុស ១០:១-១៦
ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនអំពីគោលលទ្ធិនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយហៅកូនក្មេងតូចៗមកឯទ្រង់
សូមគិតពីក្មេងតូចៗដែលអ្នកស្គាល់ ។
តើគុណសម្បត្តិ ឬចរិតលក្ខណៈអ្វីខ្លះដែលអ្នកសរសើរដល់កូនក្មេងតូចៗ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា ម៉ាកុស ១០:១–១៦សូមរកមើលសេចក្តីពិតមួយដែលបង្រៀនពីមូលហេតុដែលយើងគួរប្រែដូចជាកូនក្មេងតូចៗ ។
នៅក្នុង ម៉ាកុស ១០:១-១២ យើងបានអានអំពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ប្រជាជនអំពីសារៈសំខាន់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមទៀតអំពី ការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះអ្នកអាចត្រឡប់ទៅមើលមេរៀននៅ ម៉ាថាយ ១៩:១–១២។
ទាក់ទងនឹងការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង ការលែងលះនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៩:១–១២ និង ម៉ាកុស ១០:១–១២អែលឌើរ ប៊្រូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖
« ដូចអ្វីដែលបានកត់ត្រានៅទីនេះ នោះការបង្រៀនរបស់ព្រះអម្ចាស់របស់យើងអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង លែងលះគ្នាគឺជាផ្នែកតូចមួយ ហើយពុំពេញលេញឡើយ ។ ការបង្រៀនទាំងនេះអាចយល់បាន លុះត្រាតែនៅពេលបានពិចារណាជាមួយក្រឹត្យវិន័យអាពាហ៍ពិពាហ៍សេឡេស្ទាល ដូចដែលបានបើកសម្តែងជាថ្មីនៅក្នុងសម័យទំនើបនេះ ។ គោលការណ៍ទូទៅដូចគ្នាទាំងនេះ ដែលគ្រប់គ្រងអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ត្រូវបានដឹង ហើយយល់ដោយពួកសិស្ស ព្រមទាំងពួកផារិស៊ីបន្តិចបន្តួចផងដែរ ក្នុងជំនាន់ព្រះយេស៊ូវ ។ ប៉ុន្តែដំណើររឿងនៅទីនេះ បានរក្សាទុកដោយម៉ាថាយ និង ម៉ាកុស អំពីការពិភាក្សារបស់ព្រះអម្ចាស់ ទាក់ទងនឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង ការលែងលះគឺវាខ្លី ហើយកាត់ដែលវាពុំបានផ្តល់ព័ត៌មានច្បាស់ពីបញ្ហានោះឡើយ ។ …
« …ការលែងលះមិនមែនជាផ្នែកមួយនៃផែនការរបស់ដំណឹងល្អឡើយ ទោះបីជាវាជាអាពាហ៍ពិពាហ៍បែបណាក៏ដោយ ។ ប៉ុន្តែដោយសារមនុស្សដែលអនុវត្ត មិនតែងតែរស់នៅឲ្យស្របតាមបទដ្ឋានដំណឹងល្អឡើយ នោះព្រះអម្ចាស់អនុញាតឲ្យមានការលែងលះសម្រាប់មូលហេតុមួយ ឬ ផ្សេងទៀត ដោយពឹងផ្អែកលើស្ថេរភាពខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សដែលពាក់ព័ន្ធ ។ … តាមរបៀបនេះការលែងលះត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យស្របជាមួយច្បាប់ស៊ីវិល ហើយបុគ្គលដែលបានលែងលះគ្នាត្រូវបានអនុញ្ញាត ដោយសាសនាចក្រឲ្យរៀបការម្តងទៀត ដោយគ្មានប្រឡាក់ភាពអសីលធម៌ដែលនៅក្រោមប្រព័ន្ធដ៏ខ្ពស់ ដែលចូលរួមក្នុងដំណើរការនេះ » (Doctrinal New Testament Commentary, ភាគទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៥៤៦–៤៧ ) ។
សូមអាន ម៉ាកុស ១០:១៣-១៤ដោយរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើង នៅពេលមនុស្សមួយចំនួន បាននាំកូនក្មេងតូចៗមកជួបទ្រង់ ។
សូមអាន ម៉ាកុស ១០:១៥-១៦ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ នៅពេលទ្រង់បានហៅកូនក្មេងតូចៗមកឯទ្រង់ ។ ឃ្លា « ទទួលនគរព្រះ » នៅក្នុង ខទី ១៥ សំដៅទៅលើការទទួលដំណឹងល្អ និង ក្លាយជាសមាជិកនៃសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។
ផ្អែកលើខគម្ពីរទាំងនេះ តើអ្វីដែលនឹងកើតឡើង នៅពេលយើងទទួលដំណឹងល្អដូចជាកូនក្មេងតូចៗ ? សូមឆ្លើយសំណួរនេះ ដោយបំពេញគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងទទួលយកដំណឹងល្អដូចជាកូនក្មេងតូចៗ នោះយើងនឹងត្រូវបានរៀបចំដើម្បី ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកគិតថាវាមានន័យយ៉ាងណា ដើម្បីទទួលដំណឹងល្អ « ដូចកូនក្មេងមួយនេះ » (ម៉ាកុស ១០:១៥) ?
-
ប្រសិនបើនរណាម្នាក់បានទទួលដំណឹងល្អដូចជាកូនក្មេងម្នាក់នេះ តើអ្នកគិតថាគាត់នឹងអានព្រះគម្ពីរ អធិស្ឋាន និង ថ្វាយបង្គំក្នុងសាសនាចក្រដោយរបៀបណា ?
-
ម៉ាកុស ១០:១៧-៤៥
ព្រះអង្គសង្គ្រោះក៏បានដាស់តឿន ដល់កំឡោះអ្នកមានម្នាក់ឲ្យលក់នូវទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ដែលគាត់មាន ហើយដើរតាមទ្រង់ ទ្រង់បានប្រទានព្រះឱវាទដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក
សូមអាន ម៉ាកុស ១០:១៧-២០ដោយរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើង បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានប្រទានពរដល់កូនក្មេងតូចៗទាំងនោះ ។ សូមគិតពីការគូសចំណាំនូវសំណួរដែលកំឡោះម្នាក់នោះបានសួរព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង របៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបមកវិញ ។
តើអ្នកពិពណ៌នាអំពីកំឡោះម្នាក់ដែលមករកព្រះយេស៊ូវយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ម៉ាថាយ ១៩ ក៏មាននូវដំណើររឿងអំពីកំឡោះម្នាក់នេះមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះផងដែរ ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ១៩:២០ដោយរកមើលរបៀបដែលកំឡោះនោះបានឆ្លើយចំពោះការក្រើនរំឭករបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យគោរពព្រះបញ្ញត្តិនានា ។ អ្នកអាចចង់គូសចំណាំសំណួរបន្ថែមរបស់កម្លោះនោះដែលបានសួរទ្រង់ ។
-
សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោម នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើនៅខ្វះអ្វីទៀត ? អ្នកនឹងឆ្លើយសំណួរបន្ថែមទៀតទាក់ទងនឹងសំណួរនេះនៅពេលក្រោយក្នុងមេរៀននេះ ។
សូមអាន ម៉ាកុស ១០:២១ដោយរកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះឆ្លើយតបចំពោះកំលោះនេះ ។
សូមកត់ចំណាំឃ្លា « ទ្រង់ទតទៅគាត់ ដោយស្រឡាញ់ » នៅក្នុង ខទី ២១។ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាវាសំខាន់ដើម្បីដឹងថា ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់កំលោះរូបនេះ មុនពេលទ្រង់ប្រាប់គាត់នូវអ្វីដែលគាត់ខ្វះខាតនោះ ?
ចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះយើងអាចរៀនថា ដោយសារទ្រង់ស្រឡាញ់យើង នោះព្រះអម្ចាស់នឹងជួយយើងឲ្យដឹងនូវអ្វីដែលយើងខ្វះខាតនៅក្នុងការខិតខំដើរតាមទ្រង់ ហើយ ប្រសិនបើយើងទូលសួរដល់ព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងបង្រៀនយើងអំពីអ្វីដែលយើងចាំបាច់ត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលគ្រងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។
សូមអាន ម៉ាកុស ១០:២២ដោយរកមើលនូវរបៀបដែលកំលោះនោះបានប្រតិកម្ម នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានផ្តល់ព្រះឱវាទឲ្យគាត់លក់ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ដែលគាត់មាន ។ យោងតាម ខទី ២២តើហេតុអ្វីបានជាគាត់មានប្រតិកម្មតាមរបៀបនោះ ?
ខណៈដែលយើងមិនត្រូវបានសុំឲ្យបោះបង់ចោលទ្រព្យដ៏ច្រើនរបស់យើង ដើម្បីដើរតាមព្រះអម្ចាស់ក្តី នោះទ្រង់បានសុំឲ្យយើងធ្វើការលះបង់ផ្សេងទៀត ដើម្បីបម្រើទ្រង់ ហើយគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។
-
នៅក្រោមសំណួរ « តើនៅខ្វះអ្វីទៀត ? » សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើការលះបង់មួយចំនួនណាខ្លះ ដែលព្រះអម្ចាស់បានសុំឲ្យយើងលះបង់ ដែលអាចនឹងពិបាកធ្វើ ?
-
សូមសរសេរអំពីការលះបង់មួយ ដែលព្រះអម្ចាស់បានសុំ( ឬ កំពុងសុំ ) ពីអ្នក ដែលអាចនឹងពិបាកធ្វើ ។
-
សូមពិចារណាប្រកបដោយការអធិស្ឋានទៅលើសំណួរ « តើនៅខ្វះអ្វីទៀត ? » ហើយគោរពតាមការបំផុសគំនិតនានា ដែលអ្នកអាចទទួលបានទាក់ទងនឹងការលះបង់ ដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកលះបង់ ។
សូមអាន ម៉ាកុស ១០:២៣-២៧។ សូមកត់ចំណាំពីភាពច្បាស់លាស់នៃការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដែលបង្ហាញពីអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលនៅក្នុង ខទី ២៧ ដោយអាន ម៉ាកុស ១០:២៧ លេខយោងក រកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីការទុកចោលអ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីប្រយោជន៍ទ្រង់ ។
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា វាពិបាកដើម្បីឲ្យអ្នកទាំងឡាយដែលផ្តោតចិត្តទៅលើទ្រព្យ ឬរបស់ខាងលោកិយដទៃទៀតឲ្យចូលក្នុងនគរព្រះ ? តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណា ដែលរឿងគ្រប់យ៉ាងអាចធ្វើបានទាំងអស់ចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលទុកចិត្តលើព្រះ ?
សូមអាន ម៉ាកុស ១០:២៨–៣១ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានសន្យា ចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលស្ម័គ្រចិត្តលះបង់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីដើរតាមទ្រង់ ។ សូមកត់ចំណាំពីភាពច្បាស់លាស់នៃការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដែលបង្ហាញពីអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលនៅក្នុង ខទី ៣១ ដោយអាន ម៉ាកុស ១០:៣១ លេខយោង ក ។
ចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះយើងរៀននូវគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ដើម្បីទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច យើងត្រូវតែមានឆន្ទៈលះបង់ចោលនូវអ្វីៗដែលព្រះអម្ចាស់តម្រូវពីយើង ។
ហេតុអ្វីជីវិតអស់កល្បជានិច្ចមានតម្លៃសមនឹងការលះបង់ ដែលយើងត្រូវបានសុំឲ្យធ្វើ ?
នៅក្នុង ម៉ាកុស ១០:៣៥–៤៥ យើងរៀនថាយ៉ាកុប និង យ៉ូហានបានសួរព្រះយេស៊ូវ ប្រសិនបើពួកគេអាចអង្គុយនៅក្នុងតំណែងដែលមានកិត្តិយស នៅឯព្រះហស្តខាងស្តាំ និង ខាងឆ្វេងនៅក្នុងនគរអស់កល្បជានិច្ច ។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនពួកសាវកដប់ពីរនាក់ថា ពួកគេពុំត្រូវធ្វើដូចជាអ្នកដឹកនាំនៃសាសន៍ដទៃឡើយ ដែលបានប្រើអំណាចលើមនុស្សដទៃ ។ អស់អ្នកដែលធំជាងគេបំផុតនៅក្នុងនគរព្រះគឺជាអ្នកបម្រើនៃមនុស្សទាំងអស់ ។
ម៉ាកុស ១១-១៣
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀននៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយសង្កេតឃើញស្ត្រីមេម៉ាយម្នាក់បានដាក់ប្រាក់ពីរស្លឹងទៅក្នុងឃ្លាំងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ
នៅក្នុងស្ថានភាពនីមួយៗខាងក្រោមនេះ មានមនុស្សពីរនាក់បានថ្វាយដង្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ ។ សូមគិតពីភាពខុសគ្នានានា រវាងការថ្វាយដង្វាយនេះនៅក្នុងស្ថានភាពនិមួយៗ ។
-
ស្ត្រីម្នាក់បានឲ្យប្រាក់ដ៏ច្រើនដល់ប៊ីស្សពជាដង្វាយតមអាហារ ។ ស្ត្រីម្នាក់ទៀតបានរស់នៅក្នុងវួដដូចគ្នា បានឲ្យប្រាក់ដល់ប៊ីស្សពក្នុងចំនួនតិចបំផុតមួយជាដង្វាយតមអាហាររបស់គាត់ ។
-
បុរសម្នាក់បម្រើជាប្រធានស្ដេក ។ បុរសម្នាក់ទៀតនៅក្នុងស្ដេកដូចគ្នាបម្រើជាគ្រូបង្រៀនថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។
តើមនុស្សម្នាក់អាចមានអារម្មណ៍យ៉ាងដូចម្ដេច ប្រសិនបើដង្វាយរបស់ពួកគាត់ថ្វាយទៅព្រះអម្ចាស់មានចំនួនតិចតួច នៅពេលប្រៀបធៀបនឹងការថ្វាយដង្វាយរបស់អ្នកដទៃ ?
នៅពេលអ្នកសិក្សា ម៉ាកុស ១១-១៣សូមរកមើលសេចក្តីពិតដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យស្គាល់របៀបដែលព្រះអម្ចាស់ទតមើលចំពោះដង្វាយរបស់អ្នកចំពោះទ្រង់ ។
នៅក្នុង ម៉ាកុស ១១:១-១២:៤០ យើងរៀនថានៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះជិតចូលដល់ចុងបញ្ចប់នៃការបម្រើរបស់ទ្រង់ក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ នោះទ្រង់បានធ្វើដំណើរចូលទៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិមដោយជោគជ័យ បានបណ្តេញអ្នកដូរប្រាក់ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធចេញ ហើយបានបង្រៀនមនុស្សនៅទីនោះ ។
ខណៈដែលព្រះយេស៊ូវគង់នៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះទ្រង់បានទតឃើញបុគ្គលទាំងឡាយដែលបានដាក់ប្រាក់ទៅក្នុងឃ្លាំងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ជាដង្វាយដល់ព្រះ ។ សូមអាន ម៉ាកុស ១២:៤១–៤៤ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទតឃើញនៅឯឃ្លាំងនោះ ។
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលអ្វីខ្លះ អំពីដង្វាយរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយនោះដោយប្រៀបធៀបទៅនឹងដង្វាយរបស់អ្នកផ្សេងទៀត ?
សូមគិតពីកាក់ប្រាក់ជាមួយនឹងតម្លៃដ៏ទាបបំផុតនៃរូបិយប័ណ្ណនៃប្រទេសរបស់អ្នក ។ ប្រាក់ មួយស្លឹង គឺជា « កាក់ស្ពាន់ដ៏តិចបំផុតដែលពួកសាសន៍យូដាបានប្រើ » ( Bible Dictionary « Money ») ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះចាត់ទុកដង្វាយរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយនោះ ច្រើនជាងដង្វាយរបស់មនុស្សផ្សេងទៀត ?
ផ្អែកទៅលើអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលអំពីស្ត្រីមេម៉ាយ យើងអាចរៀននូវគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ ប្រសិនបើយើងស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីផ្ដល់អស់ទាំងអ្វីដែលយើងមានថ្វាយព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងទទួលយកដង្វាយរបស់យើង ទោះបើវាមានចំនួនតិច បើប្រៀបទៅនឹងអ្នកដទៃក្ដី ។
វាតម្រូវឲ្យមានជំនឿដើម្បីថ្វាយអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលយើងមានចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។ គោលការណ៍នៃការលះបង់នេះត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុង Lectures on Faith ( ការបង្រៀនពីសេចក្តីជំនឿ ) ៖ « ចូរយើងនៅទីនេះឲ្យអង្កេតមើលថា សាសនាមួយដែលមិនតម្រូវឲ្យមានការលះបង់អ្វីសោះ នឹងពុំមានអំណាចគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីបង្កើតសេចក្ដីជំនឿដ៏ចាំបាច់សម្រាប់ជីវិត និង សេចក្ដីសង្គ្រោះឡើយ » (Lectures on Faith [ ឆ្នាំ ១៩៨៥ ] ទំព័រ ៦៩ ) ។
នៅក្នុង ម៉ាកុស ១៣ យើងរៀនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់អំពីការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ អ្នកបានរៀនពីចំណុចនេះនៅក្នុងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ម៉ាថាយ ( សូមមើលមេរៀនសម្រាប់មេរៀនទី ៦ ៖ ថ្ងៃទី ២ ) ។
ម៉ាកុស ១៤:១-៩
ម៉ារាបានចាក់ប្រេងឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះ
បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ អំពីទីសម្គាល់នៃការយាងមកជាលើកទីពីរ នោះទ្រង់បានចាកចេញពីទីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយបានចេញទៅភូមិបេថានី ទៅផ្ទះបុរសម្នាក់ឈ្មោះ ស៊ីម៉ូន ដែលពីមុនបានរងទុក្ខដោយជំងឺឃ្លង់ ។ អំឡុងពេលសប្តាហ៍ចុងក្រោយនៃព្រះជន្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះទ្រង់បានយាងចុះឡើងជាច្រើនដងពីភូមិបេថានីទៅក្រុងយេរូសាឡិម ។
សូមអាន ម៉ាកុស ១៤:៣ និង យ៉ូហាន ១២:៣ដោយរកមើលអ្វីដែលជាសកម្មភាពនៃសេចក្តីជំនឿ និង សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ម៉ារាដែលបានធ្វើចំពោះព្រះយេស៊ូវ ។
អែលឌើរ ជេម អ៊ី ថាលម៉េហ្គ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានថ្លែង ៖ « ដើម្បីចាក់ប្រេងលើសិរសារបស់ភ្ញៀវម្នាក់ដោយប្រេងធម្មតា គឺធ្វើដើម្បីផ្ដល់កិត្តិយសដល់ទ្រង់ ដើម្បីចាក់ប្រេងនៅលើព្រះបាទាទ្រង់ក៏បង្ហាញពីទីសម្គាល់ [ ដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ]នៃការគោរពខុសពីធម្មតា ប៉ុន្តែការចាក់ប្រេងលើសិរសា និងព្រះបាទាដោយប្រេងទេព្វិរូ ហើយដោយច្រើនដូច្នេះ គឺជាទង្វើនៃការគោរពបូជាដោយកម្រសូម្បីតែចំពោះស្ដេច ។ ទង្វើរបស់ម៉ារា គឺជាការបង្ហាញនូវការស្រឡាញ់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ វាគឺជាក្លិនក្រអូបដែលចេញមកពីក្នុងដួងចិត្តពោរពេញដោយការថ្វាយបង្គំ និងសុច្ឆន្ទៈ » (Jesus the Christ បានបោះពុម្ពជាលើកទី ៣ [ឆ្នាំ ១៩១៦ ] ទំព័រ ៥១២ ) ។
សូមមើល ម៉ាកុស ១៤:៤–៩សារចុះសារឡើង រកមើលរបៀបដែលមនុស្សមួយចំនួននៅពេលទទួលទានអាហារពេលល្ងាច បានមានប្រតិកម្មចំពោះអ្វីដែលម៉ារាបានធ្វើ ។
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតបចំពោះអស់អ្នកដែលរិះគន់ដល់ម៉ារាយ៉ាងដូចម្តេច ?
ឃ្លា « នាងបានធ្វើការនេះ ជាការល្អដល់ខ្ញុំណាស់ » នៅក្នុង ខទី ៦ បង្ហាញថាព្រះអង្គសង្គ្រោះសព្វព្រះទ័យជាមួយអ្វីដែលម៉ារាបានធ្វើ ។ ឃ្លា « នាងបានធ្វើការអ្វីដែលនាងធ្វើបាន » នៅក្នុង ខទី ៨ បញ្ជាក់ថា ម៉ារាបានថ្វាយអស់ពីលទ្ធភាពរបស់នាងទៅព្រះអម្ចាស់ ។
ចេញពី ខគម្ពីរទាំងនេះយើងរៀនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សព្វព្រះទ័យនៅពេលយើងថ្វាយអស់ពីលទ្ធភាពរបស់យើងទៅទ្រង់ ។
-
សូមពិចារណាគោលការណ៍នេះ និង គោលការណ៍មុនដែលយើងបានរកឃើញចេញពីដំណើររឿងប្រាក់ស្លឹងរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយ ហើយសូមបំពេញកិច្ចការខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
សូមពន្យល់ពីរបៀបដែលការជឿទៅលើសេចក្ដីពិតទាំងនេះ អាចជួយអស់អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេពុំបានថ្វាយច្រើនដល់ព្រះអម្ចាស់ឡើយ ។
-
សូមពិពណ៌នាពីគ្រាមួយ នៅពេលអ្នកបានឃើញនរណាម្នាក់ថ្វាយអស់ពីលទ្ធភាពរបស់គាត់ចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។
-
សូមគិតមើលថាតើអ្នកកំពុងតែថ្វាយអស់ពីលទ្ធភាពរបស់អ្នកចំពោះព្រះអម្ចាស់ឬអត់ ។ សូមជ្រើសរើសកត្តាមួយនៃជីវិតរបស់អ្នក ដែលអ្នកអាចកែលម្អ ហើយដាក់គោលដៅដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យថ្វាយអស់ពីលទ្ធភាពដល់ព្រះអម្ចាស់ ។
ម៉ាកុស ១៤:១០-១៦:២០
ព្រះយេស៊ូវចាប់ផ្ដើមដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ នៅពេលទ្រង់រងទុក្ខនៅច្បារគែតសេម៉ានី ទ្រង់បានត្រូវយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតក្បត់ ហើយបាននាំទៅឈរចំពោះមុខពួកអ្នកដឹកនាំយូដា
នៅក្នុង ម៉ាកុស ១៤:១០–១៦:២០ យើងរៀនថាព្រះយេស៊ូវ និង ពួកសាវកបានគោរពតាមបុណ្យរំលង ហើយព្រះយេស៊ូវបានណែនាំពីនិមិត្តរូបនៃពិធីសាក្រាម៉ង់ ។ ក្រោយមកពួកគេបានទៅច្បារគែតសេម៉ានី ជាកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានរងទុក្ខចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ។ ក្រោយមក ទ្រង់ត្រូវបានយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតក្បត់ កាត់ទោសទ្រង់ដោយខុសច្បាប់ដោយពួក សានហេទ្រីន ហើយដាក់ទោសដល់សុគត ។ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ហើយបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ទ្រង់បានបង្ហាញព្រះកាយដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ ហើយបានប្រាប់ពួកលោកឲ្យយកដំណឹងល្អទៅកាន់ពិភពលោក សន្យាជាមួយពួកគេថាទីសម្គាល់នឹងមកតាមអស់អ្នកដែលជឿ ។ ( អ្នកបានរៀនពីចំណុចនេះនៅក្នុងមេរៀននានាសម្រាប់ ម៉ាថាយ ២៦–២៨) ។
-
សូមសរសេរឃ្លាដែលនៅខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ម៉ាកុស ១០-១៦ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖