មេរៀនទី ៣ ៖ ថ្ងៃទី ៣
ម៉ាថាយ ១១-១២
សេចក្តីផ្តើម
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ ត្រូវបានបញ្ជូនមកឲ្យរៀបចំផ្លូវថ្វាយទ្រង់ ហើយទ្រង់បានសន្យាទៅដល់អ្នកដែលមករកទ្រង់ ។ ទ្រង់បានឆ្លើយតបទៅនឹងការចោទប្រកាន់របស់ពួកផារីស៊ី ដែលថាព្រះចេស្ដាដែលទ្រង់មានគឺមកពីអារក្ស ។ ទ្រង់បានព្រមានដល់ពួកគេទាស់នឹងការចោទប្រកាន់ខុសឆ្គងនានា និង ការស្វែងរកទីសម្គាល់ ហើយទ្រង់បានបង្រៀនរឿងប្រដូចអំពីផ្ទះនៅទំនេរ ។
ម៉ាថាយ ១១
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ ត្រូវបានបញ្ជូនមកឲ្យរៀបចំផ្លូវពីមុនទ្រង់
ហេតុអ្វីបានជាមានសារៈសំខាន់ក្នុងការដឹងថា មនុស្សដែលបង្ហាញខ្លួនជាមន្ត្រីនគរបាល ឬ វេជ្ជបណ្ឌិត ពិតជាមនុស្សដែលពួកគេបង្ហាញឲ្យឃើញនោះ ? តើអ្នកអាចដឹងថា ពួកគេគឺជាមនុស្សដែលពួកគេបង្ហាញឲ្យឃើញនោះ យ៉ាងដូចម្ដេច ?
អំឡុងពេលការបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ នៅពេលទ្រង់បានសម្ដែងអព្ភូតហេតុ ហើយបានបង្រៀនប្រជាជន នោះមានមនុស្សជាច្រើនបានព្យាយាមដើម្បីដឹង ថាតើទ្រង់គឺជាមនុស្សដែលទ្រង់បង្ហាញឲ្យពួកគេឃើញនោះ—គឺជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យាមែនឬទេ ។ នៅគ្រានោះ ស្ដេចហេដូឌបានចាប់ខ្លួន ហើយឃុំ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ១១:២–៣ ដោយស្វែងរករបៀបដែល យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានជួយពួកសិស្សរបស់លោក ទទួលបាននូវសាក្សីមួយចំពោះខ្លួនគេអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
តើ យ៉ូហាន បានបញ្ជូនពួកសិស្សរបស់លោកឲ្យទៅទូលសួរដូចម្ដេចដល់ព្រះយេស៊ូវ ?
ជាមួយសំណួរនេះនៅក្នុង ខទី ៣ ពួកសិស្សរបស់ យ៉ូហាន បានសួរថា តើទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ីមែនឬអត់ ។ សូមចងចាំថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានដឹងជាស្រេចហើយថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស៊ី ( សូមមើល ម៉ាថាយ ៣:១១, ១៣–១៤, យ៉ូហាន ១:២៩–៣៤ ) ។
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាយ៉ូហាន បញ្ជូនពួកសិស្សរបស់លោក ឲ្យទៅស្វែងរកដោយខ្លួនគេថា តើព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស៊ីមែនឬអត់ ខណៈលោកបានដឹងជាស្រេចថាព្រះយេស៊ូវជានរណាហើយនោះ ?
សូមអាន ម៉ាថាយ ១១:៤-៥ ដោយស្វែងរកថា តើព្រះយេស៊ូវបានឆ្លើយសំណួរពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ។
ជំនួសឲ្យការមានព្រះបន្ទូលប្រាប់ដោយចំៗថាទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី តើព្រះយេស៊ូវបានអញ្ជើញឲ្យពួកសិស្សរបស់ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ធ្វើអ្វីខ្លះ ?
ព្រះយេស៊ូវអាចមានព្រះបន្ទូលប្រាប់ពួកសិស្សរបស់ យ៉ូហាន ដោយងាយថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់បានអញ្ជើញពួកគេឲ្យ ពិចារណា អំពីទង្វើរបស់ទ្រង់ ហើយបន្ទាប់មកត្រឡប់ទៅឯ យ៉ូហាន វិញ រួចថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការណ៍ដែលពួកគេបានឮ ហើយឃើញព្រះយេស៊ូវធ្វើ ។
តើការពិចារណាអំពីទង្វើរបស់ព្រះយេស៊ូវ បានជួយពួកសិស្សរបស់ យ៉ូហាន បាទីស្ទ ឲ្យទទួលបានសាក្សីកាន់តែមានអានុភាពអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ប្រសើរជាងបើទ្រង់មានព្រះបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថាទ្រង់ជានរណា យ៉ាងដូចម្ដេច ?
យើងរៀនចេញពីដំណើររឿងនេះថា នៅពេលយើងព្យាយាមរៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង នៅពេលយើងថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់ នោះទីបន្ទាល់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងអំពីទ្រង់ នឹងរឹងមាំ ។
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក អំពីរបៀបដែលអ្នកបានដឹងដោយខ្លួនអ្នកថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។
ម៉ាថាយ ១១:៧–២៧ កត់ត្រាថា បន្ទាប់ពីពួកសិស្សទាំងពីរនាក់បានចាកចេញទៅ ព្រះយេស៊ូវបានមានព្រះបន្ទូលប្រាប់ទៅបណ្ដាជនថា យ៉ូហាន បាទីស្ទ គឺជាព្យាការីដែលត្រូវបានជ្រើសតាំង ដើម្បីរៀបចំផ្លូវថ្វាយព្រះមែស៊ី ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានព្រះបន្ទូលស្ដីបន្ទោសដល់អ្នកទាំងឡាយដែលបដិសេធទ្រង់ និង យ៉ូហាន បាទីស្ទ ទោះជាពួកគេបានឃើញភស្ដុតាងច្បាស់លាស់អំពីទេវភាពនៃព្រះយេស៊ូវក្ដី ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០ ដោយស្វែងរកការអញ្ជើញ និង សេចក្ដីសន្យាដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានដល់អ្នកទាំងឡាយដែលទទួលទ្រង់ថាជាព្រះមែស៊ី ។ ( ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០ គឺជាវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរ ។ អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំបទគម្ពីរនេះតាមរបៀបមួយ ដែលពួកគេនឹងអាចរកវាឃើញដោយងាយស្រួល ) ។
សូមបញ្ចប់គោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ដោយផ្អែកទៅលើអ្វីដែលអ្នកបានរៀនចេញពី ខទី ២៨–៣០ ៖ ប្រសិនបើយើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះទ្រង់នឹង ។
-
សូមកត់ត្រាសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើនៅពេលណា ដែលអ្នកធ្លាប់ទទួលអារម្មណ៍ថាព្រះអង្គសង្គ្រោះ សម្រាលបន្ទុកនៅពេលអ្នកមករកទ្រង់ ?
![]()
រូបភាពscripture mastery icon
-
ដើម្បីជួយអ្នកទន្ទេញចាំ ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០ សូមបង្កើតសកម្មភាពនានា ដែលអាចបង្ហាញពាក្យ ឬ ឃ្លានៅក្នុងខគម្ពីរនីមួយៗ ។ សូមបង្រៀនសកម្មភាពទាំងនេះទៅដល់មនុស្សម្នាក់ទៀត ( ដូចជាសមាជិកគ្រួសារ នៅក្នុងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ ឬ មិត្តភក្ដិម្នាក់ជាដើម ) ។ សូមអនុវត្តសកម្មភាពនានា ស្របពេលអានខគម្ពីរទាំងនេះ រហូតដល់អ្នកអាចទន្ទេញវគ្គបទគម្ពីរនេះចាំស្ទាត់ ។ សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នូវប្រយោគមួយដែលប្រាប់ថា អ្នកបានបញ្ចប់កិច្ចការនេះ ។
ម៉ាថាយ ១២:១-៤២
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទវាយផ្ចាលពួកផារិស៊ី ចំពោះការចោទប្រកាន់ដ៏ខុសឆ្គង និង ការស្វែងរកទីសម្គាល់របស់ពួកគេ
យើងរៀននៅក្នុង ម៉ាថាយ ១២:១–២១ ថា បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវ បានព្យាបាលបុរសម្នាក់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក មានពួកផារីស៊ីមួយចំនួន បានចាប់ផ្ដើមព្យាយាមបំផ្លាញទ្រង់ ។ នៅពេលទ្រង់បានព្យាបាលមនុស្សមានអារក្សចូល ពួកគេបានប៉ុនប៉ងបង្ខូចព្រះកិត្តិសព្ទទ្រង់នៅចំពោះមុខបណ្ដាជន ដោយចោទប្រកាន់ទ្រង់ថាបានធ្វើកិច្ចការនោះដោយអំណាចនៃអារក្ស ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេស៊ូវបានជ្រាបអំពីគំនិតពួកគេ ហើយមានព្រះបន្ទូលអះអាងថា តាមរយៈការបណ្ដេញអារក្ស នោះទ្រង់កំពុងបង្ហាញថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ហើយកំពុងស្ថាបនានគររបស់ព្រះ ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ១២:៣០ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពី អ្នកដែលមិននៅខាងទ្រង់ ។
ស្របតាម ខទី ៣០ ប្រសិនបើយើងមានបំណងធ្វើជាចំណែកក្នុងនគរព្រះ យើងត្រូវតែតាំងចិត្តទាំងស្រុងចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នក អាចបង្ហាញការតាំងចិត្តទាំងស្រុងរបស់អ្នកចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ម៉ាថាយ ១២:៣១–៤២ កត់ត្រាថា ព្រះយេស៊ូវបានបញ្ជាក់សាជាថ្មីថា ទង្វើល្អរបស់ទ្រង់គឺជាភស្ដុតាងប្រាប់ថា ទ្រង់បានមកពីព្រះ មិនមែនបានមកពីអារក្សនោះទេ ។ ទ្រង់ក៏បានព្រមានដល់ពួកផារិស៊ីផងដែរថា ព្រះនឹងឲ្យពួកគេទទួលខុសត្រូវចំពោះពាក្យសម្ដីចោទប្រកាន់របស់ពួកគេ ។ ក្រោយមក ពួកអាចារ្យ និង ពួកផារិស៊ីមួយចំនួន បានទាមទាររកទីសម្គាល់ ហើយព្រះយេស៊ូវបានបន្ទោសពួកគេចំពោះការស្វែងរកទីសម្គាល់ និង ចំពោះការមិនបើកភ្នែកមើលថា ទ្រង់មានព្រះចេស្ដាអស្ចារ្យជាងព្យាការីពីមុនៗ ឬ ស្ដេចអ៊ីស្រាអែលទៅទៀត ។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានបន្ទោសដល់ការស្វែងរកទីសម្គាល់នៅជំនាន់យើងនេះដែរ ហើយបានបង្រៀនថា សេចក្ដីជំនឿពុំកើតមានបន្ទាប់ពីទីសម្គាល់ឡើយ ( សូមមើល គ. និង ស. ៦៣:៧–១១ ) ។
តើការពោល « ពាក្យប្រមាថដល់ព្រះវិញ្ញាណ » មានន័យដូចម្ដេច ( ម៉ាថាយ ១២:៣១ ) ?
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានពន្យល់អំពីរបៀបដែលមនុស្សម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបនេះ ៖ « គាត់ច្បាស់ជាទទួលបានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ស្ថានសួគ៌បានបើកចំពោះគាត់ ហើយស្គាល់ព្រះ រួចហើយធ្វើបាបទាស់នឹងទ្រង់ ។ បន្ទាប់មកបុរសនោះមានបាប ទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលគ្មានការប្រែចិត្តចំពោះគាត់នោះទេ ។ គាត់ច្បាស់ជានិយាយថា ព្រះអាទិត្យពុំរះទេ ខណៈដែលគាត់មើលឃើញនឹងភ្នែកហើយនោះ គាត់បដិសេធព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅពេលស្ថានសួគ៌បានបើកចំពោះគាត់ រួចហើយបដិសេធផែនការនៃសុភមង្គលដោយភ្នែករបស់គាត់បានដឹងសេចក្ដីពិតហើយនោះ » ( នៅក្នុង History of the Church ៦:៣១៤ ) ។
ពេលខ្លះ ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយបារម្ភអំពីអំពើបាបនៃពាក្យប្រមាថទាស់ ឬ បដិសេធនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានបង្រៀន ៖ « អំពើបាបទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ តម្រូវឲ្យមានចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់ ដែលសម្ដែងចេញយ៉ាងច្បាស់នូវរឿងដែលមិនអាចធ្វើទៅរួច ក្នុងការប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះ ( The Miracle of Forgiveness [ ឆ្នាំ ១៩៦៩ ] ទំព័រ ១២៣ ) ។
នៅក្នុង ម៉ាថាយ ១២:៣៩–៤០ ការស្វែងរកទីសម្គាល់ត្រូវបានបន្ទោសដោយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានមានប្រសាសន៍អំពីការបង្រៀននេះនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះ ៖ « ជនដែលស្វែងរកទីសម្គាល់ គឺជាជនដែលពុំមានចិត្តស្មោះត្រង់ឡើយ ចំណែកឯគោលការណ៍នោះគឺអស់កល្បជានិច្ច មិនប្រែប្រួល ហើយមាំមួនដូចជាសសរទ្រស្ថានសួគ៌ ដ្បិតនៅពេលណាដែលអ្នកឃើញមនុស្សណាម្នាក់ស្វែងរកទីសម្គាល់ នោះអ្នកអាចដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា គាត់ជាមនុស្សដែលពុំមានចិត្តស្មោះត្រង់ឡើយ ( នៅក្នុង History of the Church ៣:៣៨៥ ) ។
ក្រោយមក ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានមានប្រសាសន៍ប្រាប់យើង ៖ « កាលខ្ញុំកំពុងប្រកាសដំណឹងល្អនៅរដ្ឋ ហ្វីឡាឌែលហ្វៀ ពួកជំនឿខ្វេឃើរម្នាក់ បានទាមទាររកទីសម្គាល់ ។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់នៅឲ្យស្ងៀម ។ បន្ទាប់ពីការបង្រៀន គាត់បានទាមទាររកទីសម្គាល់ម្ដងទៀត ។ ខ្ញុំបានប្រាប់ក្រុមជំនុំថា បុរសនេះពុំមានចិត្តស្មោះត្រង់ឡើយ ដ្បិតពូជដំណអាក្រក់ ហើយកំផិត គេចេះតែរកទីសម្គាល់ ចំណែកឯព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលមកកាន់ខ្ញុំនៅក្នុងវិវរណៈថា ជនណាមួយដែលចង់បានទីសម្គាល់គឺជាជនដែលមិនមានចិត្តស្មោះត្រង់ឡើយ ។ បន្ទាប់មក បុរសម្នាក់ដែលបានសារភាពកាលគាត់ទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយបន្លឺថា ‹ នោះជាការពិតណាស់ ព្រោះខ្ញុំបានឃើញគាត់ក្នុងគ្រប់ទង្វើទាំងអស់ › » ( នៅក្នុង History of the Church ៥:២៦៨ ) ។
ម៉ាថាយ ១២:៤៣-៥០
ព្រះយេស៊ូវត្រាស់បង្រៀនរឿងប្រដូចអំពីផ្ទះនៅទំនេរ
សូមស្រមៃថា មិត្តភក្ដិរបស់អ្នកម្នាក់បានសុំយោបល់ពីអ្នក អំពីរបៀបចៀសវាងពីការប្រព្រឹត្តអំពើបាបដដែលៗ ដែលគាត់ព្យាយាមរលាស់ខ្លួនចេញ ។ តើអ្នកនឹងផ្តល់យោបល់អ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយមិត្តភក្តិរបស់អ្នកឲ្យតតាំងនឹងការល្បួង ?
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានដំណាលរឿងប្រដូចមួយ អំពីអារក្សអសោចដែលត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីមនុស្សម្នាក់ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សារឿងប្រដូចនេះ សូមស្វែងរកគោលការណ៍ដែលអាចជួយមិត្តភក្ដិរបស់អ្នក ឲ្យរៀនអំពីរបៀបយកឈ្នះលើការល្បួង ។
សូមអាន ម៉ាថាយ ១២:៤៣–៤៤ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលអារក្សអសោចបានធ្វើ បន្ទាប់ពីត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីបុរសនោះទៅហើយ ។
តើអារក្សអសោចបានធ្វើដូចម្ដេច ក្រោយពីវារកទីសម្រាកមិនបានសោះនោះ ?
តើពាក្យអ្វីខ្លះ ដែលពិពណ៌នាពីស្ថានភាពនៃ « ផ្ទះ » ឬ មនុស្សនោះ នៅពេលអារក្សអសោចបានត្រឡប់មកវិញ ?
សូមអាន ម៉ាថាយ ១២:៤៥ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលអារក្សអសោចបានធ្វើ បន្ទាប់ពីបានរកឃើញ « ផ្ទះ » ឬ មនុស្សនៅទំនេរ ។
តើបទពិសោធន៍របស់មនុស្សនេះនៅក្នុងរឿងប្រដូចនេះ តំណាងឲ្យបុគ្គលម្នាក់ដែលកំពុងប្រែចិត្តពីអំពើបាប ហើយព្យាយាមតតាំងនឹងការល្បួង យ៉ាងដូចម្ដេច ?
បន្ទាប់ពីបានបណ្ដេញអារក្សចេញហើយ តើមនុស្សនៅក្នុងរឿងប្រដូចនេះបានបរាជ័យក្នុងការធ្វើអ្វី ដែលអនុញ្ញាតឲ្យអារក្សអសោចត្រឡប់មកវិញបាន ?
នៅពេលអ្នកអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលមនុស្សនៅក្នុងរឿងប្រដូចរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អាចនឹងដូចជាមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងពុះពារដើម្បីតតាំងនឹងការល្បួង ៖
« អារក្សស្គាល់ចំណុចដែលត្រូវល្បួង ជាចំណុចដែលវាដាក់ការផ្ដោតអារម្មណ៍ ។ វាស្វែងរកចំណុចដែលងាយនឹងទទួលឥទ្ធិពល ។ អ្វីណាមួយដែលធ្លាប់ជាចំណុចខ្សោយរបស់បុគ្គលម្នាក់ បុគ្គលនោះនឹងត្រូវបានល្បួងសារជាថ្មីកាន់តែងាយស្រួលជាងមុនទៅទៀត ។
« នៅពេលចង់បញ្ឈប់អំពើបាបនេះ បុគ្គលម្នាក់ពុំអាចគ្រាន់តែ ប្រាថ្នាចង់បាន ស្ថានភាពប្រសើរបានឡើយ ។ បុគ្គលនោះត្រូវតែ បង្កើត ស្ថានភាពនោះ ។ … បុគ្គលនោះត្រូវតែប្រាកដថា គាត់ពុំគ្រាន់តែបានបោះបង់អំពើបាបនោះចោលប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបានកែប្រែស្ថានភាពជុំវិញអំពើបាបនោះផងដែរ ។ បុគ្គលនោះគួរតែចៀសវាងពីកន្លែង និង ស្ថានភាព ព្រមទាំងកាលៈទេសៈទាំងឡាយណា ដែលអំពើបាបនោះកើតមានឡើង ដ្បិតស្ថានភាពទាំងនេះអាចមានជាស្រេចធ្វើឲ្យកើតមានអំពើបាបនោះម្ដងទៀត ។ បុគ្គលនោះត្រូវតែចាកចេញពីមនុស្ស ដែលគាត់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបជាមួយនោះ ។ បុគ្គលនោះមិនអាចស្អប់មនុស្សដែលធ្វើអំពើបាបទេ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវតែចៀសវាងពីពួកគេ និង អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលទាក់ទងនឹងអំពើបាបនោះ ។ … បុគ្គលនោះត្រូវតែលុបបំបាត់អ្វីណាមួយ ដែលរំឭកឲ្យឃើញពីការចងចាំពីអតីតកាល ។
« តើការណ៍នេះមានន័យថាបុគ្គលនេះ… មានជីវិតទទេស្អាតអស់មួយរយៈមែនឬ ? ការណ៍ទាំងឡាយដែលបានចាប់គាត់ ហើយបានទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍របស់គាត់ ព្រមទាំងបានធ្វើឲ្យគាត់ជាប់ចិត្តនោះ បានរលាយសាបសូន្យទៅហើយ ចំណែកឯអ្វីដែលមានជំនួសវិញនោះ គឺថ្មីសន្លាង ។ នេះគឺជាឱកាសរបស់សាតាំង ។ …
« មនុស្សជាច្រើនដែលបានបញ្ឈប់ទម្លាប់អាក្រក់នានាបានឃើញថា អ្វីដែលមានជំនួសវិញនោះគឺជាចំណែកនៃចម្លើយ ហើយបានយកឈ្នះលើទម្លាប់អាក្រក់មួយ ដោយដាក់ជំនួសវិញនូវទម្លាប់មួយដ៏ល្អ ឬ មិនបណ្ដាលឲ្យមានទុក្ខទោស » ( The Miracle of Forgiveness ទំព័រ ១៧១–៧៣ អក្សរទ្រេតត្រូវបានបន្ថែម ) ។
គោលការណ៍មួយដែលយើង អាចរៀនចេញពីរឿងប្រដូចរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺ យើងអាចច្រានឥទ្ធិពលអាក្រក់ចោលបន្ទាប់ពីបានបណ្ដេញវាចេញពីជីវិតយើង ដោយការដាក់ជំនួសមកវិញនូវឥទ្ធិពលដ៏សុចរិត ។ សូមគិតអំពីការសរសេរសេចក្ដីពិតនេះ នៅលើគែមព្រះគម្ពីររបស់អ្នកក្បែរ ម៉ាថាយ ១២:៤៣-៤៥ ។
សូមសិក្សាសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម រួចគូសចំណាំវិធីនានាដែលយើងអាចតតាំងនឹងឥទ្ធិពលអាក្រក់ ដោយការបំពេញជីវិតយើងនូវឥទ្ធិពលដ៏សុចរិត ៖
« វាពុំគ្រប់គ្រាន់នោះទេដែលគ្រាន់តែព្យាយាមតតាំងនឹងឥទ្ធិពលអាក្រក់ ឬ ធ្វើឲ្យជីវិតយើងទទេស្អាតពីអំពើបាបដោយធម្មតាៗនោះ ។ អ្នកត្រូវតែបំពេញជីវិតអ្នកនូវឥទ្ធិពលសុចរិត ហើយចូលរួមក្នុងសកម្មភាពទាំងឡាយណាដែលនាំឲ្យមានអំណាចខាងវិញ្ញាណ ។ សូមធ្វើឲ្យខ្លួនអ្នកចូលចិត្តព្រះគម្ពីរ ។ សូមអធិស្ឋានជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីឲ្យព្រះអម្ចាស់ប្រទានកម្លាំងលើសពីខ្លួនអ្នក ។ ពេលខ្លះ សូមអធិស្ឋានសូមពរជ័យពិសេស ។
« ការគោរពប្រតិបត្តិពេញលេញនាំមកនូវ អំណាចទាំងស្រុងនៃដំណឹងល្អចូលទៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក រួមមានកម្លាំងដែលត្រូវបានពង្រឹង ដើម្បីយកឈ្នះលើភាពទន់ខ្សោយរបស់អ្នក ។ ការគោរពប្រតិបត្តិនេះ រួមបញ្ចូលទាំងសកម្មភាពដែលអ្នកមិនអាចគិតដល់ពីដំបូងនៃផ្នែកនៃការប្រែចិត្តដូចជា ការចូលរួមការប្រជុំនានា ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគដប់ ការផ្តល់ការបម្រើ និង ការអភ័យទោសដល់មនុស្សទូទៅ ( True to the Faith: A Gospel Reference [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ១៣៥ ) ។
-
សូមពិចារណាអំពីកិច្ចការមួយចំនួនដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីបំពេញជីវិតរបស់អ្នកនូវឥទ្ធិពលដ៏សុចរិត ។ សូមសរសេរវាចូលក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក រួចរៀបរាប់ថាតើការធ្វើកិច្ចការទាំងនេះ អាចនាំឲ្យមានអំណាចខាងវិញ្ញាណចូលមកក្នុងជីវិតរបស់អ្នកកាន់តែខ្លាំង ហើយជួយអ្នកយកឈ្នះលើឥទ្ធិពលអាក្រក់បានយ៉ាងដូចម្ដេច ។
ខគម្ពីរបន្ទាប់ទៀតក្នុង ម៉ាថាយ ១២ កត់ត្រាថា ពេលព្រះយេស៊ូវកំពុងបង្រៀន មានមនុស្សម្នាក់បានមកទូលទ្រង់ថា សមាជិកគ្រួសាររបស់គាត់ខ្លះចង់ទូលជាមួយទ្រង់ ។ ក្រោយមកទ្រង់បានបង្រៀនថា អស់អ្នកណាដែលធ្វើតាមព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះវរបិតា គឺជាសមាជិកគ្រួសារទ្រង់ដែរ ។
-
សូមសរសេរឃ្លាដែលនៅខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា ម៉ាថាយ ១១-១២ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖