មេរៀនទី ៦ ថ្ងៃទី ១ ៖ ម៉ាថាយ ២៣

មេរៀនទី ៦ ថ្ងៃទី ១

ម៉ាថាយ ២៣

សេចក្ដីផ្ដើម

នៅសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទ្រង់បានថ្កោលទោសការលាក់ពុតរបស់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី ហើយបានទួញសោកដែលប្រជាជននៃយេរូសាឡិមមិនបានទទួលយកសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការការពាររបស់ទ្រង់ ។

ម៉ាថាយ ២៣:១-១២

ព្រះអង្គសង្គ្រោះថ្កោលទោសដល់ការលាក់ពុតរបស់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី

សូមពិចារណាថាតើព្រះគម្ពីររបស់អ្នកប្រៀបធៀបទៅនឹងព្រះគម្ពីររបស់សមាជិកគ្រួសារអ្នក សមាជិកវួដ និង មិត្តភក្ដិរបស់អ្នកមានសភាពយ៉ាងដូចម្ដេច ។ តើនរណាដែលមានព្រះគម្ពីរធំជាងគេ ? តើនរណាដែលមានគំនូសចំណាំ និង កំណត់ចំណាំនៅក្នុងព្រះគម្ពីរច្រើនជាងគេ ? តើនរណាដែលមានព្រះគម្ពីរស្អាតជាងគេ ?

តើអ្នកនឹងឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេចប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់ប្រកាសថា បុគ្គលដែលមានព្រះគម្ពីរធំជាងគេ មានគំនូសចំណាំ និង កំណត់ចំណាំច្រើនជាងគេ ឬ ស្អាតជាងគេ គឺជាមនុស្សសុចរិតនោះ ?

ហេតុអ្វីបានជាវិធីនេះគឺជាវិធីមួយ ដែលគ្មានប្រសិទ្ធភាពដើម្បីកំណត់ពីភាពសុចរិតរបស់បុគ្គលម្នាក់ ?

ប្រសិនបើភាពសុចរិតត្រូវបានកំណត់ដោយសំបកក្រៅ វាអាចនាំឲ្យមនុស្សមួយចំនួនប្រព្រឹត្តដោយលាក់ពុត ។ « ពាក្យ [ លាក់ពុត ]ជាទូទៅតំណាងឲ្យមនុស្សម្នាក់ដែលធ្វើពុតជាអ្នកជឿសាសនា តែតាមពិតពុំមែនទេ » ( Bible Dictionary « Hypocrite » ) ។ វាក៏អាចសំដៅទៅលើមនុស្សម្នាក់ ដែលធ្វើពុតមិនជឿលើសាសនា តែតាមពិតគាត់ជឿ ។

ជាផ្នែកមួយនៃសារលិខិតជាសាធារណៈចុងក្រោយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើឡើងនៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនៅសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃការងារបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ នោះទ្រង់បានថ្កោលទោសដល់ការលាក់ពុតរបស់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី ។

នៅពេលអ្នកសិក្សា ម៉ាថាយ ២៣ សូមស្វែងរកសេចក្ដីពិតដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យដឹងអំពីរបៀបឆ្លើយតប នៅពេលពួកគេឃើញមនុស្សដទៃមានការលាក់ពុត និងអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីយកឈ្នះការលាក់ពុតនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។

សូមអាន ម៉ាថាយ ២៣:១–៧ ដោយស្វែងរកថាតើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលដូចម្ដេច អំពីពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីដែលជាមនុស្សលាក់ពុត ។ ឃ្លា « អង្គុយនៅទីបង្រៀនរបស់លោកម៉ូសេ » ( ខទី ២ ) មានន័យថា ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីមានតួនាទីជាអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីបង្រៀនគោលលទ្ធិ ហើយបកស្រាយ ព្រមទាំងចាត់ចែងច្បាប់ ។ ពួកអាចារ្យគឺជាអ្នកច្បាប់ ដែលបានសិក្សាក្រឹត្យវិន័យលោកម៉ូសេ ចំណែកឯពួកផារិស៊ីគឺជាគ្រូបង្រៀនសាសនា ។

រូបភាព

បុរសសាសន៍យូដាម្នាក់ពាក់ស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យ

ស្របតាម ប្រពៃណី តរៀងមក ពួកសាសន៍យូដាពាក់ស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យ ក៏អាចហៅម្យ៉ាងទៀតថា ហឹបព្រះគម្ពីរ ដែលជាប្រអប់តូចធ្វើពីស្បែកសត្វចងក្រវាត់ទៅនឹងថ្ងាស ឬ ដៃខាងឆ្វេងដើម្បីបង្ហាញចិត្ត និងគំនិតរបស់ពួកគេថ្វាយចំពោះក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជានិច្ច ។ នៅក្នុងស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យនោះមាននូវផ្ទាំស្បែកសម្រាប់សរសេរអក្សរមួយដុំតូច ដែលមានពាក្យដកស្រង់ចេញពីបទគម្ពីរហេព្រើរ ។ ពួកសាសន៍យូដាបានពាក់ស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យនោះ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យចងចាំក្នុងការធ្វើតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ( សូមមើល និក្ខមនំ ១៣:៥–១០, ១៤–១៦; ចោទិយកថា ៦:៤–៩; ១១:១៣–២១ ) ។ ព្រះអម្ចាស់មិនបានថ្កោលទោសជនដែលបានពាក់ស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យនោះទេ ប៉ុន្តែទ្រង់បានថ្កោលទោសដល់ជនដែលប្រើវាដោយលាក់ពុត ឬពង្រីកវាឲ្យធំដើម្បីឲ្យមនុស្សដទៃទៀតមើលឃើញថាពួកគេកំពុងពាក់វា ។

ការយល់ដឹងអំពីបរិបទនៃបទគម្ពីរ

ការរៀនអំពីវប្បធម៌ និង ទំនៀមទម្លាប់ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី អាចជួយយើងយល់បទគម្ពីរបានកាន់តែច្បាស់ ។ បរិបទនៃបទគម្ពីររួមបញ្ចូលទាំងកាលៈទេសៈជុំវិញព្រឹត្តិការណ៍មួយ ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ ការយល់ដឹងអំពីបរិបទនៃបទគម្ពីរនឹងរៀបចំអ្នកឲ្យស្គាល់សារលិខិត របស់អ្នកសរសេរព្រះគម្ពីរដ៏បំផុសគំនិត ។ វាក៏នឹងជួយអ្នកឈានជើងចូលដោយចិត្តសាស្ត្រទៅក្នុងពិភពរបស់អ្នកសរសេរម្នាក់ៗ បានច្រើនតាមដែលអាច ហើយមើលឃើញព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយដូចជាអ្នកសរសេរបានឃើញដែរ ។

អ្នកអាចនឹងចង់គូសចំណាំឃ្លានៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣:៥ ដែលពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីពង្រីកស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យរបស់ខ្លួន ហើយ « រំយោលអាវគេឲ្យវែងៗ » ។

ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣:៣ តើឱវាទណាមួយដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ពួកសាវកទ្រង់ ទាក់ទិនទៅនឹងការលាក់ពុត ?

យោងតាមឱវាទនេះ យើងរៀនអំពីសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ យើងអាចជ្រើសគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ទោះបីជាយើងឃើញមនុស្សដទៃមានភាពលាក់ពុតក៏ដោយ ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ ហេតុអ្វីបានជាមានសារៈសំខាន់ចំពោះយើង ដែលត្រូវជ្រើសគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ទោះបីជាយើងឃើញមនុស្សដទៃមានភាពលាក់ពុតក៏ដោយនោះ ?

សូមអាន ម៉ាថាយ ២៣:៨-១០ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានប្រទានឱវាទមិនឲ្យរាស្ត្រទ្រង់ធ្វើ ។

ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើឃ្លា « អ្នករាល់គ្នាជាបងប្អូននឹងគ្នាទាំងអស់ » ( ខទី ៨ ) ដើម្បីបង្រៀនប្រជាជនកុំឲ្យគិតថាខ្លួនឯងល្អជាងមនុស្សដទៃ ដោយសារពួកគេទាំងអស់គ្នាជាកូនចៅរបស់ព្រះ ហើយមានភាពស្មើគ្នានៅចំពោះព្រះនេត្រទ្រង់ ។

ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីបានគិតថាតួនាទី និងឋានៈនឹងធ្វើឲ្យពួកគេក្លាយមនុស្សអស្ចារ្យ ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ២៣:១១-១២ ដោយស្វែងរកថាតើនរណាទៅដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងគិតថាអស្ចារ្យនៅក្នុងនគរព្រះ ។ អ្នកអាចគូសចំណាំនូវអ្វីដែលអ្នករកឃើញនៅក្នុង ខទី ១១ ។

ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនរាស្ត្រទ្រង់អំពីគោលការណ៍ដូចខាងក្រោម ៖ ប្រសិនបើយើងព្យាយាមតម្កើងខ្លួនឲ្យលើអ្នកដទៃ នោះយើងនឹងត្រូវបន្ទាបចុះវិញ ។ បន្ទាបចុះវិញមានន័យថា ការដាក់ចុះ ឬការបំបាក់មុខ ឬការទទួលការគោរពតិច ។

ព្រះយេស៊ូវក៏បានបង្រៀនរាស្ត្រទ្រង់ថា ប្រសិនបើយើងបន្ទាបខ្លួន ហើយបម្រើមនុស្សដទៃ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងតម្កើងយើងឡើង ។ ឃ្លា « នឹងបានតម្កើងឡើង » ( ម៉ាថាយ ២៣:១២ ) មានន័យថា ព្រះអម្ចាស់នឹងលើកយើងឡើង ហើយជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចទ្រង់ ហើយប្រទានដល់យើងនូវភាពតម្កើងឡើងនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. ហេតុអ្វីបានជាយើងបម្រើមនុស្សទូទៅ ដើម្បីឲ្យព្រះអម្ចាស់លើកយើងឡើង ហើយជួយយើងប្រែក្លាយដូចទ្រង់ ?
2. តើការបន្ទាបខ្លួន ជួយយើងយកឈ្នះលើការលាក់ពុតបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមពិចារណាអំពីទង្វើល្អៗដែលអ្នកធ្វើនៅឯសាលា នៅផ្ទះ និង នៅព្រះវិហារ ។ សូមពិចារណាថាតើពួកគេនឹងកំណត់ខ្លួនឯងនៅត្រង់ណាលើកម្រិតមាត្រដ្ឋានខាងក្រោមនេះ ដោយផ្អែកលើហេតុផលជម្រុញចិត្តរបស់អ្នកសម្រាប់ការធ្វើទង្វើល្អ និងការខិតខំរបស់អ្នកក្នុងការមានការបន្ទាបខ្លួន ៖

រូបភាព

ជញ្ជីង ហេតុផលនៃការបម្រើ

សូមដាក់គោលដៅបម្រើដល់អ្នកដទៃជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយចងចាំថា យើងទាំងអស់គ្នាគឺជាកូនចៅព្រះវរបិតាសួគ៌ ។

ម៉ាថាយ ២៣:១៣-៣៦

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រកាសពាក្យវេទនាដល់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី

រូបភាព

ពែងទឹកស្នោចំនួនបី

សូមស្រមៃថា មានពែងទឹកស្នោចំនួនបី ដែលអ្នកអាចជ្រើសយកមកផឹក ។ ពែងទីមួយកខ្វក់ខាងក្រៅង ពែងទីពីរកខ្វក់ខាងក្នុង ចំណែកពែងទីបីជាពែងស្អាត ។ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកចង់ផឹកចេញពីពែង ដែលស្អាតទាំងស្រុង ហើយពុំគ្រាន់តែស្អាតនៅផ្នែកខ្លះ ? នៅពេលអ្នកសិក្សា ម៉ាថាយ ២៣:១៣–៣៦ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចប្រដូចពែងទាំងបីនេះ ទៅនឹងអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានព្រះបន្ទូល ។

នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣:១៣–៣៦ យើងរៀនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រកាសថ្កោលទោសដល់ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីចំពោះការលាក់ពុត ។ សូមអានខគម្ពីរទាំងនេះចុះឡើងៗ ដោយស្វែងរកថាតើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើពាក្យ វេទនា ប៉ុន្មានដង នៅពេលទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ពួកអាចារ្យ និង ពួកផារិស៊ី ។ សូមគិតដល់ការគូសចំណាំឧទាហរណ៍នីមួយៗនៃពាក្យ វេទនា នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ វេទនា សំដៅទៅលើទុក្ខវេទនា ការរងទុក្ខលំបាក និងទុក្ខសោក ។

សូមអានសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរខាងក្រោម ហើយក្រោយមកឆ្លើយសំណួរទាំងពីរដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
- ម៉ាថាយ ២៣:២៣–២៤ ( សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ២៣:២៤ លេខយោង ក )
- ម៉ាថាយ ២៣:២៥-២៦
- ម៉ាថាយ ២៣:២៧-២៨
- ម៉ាថាយ ២៣:២៩–៣៦ ( សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ២៣:៣៦ លេខយោង ក )
1. តើពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីជាមនុស្សលាក់ពុតដោយរបៀបណា ?
2. តើគំរូអ្វីខ្លះនៃការលាក់ពុតបែបនេះ ដែលយើងឃើញនៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ?

សូមអាន ម៉ាថាយ ២៣:២៦ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូលប្រាប់ទៅពួកផារិស៊ីឲ្យធ្វើ ដើម្បីយកឈ្នះលើការលាក់ពុត ។ សូមគិតដល់ការគូសចំណាំអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ។

យើងរៀនចេញពីខគម្ពីរនេះថា នៅពេលយើងខិតខំប្រែក្លាយមានភាពស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងចិត្ត នោះវានឹងបង្ហាញនៅក្នុងការជ្រើសរើសខាងក្រៅរបស់យើង ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
1. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីប្រែក្លាយមានភាពស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងចិត្ត ?
2. តើកិច្ចខិតខំរបស់យើងដើម្បីប្រែក្លាយមានភាពស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងចិត្ត អាចនឹងជួយយើងយកឈ្នះលើការលាក់ពុតបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមគិតអំពីពែងទាំងបីនៅដើមជំពូកមេរៀននេះ សូមពិចារណាថាតើពែងមួយណាដែលតំណាងឲ្យស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ។ សូមដាក់គោលដៅមួយដែលនឹងជួយអ្នក ឲ្យមានភាពស្អាតស្អំខាងវិញ្ញាណយ៉ាងពេញលេញ ។

ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បញ្ចូលការយល់ដឹងរបស់យើងអំពី ម៉ាថាយ ២៣:២៣–៣៥ ដោយបន្ថែមការពន្យល់ដូចខាងក្រោម ៖

ពួកអាចារ្យ និង ពួកផារិស៊ីបានធ្វើឲ្យគេឃើញថាពួកគេ « ពុំបានធ្វើបាបណាមួយឡើយ » ប៉ុន្តែតាមពិតទៅ ពួកគេកំពុងធ្វើអំពើរំលងដ៏សែនអាម៉ាស់លើ « ក្រឹត្យវិន័យទាំងមូល » ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ម៉ាថាយ ២៣:២១ [ នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣:២៤ លេខយោង ក ] ) ។
ពួកអាចារ្យ និង ពួកផារិស៊ី « [ បានថ្លែង ] ទីបន្ទាល់ទាស់នឹងពួកអយ្យកោ [ របស់ពួកគេ ] ខណៈដែល [ ពួកគេផ្ទាល់គឺជា ] អ្នកមានចំណែកក្នុងអំពើទុច្ចរិតដូចគ្នាដែរនោះ » ( ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ម៉ាថាយ ២៣:៣៤ [ នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣:៣៦ លេខយោង ក ] ) ។
ខណៈពេលដែលពួកអយ្យកោរបស់ពួកគេបានធ្វើបាបដោយមិនដឹងខ្លួន នោះពួកអាចារ្យ និង ពួកផារិស៊ី បានធ្វើបាបដោយចេតនា ហើយត្រូវដោះស្រាយចំពោះអំពើរំលងរបស់ពួកគេ ( សូមមើល ការបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្មីធ ម៉ាថាយ ២៣:៣៥ [ នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣:៣៦ លេខយោង ក ] ) ។

នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣:២៩–៣៣ យើងរៀនថា ព្រះយេស៊ូវបានថ្កោលទោសដល់ពួកអ្នកដឹកនាំខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកសាសន៍យូដា ចំពោះការទទួលស្គាល់ពួកព្យាការីពីមុនៗ ប៉ុន្តែបដិសេធមិនទទួលស្គាល់ព្យាការីដែលកំពុងរស់នៅ ។ គឺដូចជានៅជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូវដែរ យើងក៏ត្រូវតែប្រយ័ត្នដោយមិនគ្រាន់តែសរសើរពួកព្យាការីពីមុនៗ ប៉ុន្តែបដិសេធមិនសរសើរពួកព្យាការីដែលកំពុងរស់នៅឡើយ ។

ម៉ាថាយ ២៣:៣៧-៣៩

ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទួញសោក ដែលប្រជាជនយេរូសាឡិមមិនបានមករកទ្រង់

តើមេមាន់ការពារកូនៗរបស់វាយ៉ាងដូចម្ដេច ?

រូបភាព

មេមាន់ និង កូននៅក្នុងសំបុក

នៅពេលគ្រោះថ្នាក់គំរាមកំហែង មេមាន់ប្រមូលកូនៗរបស់វានៅក្រោមស្លាបដើម្បីការពារ ។ មេមាន់ស្រឡាញ់កូនៗរបស់វា ហើយលះបង់ជីវិតដើម្បីការពារពួកវា ។

សូមអាន ម៉ាថាយ ២៣:៣៧–៣៩ ដោយស្វែងរកថាតើព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានមានបន្ទូលយ៉ាងដូចម្ដេចថាទ្រង់ប្រៀបបាននឹងមេមាន់ ។

តើប្រជាជនក្រុងយេរូសាឡិម បានឆ្លើយតបទៅនឹងកិច្ចខិតខំរបស់ព្រះយេស៊ូវក្នុងការប្រមូលពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមគិតដល់ការគូសចំណាំឃ្លា « ផ្ទះឯងនឹងត្រូវចោលស្ងាត់ទុកឲ្យឯង » ( ខទី ៣៨ ) ។ នៅក្នុងបរិបទនេះ ចោលស្ងាត់ មានន័យថា ទទេស្អាត ឬ បោះបង់ចោល ។ ដោយសារប្រជាជនមិនព្រមឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រមូលផ្ដុំ នោះពួកគេត្រូវបានទុកចោលដោយគ្មានការការពារ ។ ក្នុងចំណោមអត្ថន័យផ្សេងទៀត ឃ្លានេះអាចសំដៅទៅលើស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ប្រជាជនអំឡុងជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូវ ក៏ដូចជាការបំផ្លិចបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡិមនៅពេលអនាគតដែរ ។ វាក៏អាចសំដៅទៅលើព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង ការបាត់បង់ពរជ័យនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែរ ។

ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីមេមាន់ និងកូនរបស់វា តើយើងអាចទទួលបានអ្វីខ្លះ ប្រសិនបើយើងយល់ព្រមឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រមូលផ្ដុំ ? សូមឆ្លើយសំណួរនេះដោយបញ្ចប់សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោម ៖ ប្រសិនបើយើងយល់ព្រមឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រមូលផ្ដុំ នោះ ។

នៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ សូមគូសចំណាំសេចក្ដីណែនាំដែលបង្ហាញអំពីរបៀបមួយដែលយើងអាចបង្ហាញដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះថា យើងយល់ព្រមឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រមូលផ្ដុំ ៖

រូបភាព
ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង

« [ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ] បានមានបន្ទូលជាច្រើនដងថា ទ្រង់នឹងប្រមូលយើងទៅរកទ្រង់ ដូចជាមេមាន់ប្រមូលកូនវានៅក្រោមស្លាបដូច្នោះដែរ ។ ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា យើងត្រូវតែជ្រើសមករកទ្រង់ដោយមានចិត្តទន់ទាប និង សេចក្ដីជំនឿគ្រប់គ្រាន់ទៅលើទ្រង់ដើម្បីនឹងប្រែចិត្ត ‹ ដោយអស់ពីបំណងនៃដួងចិត្ត › [ នីហ្វៃទី៣ ១០:៦ ] ។

« របៀបមួយដើម្បីធ្វើដូច្នោះគឺ ការប្រមូលផ្ដុំជាមួយនឹងពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ សូមទៅការប្រជុំរបស់អ្នក សូម្បីតែវាមានភាពលំបាកក្ដី ។ ប្រសិនបើអ្នកប្ដេជ្ញាចិត្ត នោះទ្រង់នឹងជួយអ្នករកឃើញកម្លាំងដើម្បីធ្វើកិច្ចការនេះ » ( « In the Strength of the Lord » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ១៨ ) ។

សូមសម្រេចចិត្តអំពីអ្វីដែលអ្នកនឹងធ្វើដើម្បីប្រមូលផ្ដុំទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីអ្នកអាចបន្តទទួលបានការមើលថែ និងការការពារពីទ្រង់ ។

សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖

ខ្ញុំបានសិក្សា ម៉ាថាយ ២៣ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។

សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែមដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖