Modlitwa

Ojciec Niebieski zawsze jest gotów wysłuchać i odpowiedzieć na twoje modlitwy. Siła twoich modlitw zależy od ciebie. Kiedy starasz się, by modlitwa stała się częścią twego życia, pamiętaj o tej radzie:

Niech twoje modlitwy mają znaczenie. Prorok Mormon ostrzegał, że jeśli ktoś „wielbi […] Boga, ale nieszczerze, […] Bóg nie przyjmuje takich modlitw i takie modlenie na nic się nie zdaje” (Moroni 7:9). Aby twoja modlitwa była znacząca, musisz modlić się szczerze i „z całego serca” (Moroni 7:48). Uważaj, by unikać „wielomówności” w czasie modlitwy (zob. Ew. Mateusza 6:7). Poważnie zastanów się nad swoją postawą i słowami, którymi się posługujesz.

Używaj języka, który wyraża miłość, szacunek, cześć i bliskość. Zastosowanie tej zasady będzie się różniło w zależności od języka, jakim się posługujesz. Jeśli, na przykład, modlisz się po polsku, powinieneś w odniesieniu do Boga używać języka zbliżonego do języka pism świętych. Jednakże bez względu na język zasada pozostaje ta sama: kiedy się modlisz, powinieneś używać słów, które we właściwy sposób ujmują pełną miłości i szacunku relację z Bogiem. Możesz mieć pewne problemy z nauczeniem się języka modlitwy, ale stopniowo poczujesz się coraz pewniej, w miarę jak będziesz się modlił i czytał pisma święte.

Zawsze dziękuj Ojcu Niebieskiemu. Powinieneś „[dziękować] Mu codziennie za wiele łask i błogosławieństw, którymi […] [cię] obdarza” (Alma 34:38). Kiedy poświęcisz czas na to, by przypomnieć sobie o swoich błogosławieństwach, dostrzeżesz, jak wiele czyni dla ciebie Ojciec Niebieski. Wyraź Mu swoje podziękowanie.

Staraj się o przewodnictwo i siłę Ojca Niebieskiego we wszystkim, co robisz. Alma radził swojemu synowi Helamanowi: „Módl się do Boga, aby cię we wszystkim wspomagał. Cokolwiek czynisz i gdziekolwiek się udajesz, niech będzie to w Panu, niech wszystkie twoje myśli kierują się ku Panu, a serce twe zawsze Go miłuje. Radź się Pana we wszystkim, co czynisz, a On pokieruje Tobą dla twego dobra. Gdy udajesz się w nocy na spoczynek, uczyń to z myślą o Panu, aby mógł się tobą opiekować podczas snu, a gdy wstajesz rano, niech serce twe przepełnia wdzięczność do Boga; i jeśli będziesz czynił to wszystko, zostaniesz podniesiony ostatniego dnia” (Alma 37:36–37; zob. także Alma 34:17–26).

Kiedy się modlisz, pamiętaj o potrzebach innych. Módl się „o […] [twoje] dobro i dobro tych, którzy są wokół […] [ciebie]” (Alma 34:27). Proś Ojca Niebieskiego, by błogosławił i pocieszał tych, którzy znajdują się w potrzebie. Proś Go, by inspirował i wzmacniał Prezydenta Kościoła, pozostałych Przedstawicieli Władz Naczelnych oraz twoich lokalnych przywódców kościelnych. Módl się o dobro członków rodziny i przyjaciół. Módl się za przywódców rządowych. Poproś Pana, by natchnął i chronił misjonarzy oraz ludzi, których nauczają.

Szukaj przewodnictwa Ducha Świętego, abyś wiedział, co powinno znaleźć się w twoich modlitwach. Duch Święty może nauczyć cię, jak się modlić oraz prowadzić cię w tym, co mówisz (zob. List do Rzymian 8:26; 2 Nefi 32:8). Może pomóc ci, byś modlił się „zgodnie z wolą Boga” (NiP 46:30).

Kiedy prosisz o coś w swojej modlitwie, rób wszystko, co w twej mocy, by osiągnąć to, o co prosisz. Ojciec Niebieski oczekuje, że będziesz robił coś więcej, niż tylko prosił o błogosławieństwa. Kiedy masz do podjęcia ważną decyzję, Ojciec często będzie chciał, byś „[rozpatrzył ją] w umyśle”, zanim da ci odpowiedź (zob. NiP 9:7–8). Twoje modlitwy o przewodnictwo będą skuteczne tylko wtedy, gdy dołożysz starań, by być otwartym na podszepty Ducha Świętego. Twoje modlitwy o własne dobro i dobro innych pójdą na marne, jeśli „[będziesz] odtrącać potrzebujących, nagich, nie […] [będziesz] odwiedzać chorych czy dotkniętych nieszczęściem i nie […] [będziesz] dzielić się tym, co […] [posiadasz], z potrzebującymi” (Alma 34:28).

Jeśli masz przed sobą do wykonania trudne zadanie, Ojciec Niebieski ucieszy się, gdy uklękniesz i poprosisz Go o pomoc, a potem powstaniesz z kolan i zabierzesz się do pracy. On pomoże ci we wszystkich twych prawych staraniach, ale z rzadka zrobi za ciebie coś, co możesz zrobić sam.

W Swoim kazaniu na Górze Jezus Chrystus radził: „Ale ty, gdy się modlisz, wejdź do komory swojej, a zamknąwszy drzwi za sobą, módl się do Ojca swego, który jest w ukryciu, a Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odpłaci tobie” (Ew. Mateusza 6:6). Osobista, prywatna modlitwa jest niezbędną częścią twojego rozwoju duchowego.

Codziennie, przynajmniej rano i wieczorem znajdź miejsce, w którym nic nie będzie cię rozpraszać. W pokorze uklęknij i obcuj z Ojcem Niebieskim. Chociaż czasami być może będziesz zmuszony modlić się po cichu, dołóż wszelkich starań, by czasami modlić się na głos (zob. NiP 19:28; 20:51).

Pamiętaj, że modlitwa to dwustronna komunikacja. Kiedy zakończysz modlitwę, poczekaj i posłuchaj. Czasami Ojciec Niebieski poradzi, poprowadzi lub pocieszy cię, gdy jesteś jeszcze na kolanach.

Nigdy nie poddawaj się myśli, że nie jesteś godny, by się modlić. Ten pomysł pochodzi od Szatana, który chce cię przekonać, że nie wolno ci się modlić (zob. 2 Nefi 32:8). Jeśli czujesz, że nie masz ochoty się modlić, módl się, aż ją poczujesz.

Zbawiciel nakazał: „Módl się zawsze, byś zakończył zwycięsko, abyś mógł pokonać Szatana, i abyś umknął rąk sług Szatana, co popierają jego dzieło” (NiP 10:5). Chociaż nie możesz cały czas być na kolanach, ciągłe ofiarowanie osobistej, prywatnej modlitwy może sprawić, że twoje serce „w myśli [będzie się modliło]” nieustannie (Alma 34:27; zob. także 3 Nefi 20:1). Przez cały dzień możesz zachować stałe poczucie miłości do Ojca Niebieskiego i Jego Umiłowanego Syna. Możesz po cichu wyrazić wdzięczność Ojcu i prosić Go o siłę potrzebną do wykonywania obowiązków. W czasach pokus czy fizycznego niebezpieczeństwa możesz po cichu prosić Go o pomoc.

Poza tym, że Zbawiciel nakazał nam modlić się na osobności, nawoływał nas, byśmy modlili się z rodzinami. Powiedział: „Módlcie się z waszymi rodzinami do Ojca, zawsze w imię Moje, aby wasze żony i dzieci były błogosławione” (3 Nefi 18:21).

Jeśli jesteś żonaty/zamężna, spraw, by modlitwa rodzinna była stałym punktem życia rodzinnego. Każdego ranka i każdego wieczoru klękajcie razem w pokorze. Niech każdy członek rodziny ma możliwość częstego ofiarowywania modlitwy. Jednoczcie się we wdzięczności za błogosławieństwa, jakie dał wam Ojciec Niebieski. Jednoczcie się w wierze, by prosić o błogosławieństwa, których potrzebujecie, i modlić się za innych.

Dzięki regularnej modlitwie ty i członkowie twojej rodziny zbliżycie się do Boga i do siebie nawzajem. Wasze dzieci nauczą się porozumiewać z Ojcem Niebieskim. Będziecie lepiej przygotowani, by służyć innym i opierać się pokusom. Wasz dom będzie miejscem duchowej siły, schronieniem od złych wpływów świata.

Czasami możesz być poproszony o ofiarowanie modlitwy przed zgromadzeniem, najczęściej podczas spotkań lub lekcji kościelnych. Kiedy otrzymasz taką możliwość, pamiętaj, że nie wygłaszasz kazania, lecz komunikujesz się z Ojcem Niebieskim. Nie martw się o to, co inni mogą sądzić o tym, co mówisz, lecz ofiaruj prostą, płynącą z serca modlitwę.

Zbawiciel nauczał: „Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą” (Ew. Mateusza 7:7–8). Do Nefitów powiedział On: „I o cokolwiek, co jest właściwe, poprosicie Ojca w imię Moje, wierząc, że otrzymacie, zostanie wam dane” (3 Nefi 18:20).

Ojciec Niebieski wysłuchuje twoich modlitw. Być może nie odpowiada w sposób, jakiego oczekujesz, ale czyni to — we własnym czasie i zgodnie ze Swoją wolą. A ponieważ On wie, co jest dla ciebie najlepsze, może czasami powiedzieć nie, nawet jeśli twoje prośby są szczere.

Odpowiedzi na modlitwy przychodzą na wiele sposobów. Często pojawiają się w postaci cichego, spokojnego głosu Ducha Świętego (zob. „Objawienie”, str. 85–90). Mogą one przyjść jako pewne okoliczności w twoim życiu lub uczynki otaczających cię osób. Kiedy będziesz zbliżał się do Ojca Niebieskiego w modlitwie, z większą łatwością dostrzeżesz Jego mądre i pełne miłosierdzia odpowiedzi na twoje prośby. Dowiesz się, że jest On „ucieczką i siłą naszą, Pomocą w utrapieniach najpewniejszą” (Psalm 46:2).

Dodatkowe źródła: Ew. Mateusza 6:5–15; List Jakuba 1:5–6; Enos 1:1–17; Mosjasz 4:11–12; 3 Nefi 13:6–7; 14:7–8; NiP 19:38; 88:63–65; Józef Smith — Historia 1:9–19

Zobacz także: Post i ofiary postne; Oddawanie czci; Wiara