1 Ary ankehitriny, izaho Nefia dia tsy afaka manoratra ny zavatra rehetra izay efa nampianarina teo anivon’ny oloko; sady tsy dia ^amahery amin’ny fanoratana toy ny amin’ny fitenenana aho; fa rehefa ^bmiteny amin’ny herin’ny Fanahy Masina ny olona iray, ny herin’ny Fanahy Masina dia mitondra izany hankany am-pon’ny zanak’olombelona.

2 Nefa indro, maro ireo izay ^amanamafy ny fony amin’ny Fanahy Masina hany ka tsy manana toerana ao aminy Izy; koa izy ireo dia manary zavatra maro izay efa voasoratra ary misaina izany ho toy ny zava-tsinontsinona.

3 Nefa, izaho Nefia dia efa nanoratra izay efa voasoratro, ary heveriko ho misy ^alanjany lehibe izany, indrindra ho an’ny oloko. Fa ^bmivavaka lalandava ho azy aho mandritra ny andro, ary vonton-dranomaso ny ondako amin’ny alina noho ny aminy; ary mitalaho amin’ Andriamanitro amim-pinoana aho ka fantatro fa hihaino ny fitalahoako Izy.

4 Ary fantatro fa hanamasina ny fivavako ny Tompo Andriamanitra ho tombontsoan’ny oloko. Ary ny teny izay efa nosoratako tamin’ny fahalemena dia ^ahatanjahina ho azy satria, ^bmandresy lahatra azy hanao ny tsara izany; mampahafantatra azy ny razambeny; ary miresaka an’i Jesoa ka mandresy lahatra azy hino Azy sy haharitra hatramin’ny farany, izay fiainana ^dmandrakizay.

5 Ary miteny ^atsy misorona manohitra ny fahotana izany araka ny ^bfahatsoran’ny fahamarinana; noho izany dia tsy hisy olona ho tezitra amin’ny teny izay efa nosoratako afa-tsy izay hitoeran’ny fanahin’ny devoly.

6 Mirehareha ny amin’ny fahatsorana aho; mirehareha ny amin’ny fahamarinana aho; mirehareha ny amin’i Jesoako aho fa Izy efa ^ananavotra ny fanahiko tamin’ny helo.

7 ^aAntra ny oloko aho sady manana finoana lehibe an’i Kristy hany ka hihaona amin’ny fanahy maro tsy misy pentina aho eo amin’ny toeram-pitsarany.

8 Antra ny ^aJiosy aho—Jiosy, hoy aho, satria ny fiaviako no tiako ambara amin’izany.

9 Antra ny ^aJentilisa koa aho. Nefa indro, tsy misy azoko antenaina ny aminy raha tsy efa ^bnihavana tamin’i Kristy izy ka miditra ny ^dvavahady tery sy ^emandeha amin’ny ^flalana ety izay mitondra mankany amin’ny fiainana ary mitozo amin’ny lalana mandra-pahatapitry ny andron’ny fizahan-toetra.

10 Ary ankehitriny, ry rahalahiko malala ary koa ianareo Jiosy sy ianareo rehetra faran’ny tany, mihainoa ireto teny ireto sady ^aminoa an’i Kristy; ary raha tsy mino ireto teny ireto ianareo, dia minoa an’i Kristy. Ary raha mino an’i Kristy ianareo, dia hino ireto ^bteny ireto, satria ^dtenin’i Kristy ireo ary Izy no efa nanolotra ireo ho ahy; ary ^emampianatra ny olon-drehetra ireo mba hanao ny tsara.

11 Ary raha tsy tenin’i Kristy ireo, dia tsarainareo—fa hasehon’i Kristy anareo amin-^akery sy voninahi-dehibe amin’ny andro farany fa teniny ireo; ary dia hifanatri-tava isika na izaho na ianareo eo anoloan’ny ^bfitsarany; ary ho fantatrareo fa efa nandidy ahy Izy hanoratra ireto zavatra ireto na dia teo aza ny fahalemeko.

12 Ary mivavaka amin’ny Ray aho amin’ny anaran’i Kristy mba ho maro amintsika, raha tsy isika rehetra, no hovonjena ao amin’ny ^afanjakany amin’ny andro lehibe sady farany.

13 Ary ankehitriny, ry rahalahiko malala, ianareo rehetra izay avy amin’ny mpianakavin’i Isiraely sy ianareo rehetra faran’ny tany, miteny aminareo toy ny feon’olona ^amiantso avy ao amin’ny vovoka aho: Veloma ianareo mandra-pahatongan’izany andro lehibe izany.

14 Ary ianareo izay tsy mety mandray anjara amin’ny hatsaram-pon’ Andriamanitra, na manaja ny ^atenin’ny Jiosy ary koa ny ^bteniko sy ny teny izay hiloaka ny vavan’ny Zanakondrin’ Andriamanitra, indro manao veloma anareo mandrakizay aho, satria ^dhanameloka anareo ireto teny ireto amin’ny andro farany.

15 Fa izay feheziko eto an-tany dia hoentina hiampangana anareo eo amin’ny ^atoeram-pitsarana; fa izany no efa nandidian’ny Tompo ahy ka dia tsy maintsy mankatò aho. Amena.