ບົດທີ 16
ພຣະເຈົ້າໄຖ່ມະນຸດ ຈາກສະພາບອັນຫລົງທາງ ແລະ ຕົກຕ່ຳຂອງພວກເຂົາ—ຜູ້ທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍກາມມະລົມຈະເປັນຢູ່ຄືກັບວ່າບໍ່ໄດ້ຮັບການໄຖ່—ພຣະຄຣິດເຮັດໃຫ້ເກີດການຟື້ນຄືນຊີວິດທີ່ເປັນນິດ ຫລື ຄວາມອັບປະໂຫຍດອັນບໍ່ມີວັນສິ້ນສຸດ. ປະມານ 148 ປີ ກ່ອນ ຄ.ສ.
1 ແລະ ບັດນີ້, ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນຄື ເມື່ອອະບີນາໄດເວົ້າຂໍ້ຄວາມນີ້ແລ້ວ ເພິ່ນໄດ້ເດ່ມືອອກໄປ ແລະ ກ່າວວ່າ: ເວລາຈະມາເຖິງເມື່ອຄົນທັງຫລາຍຈະເຫັນ ກຄວາມລອດຈາກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ; ເມື່ອທຸກປະຊາຊາດ, ທຸກຕະກຸນ, ທຸກພາສາ, ແລະ ທຸກຜູ້ຄົນທັງປວງຈະເຫັນພ້ອມກັນ, ແລະ ຈະ ຂຮັບສາລະພາບຕໍ່ພຣະພັກຂອງພຣະເຈົ້າວ່າ ການພິພາກສາຂອງພຣະອົງນັ້ນຍຸດຕິທຳ.
2 ແລະ ເມື່ອນັ້ນຄົນຊົ່ວຈະຖືກ ກຂັບໄລ່ອອກໄປ, ແລະ ພວກເຂົາຈະມີເຫດໃຫ້ຮ້ອງຄວນ, ແລະ ຂຮ້ອງໄຫ້, ແລະ ຈົ່ມວ່າ, ແລະ ກັດແຂ້ວຄ້ຽວຟັນ; ແລະ ນີ້ເປັນຍ້ອນວ່າພວກເຂົາບໍ່ເຊື່ອຟັງສຸລະສຽງຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ; ສະນັ້ນ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ໄຖ່ພວກເຂົາ.
3 ເພາະວ່າ ພວກເຂົາເປັນຄົນມີ ກກາມມະລົມ ແລະ ຕ່ຳຊ້າ, ແລະ ຂມານມີອຳນາດເໜືອພວກເຂົາ; ແທ້ຈິງແລ້ວ, ງູເຖົ້າໂຕນັ້ນໄດ້ ຄຫລອກລວງບິດາມານດາຜູ້ທຳອິດຂອງພວກເຮົາ, ຊຶ່ງເປັນມາຂອງສາເຫດຂອງ ງການຕົກຂອງພວກເພິ່ນ; ຈຶ່ງເປັນສາເຫດໃຫ້ມະນຸດຊາດທັງປວງກັບມາມີກາມມະລົມ, ຕັນຫາໜ້າມືດ, ຕ່ຳຊ້າ, ຈຮູ້ຈັກຄວາມຊົ່ວຈາກຄວາມດີ, ຍອມຕົນຂຶ້ນກັບມານ.
4 ມະນຸດຊາດທັງປວງຈຶ່ງ ກຫລົງທາງໄປແນວນັ້ນ; ແລະ ຈົ່ງເບິ່ງ, ພວກເຂົາຈະຫລົງທາງຢູ່ຢ່າງບໍ່ມີວັນສຸດ ຖ້າຫາກພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ໄຖ່ຜູ້ຄົນຂອງພຣະອົງໃຫ້ພົ້ນຈາກສະພາບອັນຫລົງທາງ ແລະ ຕົກຕ່ຳຂອງພວກເຂົາ.
5 ແຕ່ຈົ່ງຈຳໄວ້ວ່າ ຜູ້ໃດທີ່ຍັງຄົງຢູ່ໃນສະພາບແຫ່ງ ກກາມມະລົມຂອງຕົນເອງ, ແລະ ດຳເນີນຕໍ່ໄປໃນທາງຂອງບາບແລະ ການກະບົດຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ຜູ້ນັ້ນຈະຍັງຄົງຢູ່ໃນສະພາບຕົກຕ່ຳຂອງຕົນ ແລະ ມານມີອຳນາດທັງໝົດເໜືອເຂົາ. ສະນັ້ນ ເຂົາຈຶ່ງເປັນຄືກັນກັບບໍ່ມີ ຂການໄຖ່ເລີຍ, ເປັນສັດຕູຂອງພຣະເຈົ້າ; ແລະ ມານກໍເປັນສັດຕູຂອງພຣະເຈົ້າຄືກັນ.
6 ແລະ ບັດນີ້ຖ້າຫາກພຣະຄຣິດບໍ່ສະເດັດມາຍັງແຜ່ນດິນໂລກ, ກ່າວເຖິງສິ່ງທີ່ຈະມາເຖິງ ກເໝືອນດັ່ງມັນມາເຖິງແລ້ວ, ການໄຖ່ກໍຈະມີຂຶ້ນບໍ່ໄດ້.
7 ແລະ ຖ້າຫາກພຣະຄຣິດບໍ່ລຸກຂຶ້ນຈາກຄວາມຕາຍ, ຫລື ວ່າເຮັດໃຫ້ສາຍຮັດແຫ່ງຄວາມຕາຍຂາດອອກ ເພື່ອໃຫ້ຫລຸມຝັງສົບບໍ່ມີໄຊຊະນະ, ແລະ ເພື່ອຄວາມຕາຍຈະບໍ່ມີ ກຄວາມເຈັບປວດ, ແລ້ວຈະບໍ່ມີການຟື້ນຄືນຊີວິດເລີຍ.
8 ແຕ່ມັນມີ ກການຟື້ນຄືນຊີວິດ, ສະນັ້ນ ຫລຸມຝັງສົບຈຶ່ງບໍ່ມີໄຊຊະນະ, ແລະ ຄວາມເຈັບປວດແຫ່ງ ຂຄວາມຕາຍຈະຖືກກືນເຂົ້າໄປໃນພຣະຄຣິດ.
9 ພຣະອົງເປັນ ກແສງສະຫວ່າງ ແລະ ຊີວິດຂອງໂລກ; ແທ້ຈິງແລ້ວ, ເປັນແສງສະຫວ່າງອັນບໍ່ມີບ່ອນສິ້ນສຸດ, ຊຶ່ງຈະບໍ່ມີຄວາມມືດເລີຍ; ແທ້ຈິງແລ້ວ, ມັນເປັນຊີວິດອັນບໍ່ມີບ່ອນສິ້ນສຸດ ຊຶ່ງຈະບໍ່ມີຄວາມຕາຍເລີຍ.
10 ເຖິງແມ່ນວ່າຮ່າງກາຍທີ່ເປັນມະຕະນີ້ຈະຖືກສວມໃສ່ ກຄວາມເປັນອະມະຕະ, ແລະ ຄວາມເນົ່າເປື່ອຍຈະສວມໃສ່ຄວາມບໍ່ເນົ່າເປື່ອຍ, ແລະ ຈະຖືກນຳໄປ ຂຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າບ່ອນພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າ, ເພື່ອຮັບ ຄການພິພາກສາຈາກພຣະອົງຕາມວຽກງານຂອງພວກເຂົາ ບໍ່ວ່າພວກເຂົາຈະດີ ຫລື ຈະຊົ່ວ—
11 ຖ້າຫາກມັນດີ, ກໍໄປເຖິງການຟື້ນຄືນຊີວິດ ແລະ ມີຄວາມຜາສຸກອັນ ກບໍ່ມີວັນສິ້ນສຸດ; ແລະ ຖ້າຫາກມັນຊົ່ວ, ກໍໄປເຖິງການຟື້ນຄືນຊີວິດສູ່ຄວາມອັບປະໂຫຍດອັນ ຂບໍ່ມີວັນສິ້ນສຸດ, ໂດຍຖືກສົ່ງໄປໃຫ້ມານຜູ້ທີ່ພວກເຂົາຂຶ້ນກັບມັນ, ຊຶ່ງແມ່ນຄວາມອັບປະໂຫຍດ—
12 ໂດຍໄປຕາມຄວາມປະສົງອັນເຕັມໄປດ້ວຍກາມມະລົມ ແລະ ຄວາມປາດຖະໜາຂອງພວກເຂົາເອງ ໂດຍບໍ່ເຄີຍເອີ້ນຫາພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ທັງໆທີ່ພຣະພາຫາແຫ່ງ ກຄວາມເມດຕາຂອງພຣະອົງເດ່ອອກມາຫາພວກເຂົາ; ຊຶ່ງເປັນພຣະພາຫາແຫ່ງຄວາມເມດຕາຂອງພຣະອົງເດ່ອອກມາຫາພວກເຂົາແລ້ວ, ແລະ ພວກເຂົາບໍ່ຮັບເອົາ; ພວກເຂົາຖືກເຕືອນເຖິງຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງພວກເຂົາ ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ປະຖິ້ມມັນເລີຍ; ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຮັບພຣະບັນຊາໃຫ້ກັບໃຈ ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ກັບໃຈເລີຍ.
13 ແລະ ບັດນີ້, ພວກທ່ານຈະບໍ່ສັ່ນສະທ້ານ ແລະ ກັບໃຈຈາກບາບຂອງພວກທ່ານບໍ, ແລະ ຈົ່ງຈຳໄວ້ວ່າ ພຽງແຕ່ໃນ ແລະ ໂດຍທາງພຣະຄຣິດເທົ່ານັ້ນທີ່ພວກທ່ານຈະລອດໄດ້?
14 ສະນັ້ນ, ຖ້າຫາກພວກທ່ານສິດສອນ ກກົດຂອງໂມເຊແລ້ວ, ກໍຕ້ອງສິດສອນອີກວ່າ ມັນຈະເປັນເງົາຂອງສິ່ງທີ່ຈະມາເຖິງ—
15 ຈົ່ງສິດສອນພວກເຂົາວ່າ ການໄຖ່ມາເຖິງໂດຍທາງພຣະຄຣິດພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຜູ້ຊຶ່ງເປັນ ກພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດນິລັນດອນອົງນີ້. ອາແມນ.