Mga Banal na Kasulatan
Ang Doktrina at mga Tipan 122


Bahagi 122

Ang salita ng Panginoon kay Joseph Smith, ang Propeta, habang siya ay isang bilanggo sa piitan sa Liberty, Missouri, Marso 1839 (History of the Church, 3:300–301).

1–4, Ang mga dulo ng mundo ay magtatanong tungkol sa pangalan ni Joseph Smith; 5–7, Lahat ng kanyang mga panganib at pagdurusa ay magbibigay sa kanya ng karanasan at para sa kanyang ikabubuti; 8–9, Ang Anak ng Tao ay nagpakababa-baba sa kanilang lahat.

1 Ang mga dulo ng mundo ay magtatanong tungkol sa iyong apangalan, at ang mga hangal ay ilalagay ka sa panunuya, at ang impiyerno ay sisilakbo ang galit laban sa iyo;

2 Samantalang ang dalisay ang puso, at ang marurunong, at ang mararangal, at ang malilinis, ay maghahangad ng apayo, at kapangyarihan, at mga pagpapala tuwina mula sa iyong kamay.

3 At ang iyong mga tao ay hindi kailanman tatalikod sa iyo dahil sa patotoo ng mga taksil.

4 At bagaman ang kanilang kapangyarihan ay magdadala sa iyo sa pagkaligalig, at sa mga rehas at pader, ikaw ay pararangalan; at sumandaling apanahon na lamang at ang iyong tinig ay magiging higit na nakasisindak sa gitna ng iyong mga kaaway kaysa sa mabangis na bleon, dahil sa iyong kabutihan; at ang iyong Diyos ay tatayo sa iyong tabi magpakailanman at walang katapusan.

5 Kung ikaw ay tinawag upang dumanas ng pagdurusa; kung ikaw ay nasa mga panganib kasama ng mga bulaang kapatid; kung ikaw ay nasa mga panganib kasama ng mga manloloob; kung ikaw ay nasa mga panganib sa lupa o sa dagat;

6 Kung ikaw ay pinaratangan ng lahat ng uri ng maling pagpaparatang; kung ang iyong mga kaaway ay dadaluhong sa iyo; kung ikaw ay kanilang babatakin mula sa piling ng iyong ama at ina at mga kapatid; at kung sa pamamagitan ng isang hinugot na espada ikaw ay babatakin ng iyong mga kaaway mula sa piling ng iyong asawa, at ng iyong anak, at ng iyong nakatatandang anak na lalaki, bagaman siya ay anim na taong gulang pa lamang, kakapit sa iyong kasuotan, at sasabihing, Ama ko, ama ko, bakit hindi ka maaaring manatili sa amin? O, ama ko, ano ang gagawin ng mga tao sa iyo? at kung siya ay ihihiwalay sa iyo sa pamamagitan ng espada, at ikaw ay kakaladkarin sa bilangguan, at ang iyong mga kaaway ay aaligid sa iyo gaya ng mga alobo para sa dugo ng tupa;

7 At kung ikaw ay itatapon sa hukay, o sa mga kamay ng mga mamamatay-tao, at ang kahatulan ng kamatayan ay ihahatol sa iyo; kung ikaw ay itapon sa akalaliman; kung ang dumadaluyong na alon ay magkaisa laban sa iyo; kung ang malakas na hangin ay iyong maging kaaway; kung ang kalangitan ay magtipon ng kadiliman, at ang lahat ng elemento ay magsama-sama upang harangan ang daan; at higit sa lahat, kung ang pinakapanga ng bimpiyerno ay ibubuka nang malaki ang bibig sa iyo, alamin mo, aking anak, na ang lahat ng bagay na ito ay magbibigay sa iyo ng ckaranasan, at para sa iyong ikabubuti.

8 Ang aAnak ng Tao ay bnagpakababa-baba sa kanilang lahat. Ikaw ba’y nakahihigit sa kanya?

9 Samakatwid, maging matatag sa iyong landas, at ang pagkasaserdote ay amananatili sa iyo; sapagkat ang kanilang bhangganan ay nakatakda, sila ay hindi makararaan. Ang iyong mga caraw ay nababatid, at ang iyong mga taon ay hindi nababawasan ng bilang; kaya nga, huwag dkatakutan ang nagagawa ng tao, sapagkat ang Diyos ay kasama mo magpakailanman at walang katapusan.