พระคัมภีร์
หลักคำสอนและพันธสัญญา 59


ภาค ๕๙

การเปิดเผยที่ประทานผ่านโจเซฟ สมิธ ศาสดาพยากรณ์, ในไซอัน, เทศมณฑลแจ๊คสัน, รัฐมิสซูรี, วันที่ ๗ สิงหาคม ค.ศ. ๑๘๓๑ (History of the Church, 1:196–201). ก่อนบันทึกของท่านถึงการเปิดเผยนี้, ท่านศาสดาพยากรณ์เขียนพรรณนาถึงแผ่นดินแห่งไซอัน, ที่ซึ่งผู้คนชุมนุมกันอยู่ในเวลานั้น. แผ่นดินได้รับการอุทิศถวาย, ดังที่พระเจ้าทรงแนะนำไว้, และบริเวณที่จะสร้างพระวิหารในอนาคตได้รับการอุทิศ. พระเจ้าทรงทำให้บัญญัติเหล่านี้เหมาะสมเป็นพิเศษกับวิสุทธิชนในไซอัน.

๑–๔, วิสุทธิชนที่ซื่อสัตย์ในไซอันจะได้รับพร; ๕–๘, พวกเขาต้องรักและรับใช้พระเจ้าและรักษาพระบัญญัติของพระองค์; ๙–๑๙, ด้วยการรักษาวันของพระเจ้าให้ศักดิ์สิทธิ์, วิสุทธิชนได้รับพรในทางโลกและทางวิญญาณ; ๒๐–๒๔, คนที่ชอบธรรมได้รับสัญญาสันติสุขในโลกนี้และชีวิตนิรันดร์ในโลกที่จะมาถึง.

ดูเถิด, พระเจ้าตรัส, คนเหล่านั้นที่ขึ้นมายังแผ่นดินนี้, ตามคำบัญชาของเรา, ด้วยเห็นแก่รัศมีภาพของเราอย่างเดียวย่อมเป็นสุข.

เพราะคนเหล่านั้นที่มีชีวิตอยู่จะสืบทอดแผ่นดินโลกเป็นมรดก, และคนเหล่านั้นที่สิ้นชีวิตจะพักผ่อนจากการทำงานทั้งหมด, และงานของพวกเขาจะติดตามพวกเขาไป; และพวกเขาจะได้รับมงกุฎในปราสาทของพระบิดาแห่งเรา, ซึ่งเราเตรียมไว้ให้พวกเขา.

แท้จริงแล้ว, คนเหล่านั้นที่เท้าของพวกเขายืนอยู่บนแผ่นดินแห่งไซอัน, ผู้ที่เชื่อฟังกิตติคุณของเรา, ย่อมเป็นสุข; เพราะพวกเขาจะได้รับสิ่งที่ดีของแผ่นดินโลกเป็นรางวัล, และแผ่นดินโลกจะนำออกมาด้วยพละกำลังของมัน.

และพระองค์จะทรงสวมมงกุฎพวกเขาด้วยพรจากเบื้องบนเช่นกัน, แท้จริงแล้ว, และด้วยบัญญัติไม่น้อย, และด้วยการเปิดเผยเมื่อถึงเวลา—คนเหล่านั้นที่ซื่อสัตย์และขยันหมั่นเพียรต่อหน้าเรา.

ดังนั้น, เราให้บัญญัติข้อหนึ่งแก่พวกเขา, โดยกล่าวดังนี้ว่า : เจ้าจงรักพระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของเจ้าด้วยสุดใจของเจ้า, ด้วยสุดพลัง, ความนึกคิด, และพละกำลังของเจ้า; และในพระนามของพระเยซูคริสต์ เจ้าจงรับใช้พระองค์.

เจ้าจงรักเพื่อนบ้านของเจ้าดังตัวเจ้า. เจ้าจะไม่ลักขโมย; ทั้งไม่ประพฤติล่วงประเวณี, หรือฆ่า, หรือทำอะไรที่เหมือนกันนี้.

เจ้าจงขอบพระทัยพระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าในทุกสิ่ง.

เจ้าจงถวายเครื่องถวายบูชาแด่พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของเจ้าในความชอบธรรม, แม้เครื่องถวายบูชาอันเป็นใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด.

และเพื่อเจ้าจะรักษาตัวให้หมดจดจากโลกได้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น, เจ้าจงไปยังบ้านแห่งการสวดอ้อนวอนและถวายศีลระลึกของเจ้าในวันศักดิ์สิทธิ์ของเรา;

๑๐ เพราะตามจริงแล้ว นี่คือวันที่กำหนดไว้ให้เจ้าเพื่อพักผ่อนจากการทำงานของเจ้า, และเพื่อแสดงความจงรักของเจ้าแด่พระผู้สูงสุด;

๑๑ กระนั้นก็ตาม จงถวายคำปฏิญาณของเจ้าในความชอบธรรมทุกวันและทุกเวลา;

๑๒ แต่จำไว้ว่าในวันนี้, วันของพระเจ้า, เจ้าจงถวายเครื่องสักการะของเจ้า และศีลระลึกของเจ้าแด่พระผู้สูงสุด, สารภาพบาปต่อพี่น้องของเจ้า, และต่อพระพักตร์พระเจ้า.

๑๓ และในวันนี้ เจ้าจะไม่ทำสิ่งใดอื่น, เพียงให้อาหารของเจ้ามีเตรียมไว้ด้วยใจมุ่งอย่างเดียวเพื่อการอดอาหารของเจ้าจะสมบูรณ์, หรือ, อีกนัยหนึ่ง, เพื่อปีติของเจ้าจะเต็มเปี่ยม.

๑๔ ตามจริงแล้ว, นี่เป็นการอดอาหารและการสวดอ้อนวอน, หรืออีกนัยหนึ่ง, การชื่นชมยินดีและการสวดอ้อนวอน.

๑๕ และตราบเท่าที่เจ้าทำสิ่งเหล่านี้ด้วยการน้อมขอบพระทัย, ด้วยใจและสีหน้ารื่นเริง, มิใช่ด้วยการสรวลเสเฮฮา, เพราะนี่เป็นบาป, แต่ด้วยใจยินดีและสีหน้ารื่นเริง—

๑๖ ตามจริงแล้ว เรากล่าว, ว่าตราบเท่าที่เจ้าทำสิ่งนี้, ความบริบูรณ์ของแผ่นดินโลกเป็นของเจ้า, บรรดาสัตว์ในทุ่งและสัตว์ปีกในอากาศ, และสิ่งมีชีวิตที่ปีนป่ายต้นไม้และเดินบนแผ่นดินโลก;

๑๗ แท้จริงแล้ว, และสมุนไพร, และสิ่งดีต่าง ๆ ซึ่งมาจากดิน, ไม่ว่าสำหรับเป็นอาหาร หรือสำหรับเป็นเครื่องนุ่งห่ม, หรือเป็นบ้าน, หรือเป็นยุ้ง, หรือเป็นสวนผลไม้, หรือเป็นสวนพืชพรรณ, หรือเป็นสวนองุ่น;

๑๘ แท้จริงแล้ว, สิ่งทั้งปวงซึ่งมาจากดิน, ในฤดูของมัน, รังสรรค์ไว้เพื่อประโยชน์และการใช้ของมนุษย์, ทั้งทำให้จำเริญตาและจำเริญใจ;

๑๙ แท้จริงแล้ว, เพื่อเป็นอาหารและเป็นเครื่องนุ่งห่ม, เป็นรสและเป็นกลิ่น, ที่จะทำให้ร่างกายแข็งแรง และทำให้จิตวิญญาณรื่นรมย์.

๒๐ และเป็นที่พอพระทัยของพระผู้เป็นเจ้าที่พระองค์ประทานสิ่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ไว้ให้มนุษย์; เพราะเพื่อจุดหมายนี้ จึงทรงรังสรรค์สิ่งเหล่านี้ไว้ใช้, ด้วยการพิจารณา, มิให้มากไป, ทั้งมิใช่โดยการบังคับ.

๒๑ และไม่มีอะไรที่มนุษย์จะทำให้พระผู้เป็นเจ้าทรงขุ่นเคือง, หรือความกริ้วของพระองค์จะไม่ดาลเดือดกับผู้ใดเลย, นอกจากคนเหล่านั้นที่มิได้สารภาพถึงพระหัตถ์ของพระองค์ในทุกสิ่ง, และมิได้เชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์.

๒๒ ดูเถิด, นี่เป็นไปตามกฎและบรรดาศาสดาพยากรณ์; ดังนั้น, อย่ารบกวนเราอีกเกี่ยวกับเรื่องนี้.

๒๓ แต่จงเรียนรู้ว่า คนที่ทำงานแห่งความชอบธรรมจะได้รับรางวัลของเขา, แม้สันติสุขในโลกนี้ และชีวิตนิรันดร์ในโลกที่จะมาถึง.

๒๔ เรา, พระเจ้า, พูดไว้ดังนี้, และพระวิญญาณรับสั่งคำพยาน. เอเมน.