نوشته‌های مقدّس
اصول و پیمان ها ۷۰


بخش ۷۰

وحی داده شده از طریق جوزف اسمیتِ پیامبر، در هیرامِ اوهایو، ۱۲ نوامبر ۱۸۳۱. تاریخچۀ پیامبر چنین می گوید که در مجموع چهار کنفرانسِ ویژه از یکم تا دوازدهم نوامبر برگزار شد. در آخر این گردهمایی ها، اهمیّت زیاد وحی هایی که پس از آن به عنوان Book of Commandments (کتاب فرمان ها) و سپس اصول و پیمان ها چاپ می شد در نظر گرفته شد. این وحی پس از آنکه کنفرانس رآی داد که وحی ها «برای کلیسا ارزش ثروت های تمام زمین را دارد» داده شد. تاریخچۀ جوزف اسمیت از این وحی ها به عنوان «بنیاد کلیسا در این روزهای آخر، و سودی بر جهان، با نشان دادن اینکه کلیدهای رازهای ملکوتِ مُنجیِ ما دوباره به انسان سپرده شده اند، نام می بَرد.»

۱–۵، سرپرستان تعیین می شوند تا وحی ها را به چاپ برسانند؛ ۶–۱۳، کسانی که در چیزهای روحی کار می کنند شایستۀ دستمزدشان هستند؛ ۱۴–۱۸، مقدّسین در چیزهای دنیوی بایستی برابر باشند.

۱ بنگرید، و بگوش دل بپذیرید، ای شما ساکنان صهیون، و همۀ شما مردمِ کلیسای من که در دوردست ها هستید، و سخنِ سَروَر را بشنوید که من به خدمتگزارم جوزف اسمیتِ پسر، و همچنین به خدمتگزارم مارتین هریس، و همچنین به خدمتگزارم آلیور کاودری، و همچنین به خدمتگزارم جان ویتمر، و همچنین به خدمتگزارم سیدنی ریگدون، و همچنین به خدمتگزارم ویلیام واینِر فِلپس از راه فرمان به آنها می دهم.

۲ زیرا من به آنان فرمانی می دهم؛ از این رو بگوش دل بپدیرید و بشنوید، زیرا بدین گونه سَروَر به آنان می گوید —

۳ من، سَروَر، آنان را تعیین کرده ام، و مُقرّر کرده ام تا سرپرستان بر وحی ها و فرمان هایی باشند که من به آنان داده ام، و آنهایی که من پس از این به آنان خواهم داد؛

۴ و گزارشی از این سرپرستی را من از آنان در روز داوری خواهم خواست.

۵ از این رو، من بر آنان تعیین کرده ام، و این کار آنان در کلیسای خداست، تا آنها و مسائل مربوط به آنها را، آری، سودهای آنها را اداره کنند.

۶ از این رو، فرمانی به آنان می دهم، که آنان این چیزها را نه به کلیسا دهند، نه به جهان؛

۷ با این وجود، به هر اندازه ای که آنان بیشتر از آنچه مورد نیاز برای نیازمندی ها و احتیاجات آنها است دریافت کنند، آن بایستی به انبار من داده شود؛

۸ و سودها بایستی برای ساکنان صهیون تخصیص یابند، و برای نسل های آنها، به هر اندازه ای که آنها برپایۀ قوانین ملکوت وارث می شوند.

۹ بنگرید، این چیزی است که سَروَر از هر انسانی در سرپرستی اش خواستار است، همان گونه که من، سَروَر، تعیین کرده ام یا پس از این بر هر انسانی تعیین خواهم کرد.

۱۰ و بنگرید، هیچ کسی که به کلیسای خدای زنده تعلّق دارد از این قانون معاف نیست؛

۱۱ آری، نه اسقف، نه نماینده ای که از انبار سَروَر نگهداری می کند، نه او که به سرپرستی بر چیزهای دنیوی تعیین می شود.

۱۲ او که تعیین می شود تا چیزهای روحی را اجرا کند، همان شایستۀ دستمزدش است، مانند کسانی که به سرپرستی اداره کردن چیزهای دنیوی تعیین می شوند؛

۱۳ آری، حتّی فراوان تر، فراوانی ای که بر آنان از طریق پدیدار شدن های روح چند برابر می شود.

۱۴ با این وجود، در چیزهای دنیویِ خود، شما بایستی برابر باشید، و این با بی میلی نباشد، وگرنه فراوانی پدیدار شدن های روح دور نگه داشته خواهد شد.

۱۵ اینک، این فرمان را من به خدمتگزارانم می دهم برای سودمندی آنها در مدتّی که آنها باقی می مانند، برای پدیدار شدنی از برکاتم بر سرشان، و برای پاداشی بر کوشایی آنها و برای امنیّت آنها؛

۱۶ برای خوراک و برای پوشاک، برای یک میراث؛ برای خانه ها و برای زمین ها، در هر شرایطی که من، سَروَر، آنها را قرار دهم، و به هر جایی که من، سَروَر، آنها را بفرستم.

۱۷ زیرا آنها بر چیزهای بسیاری وفادار بوده اند، و به خوبی عمل کرده اند به اندازه ای که آنها گناه نکرده اند.

۱۸ بنگرید، من، سَروَر، مهربان هستم و آنها را برکت خواهم داد، و آنها به شادیِ این چیزها وارد خواهند شد. بدین گونه است. آمین.