ถ้อยคำ, ทั้งที่เขียนและพูดไว้, โดยคนบริสุทธิ์ของพระผู้เป็นเจ้าเมื่อได้รับการนำทางจากพระวิญญาณบริสุทธิ์. หนังสือที่ยอมรับว่าเป็นพระคัมภีร์อย่างเป็นทางการของศาสนจักรในปัจจุบันได้แก่พระคัมภีร์ไบเบิล, พระคัมภีร์มอรมอน, พระคัมภีร์หลักคำสอนและพันธสัญญา, และพระคัมภีร์ไข่มุกอันล้ำค่า. พระเยซูและผู้เขียนภาคพันธสัญญาใหม่ถือว่าหนังสือในภาคพันธสัญญาเดิมเป็นพระคัมภีร์ (มธ. ๒๒:๒๙; ยอห์น ๕:๓๙; ๒ ทธ. ๓:๑๕; ๒ ปต. ๑:๒๐–๒๑).
มีงานเขียนศักดิ์สิทธิ์มากมายกล่าวไว้ในพระคัมภีร์ซึ่งเราไม่มีในปัจจุบัน, หนังสือและผู้เขียนเหล่านี้ได้แก่ : พันธสัญญา (อพย. ๒๔:๗), สงครามของพระเจ้า (กดว. ๒๑:๑๔), ยาชาร์ (ยชว. ๑๐:๑๓; ๒ ซมอ. ๑:๑๘), กิจของซาโลมอน (๑ พกษ. ๑๑:๔๑), ซามูเอลผู้ทำนาย (๑ พศด. ๒๙:๒๙), นาธันผู้เผยพระวจนะ (๒ พศด. ๙:๒๙), เชไมอาห์ผู้เผยพระวจนะ (๒ พศด. ๑๒:๑๕), อิดโดผู้เผยพระวจนะ (๒ พศด. ๑๓:๒๒), เยฮู (๒ พศด. ๒๐:๓๔), คำกล่าวของผู้ทำนาย (๒ พศด. ๓๓:๑๙), เอโนค (ยูดา ๑:๑๔), และถ้อยคำของซีนัค, นีอัม, และซีนัส (๑ นี. ๑๙:๑๐), ซีนัส (เจคอบ ๕:๑), ซีนัคและอิไซอัส (ฮีล. ๘:๒๐), และหนังสือแห่งความทรงจำ (โมเสส ๖:๕); และสาส์นต่าง ๆ ถึงชาวโครินธ์ (๑ คร. ๕:๙), ถึงชาวเอเฟซัส (อฟ. ๓:๓), และจากเลาดีเซีย (คส. ๔:๑๖).
พระคัมภีร์ที่พึงปกปักรักษา
มีพยากรณ์ไว้ว่าพระคัมภีร์จะออกมา