ជំនួយ​ការសិក្សា
ក.យ.ស., យ៉ូហាន 1


ក.យ.ស., យ៉ូហាន ១:១–៣៤ (ចូរ​ប្រៀបធៀប​នឹង​គម្ពីរ​យ៉ូហាន ១:១–៣៤)

(ដំណឹង​ល្អ​នៃ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ត្រូវ​បាន​ផ្សាយ​ចាប់​តាំង​ពី​ដើមដំបូង​មក។ មាន​អេលីយ៉ាស​ម្នាក់ [យ៉ូហាន-បាទីស្ទ] ដែល​ត្រូវ​រៀបចំ​ផ្លូវ​ថ្វាយ​ព្រះ​គ្រីស្ទ ហើយ​មាន​អេលីយ៉ាស​ម្នាក់​ទៀត [ព្រះ​គ្រីស្ទ] ដែល​ត្រូវ​សាង​គ្រប់​អ្វី​ទាំង​អស់​ឡើង​វិញ)។

កាល​ដើមដំបូង​នោះ​ដំណឹង​ល្អ​ត្រូវ​បាន​ផ្សាយ​តាម​រយៈ​ព្រះ​រាជ​បុត្រា។ ហើយ​ដំណឹង​ល្អ​គឺជា​ព្រះ​បន្ទូល ហើយ​ព្រះ​បន្ទូល​ក៏​គង់នៅ​ជាមួយ​នឹង​ព្រះ​រាជ​បុត្រា ហើយ​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​បាន​គង់នៅ​ជាមួយ​នឹង​ព្រះ ហើយ​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​នោះ​ហើយ​ជា​ព្រះ។

ព្រះ​រាជ​បុត្រា​បាន​គង់នៅ​ជាមួយ​នឹង​ព្រះ តាំង​ពី​ដើម​ដំបូង​មក។

គ្រប់​របស់​ទាំង​អស់​បាន​កើត​មក​ដោយ​សារ​ទ្រង់ ហើយ​ក្នុង​បណ្ដា​របស់​ដែល​បាន​បង្កើត​មក​ទាំង​ប៉ុន្មាន នោះ​គ្មាន​អ្វី​មួយ​កើត​មក​ក្រៅ​ពី​ទ្រង់​ឡើយ។

នៅ​ក្នុង​ទ្រង់​មាន​ដំណឹង​ល្អ ហើយ​ដំណឹង​ល្អ​គឺជា​ជីវិត ហើយ​ជីវិត​នោះ​គឺជា​ពន្លឺ​នៃ​មនុស្ស​លោក

ហើយ​ពន្លឺ​នោះ​ក៏​ភ្លឺ​មក​ក្នុង​ពិភពលោក ហើយ​ពិភពលោក​យល់​មិន​ដល់​ពន្លឺ​ទេ។

មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាត់​មក​ពី​ព្រះ ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ថា យ៉ូហាន។

អ្នក​នោះ​បាន​មក​ក្នុង​ពិភពលោក​ជា​សាក្សី ដើម្បី​នឹង​ធ្វើ​ទី​បន្ទាល់​ពី​ពន្លឺ ដើម្បី​នឹង​ធ្វើ​ទី​បន្ទាល់​ពី​ដំណឹង​ល្អ តាម​រយៈ​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ប្រយោជន៍​ឲ្យ​មនុស្ស​លោក​បាន​ជឿ​ដោយ​សារ​គាត់។

គាត់​មិនមែន​បាន​ពន្លឺ​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​បាន​មក​ដើម្បី​ធ្វើ​ទី​បន្ទាល់​ពី​ពន្លឺ​នោះ​វិញ​

ដែល​ជា​ពន្លឺ​ដ៏​ពិត ដែល​បំភ្លឺ​ដល់​មនុស្ស​គ្រប់​រូប​ដែល​កើត​មក​ក្នុង​លោកិយ។

១០គឺជា​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​នៃ​ព្រះ។ ទ្រង់​នេះ​ហើយ​ដែល​បាន​គង់នៅ​ក្នុង​លោកិយ ហើយ​លោកិយ​ក៏​កើត​មក​ដោយ​សារ​ទ្រង់ ហើយ​លោកិយ​មិន​ស្គាល់​ទ្រង់​ទេ។

១១ទ្រង់​បាន​យាង​មក​រក​រាស្ត្រ​ទ្រង់ ហើយ​រាស្ត្រ​ទ្រង់​មិន​បាន​ទទួល​ទ្រង់​សោះ។

១២ប៉ុន្តែ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ទទួល​ទ្រង់ គឺ​អស់​អ្នក​នោះ​ហើយ ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​អំណាច ឲ្យ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​កូន​ព្រះ គឺ​ដល់​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ជឿ​ដល់​ព្រះ​នាម​ទ្រង់​ប៉ុណ្ណោះ។

១៣ទ្រង់​មិន​បាន​កើត​មក​ពី​ឈាម ឬ​តាម​សេចក្ដី​ប៉ងប្រាថ្នា​ខាង​រូប​សាច់ ឬ​តាម​ចំណង់​នៃ​មនុស្ស​ឡើយ ប៉ុន្តែ​កើត​មក​ពី​ព្រះ​វិញ។

១៤ហើយ​ព្រះ​បន្ទូល​ដដែល​នោះ​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ទៅ​ជា​សាច់​ឈាម ហើយ​បាន​ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​យើង​រាល់​គ្នា ហើយ​យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ឃើញ​សិរី​ល្អ​របស់​ទ្រង់ គឺជា​សិរី​ល្អ​នៃ​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​បង្កើត​តែ​មួយ​នៃ​ព្រះ​វរបិតា ពោរ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ព្រះ​គុណ និង​សេចក្ដី​ពិត។

១៥យ៉ូហាន​បាន​ធ្វើ​ទី​បន្ទាល់​ពី​ទ្រង់ ហើយ​បន្លឺ​ឧទាន​ឡើង​ថា នេះ​ហើយ​ជា​ព្រះ​អង្គ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​ថា ព្រះ​អង្គ​ដែល​យាង​មក​ក្រោយ​ខ្ញុំ នោះ​ត្រូវ​បាន​ត្រឡប់​ជាមុន​ខ្ញុំ​វិញ ត្បិត​ទ្រង់​គង់នៅ​មុន​ខ្ញុំ។

១៦ត្បិត​កាល​ដើមដំបូង​មាន​ព្រះ​បន្ទូល គឺជា​ព្រះ​រាជ​បុត្រា ដែល​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ទៅ​ជា​សាច់​ឈាម ហើយ​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ឲ្យ​មក​រក​យើង​រាល់​គ្នា ដោយ​សារ​ព្រះ​ហឫទ័យ​នៃ​ព្រះ​វរបិតា។ ហើយ​អស់​អ្នក​ណា​ជឿ​ដល់​ព្រះ​នាម​ទ្រង់ នោះ​នឹង​បាន​ទទួល​ភាព​ពោរ​ពេញ​របស់​ទ្រង់។ ហើយ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​បាន​ទទួល​ភាព​ពោរ​ពេញ​របស់​ទ្រង់ គឺជា​អមតភាព និង​ជីវិត​ដ៏​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច តាម​រយៈ​ព្រះ​គុណ​របស់​ទ្រង់។

១៧ត្បិត​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ត្រូវ​បាន​ប្រទាន​មក តាម​រយៈ​លោក​ម៉ូសេ ប៉ុន្តែ​ជីវិត និង​សេចក្ដី​ពិត នោះ​បាន​មក​តាម​រយៈ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​វិញ។

១៨ត្បិត​ក្រឹត្យ​វិន័យ​គឺ​តាម​បញ្ញត្តិ​ខាង​រូប​កាយ ចំពោះ​ការ​ចាត់ចែង​ខាង​សេចក្ដី​ស្លាប់ ប៉ុន្តែ​ដំណឹង​ល្អ​គឺ​តាម​អំណាច​នៃ​ជីវិត​ដ៏​មិន​ចេះ​ចប់​មិន​ចេះ​ហើយ តាម​រយៈ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​បង្កើត​តែ​មួយ ដែល​គង់នៅ​ក្នុង​ឱរា​នៃ​ព្រះ​វរបិតា។

១៩គ្មាន​អ្នក​ណា​ដែល​ឃើញ​ព្រះ​ក្នុង​ពេល​ណា​មួយ​ឡើយ លើក​លែងតែ​អ្នក​នោះ​បាន​ធ្វើ​ទី​បន្ទាល់​ពី​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​ប៉ុណ្ណោះ ត្បិត​លើក​លែង​តែ​តាម​រយៈ​ព្រះ​អង្គ នោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​បាន​សង្គ្រោះ​ឡើយ។

២០ហើយ​នេះ​គឺ​ជាទី​បន្ទាល់​របស់​យ៉ូហាន កាល​ពួក​សាសន៍​យូដា​ចាត់​ពួក​សង្ឃ និង​ពួក​លេវី​ពី​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ឲ្យ​មក​សួរ​គាត់​ថា តើ​លោក​ជា​អ្នក​ណា?

២១ហើយ​គាត់​បាន​ប្រាប់ ហើយ​មិន​បដិសេធ​ថា គាត់​មិនមែន​ជា​លោក​អេលីយ៉ាស​ឡើយ ប៉ុន្តែ​បាន​ប្រាប់​ថា គាត់​មិនមែន​ជា​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ទេ។

២២ហើយ​ពួក​គេ​បាន​សួរ​គាត់​ថា ចុះ​តើ​លោក​ជា​លោក​អេលីយ៉ាស​ឬ​អី? ហើយ​គាត់​បាន​ឆ្លើយ​ថា ខ្ញុំ​មិនមែន​ជា​លោក​អេលីយ៉ាស នោះ​ដែល​នឹង​សាង​ឡើង​វិញ​នូវ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ទេ។ ហើយ​ពួក​គេ​បាន​សួរ​គាត់​ថា តើ​លោក​ជា​ព្យាការី​នោះ​ឬ​អី? ហើយ​គាត់​បាន​ឆ្លើយ​ថា​មិនមែន​ទេ។

២៣គ្រា​នោះ ពួក​គេ​បាន​និយាយ​ទៅ​គាត់​ថា តើ​លោក​ជា​អ្នក​ណា? ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​បាន​នាំ​ពាក្យ​ទៅ​ជម្រាប​ដល់​លោក​ដែល​ចាត់​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ​មក​ផង។ តើ​លោក​នឹង​ប្រសាសន៍​ពី​ខ្លួន​លោក​ដូច​ម្ដេច?

២៤គាត់​ក៏​ប្រាប់​ថា ខ្ញុំ​ជា​សំឡេង​នៃ​មនុស្ស​ម្នាក់ ដែល​កំពុងតែ​បន្លឺ​ឡើង​នៅ​ទី​រហោស្ថាន​ថា ចូរ​តម្រង់​ផ្លូវ​ថ្វាយ​ព្រះ​អម្ចាស់ ដូច​ជា​ព្យាការី​អេសាយ​បាន​ទាយ​ទុក។

២៥ហើយ​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ចាត់​មក​នោះ គឺជា​ពួក​ផារីស៊ី។

២៦ហើយ​ពួក​គេ​ក៏​សួរ​គាត់ ហើយ​បាន​និយាយ​ទៅ​គាត់​ថា ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​លោក​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក បើ​សិន​ជា​លោក​មិនមែន​ជា​ព្រះ​គ្រីស្ទ ឬ​ជា​លោក​អេលីយ៉ាស​ដែល​នឹង​សាង​ឡើង​វិញ​នូវ​អ្វី​ទាំង​អស់ ឬ​ជា​ព្យាការី​នោះ?

២៧យ៉ូហាន​ក៏​ឆ្លើយ​ដល់​ពួក​គេ​ថា ខ្ញុំ​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ដោយ​ទឹក ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា នោះ​មាន​ព្រះ​មួយ​អង្គ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ស្គាល់​

២៨គឺ​ព្រះ​អង្គ​នោះ​ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ទី​បន្ទាល់។ ទ្រង់​ជា​ព្យាការី​នោះ គឺ​លោក​អេលីយ៉ាស ដែល​យាង​មក​ក្រោយ​ខ្ញុំ គឺ​ត្រូវ​ត្រឡប់​ជាមុន​ខ្ញុំ​វិញ រីឯ​ខ្សែ​សុពណ៌​ទ្រង់​នោះ​ខ្ញុំ​មិន​គួរ​នឹង​ស្រាយ ឬ​តំណែង​ទ្រង់​នោះ ខ្ញុំ​មិន​អាច​បំពេញ​បាន​ឡើយ ត្បិត​ទ្រង់​នឹង​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ ពុំ​មែន​ដោយ​ទឹក​ទេ ប៉ុន្តែ​ដោយ​ភ្លើង និង​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​វិញ។

២៩លុះ​ស្អែក​ឡើង យ៉ូហាន​បាន​ឃើញ​ព្រះ​យេស៊ូវ ដែល​ទ្រង់​កំពុងតែ​យាង​មក​ឯ​គាត់ ហើយ​ក៏​ពោល​ថា នុះ​ន៏ កូន​ចៀម​នៃ​ព្រះ ដែល​ដោះ​បាប​មនុស្ស​លោក!

៣០ហើយ​យ៉ូហាន​បាន​ធ្វើ​ទី​បន្ទាល់​ពី​ទ្រង់​ដល់​ប្រជាជន​ថា គឺ​ពី​ព្រះ​អង្គ​នេះ​ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​ថា ក្រោយ​ខ្ញុំ​មាន​ព្រះ​មួយ​អង្គ​ដែល​យាង ដែល​បាន​ត្រឡប់​ជាមុន​ខ្ញុំ ត្បិត​ទ្រង់​គង់នៅ​មុន​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​ស្គាល់​ទ្រង់ ហើយ​ដឹង​ថា​ទ្រង់​នឹង​ត្រូវ​បាន​សម្ដែង​ឲ្យ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ស្គាល់ ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ ទើប​ខ្ញុំ​មក​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ដោយ​ទឹក។

៣១ហើយ​យ៉ូហាន​បាន​ធ្វើ​ទី​បន្ទាល់​ថា កាល​ទ្រង់​បាន​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក​ពី​ខ្ញុំ នោះ​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​យាង​ចុះ​មក​ពី​ស្ថាន​សួគ៌ មាន​រូប​ដូច​ជា​ព្រាបស ហើយ​មក​សណ្ឋិត​លើ​ទ្រង់។

៣២ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ស្គាល់​ទ្រង់ ត្បិត​ទ្រង់​ជា​ព្រះ​អង្គ​ដែល​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​មក​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ដោយ​ទឹក ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​មក​ខ្ញុំ​ថា ដែល​អ្នក​ឃើញ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​យាង​ចុះ​មក​សណ្ឋិត​លើ​អ្នក​ណា ហើយ​គង់​នៅ​លើ​អ្នក​នោះ គឺ​អ្នក​នោះ​ហើយ ដែល​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ។

៣៣ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​មែន ហើយ​ក៏​ធ្វើ​ទី​បន្ទាល់​ថា នេះ​ហើយ​ជា​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​នៃ​ព្រះ។

៣៤ការណ៍​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​បាន​សម្រេច​នៅ​ភូមិ​បេថាបារ៉ា នៅ​ត្រើយ​ទន្លេ​យ័រដាន់ ជា​កន្លែង​ដែល​យ៉ូហាន​កំពុងតែ​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក។

ក.យ.ស., យ៉ូហាន ១:៤២ (ចូរ​ប្រៀបធៀប​នឹង​គម្ពីរ​យ៉ូហាន ១:៤២)

(កេផាស មាន​ន័យ​ថា « អ្នក​មើល​ឆុត » ឬ « ថ្ម »)។

៤២ហើយ​គាត់​ក៏​នាំ​បង​ទៅ​ឯ​ព្រះ​យេស៊ូវ។ ហើយ​កាល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​បាន​ទត​មើល​គាត់ ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា អ្នក​ឈ្មោះ​ស៊ីម៉ូន ជា​កូន​របស់​យ៉ូណាស អ្នក​នឹង​ត្រូវ​ហៅថា កេផាស គឺ​ប្រែ​ថា អ្នក​មើល​ឆុត ឬ​ថ្ម។ ហើយ​ពួក​គេ​ជា​អ្នក​នេសាទ។ ហើយ​ពួក​គេ​បាន​លះ​ចោល​ទាំង​អស់ ហើយ​ទៅ​តាម​ព្រះ​យេស៊ូវ​ភ្លាម។