Het volledige kerstverhaal

Die zin wordt duidelijker als we het kerstverhaal in zijn volheid bezien. President Gordon B. Hinckley zegt: ‘Als er geen Pasen was geweest, was er geen Kerst geweest. Het kindje Jezus van Bethlehem zou zonder de verlossende Christus van Gethsémané en Golgotha, en de triomf van de opstanding een gewone baby zijn geweest.’²

Jezus’ geboorte in Bethlehem is niet het begin van het verhaal, en Golgotha is niet het einde. De Schriften leren ons dat Hij ‘in het begin […] bij God’³ was in de voorsterfelijke raad in de hemel. Wij waren daar ook. Daar kenden we Hem als Jehova, de Eerstgeborene van onze eeuwige Vader.⁴ We leerden dat Hij de centrale rol als Schepper en Verlosser van de wereld zou spelen. We aanvaardden er het grote plan van geluk van onze Vader en juichten van vreugde.⁵ Hoewel sommigen tegen Gods plan in opstand kwamen, behoorden wij tot hen die ons geloof in Jezus Christus stelden. Maar al te graag accepteerden we de gevaren van het sterfelijk leven omdat we het vertrouwen hadden dat Jezus de wil van de Vader zou doen — en dat we door Hem verlost zouden worden.

Hier op aarde gaat onze herinnering aan ons vroegere leven achter een sluier van vergetelheid verborgen. We kwamen naar de aarde om ‘door geloof, niet door aanschouwing’ te leren wandelen.⁶

God wilde dat geloof versterken. Daarom heeft Hij profeten gestuurd die de komst van de beloofde Messias voorzagen en voorspelden. Een van deze profeten was Nephi, die in een visioen een boom zag die uitzonderlijk mooi en wit was. Toen hij naar de uitleg van dit visioen vroeg, werd hem de stad Nazareth getoond en Maria, een maagd die zeer mooi en bekoorlijk was. De engel die met Nephi sprak, stelde toen deze indringende vraag: ‘Kent gij de goedgunstigheid Gods?’ Met andere woorden: ‘Begrijp je waarom God zelf in de wereld zal komen, waarom Hij onder alles zou neerdalen?’ Nephi’s antwoord was een beetje aarzelend: ‘Ik weet dat Hij zijn kinderen liefheeft; toch ken ik niet de betekenis van alle dingen.’

Toen zei de engel: ‘De maagd die gij aanschouwt, is de moeder van de Zoon Gods.’ Nephi zag Maria met een kind in haar armen, en met vreugde riep de engel uit: ‘Zie het Lam Gods, […] namelijk de Zoon van de eeuwige Vader!’ Plotseling begreep Nephi beter wat de boom betekende — en waarom we Christus’ geboorte vieren. Hij zei: ‘Het is de liefde Gods, die zich alom uitstort in het hart der mensenkinderen; daarom is zij boven alles het begerenswaardigst.’ ‘Ja,’ voegde de engel toe, ‘en het vreugdevolst voor de ziel.’⁷

Uiteindelijk, bijna 600 jaar na Nephi’s visioen, kwam de lang verwachte, lang geprofeteerde dag. Jezus ging door de sluier heen en kwam ter wereld als hulpeloze baby, en toch anders dan alle andere baby’s. Gods Eerstgeborene in de geest werd zijn Eniggeborene in het vlees. Dit kind, geboren onder de meest eenvoudige omstandigheden, zou op zijn schouders de verlossing van Gods eeuwige familie dragen! Met recht kwamen ‘de hoop en vrees van alle vlees’ die nacht in de kleine stad Bethlehem bijeen.⁸

Maar het verhaal houdt daar natuurlijk niet op. De geboorte van de Heiland was wonderbaarlijk, maar er zouden nog grotere wonderen volgen.

We weten erg weinig over Jezus’ jeugdjaren. We lezen dat Hij toenam ‘in wijsheid en in grootte en in genade bij God en de mensen.’⁹ Op zijn 12e wilde Hij ‘zijn in de dingen van [zijn] Vader’.¹⁰ Dat hield in dat Hij de wereld de ‘grote en wonderbaarlijke liefde’ van de Vader voor zijn kinderen zou tonen.¹¹

‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, […] opdat de wereld door Hem behouden zou worden.’¹²

De dingen van zijn Vader hielden in goed te doen.¹³ Het was een liefdeswerk — ‘de zieken genezen, de doden opwekken, de lammen doen lopen, de blinden hun gezicht geven en de doven doen horen.’¹⁴

De dingen van zijn Vader hielden ook in de ogen van ons geloof te openen, onze geestelijke vermogens op te wekken, en onze pijn, trots, ziekten en onze zonden te genezen. En ons in onze zwakheden te hulp komen. Om dat te volbrengen leed Jezus gewillig alle mogelijke pijn, afwijzing, benauwingen en verzoekingen.¹⁵

De dingen van zijn Vader hielden in ons helpen ons doel op aarde te bereiken — om zijn ‘heilige woning eens waardig [te] zijn’.¹⁶ Met andere woorden, de dingen van zijn Vader hielden — en houden — in ‘de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen.’¹⁷

De volheid van het kerstverhaal bereikt een hoogtepunt in de laatste drie dagen van het leven van de Heiland. In die allesbepalende periode ging de Heiland van de hof van Gethsémané naar het kruis op Golgotha naar het tuingraf. Zoals ouderling Jeffrey  R. Holland ons leert, reiken de ‘invloed en werking’ van dat moment ‘terug […] naar het begin van de tijd, en vooruit […] door de hele eeuwigheid heen.’¹⁸

Met het lot van elke menselijke ziel in de waagschaal betrad Jezus Gethsémané bijna alleen. Daarop volgden een kruisverhoor, geseling en uiteindelijk een martelende dood aan het kruis. Met dezelfde nederigheid en onderworpenheid waarmee Hij vanaf het begin had gezegd: ‘Hier ben Ik, zend Mij’,¹⁹ zei Hij nu: ‘Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest.’²⁰

De aarde kreunde, zijn vrienden rouwden, en duisternis bedekte het land. De Heiland ging naar de geestenwereld, waar ‘een ontelbare schare geesten der rechtvaardigen’ — rechtschapen zielen die waren overleden — zijn komst afwachtten. Net als in het begin der tijden, juichten de zoons en dochters van God van vreugde en bogen ze zich neer om hun Redder te aanbidden.²¹

Snel was het moment daar dat de Heiland zijn stoffelijk lichaam weer opnam en zijn overwinning op de dood voltooide. Vroeg op een lentedag, de eerste dag van de week, ging Maria Magdalena naar zijn graf en trof het leeg aan. Zij was de eerste die zijn stem hoorde en zijn lieflijke gezicht zag. Later verscheen Jezus aan zijn apostelen. Hij liet hen zijn handen en voeten zien, Hem aanraken en weten²² dat Hij het echt was — dat hun Verlosser echt leefde!

Dat is de ‘grote blijdschap’²³ die we met kerst vieren — niet alleen dat Christus is geboren, maar dat Hij onder ons heeft geleefd, zijn leven voor ons heeft gegeven, is opgestaan, en uiteindelijk het werk heeft volbracht dat zijn Vader Hem had gegeven.²⁴ We zijn blij omdat de verwarring en chaos van deze wereld tot rust kunnen komen door de belofte die ons vanaf het allereerste begin is gedaan — een belofte die door de verzoening van Jezus Christus is vervuld. Daarom is het verhaal van Kerstmis niet compleet zonder het verhaal van Pasen. Het zoenoffer van de Heiland heiligde de stille nacht in Bethlehem. Het geschenk van zijn verlossing liet ons in de voorsterfelijke wereld van vreugde uitroepen — dit geschenk dat onze ziekten geneest, ons weer laat zien, en alle tranen wegveegt.²⁵

Het licht waar we zo van houden met Kerstmis, wordt uitgestraald door het Licht van de wereld, Jezus Christus. Het verhaal dat we met kerst zo graag horen, gaat over het plan van geluk van onze Vader dat Christus mogelijk heeft gemaakt. Het geschenk dat de kersttijd heilig maakt, is het geschenk van zijn leven, dat Hij heeft gegeven opdat wij het eeuwige leven mochten hebben. Mogen we zijn geschenk ontvangen en zijn liefde en zijn evangelie naar de hele wereld uitdragen, vooral in dit prachtige jaargetijde, is mijn gebed in de heilige naam van Jezus Christus. Amen.