آیا «به خوشبختی زندگی می‌کنم؟»

تصویر

نوجوانان

تصاویر از اَلیسا گُنزالِز

اندکی پس از جدا شدن از لامانیان، نیفای گفت که مردمش «به خوشبختی زندگی می‌کردند» (۲ نیفای ۵: ۲۷). با توجه به اینکه گروه دیگری از مردم وجود داشتند که می‌خواستند آنها را بکُشند (رجوع کنید به ۲ نیفای ۵: ۱–۶)، که شاید تعجب آور باشد. چگونه کسی می‌تواند در چنین شرایطی شاد باشد؟

اوّل از همه، توجه داشته باشید که «ما به خوشبختی زندگی می‌کردیم» به این معنی نیست که «هر نیفایی‌ای شاد نبود ۲۴/۷.» این بدان معناست که آنها به گونه‌ای زندگی می‌کردند، و کارهایی را انجام می‌دادند که به طور کلی منجر به شادی می‌شد. در مجموع، علیرغم چالش‌های آنها، دوران خوشی بوده است.

پس «به خوشبختی» چیست؟ چگونه می‌توانیم آن را در زندگی خودمان که چالش‌هایی نیز دارد کپی کنیم؟ اجازه دهید نگاهی بیندازیم!

• فرمانبردار باشید. «ما در نگاه‌داری … فرمان‌های سَروَر می‌کوشیدیم» (۲ نیفای ۵: ۱۰).

  زندگی کردن بر اساسِ مژده گامِ ۱ است. شاید موقتاً در گناه شاد باشید، اما دوام نخواهد داشت. نافرمانیِ آگاهانه از خدا «به خوشبختی زندگی کردن» نیست (الما ۴۱: ۱۰).

• نوشته‌های مقدّس را جستجو کنید. «من، نیفای، … نگاشته‌هایی که بر ورقه‌های برنجی کنده‌کاری شده بودند را آورده بودم» (۲ نیفای ۵: ۱۲). «[ما] … آنها را بررسی کرده بودیم و دریافته بودیم که آنها خواستنی بودند؛ آری، یعنی بسیار با ارزش برای ما» (۱ نیفای ۵: ۲۱).

  مردم نیفای نوشته‌های مقدّس را داشتند. و آنها نه تنها نوشته‌های مقدّس را داشتند بلکه—آنها آن نوشته‌های مقدّس را بررسی می‌کردند.

• به رهبران الهام گرفته گوش دهید. «من، نیفای، یعقوب و یوسف را تخصیص دادم، که آنها کشیشان و آموزگاران بر … مردمم باشند.» (۲ نیفای ۵: ۲۶).

  این آموزگاران از نوشته‌های مقدّس به عنوان راهنمای خود استفاده می‌کردند (رجوع کنید به ۲ٰ نیفای ۴: ۱۵؛ ۶: ۴).

• به معبد (و سایر مکان‌های مقدّس) بروید. «من، نیفای، یک معبد ساختم» (۲ نیفای ۵: ۱۶).

  داشتن مکان‌های مقدّس مانند خانه‌های اجتماعات و معابد برای گِرد‌ آوردن و پرستشِ پیروان بسیار مهم است. (می‌توانیم گمان کنیم که نیفایان نه تنها یک معبد داشتند بلکه—در واقع از آن استفاده می‌کردند.) اگر نمی‌توانید حضوراً به معبد بروید، همیشه می‌توانید کار تاریخ نیاکان را انجام دهید.

• پر بازده باشید. «من مردمم را آموزش دادم تا ساختمان‌هایی بسازند، … به کار بَرند … «من … واداشتم تا مردمم کاردان شوند، و با دست‌های خود زحمت کشند» (۲ نیفای ۵: ۱۵، ۱۷).

  بخشی از «به خوشبختی زندگی کردن» داشتن کاری برای انجام دادن است! یک وظیفه، یک شغل، یک مسئولیت—چیزی که به شما تمرکز و هدف می‌دهد (البته، با زمان مناسبی برای استراحت). اگر همیشه بی‌حوصله هستید، شاد بودن سخت است.

آیا می‌‌گویید که در حال حاضر به خوشبختی زندگی می‌کنید؟ اگر نه، شاید سرمشقِ نیفای بتواند به شما ایده‌هایی برای چگونه بهبود یافتن بدهد.