Gibarugan ang Akong Desisyon

Sa dihang nag-edad na ko og 21, misugod ko pagbati og mga aghat sa pagserbisyo og misyon. Wala gayud ako magplano nga magmisyon, mao nga kini nga mga hunahuna wala damha. Ang akong lider sa priesthood miawhag kanako sa pag-ampo mahitungod niini, ug akong gibuhat.

Ang akong tubag miabut nga klaro kaayo: Nasayud ko nga ang Dios gusto nga moserbisyo ko og misyon. Mibati ko pirmero og kadasig mahitungod sa pagserbisyo, apan ang pagbiya ngadto sa misyon mas mahagiton kay sa akong gilauman.

Ang akong boss wala makasabut nganong mobiya ko sulod sa 18 ka bulan, ug dili siya gustong mohatag kanako og panahon nga makapangandam alang sa pagbiya. Gihatagan ko niya og ultimatum: “Motrabaho o dili motrabaho. Imo kanang pagpili.” Bisan kon hadlok nga dili makatrabaho sa katapusang mga semana sa wala pa ang akong misyon, akong gipili nga mobiya niana nga trabaho.

Ang pagkompleto sa mga gikinahanglang medikal komplikado usab. Ang akong doktor sa akong nasud nga natawhan, sa Russia, wala pa gayud sukad makakita sa mga dokumentong medikal sa misyonaryo sa Simbahan ug mibalibad sa pagpirma niini.

Ang mga babag nga sama niini nakapahunahuna kanako kon nakahimo ba gayud kaha ako sa husto nga pagpili. Pipila ka mga higayon nga hapit mausab ang akong hunahuna. Apan niadtong mga higayon sa pagduhaduha, nakahinumdom ko sa tubag nga akong nadawat sa akong pag-ampo ug nakahimo sa pagbarug sa akong desisyon nga moserbisyo. Sa katapusan, nakakita ko og mga solusyon niini ug sa uban pang mga hagit nga akong nasugatan.

Gitawag ko nga moserbisyo sa Russia St. Petersburg Mission. Ang unang pipila ka bulan sa misyon dili sayon. Apan tungod sa akong nakat-unan sa pagsagubang sa mga babag nga akong giatubang sa pagpangandam sa pagserbisyo, nakahimo ko sa pag-atubang sa mga hagit sa akong misyon. Ang akong misyon—ug ang mga kalisdanan nga akong giatubang sa pag-andam alang niini—nagtudlo kanako nga makahimo ko og lisud nga mga butang inubanan sa tabang sa Ginoo.