Jak naturalnie składać świadectwo

Świadectwo nie musi zaczynać się słowami: „Chciałbym złożyć swoje świadectwo” i nie musi kończyć się: „w imię Jezusa Chrystusa, amen”. Świadectwo to wyrażenie tego, w co wierzymy i co wiemy, że jest prawdą. Zatem, kiedy odwiedzamy naszą sąsiadkę, która ma jakiś problem, i mówimy jej: „Wiem, że Bóg odpowiada na nasze modlitwy”, to składamy jej pełne mocy świadectwo, takie jak to wygłaszane z kościelnej mównicy. Moc nie wynika z wyszukanych słów — przychodzi ona przez Ducha Świętego, który potwierdza prawdę (zob. Nauki i Przymierza 100:7–8).

Jeśli będziemy chcieli składać świadectwo, to każdego dnia znajdą się ku temu okazje. Na przykład:

• Gdy ktoś was zapyta, jak minął wam weekend, odpowiecie: „Świetnie”. „Kościół był tym, czego mi było trzeba”.

• Gdy ktoś dowie się o wyzwaniu, z jakim się aktualnie zmagacie i wyrazi ubolewanie nad waszym losem, odpowiecie: „Dziękuję za troskę. Wiem, że Bóg mi pomoże. Zawsze tak robi”.

• Ktoś powie: „Mam nadzieję, że ta okropna pogoda wkrótce się zmieni” lub „Autobus znowu się spóźnia”, lub „Ale korek!”. Wówczas możecie odpowiedzieć: „Z Bożą pomocą na pewno wszystko się ułoży”.

Często rozmawiamy z innymi na temat naszych problemów. Kiedy jakaś osoba powie wam o swoich, możecie opowiedzieć o tym, jak Bóg dopomógł wam przejść przez wasze próby, i złożyć świadectwo, że jej również może On pomóc. Pan powiedział, że umocni nas, abyśmy mogli stawić czoła wyzwaniom, „[abyśmy] mogli odtąd świadczyć o [Nim] i z całą pewnością wiedzieli, że [On], Pan Bóg, [jest ze Swoim] ludem w [jego] niedoli” (Mosjasz 24:14). Możemy świadczyć o Nim, kiedy składamy świadectwo o tym, jak nam pomógł przejść przez próby.

Dla niektórych z nas spontaniczne składanie świadectwa może łączyć się ze stresem. Są sposoby na to, by przygotować się, abyśmy byli „zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od [nas] wytłumaczenia się z nadziei [naszej]” (I List Piotra 3:15).

Po pierwsze, aby być przygotowanym, musimy przyjrzeć się temu, jak żyjemy. Czy zapraszamy Ducha Świętego do swojego życia i każdego dnia prawymi decyzjami budujemy własne świadectwo? Czy dajemy Duchowi szansę na podpowiadanie nam, co robić i co mówić, gdy modlimy się i studiujemy pisma święte? Pan skierował do Hyruma Smitha następujące słowa: „Nie dąż do głoszenia mego słowa, lecz wpierw staraj się uzyskać słowo moje, a wówczas rozwiąże się język twój” (Nauki i Przymierza 11:21).

Po drugie, bycie przygotowanym może oznaczać, że dostrzegamy i wykorzystujemy okazje, by złożyć świadectwo w danym dniu lub tygodniu. Możecie przygotować się na te okazje, zastanawiając się, w jaki sposób będziecie mogli wtedy opowiedzieć o swojej wierze.

Prezydent Ballard nauczał: „Chociaż możemy mieć świadectwo o wielu rzeczach, to jako członkowie Kościoła posiadamy podstawowe prawdy, których musimy stale nauczać się nawzajem i dzielić się nimi”. Przykładem są następujące prawdy: „Bóg jest naszym Ojcem, a Jezus jest Chrystusem. Plan zbawienia koncentruje się na Zadośćuczynieniu Zbawiciela. Józef Smith przywrócił pełnię wiecznej ewangelii Jezusa Chrystusa, a Księga Mormona jest dowodem tego, że nasze świadectwo jest prawdziwe”. Kiedy wyrażamy te płynące z serca prawdy, zapraszamy Ducha, aby świadczył o prawdzie naszych słów. Prezydent Ballard podkreślił, że „nie można powstrzymać Ducha, kiedy składane jest czyste świadectwo o Chrystusie”².

Zmęczony podróżą przez Samarię Zbawiciel przystanął, aby odpocząć przy studni, i spotkał tam pewną kobietę. Zaczął z nią rozmowę o nabieraniu wody ze studni. Wykorzystanie przykładu czynności, którą kobieta wykonywała codziennie, dało Jezusowi okazję, by świadczyć o wodzie żywej i wiecznym życiu, które zostały przygotowane dla tych, którzy w Niego wierzą (zob. Ew. Jana 4:13–15, 25–26).

Prezydent Russell M. Nelson opowiadał o pielęgniarce, która zadała mu, wówczas dr. Nelsonowi, pytanie. Miało to miejsce po pewnej skomplikowanej operacji. „Dlaczego nie jest pan jak inni chirurdzy?”. Ci, których znała, byli porywczy i często przeklinali podczas trudnych operacji.

Dr Nelson mógł odpowiedzieć na wiele różnych sposobów. Ale odparł następująco: „Ponieważ wiem, że Księga Mormona jest prawdziwa”.

Jego odpowiedź natchnęła pielęgniarkę i jej męża do studiowania tej księgi. Prezydent Nelson później ją ochrzcił. Po wielu latach, kiedy przewodniczył konferencji palika w Tennessee jako nowo ustanowiony apostoł, Prezydent Nelson niespodziewanie spotkał tę samą pielęgniarkę. Wspominała swoje nawrócenie zapoczątkowane prostym świadectwem i wpływem Księgi Mormona, które sprawiły, że nawróciło się jeszcze 80 innych osób³.

Nie obawiajcie się składać świadectwa. Może ono przydać błogosławieństw osobom, którym posługujecie. Jak wykorzystacie powyższe pomysły lub swoje własne, by złożyć świadectwo już dzisiaj?