Noel Hikayesi Koruyup Kollamak Hakkında Bize Ne Öğretiyor?

Hancı, Kurtarıcı için yer açamadı, ancak biz bu hatayı yapmak zorunda değiliz! Erkek ve kızkardeşlerimiz için masalarımızda, evlerimizde ve geleneklerimizde yer açarak kalplerimizde Kurtarıcı için yer açabiliriz. Birçok aile geleneği, başka insanların da dahil edilmesiyle daha tatlı ve hatta daha unutulmaz hale getirilebilir. Daiana ve ailesinin, Noel’i onlarla beraber geçirmesi için birilerini davet etme geleneği vardır. Her Aralık’ta, kimi davet etmek istediklerini müzakere eder ve karar verirler.² Belki sizin aileniz de benzer bir geleneğe başlayabilir. Belki de koruyup kolladığınız birisi, birlikte favori Noel şarkılarını söylerken ailenize katılmak ister. Ayrıca oturduğunuz bölgede ailesi olmayan birisi için Noel akşam yemeğinizde yer açabilirsiniz.

Kurtarıcı’yı anmanın, O’nun dahil etme örneğini takip etmekten daha iyi bir yolu var mı? Hatırlayın, O “herkesi kendine gelmeye ve iyiliğinden pay almaya çağırır; ve kendisine gelen hiç kimseyi, siyah ve beyaz, köle ve özgür, erkek ve kadın reddetmez; ve dinsizleri de unutmaz; ve Yahudi olsun, olmasın Tanrı katında herkes eşittir” (2. Nefi 26:33). Yer açın ve dahil edin.

Çobanların, bebek Kurtarıcı’yı selamlayan ilkler arasında olması uygun görünür. Eski peygamberler, İsa Mesih’i “İsrailin Çobanı” (Mezmurlar 80:1) ve “Dünyadaki Tek Çoban” olarak adlandırdı (1. Nefi 13:41). Ve Mesih’in Kendisi şöyle dedi, “Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım” (Yuhanna 10:14). Koyunlarımızı tanımak ve gözcülük etmek, Kurtarıcı gibi çobanlık yapmanın ve koruyup kollamanın önemli bir parçasıdır.

Işıltılı ışıklar ve süslü süslemelerle birlikte, Noel zamanında izlenecek çok şey vardır. Fakat belki de odağımızı koruyup kolladıklarımıza yöneltmeyi hatırladığımızda ve kendi sürülerimize gözcülük ettiğimizde, bu sezonun en büyük güzelliği bulunabilir. Gözcülük etmek, birisinin en sevdiği yemekten söz etmek veya birisinin tatil planlarını sormak olabilir. Başkalarının bariz olan veya olmayan ihtiyaçlarını gördüğümüzde ve karşıladığımızda göz kulak olmaya devam etmiş oluruz.

Cheryl, kocası Mick’i aniden yitirince, harap oldu. Onsuz ilk Noel yaklaşırken, yalnızlık büyüdü. Şükürler olsun ki, onu koruyup kollayan kızkardeş Shauna oradaydı. Shauna ve kocası Jim, Cheryl’i pek çok tatil gezisine davet ettiler. Cheryl’in yıpranmış montunu fark ettiler ve bu konuda bir şeyler yapmaya karar verdiler. Noel’den birkaç gün önce, Shauna ve Jim Cheryl’a Noel hediyesi getirdiler: harika bir yeni mont. Cheryl’in fiziksel ihtiyaçları için sıcak bir montun yanı sıra, duygusal ihtiyaçları için teselli ve arkadaşlığın da farkındaydılar. Bu ihtiyaçları ellerinden geldiği kadar en iyi şekilde karşılamak için harekete geçtiler ve bizim de sürülerimize nasıl göz kulak olabileceğimize dair güzel bir örnek oluşturdular.³

“Haydi gidelim” ne coşkulu bir davettir! Çobanlar, arkadaşlarının yolculuk yapamayacak kadar yorgun olacağını varsaymıyorlardı. Beytlehem’e sessizce, kendi başlarına gitmediler. Sevinçli bir şekilde birbirlerine döndüler ve “Haydi gidelim!” dediler.

Arkadaşlarımızı bebek Kurtarıcı’yı görmeye davet edemesek de, onları bizimle hizmet ederek Noel’in ruhunu (veya Mesih’in ruhunu) hissetmeye davet edebiliriz. Genç Hanımlar Eski Genel Başkanı Bonnie L. Oscarson, “Noel ruhunu arttırmanın yolu, çevremizdekilere cömertçe ulaşmak ve kendimizi adamaktır” dedi.⁴ Bir mum tuttuğunuzu hayal edin. Başkaları mumunuzun ışığını kesinlikle görebilir ve bundan yararlanabilir, ancak eğer mumunuzu onların mumlarını yakmak için kullanırsanız ve ışığı kendileri için tutmalarına izin verirseniz, hissedebilecekleri coşkuyu hayal edin.

Mesih’in Kendisi, O’nu takip edenlerin yaşamın ışığına sahip olacağını öğretti (bkz. Yuhanna 8:12). O’nun gibi hizmet etmek, O’nu takip edebileceğimiz ve bu vaat edilen ışığın tadını çıkarabileceğimiz yollardan biridir. Bu yüzden, sizinle beraber hizmet etmeleri için başkalarını davet ederek ışığı paylaşın! Siz ve koruyup kolladıklarınız birlikte nasıl hizmet edebilirsiniz? Birlikte en sevdiğiniz yemeği hazırlayabilir veya küçük bir armağan veya mesaj ile birisini şaşırtabilirsiniz. Mesih’in hizmet etme örneğini izlemekten gelen ışığı, her ikiniz birlikte hissedebilirsiniz.

Çobanların, Mesih’in doğumunun müthiş haberini olabildiğince çok insanla paylaşırkenki sevinçli coşkusunu hayal etmek kolaydır. Melekler tarafından müjdelenen önceden bildirilmiş Mesih gelmişti! O buradaydı! Doğrusu, Kurtarıcı’nın iyi haberini paylaşmak, İsa’nın Doğum hikayesinin önemli bir konusudur. Melekler şarkı söyledi. Yıldız yolu gösterdi. Ve çobanlar bunu her tarafta bildirdi.

İyi haberi paylaşarak ve Kurtarıcı’ya tanıklık ederek, seslerimizi Noel hikayesine ekleyebiliriz. Yardımlaşma Cemiyeti Genel Başkanı Kızkardeş Jean B. Bingham şöyle öğretir, “Koruyup kollama gayretlerinizde Kurtarıcı’yı temsil etme ayrıcalığına sahip olduğunuzda, kendinize şunu sorun, ‘Sevindirici haberin ışığını bu kişi veya aileyle nasıl paylaşabilirim?’” “Ruh bana ne yapmam için ilham veriyor?”⁵

İşte, Kurtarıcı’ya ve O’nun sevindirici haberine olan tanıklığınızı nasıl paylaşabileceğinizi bilmeye çalışırken, üzerinde düşünmeniz için size birkaç öneri:

• Kurtarıcı hakkındaki duygularınızı yansıtan veya O’na niçin minnettar olduğunuzu ifade eden bir kutsal yazı bulun. Bunu, koruyup kolladıklarınızla paylaşın.

• Noel videosuyla beraber bir cep telefonu mesajı veya sosyal medya mesajı gönderin. ChurchofJesusChrist.org adresinde birkaç harika örnek var!

• Bir arkadaşınıza size Mesih’i hatırlatan özel bir andan veya gelenekten bahsedin.

Tıpkı Kutsal Ruh’un, Şimon ve Anna’ya bebek İsa’nın Kurtarıcı olduğu konusunda tanıklık ettiği gibi, Kutsal Ruh’un tanıklığınızın gerçekliğine şahitlik edeceğine inanın (bkz. Luka 2:26, 38).

Oniki Havariler Kurulu’ndan Yaşlı Dieter F. Uchtdorf şöyle söylemiştir, “[İsa Mesih’in] dünyaya gelişini gerçekten onurlandırmak için, O’nun yaptığı gibi yapmalı ve arkadaşlarımıza şefkat ve merhametle ulaşmalıyız.” “Bunu her gün , sözle ve eylemle yapabiliriz. Bırakın bu bizim Noel geleneğimiz haline gelsin, nerede olursak olalım, biraz daha nazik, daha bağışlayıcı, daha az yargılayan, daha minnettar ve bereketimizi ihtiyacı olanlarla paylaşırken daha cömert olalım.”⁶