Sonsuz Antlaşma

Tanrı ile bir antlaşma yaptığımızda, sonsuza dek tarafsız bir bölge bırakmış oluruz. Tanrı, Kendisiyle böyle bir bağ kuranlarla olan ilişkisini terk etmeyecektir. Aslında, Tanrı ile bir antlaşma yapmış olan herkes, özel bir tür sevgi ve merhamete erişebilir. İbrani dilinde, bu antlaşma sevgisine hesed denir(חֶסֶד).³

Hesed’in İngilizce’de yeterli bir karşılığı yoktur. Kutsal Kitap’ın Kral James Versiyonunun çevirmenleri, hesed’in İngilizceye nasıl çevrileceği konusunda çaba sarfetmiş olmalılar. Genellikle “sevgi dolu iyilik” kelimesini seçtiler. Bu, hesed’in tam anlamını değil, büyük bir kısmını karşılar. “Merhamet” ve “iyilik” gibi başka çeviriler de yapıldı. Hesed, her iki tarafın da birbirine bağlı ve sadık olmaya mecbur olduğu bir antlaşma ilişkisini tanımlayan benzersiz bir terimdir.

Göksel evlilik böyle bir antlaşma ilişkisidir. Karı ve koca, birbirlerine bağlı ve sadık kalmak üzere, Tanrı ile ve birbirleriyle bir antlaşma yaparlar.

Hesed, Tanrı’nın Kendisi’yle antlaşma yapanlara karşı hissettiği ve onlara sunduğu özel bir sevgi ve merhamet türüdür. Ve biz de O’na hesed ile karşılık veririz.

Resim

yeni evli çift bir tapınağın önünde

Fotoğraf, Jerry L. Garns

Tanrı, Kendisiyle antlaşma yapmış olanlarla hesed ettiği için, onları sevecektir. Onlarla çalışmaya devam edecek ve onlara değişme fırsatları sunacaktır. Tövbe ettikleri zaman onları affedecektir. Ve eğer yoldan saparlarsa, O’na geri götürecek yolu bulmalarında onlara yardım edecektir.

Siz ve ben bir kez Tanrı ile bir antlaşma yaptığımızda, O’nunla olan ilişkimiz, antlaşmamızdan öncekinden çok daha yakın hale gelir. Şimdi birbirimize mecburuz. Tanrı ile olan antlaşmamız nedeniyle, O bize yardım etme gayretlerinden asla yorulmayacak ve biz de O’nun bize karşı merhametli sabrını asla tüketmeyeceğiz. Her birimizin Tanrı’nın kalbinde özel bir yeri vardır. O’nun, bizim için büyük umutları var.

Rab’bin, Peygamber Joseph Smith’e verdiği tarihi bildiriyi biliyorsunuz. Bu, vahiy yoluyla geldi. Rab, Joseph’e şöyle dedi: “Bu vaat ayrıca sizindir, çünkü siz İbrahim’densiniz ve vaat İbrahim’e verildi” (Öğreti ve Antlaşmalar 132:31).

Böylece, bu sonsuz antlaşma, sevindirici haberin bütünlüğü içinde büyük İade Ediliş’in bir parçası olarak iade edildi. Bunu bir düşünün! Tapınakta yapılan bir evlilik antlaşması, doğrudan bu İbrahim antlaşmasına bağlıdır. Bir çift tapınakta, İbrahim, İshak ve Yakup’un sadık soyuna ayrılmış olan tüm kutsamalarla tanıştırılır.

Tıpkı Adem’in yaptığı gibi, siz ve ben vaftizde bireysel olarak antlaşma yoluna girdik. Daha sonra tapınakta bu yola eksiksiz olarak gireriz. İbrahim antlaşmasının kutsamaları, kutsal tapınaklarda bahşedilir. Bu kutsamalar dirildikten sonra, “tahtları, krallıkları, prenslikleri ve güçleri ve egemenlikleri, bütün yükseklikleri ve derinlikleri miras almamıza ve ‘kendi yücelişlerimize ve her şeydeki görkemlere erişmemize’ olanak sağlar [Öğreti ve Antlaşmalar 132:19].”⁴

Eski Antlaşma’nın son ayetinde, Malaki’nin, İlya’nın “ataların yüreğini çocuklara ve çocukların yüreğini de atalarına”(Malaki 4:6) döndüreceğine dair vaadini okuruz. Eski İsrail’de, atalara yapılan bu tür atıflar, İbrahim, İshak ve Yakup ataları içerirdi. Moroni’nin Peygamber Joseph Smith’e aktardığı bu ayetin farklı versiyonunu okuduğumuz zaman bu vaat netleşir: “O [İlya], çocukların yüreklerine atalara verilmiş olan vaatleri ekecektir ve çocukların yürekleri atalarına dönecektir (Joseph Smith—Tarihi 1:39). Bu atalar kesinlikle İbrahim, İshak ve Yakup’u içerir. (Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 27:9-10.)

Resim

İsa Mesih’in resmi

Heinrich Hofmann, Mesih ve Zengin Genç Hükümdar’dan detay

İsa Mesih: Antlaşmanın Merkezi

Kurtarıcı’nın kefaret amacıyla kurban oluşu, Baba’nın çocuklarına verdiği vaatleri yerine getirmesini mümkün kıldı. İsa Mesih, “yol, gerçek ve yaşam [olduğu için]: [O’nun] aracılığı olmadan Baba’ya kimse gelemez” (Yuhanna 14:6). İbrahim antlaşmasının gerçekleşmesi, Kurtarıcımız Rab İsa Mesih’in Kefareti sayesinde mümkün hale gelir. İsa Mesih, İbrahim antlaşmasının merkezindedir.

Eski Antlaşma sadece kutsal yazıları içeren bir kitap değildir; aynı zamanda bir tarih kitabıdır. Saray ve Avram’ın evliliği hakkında okuduğumuzu hatırlıyorsunuzdur. Çocukları olmadığı için Saray, Rab’bin talimatına göre cariyesi Hacer’i de Avram’ın karısı olması için verdi. Hacer, İsmail’i doğurdu.⁵ Avram, İsmail’i sevdi, ama o, antlaşmanın içinden geçeceği çocuk olmayacaktı. (Bkz. Yaratılış 11:29–30; 16:1, 3, 11; Öğreti ve Antlaşmalar 132:34.)

Tanrı’nın bir lütfu olarak ve Saray’ın inancına karşılık olarak,⁶ Saray ileri yaşlarında gebe kaldı ki böylece antlaşmanın oğlu İshak’tan geçmesini sağladı (bkz. Yaratılış 17:19). İshak antlaşmada doğdu.

Tanrı, Saray ve Avram’a yeni isimler verdi: Sara ve İbrahim (bkz. Yaratılış 17:5, 15). Bu yeni isimlerin bahşedilişi, bu aile için yeni bir hayatın ve yeni bir kaderin başlangıcını işaret ediyordu.

İbrahim hem İsmail’i hem de İshak’ı sevdi. Tanrı İbrahim’e İsmail’in çoğalacağını ve büyük bir ulus olacağını söyledi (bkz. Yaratılış 17:20). Aynı zamanda, Tanrı sonsuz antlaşmanın İshak aracılığıyla kurulacağını açıkça belirtti (bkz. Yaratılış 17:19).

Sevindirici haberi kabul eden herkes, İbrahim’in soyunun bir parçası olur. Galatyalılar’da şöyle okuruz:

“Vaftizde Mesih’le birleşenlerinizin hepsi Mesih’i giyindi.

“… Hepiniz Mesih İsa’da birsiniz.

“Eğer Mesih’e aitseniz, İbrahim’in soyundansınız, vaade göre de mirasçısınız” (Galatyalılar 3:27–29).

Böylece, doğumla veya evlat edinme yoluyla antlaşmanın mirasçıları olabiliriz.

Resim

vaftiz töreni için toplanan insanlar

İshak ve Rebeka’nın oğlu Yakup, antlaşmada doğdu. Ayrıca, o kendi isteğiyle bu antlaşmaya girmeyi seçti. Bildiğiniz üzere, Yakup’un adı İsrail olarak değiştirildi (bkz. Yaratılış 32:28), bu da “Tanrı’nın galip gelmesine izin ver” veya “Tanrı ile birlikte galip gelen” anlamına gelmektedir.⁷

Mısır’dan Çıkış’ta şunu okuruz: “İbrahim, İshak ve Yakup’la yaptığı antlaşmayı anımsadı (Mısır’dan Çıkış 2:24). Tanrı İsrail’in çocuklarına şöyle dedi: “Sözümü dikkatle dinler, antlaşmama uyarsanız, … öz halkım [özel hazinem] olursunuz (Mısır’dan Çıkış 19:5).

“Özel hazine” ifadesi, İbranice segullah’tan çevrildi, bu da çok değerli bir mülk - “hazine” anlamına gelmektedir.⁸

Yasa’nın Tekrarı kitabı antlaşmanın önemini anlatır. Yeni Antlaşma’nın havarileri bu antlaşmayı biliyorlardı. Petrus, tapınağın merdivenlerinde topal bir adamı iyileştirdikten sonra, kalabalığa İsa’yı öğretti. Petrus şöyle dedi, “İbrahim’in, İshak’ın ve Yakup’un Tanrısı, atalarımızın Tanrısı, Kulu İsa’yı yüceltti.” (Elçilerin İşleri 3:13).

Petrus mesajını dinleyicilerine şöyle söyleyerek bitirdi: “Sizler peygamberlerin mirasçıları, Tanrı’nın atalarınızla yaptığı antlaşmanın mirasçılarısınız. Nitekim Tanrı İbrahim’e şöyle demişti: `Senin soyunun aracılığıyla yeryüzündeki bütün halklar kutsanacak.’” (Elçilerin İşleri 3:25). Petrus onlara, Mesih’in görevinin bir kısmının Tanrı’nın antlaşmasını yerine getirmek olduğunu açıkça belirtti.

Rab, eski Amerika halkına benzer bir vaaz verdi. Orada, dirilen Mesih insanlara gerçekte kim olduklarını söyledi. O şöyle dedi:

“Sizler o peygamberlerin çocuklarısınız; ve sizler İsrail Evi’ndensiniz; ve sizler Baba’nın atalarınızla, İbrahim’e şu sözleri söyleyerek yapmış olduğu antlaşmadansınız: Ve senin soyunun aracılığıyla yeryüzündeki bütün sülaleler kutsanacaktır.

“Baba, beni önce sizin için kaldırdı ve beni her birinizi kötülüklerinizden döndürerek sizi kutsamam için gönderdi; ve bu, siz o antlaşmanın çocukları olduğunuz içindir” (3. Nefi 20:25–26).

Bunun önemini görüyor musunuz? Tanrı’yla olan antlaşmalarını yerine getirenler, günaha dayanıklı canların bir soyu olacaklar! Antlaşmalarını yerine getirenler, dünyanın sürekli etkisine karşı direnme gücüne sahip olacaklar.

Resim

Rab’bin sofrasından yiyip içen adam

Rab, sevindirici haberi yaymamızı ve antlaşmayı paylaşmamızı emretti. İşte bu yüzden görevlilerimiz var. O, çocuklarının her birinin Kurtarıcı’nın sevindirici haberini seçme ve antlaşma yoluna girme fırsatına sahip olmasını ister. Tanrı, tüm insanları eski zamanlarda İbrahim ile yaptığı antlaşmaya bağlamak ister.

Bu nedenle, görevli işi, İsrail’in yüce toplanışının önemli bir parçasıdır. Bu bir araya toplama, bugün dünyada meydana gelen en önemli iştir. Başka hiçbir şey büyüklük bakımından kıyaslanamaz. Başka hiçbir şey önem bakımından kıyaslanamaz. Rab’bin görevlileri, O’nun öğrencileri, bugün dünyadaki en büyük görev, en büyük mesele ve en büyük iş ile meşguller.

Fakat daha da fazlası var, çok daha fazlası. Sevindirici haberi perdenin diğer tarafındaki insanlara yaymak için büyük bir ihtiyaç var. Tanrı, perdenin her iki tarafında bulunan herkesin Kendi antlaşmasının nimetlerinden yararlanmasını ister. Antlaşma yolu herkese açıktır. Herkesi bu yolda bizimle birlikte yürümeye davet ediyoruz. Başka hiçbir iş, bu kadar evrensel olarak kapsayıcı değildir. Çünkü, “Rab, yüreklerinin tüm içtenliği ile O’nun kutsal adını anan herkese karşı merhametlidir” (Helaman 3:27).

Melkizedek Rahipliği iade edildiği için, antlaşmalarına sadık olan kadınlar ve erkekler sevindirici haberin “bütün manevi nimetlerine” erişebilirler (Öğreti ve Antlaşmalar 107:18; vurgu eklenmiştir).

1836’da Kirtland Tapınağı’nın adanmasında, Rab’bin yönetimi altında İlya göründü. Amacı neydi? “Çocukların yüreklerini atalarına döndürmek” (bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 110:15). İlyas da göründü. Amacı neydi? Joseph Smith ve Oliver Cowdery’ye “İbrahim’in sevindirici haberinin düzenleme dönemini emanet ederek, bizim sayemizde ve soyumuzun aracılığıyla bizden sonra gelecek olan tüm nesillerin kutsanacağını söyledi” (Öğreti ve Antlaşmalar 110:12). Böylece Efendi, Joseph Smith ve Oliver Cowdery’ye rahiplik yetkisini ve İbrahim antlaşmasının eşsiz kutsamalarını başkalarına aktarma hakkını bahşetti.⁹

Kilisede hem bireysel hem de toplu olarak antlaşma yolunda yolculuk ederiz. Nasıl evlilikler ve aileler özel bir sevgi yaratan benzersiz bir yan bağı paylaşıyorsa, kendimizi dikey olarak Tanrımıza antlaşmayla bağladığımızda oluşan yeni ilişki de öyledir!

Nefi, Tanrı’nın “Kendisini Tanrı’ları olarak benimseyenleri sever” (1. Nefi 17:40) derken bunu kastetmiş olabilir. İşte tam da bu nedenle, antlaşmanın bir parçası olarak, Tanrı ile bu bağlayıcı ve yakın ilişkiye giren herkese, hatta “bininci kuşağına kadar” özel bir merhamet ve sevgi –ya da hesed– mevcuttur (Yasa’nın Tekrarı 7:9).

Tanrı ile bir antlaşma yapmak, O’nunla olan ilişkimizi sonsuza dek değiştirir. Bizi daha fazla düzeyde bir sevgi ve merhametle kutsar.¹⁰ Bu, kim olduğumuzu ve Tanrı’nın olabileceğimiz kişiler olmamıza nasıl yardım edeceğini etkiler. Bizim de O’nun “öz halkı [özel bir hazinesi]” olabileceğimize dair bize vaat verildi (Mezmurlar 135:4).

Kutsal antlaşmalar yapan ve onları yerine getirenlere, “Tanrı’nın bütün armağanlarının en büyüğü olan” sonsuz hayat ve yücelme vaat edilir (Öğreti ve Antlaşmalar 14:7). İsa Mesih bu antlaşmaların kefilidir (bkz. İbraniler 7:22; 8:6). Tanrı’yı severek ve O’nun, kendi hayatlarındaki diğer her şeye galip gelmesine izin vererek antlaşmalarını yerine getirenler, O’nu hayatlarındaki en güçlü etki haline getirirler.

Günümüzde ataerkil kutsamalar alma ve eski atalarla olan bağlantımızı öğrenme ayrıcalığına sahibiz. Bu kutsamalar, ayrıca ileride neler olacağına dair bir fikir verir.

Resim

İsa, Petrus ile konuşuyor

Beni Bunlardan Daha Çok Seviyor Musun?, David Lindsley

Antlaşmalı İsrail olarak hizmet çağrımız, Kilise’nin her üyesinin Tanrı ile antlaşmalar yapmakla ilişkili sevinç ve ayrıcalıkları fark etmesini sağlamaktır. Bu, antlaşmaya uyan her erkek ve kadın, erkek ve kız çocuğunu, kendi etki alanlarına girenlerle sevindirici haberi paylaşmaya teşvik etmek için yapılan bir çağrıdır. Aynı zamanda, birlikte Tanrı’nın halkı olabilmemiz ve O’nun bizim Tanrımız olması için vaftiz etme ve İsrail’i toplamaya yardım etme talimatlarıyla gönderilen görevlilerimizi desteklemek ve teşvik etmek için yapılan bir çağrıdır (bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 42:9).

Rahiplik kutsal törenlerine katılan ve Tanrı ile antlaşmalar yapan ve bunları yerine getiren her erkek ve kadın, Tanrı’nın gücüne doğrudan erişim hakkına sahiptir. Biz, bireyler olarak Rab’bin adını kendi üzerimize alırız. Aynı zamanda, halk olarak da O’nun adını üzerimize alıyoruz. İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin doğru adını kullanma konusunda istekli olmak, bir halk olarak O’nun adını üzerimize almamız için hayati bir yoldur. Gerçekten de, İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi ve üyelerinin her iyiliksever eylemi, Tanrı’nın hesedinin bir ifadesidir.

İsrail neden dağıldı? Çünkü insanlar emirleri çiğnediler ve peygamberleri taşladılar. Sevgi dolu ama kederli bir Baba, İsrail’i dört bir yana dağıtarak karşılık verdi.¹¹

Ancak, bir gün İsrail’in tekrar kendi ağılına toplanacağına dair bir vaat vererek onları dağıttı.

Yahuda boyuna dünyayı Rab’bin ilk gelişine hazırlama sorumluluğu verildi. Bu boydan olan Meryem, Tanrı’nın Oğlu’nun annesi olarak çağrıldı.

Yusuf’un boyuna, kendisinin ve Asenat’ın oğulları Efrayim ve Manaşşe aracılığıyla (bkz. Yaratılış 41:50–52; 46:20), İsrail’in toplanmasına önderlik etme, dünyayı Rab’bin İkinci Geliş’ine hazırlama sorumluluğu verildi.

Böyle ebedi bir hesed ilişkide, Tanrı’nın İsrail’i bir araya toplamak istemesi çok doğaldır. O bizim Cennetteki Babamız’dır! O, perdenin her iki tarafındaki çocuklarının her birinin, İsa Mesih’in iade edilmiş sevindirici haberinin mesajını duymasını ister.

Antlaşma yolu, bu inanılmaz hesedi, birbirine şefkatle göz kulak olmayı ve yardım etmeyi içeren bir sevgi yoludur. Bu sevgiyi hissetmek, özgürleştirici ve canlandırıcıdır. Yaşayacağınız en büyük sevinç, Tanrı’ya ve O’nun tüm çocuklarına karşı sevgi gösterdiğinizde gerçekleşir.

Tanrı’yı herkesten veya her şeyden daha çok sevmek, gerçek huzuru, teselliyi, güveni ve sevinci getiren bir durumdur.

Antlaşma yolu, tamamen Tanrı ile olan ilişkimizle, O’nunla olan hesed ilişkimizle ilgilidir. Tanrı ile bir antlaşmaya girdiğimizde, sözünü her zaman tutacak olan O’nunla bir antlaşma yapmış oluruz. İrademizi ihlal etmeden, bizimkini korumamıza yardımcı olmak için elinden gelen her şeyi yapacaktır.

Mormon Kitabı, bu sonsuz antlaşmaya atıfta bulunarak başlar ve biter. Mormon Kitabı, başlık sayfasından Mormon ve Moroni’nin kapanış tanıklıklarına kadar antlaşmadan söz eder (bkz. Mormon 5:20; 9:37). “Mormon Kitabı’nın gün ışığına çıkışı, Rab’bin İsrail’i toplayıp, İbrahim, İshak ve Yakup’la yaptığı antlaşmalarını yerine getireceğinin tüm dünyaya bir işaretidir.”¹²

Sevgili kardeşlerim, yeryüzü tarihinin bu önemli zamanında, dünyaya sonsuz antlaşmanın güzelliğini ve gücünü öğretmek için hizmete çağrıldık. Cennetteki Babamız bu büyük işi yapmamız için bize kesin olarak güvenir.