Shih Shëlbuesin e Madh që Vdes 

1. Shih Shëlbuesin e madh që vdes,

Që të kënaq’ një ligj pa shpres’.

Ai vdes një flijim për m’katin,

Ai vdes një flijim për m’katin,

Që ne t’jetojm’, t’fitojm’ lavdi.

2. Dhembjet e Tij t’ligjt’ i qeshën,

N’duar e këmb’ vrima i bën’;

Dhe me fjal’ fyese, përbuzje,

Dhe me fjal’ fyese, përbuzje,

Kuror’ gjembash i vun’ n’krye.

3. Dhe ndon’se n’agoni u var,

Fjal’ mërmërit’se Ai s’tha.

Detyrën e lart’ plotësoi,

Detyrën e lart’ plotësoi,

Vullnet’n e A tit lartësoi.

4. “O At’, k’të kup’ prej meje hiq.

Por në se do, un’ prap’ e pi.

E kreva punën që m’dhe Ti,

E kreva punën që m’dhe Ti;

Shpirtin Tim me rre prap’ tek Ti.”