46
อาจารย์พายุกำลังโหมหนัก
ศรัทธากล้า
1. อาจารย์พายุกำลังโหมหนัก!
คลื่นยักษ์กำลังซัดสูงยิ่ง!
ท้องฟ้าปกคลุมด้วยเงาแห่งความมืด
ขาดที่ยึดหลบภัยใกล้เคียง
ท่านไม่กลัวว่าเราตายหรือไร?
บรรทมอยู่ได้อย่างไร
เมื่อทุกนาทีถูกคุกคามอย่างบ้าคลั่ง
หลุมฝังศพอยู่ในทะเล?
[Chorus]
สายลมและคลื่นน้ำจะเชื่อฟังบัญชา
“จงสงบ”
ไม่ว่าทะเลบ้าคลั่งด้วยพายุ
หรือภูตพรายหรือมนุษย์หรือไม่ว่าสิ่งไร
สายน้ำใดไม่อาจล่มเรือประทับของ
เจ้านายแห่่งพื้นสมุทรแผ่นดินและฟ้า
ทุกสิ่งจะพากันเชื่อฟังบัญชา
“จงสงบจงสงบ”
ทุกสิ่งจะพากันเชื่อฟังบัญชา
“จงจงสงบ”
2. อาจารย์ด้วยความเจ็บปวดวิญญา
ข้าน้อมเศียรโศกศัลย์วันนี้
ดวงฤดีของข้าเศร้าโศกสะอื้น
โอ้ตื่นเถิดช่วยด้วยข้าวอน!
กระแสความเจ็บปวดและบาปล้น
ท่วมท้นจิตข้าเจียนตาย
โอ้อาจารย์ข้าวายชีวา!วายชีวา!
อย่าชักช้าโปรดมาช่วยพลัน!
[Chorus]
สายลมและคลื่นน้ำจะเชื่อฟังบัญชา
“จงสงบ”
ไม่ว่าทะเลบ้าคลั่งด้วยพายุ
หรือภูตพรายหรือมนุษย์หรือไม่ว่าสิ่งไร
สายน้ำใดไม่อาจล่มเรือประทับของ
เจ้านายแห่่งพื้นสมุทรแผ่นดินและฟ้า
ทุกสิ่งจะพากันเชื่อฟังบัญชา
“จงสงบจงสงบ”
ทุกสิ่งจะพากันเชื่อฟังบัญชา
“จงจงสงบ”
3. อาจารย์ความน่ากลัวนั้นจากลา
พายุคลื่นลมสงบงัน
ดวงตะวันสาดแสงส่องต้องเหนือน้ำ
สวรรค์ล้ำอยู่ในทรวงข้า
โอ้โปรดสถิตเถิดพระผู้ไถ่!
อย่าให้ข้าอยู่เอกา
ข้าจะเข้าเทียบท่าด้วยความยินดีนัก
และพักบนฝั่งสุขสราญ
[Chorus]
สายลมและคลื่นน้ำจะเชื่อฟังบัญชา
“จงสงบ”
ไม่ว่าทะเลบ้าคลั่งด้วยพายุ
หรือภูตพรายหรือมนุษย์หรือไม่ว่าสิ่งไร
สายน้ำใดไม่อาจล่มเรือประทับของ
เจ้านายแห่่งพื้นสมุทรแผ่นดินและฟ้า
ทุกสิ่งจะพากันเชื่อฟังบัญชา
“จงสงบจงสงบ”
ทุกสิ่งจะพากันเชื่อฟังบัญชา
“จงจงสงบ”
เนื้อร้อง : แมรี แอนน์ เบเคอร์, ประมาณ 1874
ทำนอง : เอช. อาร์. พาล์เมอร์, 1834–1907