Pastulan Ko ay Alay ng Diyos

1. Pastulan ko ay alay ng Diyos

Ang pangangailangan ko ay tustos.

Bilang pastol, aruga’y lubos

Maingat N’yang pagtanod sa ’ki’y puspos.

Sa araw ma’t gabi na kay lalim,

Sa paglakbay ko, S’ya’y kaagapay lagi.

2. Sa init ng sikat ng araw,

Kung madama ay matinding uhaw,

Sa malago’t luntiang bukid,

Mga hakbang ko’y Kanyang ihahatid,

Dito kung sa’n sa buong paligid

Ang daloy ng batis, sadyang walang patid.