ครอบครัวเป็นศูนย์กลางต่อแผนของพระบิดาบนสวรรค์

บอกชั้นเรียนของท่านว่าทุกหัวข้อที่ปราศรัยในการประชุมใหญ่สามัญครั้งล่าสุด ครอบครัวเป็นหนึ่งในหัวข้อที่พูดถึงบ่อยที่สุด

• ท่านคิดว่าเหตุใดผู้นำศาสนจักรจึงพูดเรื่องครอบครัวบ่อยมาก

เขียนความจริงต่อไปนี้จากถ้อยแถลงเรื่องครอบครัวไว้บน กระดานและขอให้นักศึกษาแบ่งปันว่าความจริงนี้มีความหมายต่อพวกเขาอย่างไร

เพื่อช่วยให้นักศึกษาเข้าใจดีขึ้นว่าครอบครัวเป็นศูนยฺ์กลางต่อจุดหมายนิรันดร์ของเราอย่างไร ให้แจกสำเนาที่อยู่ท้ายบทเรียนนี้ แบ่งชั้นเรียนออกเป็นกลุ่มเล็กๆ มอบหมายให้แต่ละกลุ่มอ่านพระคัมภีร์หนึ่งในสามหัวข้อจากในเอกสารแจกและสนทนาคำถามที่อยู่ในนั้น พึงแน่ใจว่าท่านได้มอบหมายแต่ละหัวข้อ

ภาพ

เอกสารแจก ครอบครัวก่อนเกิด ครอบครัวมรรตัย และครอบครัวนิรันดร์ของเรา

หลังจากให้เวลาพอสมควรแล้ว ให้เชิญอย่างน้อยหนึ่งคนที่ได้รับแต่ละหัวข้อในเอกสารแจกแบ่งปันข้อคิดเห็นโดยสังเขปของการสนทนากลุ่มเล็กกับชั้นเรียน เป็นพยานถึงความจริงต่อไปนี้: ครอบครัวเป็นส่วนสำคัญในแผนของพระผู้เป็นเจ้าสำหรับชีวิตก่อนมรรตัย ชีวิตมรรตัย และชีวิตนิรันดร์

• ประสบการณ์ใดช่วยให้ท่านรู้สึกว่าครอบครัวสำคัญมากในแผนของพระบิดาบนสวรรค์

เตรียมนักศึกษาให้พร้อมเรียนรู้จาก หลักคำสอนและพันธสัญญา 93 โดยอธิบายว่านอกจากเรื่องอื่นๆ แล้วภาคนี้ยังบันทึกคำแนะนำของพระเจ้าเกี่ยวกับความสำคัญของการเลี้ยงดูลูกๆ ใน “แสงสว่างและความจริง” และการทำให้ครอบครัวมีความสำคัญเป็นอันดับแรก เขียนข้ออ้างอิงต่อไปนี้ไว้บน กระดาน

ขอให้นักศึกษาอ่านอ้างอิงอย่างน้อยหนึ่งข้อ (ให้นักศึกษาอ่านอย่างน้อยคนละข้อ) ขอให้นักศึกษาหาดูว่าพระเจ้ากำลังตรัสกับใครและประทานคำแนะนำอะไร หลังจากให้เวลาพอสมควรแล้ว ขอให้นักศึกษารายงานสิ่งที่เรียนรู้ นักศึกษาพึงตระหนักว่าชายสี่คนที่พูดถึงคือฝ่ายประธานสูงสุดและอธิการของศาสนจักรในโอไฮโอ ด้วยเหตุนี้พระคัมภีร์เหล่านี้จึงเตือนสมาชิกทุกคนของศาสนจักร แม้บุคคลในตำแหน่งผู้นำ ว่าต้องทำให้ครอบครัวของพวกเขามีความสำคัญเป็นอันดับแรก ท่านอาจเสนอแนะให้นักศึกษาทำเครื่องหมายการพูดซ้ำหรือรูปแบบที่พบในข้อเหล่านี้—สมาชิกศาสนจักรควร “จัด [ครอบครัวตน] ให้อยู่ในระเบียบ” (ดู ข้อ 43, 44 และ 50)

• ตามที่กล่าวไว้ใน ข้อ 42, 48 และ 50เราจะทำอะไรได้บ้างเพื่อช่วยจัดครอบครัวของเราให้อยู่ในระเบียบ (นักศึกษาควรระบุดังนี้: สอนลูกๆ ในแสงสว่างและความจริง กลับใจ ละทิ้งสิ่งไม่ชอบธรรม ขยันหมั่นเพียรและทุ่มเทให้บ้านมากขึ้น และสวดอ้อนวอนเสมอ)

เขียนหลักธรรมต่อไปนี้บนกระดาน: เราช่วยให้พระบัญญัติของพระเจ้าเรื่องการจัดครอบครัวเราให้อยู่ในระเบียบนั้นเกิดสัมฤทธิผลเมื่อเราขยันหมั่นเพียรและทุ่มเทให้บ้านมากขึ้น

• คนหนุ่มสาวจะทำอะไรได้บ้างเพื่อขยันหมั่นเพียรและทุ่มเทให้บ้านมากขึ้น

ให้ดูข้อความต่อไปนี้จากจดหมายของฝ่ายประธานสูงสุด ค.ศ. 1999 และขอให้นักศึกษาคนหนึ่งอ่านออกเสียง

“บ้านคือพื้นฐานของชีวิตที่ชอบธรรม และไม่มีเครื่องมือใดมาแทนที่หรือดำเนินงานอันสำคัญยิ่งของการนำความรับผิดชอบที่พระผู้เป็นเจ้าประทานให้ออกไปให้สำเร็จลงได้

“เราขอแนะนำบิดามารดาและลูกๆ ให้ความสำคัญสูงสุดแก่การสวดอ้อนวอนเป็นครอบครัว การสังสรรค์ในครอบครัว การศึกษาและการสอนพระกิตติคุณ และกิจกรรมที่ดีงามของครอบครัว แม้อาจจะมีข้อเรียกร้องหรือกิจกรรมอื่นที่เหมาะสมและทรงคุณค่า แต่ต้องไม่ยอมให้สิ่งเหล่านี้เข้ามาแทนหน้าที่ที่พระเจ้าทรงกำหนดซึ่งเฉพาะบิดามารดาและครอบครัวเท่านั้นจะทำได้ดีพอ” (จดหมายจากฝ่ายประธานสูงสุด, 11 ก.พ. 1999 อ้างอิงใน คู่มือเล่ม 2: การบริหารงานศาสนจักร [2010], 1.4.1)

• ในประสบการณ์ของท่าน “งานอันสำคัญยิ่ง” และ “หน้าที่ที่พระเจ้าทรงกำหนด” ซึ่งปฏิบัติได้ที่ที่สุดในครอบครัวมีอะไรบ้าง

ให้ดูข้อความต่อไปนี้ และกระตุ้นนักศึกษาให้พิจารณาพรที่เกิดขึ้นเมื่อสมาชิกแต่ละคนในครอบครัวหมายมั่นทำหน้าที่ครอบครัวที่พระเจ้าทรงกำหนด

“ไม่ว่าสมาชิกศาสนจักรอาศัยอยู่ที่ใดก็ตาม สมาชิกควรสร้างบ้านที่มีพระวิญญาณประทับอยู่ …

บ้านที่มีบิดามารดาเปี่ยมด้วยความรักและความซื่อสัตย์ต่อกันเป็นสภาพแวดล้อมที่ตอบสนองความต้องการทางโลกและทางวิญญาณของบุตรธิดาในบ้านหลังนั้นได้ดีที่สุด บ้านที่มีพระคริสต์เป็นศูนย์กลางเป็นสถานที่คุ้มภัยผู้ใหญ่และเด็กจากบาป สถานที่หลบภัยจากโลก สถานที่เยียวยาความเจ็บปวดทางอารมณ์และความเจ็บปวดอื่นๆ และสถานที่ซึ่งมีความรักที่มั่นคงและจริงใจ” (คู่มือเล่ม 2:การบริหารงานศาสนจักร,1.4.1

• ท่านช่วยสร้างบ้านที่มีพระคริสต์เป็นศูนย์กลางให้ครอบครัวท่านอย่างไร

• นั่นส่งผลอะไรในครอบครัวท่าน

ให้ดูคำกล่าวต่อไปนี้ของเอ็ลเดอร์เอ็ม. รัสเซลล์ บัลลาร์ดแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง และขอให้นักศึกษาคนหนึ่งอ่านออกเสียง

ภาพ

เอ็ลเดอร์เอ็ม. รัสเซลล์ บัลลาร์ด

“ให้ทุกอย่างที่ท่านทำนอกบ้านเป็นรองและสนับสนุนสิ่งที่เกิดขึ้นในบ้านท่าน จงจำคำแนะนำของประธานฮาโรลด์ บี. ลีที่ว่า ‘งานสำคัญที่สุด … ที่ท่านจะทำตลอดไปอยู่ภายในรั้วบ้านของท่านเอง’ … และคำแนะนำที่ไม่ตกยุคของประธานเดวิด โอ. แมคเคย์ ‘ไม่มีความสำเร็จใดชดเชยความล้มเหลวในบ้านได้’” (“เพื่อจะพบคนหลงทาง,”เลียโฮนา, พ.ค. 2012, 99)

ให้เวลานักศึกษาจดบางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาทำได้สักครู่เพื่อขยันหมั่นเพียรและทุ่มเทให้บ้านมากขึ้น และทำให้ครอบครัวเป็นจุดศูนย์กลางในชีวิตพวกเขามากขึ้น กระตุ้นนักศึกษาให้ตั้งเป้าหมายทำตามแนวคิดที่พวกเขาเขียนไว้ เป็นพยานว่าเมื่อนักศึกษาทำตามเป้าหมายของพวกเขา พระเจ้าจะทรงเสริมสร้างความเข้มแข็งทางวิญญาณให้พวกเขาและทรงช่วยให้พวกเขาเห็นว่าการกระทำของพวกเขาเสริมสร้างความเข้มแข็งให้ครอบครัวตนอย่างไร