1. Teraz stało się, że Alma zaczął przekazywać ludziom słowo Boże, najpierw na ziemi zarahemlskiej, a potem na całej tej ziemi.

2. I oto słowa, które powiedział ludziom w Kościele ustanowionym w mieście Zarahemla, zgodne z jego własnym zapisem:

3. Ja, Alma, będąc konsekrowany na wyższego kapłana w Kościele Boga przez mego ojca, Almę, mającego moc i upoważnienie od Boga, aby tego dokonać, oto mówię wam, że ustanowił on Kościół na tej ziemi, która znajduje się na kresach Nefi; zaiste, ziemi nazwanej ziemią mormońską; zaiste, i ochrzcił swych braci w wodach Mormon.

4. I oto, mówię wam, że zostali wyratowani z rąk ludzi króla Noego dzięki miłosierdziu i mocy Boga.

5. I oto, później zostali przywiedzeni do niewoli w ręce Lamanitów na pustkowiu; zaiste, i mówię wam, że byli w niewoli, i ponownie Pan wyratował ich z niewoli mocą Swego słowa; i zostaliśmy przywiedzeni do tej ziemi, a tutaj, na całej tej ziemi, zaczęliśmy zakładać Kościół Boga.

6. I oto, mówię wam, moi bracia, którzy należycie do tego Kościoła: Czy zachowaliście dostatecznie w pamięci niewolę waszych ojców? Zaiste, i czyż zachowaliście dostatecznie w pamięci Jego miłosierdzie i cierpliwość wobec nich? I co więcej, czy zachowaliście dostatecznie w pamięci, że wyratował On ich dusze z piekła?

7. Oto zmienił On ich serca; zaiste, zbudził ich z głębokiego snu, a oni przebudzili się do Boga. Oto byli pośród ciemności, jednak ich dusze zostały oświecone światłem wiecznego słowa; zaiste, byli skrępowani więzami śmierci i łańcuchami piekła i czekała ich wieczna zagłada.

8. A teraz pytam was, moi bracia, czy ulegli zagładzie? Oto mówię wam: Nie, nie ulegli.

9. I ponownie pytam was: Czy więzy śmierci zostały zerwane, a krępujące ich łańcuchy piekła opadły? Mówię wam: Zaiste, opadły, a ich dusze wzrastały, i zaśpiewali o niosącej odkupienie miłości. I mówię wam, że są zbawieni.

10. I teraz pytam was, na jakich warunkach są zbawieni? Zaiste, na jakiej podstawie mogli żywić nadzieję na zbawienie? Jaki jest powód uwolnienia ich z więzów śmierci, zaiste, a także z łańcuchów piekła?

11. Oto mogę wam powiedzieć: Czyż mój ojciec, Alma, nie uwierzył w słowa wypowiedziane ustami Abinadiego? I czyż nie był on świętym prorokiem? Czyż nie mówił on słowami Boga i czyż mój ojciec, Alma, nie uwierzył w nie?

12. I zgodnie z jego wiarą dokonała się w jego sercu wielka przemiana. Oto mówię wam, że wszystko to jest prawdą.

13. I oto, głosił on słowo waszym ojcom, i w ich sercach również następowała wielka przemiana, i stawali się pokorni, i zaczęli pokładać ufność w prawdziwym, żyjącym Bogu. I pozostali Mu wierni aż do końca, dlatego zostali zbawieni.

14. I teraz oto pytam was, moi bracia w Kościele, czy narodziliście się duchowo z Boga? Czy Jego podobizna utrwaliła się na waszych obliczach? Czy doświadczyliście tej wielkiej przemiany w waszych sercach?

15. Czy wykazujecie się wiarą w odkupienie przez Tego, który was stworzył? Czy oczekujecie, patrząc oczyma wiary, i widząc, że to śmiertelne ciało powstanie w nieśmiertelności, a co jest zniszczalne, stanie się niezniszczalne, że staniecie przed Bogiem, aby być przez Niego osądzeni według uczynków, jakich dokonaliście w śmiertelnym ciele?

16. I pytam was, czy możecie wyobrazić sobie, że usłyszycie głos Pana mówiącego do was w ten dzień: Pójdźcie do mnie, błogosławieni, albowiem oto wasze uczynki były uczynkami prawości na powierzchni ziemi?

17. Albo czy wyobrażacie sobie, że możecie Panu skłamać w ten dzień, mówiąc — Panie, nasze uczynki były prawymi uczynkami na powierzchni ziemi — i że On was zbawi?

18. Inaczej mówiąc, czy możecie wyobrazić sobie, że jesteście przyprowadzeni przed trybunał Boga z duszą pełną winy i żalu, pamiętając całą swą winę, zaiste, doskonale pamiętając całą waszą niegodziwość, zaiste, i pamiętając, że urągaliście przykazaniom Boga?

19. Pytam was, czy tego dnia będziecie mogli podnieść wzrok i spojrzeć na Boga z nieskalanym sercem i czystymi dłońmi? Pytam was, czy będziecie mogli podnieść wzrok, mając obraz Boga wyryty na swych obliczach?

20. Pytam was, czy możecie myśleć o tym, że zostaniecie zbawieni, gdy oddaliście się diabłu, aby stać się jego poddanymi?

21. Powiadam wam, tego dnia przekonacie się, że nie możecie zostać zbawieni; bowiem żaden człowiek nie może zostać zbawiony, jeśli jego szaty nie będą wybielone; zaiste, jego szaty muszą zostać oczyszczone ze wszelkich skaz poprzez krew Tego, o którym mówili nasi ojcowie, że przyjdzie odkupić Swój lud z ich grzechów.

22. I teraz pytam was, moi bracia, jak każdy z was będzie się czuł, jeśli stanie przed Trybunałem Boga, mając szaty splamione krwią i wszelkim brudem? Oto czyż te sprawy nie będą świadczyć przeciwko wam?

23. Oto czyż nie będą świadczyć, że jesteście mordercami, zaiste, i że jesteście także winni wszelkiego rodzaju niegodziwości?

24. Czyż przypuszczacie, moi bracia, że taki człowiek może znaleźć miejsce odpoczynku w królestwie Bożym z Abrahamem, z Izaakiem i z Jakubem, a także wszystkimi świętymi prorokami, których szaty zostały oczyszczone i są bez skazy, nieskalane i białe?

25. Powiadam wam: Nie, chyba że uczynicie naszego Stworzyciela kłamcą od początku, to jest przypuszczacie, że jest kłamcą od początku, nie możecie uważać, że tacy znajdą miejsce w królestwie niebieskim. Lecz zostaną oni wypędzeni, bo są dziećmi królestwa diabła.

26. I teraz oto powiadam wam, moi bracia, jeśli kiedyś doznaliście przemiany serca i pragnęliście śpiewać pieśń o niosącej odkupienie miłości, pytam, czy macie teraz to pragnienie?

27. Czy kroczyliście, postępując nienagannie przed Bogiem? Czy gdyby w tej chwili zabrała was śmierć, moglibyście w sercu powiedzieć, że byliście dostatecznie pokorni? Czy wasze szaty zostały oczyszczone i wybielone przez krew Chrystusa, który przyjdzie odkupić Swój lud z ich grzechów?

28. Oto, czy wyzbyliście się pychy? Powiadam wam, jeśli tego nie dokonaliście, nie jesteście przygotowani na spotkanie z Bogiem. Oto musicie przygotować się szybko, bo bliskie jest królestwo niebieskie, a tacy nie będą mieli życia wiecznego.

29. Oto mówię, czy jest pośród was ktoś, kto nie wyzbył się zazdrości? Mówię wam, że taki człowiek nie jest przygotowany, i chciałbym, aby się szybko przygotował, bo zbliża się godzina, a nie wie on, kiedy ona wybije; i tacy nie okażą się bez winy.

30. I ponownie powiadam wam, czy któryś z was szydzi ze swego brata lub sprowadza na niego prześladowania?

31. Biada takiemu, bo nie jest przygotowany; i już nadszedł czas, że musi odpokutować, bo inaczej nie będzie mógł zostać zbawiony!

32. Zaiste, nawet biada wam wszystkim czyniącym niegodziwość; odpokutujcie, odpokutujcie, albowiem Pan Bóg to powiedział!

33. Oto zaprasza On wszystkich ludzi, bo ramiona miłosierdzia są wyciągnięte do nich, i mówi On: Odpokutujcie, a przyjmę was.

34. Zaiste, mówi On: Pójdźcie do mnie, a spożywać będziecie owoc z drzewa życia; zaiste, do woli będziecie jeść chleb i pić wody życia.

35. Zaiste, pójdźcie do mnie i dokonujcie uczynków prawości, a nie zostaniecie wycięci i wrzuceni w ogień —

36. Albowiem nadchodzi czas, gdy każdy, kto nie wyda dobrego owocu albo kto nie dokonuje uczynków prawości, będzie miał powód do zawodzenia i rozpaczy.

37. O wy, ludzie czyniący niegodziwość; wy, którzy jesteście napuszeni ze względu na próżne rzeczy świata, którzy twierdzicie, że znacie drogi prawości, a jednak zbłądziliście jak owce bez pasterza, mimo że Pasterz wołał za wami i nadal woła, lecz wy nie chcecie zważać na Jego głos.

38. Oto mówię wam, że woła was Dobry Pasterz; zaiste, woła was w Swoim własnym imieniu, które jest imieniem Chrystusa; i jeśli nie będziecie zważać na głos Dobrego Pasterza, na imię, którym was przywołuje, nie jesteście owcami Dobrego Pasterza.

39. I teraz jeśli nie jesteście owcami Dobrego Pasterza, to do czyjej owczarni należycie? Oto mówię wam, że diabeł jest waszym pasterzem i należycie do jego owczarni; i teraz, kto może temu zaprzeczyć? Oto mówię wam, że kto temu zaprzecza, jest kłamcą i dzieckiem diabła.

40. Albowiem mówię wam, że wszystko, co dobre, pochodzi od Boga, a wszystko, co złe, pochodzi od diabła.

41. Dlatego jeśli człowiek dokonuje dobrych uczynków, zważa na głos Dobrego Pasterza i podąża za Nim; lecz ktokolwiek popełnia złe uczynki, ten sam staje się dzieckiem diabła, gdyż zważa na jego głos i podąża za nim.

42. I ktokolwiek tak czyni, musi otrzymać od niego zapłatę; a jego zapłatą jest śmierć, według prawości, albowiem jest martwy we wszelkich dobrych uczynkach.

43. I teraz, moi bracia, pragnę, abyście mnie posłuchali, albowiem mówię w zapale mojej duszy; oto przemówiłem do was jasno, że nie możecie się pomylić, to jest mówiłem zgodnie z przykazaniami Boga.

44. Albowiem zostałem powołany, aby mówić w ten sposób, według świętego porządku Boga, który jest w Jezusie Chrystusie; zaiste, i nakazano mi, abym stanął i świadczył temu ludowi o tym, co ma nastąpić, o czym mówili nasi ojcowie.

45. Lecz to nie wszystko. Czy przypuszczacie, że sam z siebie wiem o tych rzeczach? Oto świadczę wam, że wiem o prawdzie tego, co mówię. I jak przypuszczacie, skąd mam tę pewność?

46. Oto mówię wam, że zostało mi to oznajmione przez Świętego Ducha Boga. Oto pościłem i modliłem się przez wiele dni, abym mógł się o tym sam przekonać. I teraz wiem, że jest to prawdą; bowiem Pan Bóg objawił mi to przez Swego Ducha Świętego; i jest to duch objawienia, który jest we mnie.

47. Co więcej, powiadam wam, iż zostało mi objawione, że słowa powiedziane przez naszych ojców są prawdą, nawet według ducha proroctwa, który jest we mnie, co jest także objawieniem Ducha Boga.

48. Powiadam wam, że wiem sam, iż wszystko, co wam powiem o tym, co ma nastąpić, jest prawdą; i mówię wam, że wiem, iż Jezus Chrystus przyjdzie, zaiste, Syn, Jednorodzony Ojca, pełen łaski i miłosierdzia, i prawdy. A jest to Ten, który przyjdzie, aby zgładzić grzechy świata, zaiste, grzechy każdego człowieka, który niewzruszenie wierzy w Jego imię.

49. I teraz powiadam wam, że jest to porządek, według którego jestem powołany, zaiste, aby głosić moim umiłowanym braciom, zaiste, wszystkim żyjącym na tej ziemi; zaiste, aby głosić wszystkim, zarówno starym, jak i młodym, zarówno niewolnikom, jak i wolnym; zaiste, przemawiam do ludzi w podeszłym czy też średnim wieku oraz do dorastającego pokolenia; zaiste, aby nawoływać do nich, że muszą odpokutować, by mogli się ponownie narodzić.

50. Tak mówi Duch: Odpokutujcie, wszystkie krańce ziemi, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie; zaiste, Syn Boga przyjdzie w Swej chwale, w Swej potędze, majestacie, mocy i władzy. Zaiste, moi umiłowani bracia, mówię wam, że tak mówi Duch: Oto chwała Króla całej ziemi, a także Króla niebios wkrótce zajaśnieje pośród wszystkich dzieci ludzkich.

51. I Duch mówi do mnie także, zaiste, woła do mnie potężnym głosem: Idź i powiedz temu ludowi: Odpokutujcie, bo jeśli nie odpokutujecie, w żaden sposób nie odziedziczycie królestwa niebieskiego.

52. I ponownie powiadam wam, Duch mówi: Oto siekiera jest przyłożona do pnia drzewa; przeto każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostanie ścięte i wrzucone w ogień, zaiste, w ogień, który nie ustaje, nawet niegasnący ogień. Oto pamiętajcie, że Święty Bóg to powiedział.

53. I teraz, moi umiłowani bracia, pytam was, czy możecie oprzeć się temu, co powiedziałem; zaiste, czy możecie odkładać to na później i deptać Świętego Boga swymi stopami; zaiste, czy możecie być napuszeni w dumie waszych serc; zaiste, czy nadal będziecie upierać się przy noszeniu kosztownych strojów, a wasze serca nastawione będą na bogactwa i próżne rzeczy tego świata?

54. Zaiste, czy nadal będziecie upierać się, że jesteście lepsi od innych; zaiste, czy nadal będziecie prześladować swych braci, którzy są pokorni i postępują według świętego porządku Boga, zgodnie z którym przystąpili do tego Kościoła, będąc uświęceni Duchem Świętym, i których uczynki świadczą o odpokutowaniu —

55. Zaiste, czy nadal będziecie odwracali się plecami do ubogich i potrzebujących, nie dzieląc się z nimi swymi majętnościami?

56. I na koniec powiadam wam wszystkim, którzy się upieracie przy czynieniu niegodziwości, że zostaniecie ścięci i wrzuceni w ogień, jeśli szybko nie odpokutujecie.

57. I teraz mówię wam: Wszyscy, którzy pragniecie podążać za głosem Dobrego Pasterza, odejdźcie od niegodziwych, oddzielcie się od nich, nie dotykajcie ich nieczystych rzeczy; oto ich imiona zostaną wymazane, aby imiona niegodziwych nie znalazły się pośród imion prawych i aby wypełniło się słowo Boga, albowiem powiedział: Imiona niegodziwych nie będą zmieszane z imionami mego ludu;

58. Albowiem imiona prawych będą zapisane w księdze żywota i dam im dziedzictwo po mojej prawicy. I teraz, moi bracia, cóż możecie na to powiedzieć? Mówię wam, jeśli nie zgadzacie się z tym, nie ma to znaczenia, albowiem słowo Boga musi się wypełnić.

59. Albowiem czyż jest pośród was pasterz mający wiele owiec, który nie czuwa nad nimi, aby wilki nie weszły i nie pożarły jego stada? I oto, jeśli wilk wejdzie w stado, czyż go nie wypędza? Zaiste, i w końcu, jeśli może, czyż nie zabija go?

60. I teraz mówię wam, że przywołuje was Dobry Pasterz; i jeśli będziecie zważać na Jego głos, zaprowadzi was do Swojej owczarni i będziecie Jego owcami; i nakazuje On wam, byście nie pozwolili, aby jakikolwiek krwiożerczy wilk wszedł pośród was, abyście nie zostali zniszczeni.

61. I teraz ja, Alma, nakazuję wam w języku Tego, który mi to przykazał, abyście przestrzegali słów, które wam powiedziałem.

62. Mówię to jako przykazanie skierowane do was, którzy należycie do Kościoła; a do tych, którzy nie należą do Kościoła, zwracam się z zaproszeniem: Pójdźcie i zostańcie ochrzczeni dla pokuty, abyście także mogli spożywać owoc z drzewa życia.