1. I ponownie ja, Alma, otrzymawszy nakaz od Boga, abym zabrał ze sobą Amuleka i poszedł ponownie głosić ewangelię temu ludowi, to jest mieszkańcom miasta Ammonihah, stało się, że gdy zacząłem im głosić, zaczęli spierać się ze mną, mówiąc:

2. Kim jesteś? Czy uważasz, że damy wiarę świadectwu jednego człowieka, nawet gdyby nam głosił, że ziemia może przeminąć?

3. Nie rozumieli słów, które mówili; bowiem nie wiedzieli, że ziemia przeminie.

4. I mówili także: Nie uwierzymy twoim słowom, nawet gdybyś prorokował, że to wielkie miasto ulegnie zagładzie w jeden dzień.

5. Teraz nie wiedzieli, że Bóg może dokonywać tak zdumiewających dzieł, albowiem byli ludem o nieczułym sercu i hardym karku.

6. I mówili: Kim jest Bóg, który posyła zaledwie jednego człowieka ze Swym upoważnieniem do tego ludu, aby głosić mu prawdę o tak wielkich i zdumiewających rzeczach?

7. I przystąpili, aby mnie pochwycić; lecz oto, nie uczynili tego. I stałem ze śmiałością, przemawiając do nich, zaiste, śmiało świadczyłem im, mówiąc:

8. O wy, niegodziwe i przewrotne pokolenie, jak to się stało, że zapomnieliście o tradycji waszych ojców; zaiste, jak szybko zapomnieliście o przykazaniach Bożych.

9. Czyż nie pamiętacie, że nasz ojciec, Lehi, ręką Boga został wyprowadzony z Jerozolimy? Czyż nie pamiętacie, że to On prowadził ich wszystkich przez pustkowie?

10. I czyż tak szybko zapomnieliście, jak wiele razy ocalił On naszych ojców przed wpadnięciem w ręce wrogów i ochronił ich przed zagładą, nawet z rąk ich własnych braci?

11. Zaiste, i gdyby nie było Jego niezrównanej mocy i Jego miłosierdzia, i Jego cierpliwości wobec nas, dawno temu przed tym okresem czasu zostalibyśmy niechybnie usunięci z powierzchni ziemi, i możliwe, że zostalibyśmy skazani na stan niekończącego się nieszczęścia i niedoli.

12. Oto teraz mówię wam, że nakazuje On, abyście odpokutowali; i jeśli nie odpokutujecie, w żaden sposób nie będziecie mogli odziedziczyć królestwa Bożego. Lecz oto, to nie wszystko — nakazał On wam, abyście odpokutowali, inaczej zgładzi was całkowicie z powierzchni ziemi; zaiste, nawiedzi was w Swym srogim gniewie i nie odwróci Swego srogiego gniewu.

13. Czyż nie pamiętacie słów, które powiedział Lehiemu: Dopóki będziecie przestrzegać moich przykazań, będzie wam się powodziło na tej ziemi? I ponownie powiedziano: Jeśli nie będziecie przestrzegali moich przykazań, zostaniecie odcięci od obecności Pana.

14. Teraz pragnę, abyście pamiętali, że ponieważ Lamanici nie przestrzegali przykazań Boga, zostali odcięci od obecności Pana. Teraz widzimy, że słowo Pana sprawdziło się w tym i Lamanici zostali odcięci od Jego obecności, od początku ich wykroczeń na tej ziemi.

15. Jednakże mówię wam, że w dzień sądu lżej im będzie niż wam, jeśli pozostaniecie w swych grzechach, zaiste, będzie im nawet lżej niż wam w tym życiu, jeśli nie odpokutujecie.

16. Albowiem wiele obietnic odnosi się do Lamanitów; bowiem przez tradycje swych ojców pozostają w swym stanie niewiedzy; przeto Pan będzie im miłosierny i przedłuży ich pobyt na tej ziemi.

17. I w określonym czasie będą przywiedzeni do wiary w Jego słowo, i poznają nieprawidłowość tradycji swych ojców; i wielu z nich zostanie zbawionych, albowiem Pan okaże miłosierdzie wszystkim, którzy wzywają Jego imienia.

18. Lecz oto, mówię wam, że jeśli upieracie się przy waszej niegodziwości, wasze dni na tej ziemi nie zostaną przedłużone, bowiem Lamanici zostaną na was zesłani; i jeśli nie odpokutujecie, przyjdą, gdy się ich nie będziecie spodziewać, i zostaniecie nawiedzeni całkowitą zagładą; i stanie się to według srogiego gniewu Pana.

19. Albowiem nie pozwoli On wam, abyście żyli w waszej niegodziwości, abyście zniszczyli Jego lud. Mówię wam: Nie; raczej pozwoli, aby Lamanici zniszczyli cały Jego lud, tych, którzy nazywają się ludem Nefiego, jeśli stanie się, że Nefici popadną w grzech i wykroczenia po otrzymaniu tak wielkiego oświecenia i tak wielkiej wiedzy od Pana, Swego Boga;

20. Zaiste, będąc ludem, w którym Pan miał wielkie upodobanie; zaiste, upodobanie większe niż wszystkie inne narody, plemiona, języki i ludy; będąc powiadomionym o wszystkim, według ich pragnień i ich wiary, i ich modlitw o tym, co było, co jest i co będzie;

21. Będąc nawiedzeni przez Ducha Boga; rozmawiając z aniołami i słysząc głos Pana, który mówił do nich; i mając ducha proroctwa i ducha objawienia, a także wiele darów: dar mówienia językami i dar głoszenia, i dar Ducha Świętego, i dar tłumaczenia;

22. Zaiste, i będąc wyzwoleni przez Boga z ziemi jerozolimskiej, ręką Pana; ocaleni od głodowej śmierci i od chorób, i od wszelkich dolegliwości; i będąc wzmocnieni w bitwie, aby nie ulegli zagładzie; i raz po raz będąc wyzwalani z niewoli, i będąc chronieni i zachowani aż do teraz; byli tak błogosławieni, że mieli obfitość wszystkiego —

23. I teraz mówię wam, że jeśli ten lud, który otrzymał tak wiele błogosławieństw z ręki Pana, miałby dopuścić się wykroczenia wbrew światłości i wiedzy, które ma, mówię wam, jeśli stanie się, że popełni wykroczenie, to Lamanitom będzie znacznie lżej niż wam.

24. Bowiem oto obietnice Pana są skierowane do Lamanitów, lecz nie do was, jeśli będziecie dopuszczać się wykroczeń; czyż bowiem Pan nie przyrzekł wam wyraźnie i czyż nie oznajmił wam stanowczo, że jeśli będziecie buntować się przeciwko Niemu, to zostaniecie całkowicie zgładzeni z powierzchni ziemi?

25. I teraz, z tej przyczyny, abyście nie zostali zniszczeni, Pan posłał Swego anioła, aby odwiedził wielu spośród Jego ludu, oznajmiając, że muszą pójść i z całą mocą głosić pokutę temu ludowi tymi słowy: Odpokutujcie, bo bliskie jest królestwo niebieskie.

26. I już za niewiele dni Syn Boży przyjdzie w Swej chwale; i Jego chwałą będzie chwała Jednorodzonego od Ojca, przepełnionego łaską, sprawiedliwością i prawdą, przepełnionego wytrwałością, miłosierdziem i cierpliwością, szybko dając posłuch wołaniom Swego ludu i odpowiadając na jego modlitwy.

27. I oto, przychodzi On, aby odkupić wszystkich, którzy zostaną ochrzczeni dla pokuty, przez wiarę w Jego imię.

28. Przygotujcie więc drogę Pańską, albowiem nadchodzi czas, gdy wszyscy ludzie zbiorą zapłatę za swe uczynki, wedle tego, jakie one były — jeśli były prawe, zbiorą zbawienie dusz według mocy i wyzwolenia Jezusa Chrystusa, a jeśli czynili zło, zbiorą potępienie swych dusz według mocy i niewoli diabła.

29. I takie oto są słowa anioła, wołającego do tego ludu.

30. I teraz, moi umiłowani bracia, albowiem jesteście moimi braćmi i powinniście być umiłowani, i wasze uczynki powinny świadczyć o pokucie, a widzę, jak bardzo wasze serca są nieczułe na słowo Boże, i widzę, że wy sami jesteście zgubionym i upadłym ludem.

31. Teraz stało się, że gdy ja, Alma, wypowiedziałem te słowa, oto ludzie rozgniewali się na mnie, ponieważ powiedziałem im, że są ludem o nieczułych sercach i o hardych karkach.

32. A także dlatego, że powiedziałem im, że są zgubionym i upadłym ludem, byli na mnie rozgniewani i chcieli pochwycić mnie i wtrącić do więzienia.

33. Lecz stało się, że Pan nie pozwolił, aby mnie tym razem pojmali i wtrącili do więzienia.

34. I stało się, że Amulek poszedł, stanął przed nimi i zaczął im także głosić. I nie wszystkie słowa Amuleka są tutaj spisane, jednak część jego słów jest zapisana w tej księdze.