1. Ale oto ja, Jakub, chciałbym przemawiać do was, którzy jesteście nieskalanego serca. Zwracajcie się do Boga z pewnością w umyśle i módlcie się do Niego z wielką wiarą, a pocieszy was w waszych udrękach i wstawi się w waszej sprawie, i wymierzy sprawiedliwość tym, którzy dążą do waszej zagłady.

2. O wy wszyscy, którzy jesteście nieskalanego serca, podnieście głowy i przyjmijcie miłe słowo Boga! I delektujcie się Jego miłością; gdyż możecie, jeśli w waszych umysłach jest pewność, na wieki.

3. Ale biada, biada wam, którzy nie jesteście nieskalanego serca, którzy jesteście dzisiaj skalani przed Bogiem; bowiem jeśli nie odpokutujecie, ziemia ta zostanie wam przeklęta; a Lamanici, którzy nie są tak skalani jak wy, choć ciąży na nich srogie przekleństwo, będą was nękać aż do waszej zagłady.

4. I szybko nadchodzi czas, gdy posiądą ziemię waszego dziedzictwa, jeśli nie odpokutujecie, a Pan Bóg wyprowadzi prawych spośród was.

5. Oto Lamanici, wasi bracia, których nienawidzicie z powodu ich skalania i przekleństwa, które zmieniło ich skórę, są bardziej od was prawi, gdyż nie zapomnieli przykazania Pana danego naszemu ojcu — aby mieli tylko jedną żonę i żadnych nałożnic, i aby pośród nich nie oddawano się rozpuście.

6. I teraz, starają się oni pilnie przestrzegać tego przykazania; przeto z powodu ich starań, by pilnie przestrzegać tego przykazania, Pan Bóg ich nie zniszczy, lecz będzie im miłosierny i kiedyś staną się błogosławionym ludem.

7. Oto ich mężowie kochają swe żony, ich żony kochają swych mężów, a mężowie i żony kochają swe dzieci; a ich niewiara i nienawiść do was wynika z niegodziwości ich ojców; przeto jak możecie być od nich lepsi przed obliczem waszego wielkiego Stworzyciela?

8. Och, moi bracia, martwię się, że jeśli nie odpokutujecie za swe grzechy, ich skóra okaże się bielsza od waszej, gdy staniecie z nimi przed tronem Boga.

9. Dlatego daję wam przykazanie, które jest słowem Boga, abyście im więcej nie złorzeczyli ze względu na ich ciemną skórę ani im nie urągali z powodu ich skalania, lecz byście pamiętali o własnym skalaniu i byście pamiętali, że ich skalanie nastąpiło za przyczyną ich ojców.

10. Przeto pamiętajcie o swych dzieciach, jak zasmuciliście ich serca z powodu przykładu, jaki im daliście. I pamiętajcie także, że przez swe skalanie możecie doprowadzić wasze dzieci do zguby, i w ostatecznym dniu ich grzechy spadną na wasze głowy.

11. Och, moi bracia, zważajcie na moje słowa, pobudźcie zdolności swych dusz, otrząśnijcie się, abyście się przebudzili ze snu śmierci! I uwolnijcie się od boleści piekła, abyście nie stali się aniołami diabła, i nie zostali wtrąceni do jeziora ognia i siarki, co jest drugą śmiercią.

12. I teraz ja, Jakub, powiedziałem jeszcze wiele rzeczy ludowi Nefiego, ostrzegając go przed nierządem, lubieżnością i wszelkiego rodzaju grzechami, mówiąc mu o ich strasznych skutkach.

13. I nawet setna część dziejów tego ludu, który stał się teraz liczny, nie może być spisana na tych płytach; jednak wiele ich dziejów zostało zapisanych na większych płytach, i ich wojny, ich spory i panowania ich królów.

14. Płyty te nazwane są płytami Jakuba i zostały sporządzone ręką Nefiego. I tymi słowy kończę przemawiać.