1 Ó Guð, hvar ert þú? Og hvar er tjaldið, sem hylur skýli þitt?

2 Hversu lengi munt þú halda að þér hendi þinni og hversu lengi mun auga þitt, hið hreina auga þitt, horfa frá hinum eilífu himnum á rangindi þau, sem fólk þitt og þjónar þínir eru beittir, og eyra þitt daufheyrast við ákalli þeirra?

3 Já, ó Drottinn, hversu lengi skulu þau þola þessi rangindi og þessa óréttmætu áþján, áður en hjarta þitt mildast gagnvart þeim og brjóst þitt hrærist til meðaumkunar með þeim?

4 Ó, Drottinn Guð almáttugur, skapari himins, jarðar og sjávar og alls þess, sem í þeim er, og sem hefur vald yfir djöflinum og undirokar hann og hin myrku og skuggalegu yfirráð Sheols — rétt þú fram hönd þína, ljúk upp auga þínu, lyft tjaldi þínu frá, hyl ekki lengur skýli þitt, legg við hlustir, lát hjarta þitt mildast og brjóst þitt hrærast til meðaumkunar með oss.

5 Tendra reiði þína gegn óvinum vorum og lát oss með heift hjarta þíns og sverði þínu ná rétti vorum vegna rangindanna.

6 Minnstu þjáninga þinna heilögu, ó, Guð vor, og þjónar þínir munu að eilífu fagna í nafni þínu.

7 Sonur minn, friður sé með sál þinni. Mótlæti þitt og þrengingar munu aðeins vara örskamma stund —

8 Og ef þú stenst það vel, þá mun Guð upphefja þig í upphæðum. Þú munt fagna sigri yfir öllum óvinum þínum.

9 Vinir þínir standa með þér og þeir munu hylla þig aftur með heitu hjarta og hlýjum höndum.

10 Enn ert þú ekki sem Job. Vinir þínir berjast hvorki gegn þér né saka þig um afbrot, eins og þeir gjörðu við Job.

11 Og von þeirra, sem saka þig um afbrot, mun bresta og væntingar þeirra hjaðna niður eins og frosthélan bráðnar undan brennheitum geislum hækkandi sólar —

12 Og Guð hefur einnig ákveðið með hendi sinni og innsigli að breyta tímum og árstíðum og blinda hugi þeirra, svo að þeir skilji ekki hin undursamlegu verk hans, og hann fái einnig reynt þá og fellt þá á þeirra eigin bragði —

13 Og þar eð hjörtu þeirra eru spillt, mun það, sem þeir vilja leiða yfir aðra, og þjáningarnar, sem þeir óska að aðrir líði, koma yfir þá sjálfa að fullu —

14 Að þeir verði einnig vonsviknir og vonir þeirra að engu gjörðar —

15 Og innan fárra ára mun þeim og afkomendum þeirra sópað burtu undan himninum, segir Guð, svo að enginn þeirra standi eftir við múrinn.

16 Bölvaðir séu allir þeir, sem lyfta hæli sínum móti mínum smurðu, segir Drottinn, og segja þá hafa syndgað, þegar þeir hafa ekki syndgað gegn mér, segir Drottinn, heldur hafa gjört það, sem rétt var í augum mínum, og sem ég bauð þeim.

17 En þeir, sem hrópa afbrot, gjöra svo vegna þess að þeir eru þjónar syndarinnar og eru sjálfir börn óhlýðninnar.

18 Og þeir, sem vinna falskan eið gegn þjónum mínum til þess að geta fjötrað þá og deytt —

19 Vei sé þeim, og vegna þess að þeir hafa misboðið smælingjum mínum, skulu þeir sneiddir frá helgiathöfnum húss míns.

20 Karfa þeirra mun ekki fyllast, hús þeirra og hlöður skulu farast, og þeir munu sjálfir fyrirlitnir af þeim sem skjölluðu þá.

21 Þeir skulu ekki hafa rétt til prestdæmisins, og ekki heldur afkomendur þeirra eftir þá, kynslóð eftir kynslóð.

22 Betra hefði þeim verið að myllusteinn hefði verið hengdur um háls þeirra og þeim drekkt í djúpi sjávar.

23 Vei, öllum þeim, sem hrella fólk mitt og hrekja, myrða og vitna gegn því, segir Drottinn hersveitanna. Nöðruafkvæmi fá ekki umflúið fordæmingu vítis.

24 Sjá, augu mín sjá og þekkja öll verk þeirra, og ég geymi þeim öllum bráðan dóm á sínum tíma —

25 Því að tími er útnefndur hverjum manni, samkvæmt því hver verk hans verða.

26 Guð mun veita yður þekkingu með hinum heilaga anda sínum, já, með hinni ólýsanlegu gjöf heilags anda, sem ekki hefur verið opinberuð síðan heimurinn varð til, fyrr en nú.

27 Sem forfeður okkar hafa með mikilli eftirvæntingu beðið eftir að opinberuð yrði á síðustu tímum, sem englarnir beindu hugum þeirra að, og geymd var til fyllingar dýrðar þeirra.

28 Til komandi tíma, þegar engu verður haldið til baka. Hvort sem um er að ræða einn Guð eða marga guði, skulu þeir opinberast.

29 Öll hásæti, herradómar, tignir og völd skulu opinberuð verða og veitast öllum þeim, sem hugdjarfir hafa staðið stöðugir í fagnaðarerindi Jesú Krists.

30 Og einnig, ef takmörk verða sett himnunum, höfunum, þurrlendunum eða sólinni, tunglinu eða stjörnunum —

31 Allur snúningstími þeirra, allir útnefndir dagar, mánuðir og ár, og allir dagar daga þeirra, mánaða og ára, og öll dýrð þeirra, lögmál og ákveðið tímaskeið, mun opinberað á dögum ráðstöfunarinnar í fyllingu tímanna —

32 Samkvæmt því sem ákveðið var í ráði hins eilífa Guðs allra annarra guða áður en þessi heimur varð til, það sem geymast skyldi til fullnustu og loka hans, þegar sérhver maður skal ganga inn í eilífa návist hans og ódauðlega hvíld hans.

33 Hversu lengi geta straumvötn haldist óhrein? Hvaða vald fær stöðvað himnana? Eins vel gæti maðurinn rétt fram veikan arm sinn til að stöðva markað rennsli Missourifljótsins eða snúa straumi þess í gagnstæða átt, eins og að koma í veg fyrir að almættið úthelli þekkingu frá himni yfir höfuð síðari daga heilagra.

34 Sjá, margir eru kallaðir en fáir eru útvaldir. Og hvers vegna eru þeir ekki útvaldir?

35 Vegna þess að hjörtu þeirra beinast svo mjög að því, sem þessa heims er, og leita sér svo mannlegrar upphefðar, að þeir læra ekki þessi einu sannindi —

36 Að réttur prestdæmisins er óaðskiljanlega tengdur krafti himins, og að krafti himins verður aðeins stjórnað og beitt eftir reglum réttlætisins.

37 Hægt er að fela okkur hann, rétt er það, en þegar við reynum að hylja syndir okkar eða seðja hroka okkar og fánýta metorðagirnd, eða beita stjórn eða yfirráðum eða þvingun við sálir mannanna barna, hversu lítið sem óréttlætið er, sjá, þá draga himnarnir sig í hlé. Andi Drottins tregar, og þegar hann er vikinn á brott, er úr sögunni prestdæmi eða vald þess manns.

38 Sjá, áður en hann veit af, er hann skilinn einn eftir til að spyrna gegn broddunum, til að ofsækja hina heilögu og berjast gegn Guði.

39 Við höfum lært af sárri reynslu, að það er eðli og tilhneiging nánast allra manna, að jafnskjótt og þeir telja sig hafa eitthvert vald, fara þeir samstundis að beita óréttlátum yfirráðum.

40 Þess vegna eru margir kallaðir, en fáir eru útvaldir.

41 Engu valdi eða áhrifum er hægt eða ætti að beita af hendi prestdæmisins, heldur með fortölum einum, með umburðarlyndi, með mildi og hógværð og með fölskvalausri ást —

42 Með góðvild og hreinni þekkingu, sem stórum mun þroska sálina, án hræsni og án flærðar —

43 Vanda um tímanlega með myndugleik, þegar heilagur andi hvetur til þess, og auðsýna síðan vaxandi kærleik þeim, sem þú hefur vandað um við, svo að hann telji þig ekki óvin sinn —

44 Svo að hann megi vita, að tryggð þín er sterkari en bönd dauðans.

45 Lát brjóst þitt og vera fullt af kærleika til allra manna og til heimamanna trúarinnar. Lát dyggðir prýða hugsanir þínar linnulaust, og þá mun traust þitt vaxa og styrkjast í návist Guðs og kenning prestdæmisins falla á sál þína sem dögg af himni.

46 Heilagur andi verður þér stöðugur förunautur, og veldissproti þinn óbreytanlegur veldissproti réttlætis og sannleika. Og yfirráð þín skulu verða ævarandi yfirráð og streyma til þín án þvingana alltaf og að eilífu.