51. Bölüm
Rab Siyon’u Avutuyor
1 “Doğruluğun ardından giden,Rab’be yönelen sizler, beni dinleyin:Yontulduğunuz kayaya,Çıkarıldığınız taş ocağına bakın.
2 Atanız İbrahim’e, sizi doğuran Sara’ya bakın.Çağırdığımda tek kişiydi İbrahim,Ama ben onu kutsayıp çoğalttım.”
3 Rab Siyon’u ve bütün yıkıntılarını avutacak.Siyon çölünü Aden’e, bozkırı Rab’bin bahçesine döndürecek.Orada coşku, sevinç,Şükran ve ezgi olacak.
4 “Beni dinle, ey halkım,Bana kulak ver, ey ulusum!Yasa benden çıkacak,Halklara ışık olarak adaletimi yerleştireceğim.
5 Zaferim yaklaştı,Kurtarışım ortaya çıktı.Halkları gücümle yöneteceğim.Kıyı halkları bana umut bağladı,Umutla gücümü bekliyorlar.
6 Başınızı kaldırıp göklere bakın,Aşağıya, yeryüzüne bakın.Çünkü bu gökler duman gibi dağılacak,Giysi gibi eskiyecek yeryüzü;Üzerinde yaşayanlar sinek gibi ölecek.Ama benim kurtarışım sonsuz olacak,Ardı kesilmeyecek zaferimin.
7 “Ey sizler, doğru olanı bilenler,Yasamı yüreğinde taşıyan halk, dinleyin beni!İnsanların aşağılamalarından korkmayın,Yılmayın sövgülerinden.
8 Güvenin yediği giysi gibi,Kurtçuğun yediği yapağı gibi yitecekler.Oysa zaferim sonsuza dek kalacak,Kurtarışım kuşaklar boyu sürecek.”
9 Uyan, ey Rab’bin gücü, uyan, kudreti kuşan!Eski günlerde, önceki kuşaklar döneminde olduğu gibi uyan!Rahav’ıü parçalayan,Deniz canavarının bedenini deşen sen değil miydin?
10 Denizi, engin suların derinliklerini kurutan,Kurtulanların geçmesi içinDenizin derinliklerini yola çeviren sen değil miydin?
11 *Rab’bin kurtardıkları dönecek,Sevinçle haykırarak Siyon’a varacaklar.Yüzlerinde sonsuz sevinç olacak.Onların olacak coşku ve sevinç,Üzüntü ve inilti kaçacak.
12 Rab diyor ki,“Sizi avutan benim, evet benim.Siz kimsiniz ki, ölümlü insandan,Ottan farksız insanoğlundan korkarsınız?
13 Sizi yaratan, gökleri geren,Dünyanın temellerini atan Rab’biNasıl olur da unutursunuz?Sizi yok etmeye hazırlanan zalimin öfkesindenNeden gün boyu yılıp duruyorsunuz?Hani nerede zalimin gazabı?
14 Zincire vurulmuş tutsaklarÇok yakında özgürlüğe kavuşacak.Ölüm çukuruna inmeyecek,Aç kalmayacaklar.
15 Tanrınız Rab benim.Dalgalar gürlesin diye denizi çalkalayan benim.”O’nun adı Her Şeye Egemen Rab’dir!
16 “Sözlerimi ağzına koydum,Seni elimin gölgesiyle örttüm;Gökleri yerleştirmen,Yeryüzünün temellerini atmanVe Siyon’a, ‘Halkım sensin’ demen için…”
Rab’bin Gazap Kâsesi
17 *Uyan, ey Yeruşalim, uyan, kalk ayağa!Sen ki, Rab’bin gazap kâsesini O’nun elinden içtin.Tamamını içtin sersemleten kâsenin.
18 Doğurduğun bunca oğuldan sana yol gösteren yok,Elinden tutan da yok büyüttüğün bunca oğuldan.
19 Başına çifte felaket geldi, kim başsağlığı dileyecek?Yıkım ve kırım, kıtlık ve kılıç.Nasıl avutayım seni?
20 Oğulların baygın, ağa düşmüş ahular gibiHer sokak başında yatıyor.Rab’bin öfkesine deTanrın’ın azarlayışına da doymuşlar.
21 Bu nedenle, ey ezilmiş Yeruşalim,Şarapsız sarhoş olmuş halk, şunu dinle!
22 Egemenin Rab, kendi halkını savunan Tanrın diyor ki,“Seni sersemleten kâseyi, gazabımın kâsesiniElinden aldım.Bir daha asla içmeyeceksin ondan.
23 Onu sana eziyet edenlerin eline vereceğim;Onlar ki sana, ‘Yere yat daÜzerinden geçelim’ dediklerinde,Sırtını toprak, yol ettin.”