ANG PAGPAMATUOD NI PROPETA JOSEPH SMITH
Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw
Joseph Smith: Usa ka Propeta sa Dios
Sa dihang si Joseph Smith nagpanuigon og 14 anyos, siya buot nga mahibalo kon unsa nga simbahan ang iyang apilan, busa nangamuyo siya sa Dios diha sa kinasingkasing nga pag-ampo. Agi’g tubag niini nga pag-ampo, ang Dios Amahan ug ang Iyang Anak, nga si Jesukristo, nagpakita kang Joseph ug misulti kaniya nga ang tinuod nga Simbahan ni Jesukristo wala dinhi sa yuta ug sila mipili kang Joseph sa pagpahiuli niini.
Sukad nianang adlawa, si Joseph naghago sa pagalagad sa Dios, naglihok aron sa pag-establisar sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug aron pagtukod sa gingharian sa Dios dinhi sa yuta sa kaulahiang mga adlaw. Ang matinud-anon nga mga miyembro sa Simbahan mopamatuod nga si Jesukristo mao ang Manluluwas ug Manunubos sa kalibutan. Si Jesus nagdumala sa Iyang Simbahan karon pinaagi sa pagpadayag ngadto sa usa ka propeta dinhi sa yuta. Si Joseph Smith ingon niana nga propeta. Bisan tuod nga si Joseph nakahimo og daghang mga butang atol sa iyang kinabuhi, ang labing mahinungdanon mao ang iyang pasalig sa pagkadisipulo ug pagkasaksi ni Jesukristo. Siya misulat, “Human sa daghan nga mga pagpamatuod nga gihatag mahitungod kaniya, ang katapusan sa tanan, kini mao ang pagpamatuod nga kami naghatag kaniya: Nga siya buhi!” (Doktrina ug mga Pakigsaad 76:22).
Kadtong modawat sa pagpamatuod sa Propeta pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo mahibalo sa kamatuoran sa buhat nga siya gitawag sa paghimo. Ila usab nga mahibaloan ang kalinaw ug kalipay nga moabut pinaagi sa Manluluwas nga si Jesukristo, kinsa gisimba ni Joseph Smith ug gialagaran.
Samtang naghunahuna kon asa nga Simbahan ang apilan, si Joseph midangop sa Biblia alang sa giya. Dinha iyang nabasa, “Pangayo sa Dios.”
Unsa nga Simbahan ang Tinuod?
Si Joseph Smith natawo sa 1805 sa Sharon, Vermont. Sa panahon nga kining asoy nagsugod, siya nagpanuigon og 14 anyos, nagpuyo uban sa iyang pamilya sa New York, ug matinguhaon nga naghunahuna kon unsa nga simbahana ang apilan. Ang mosunod mao ang kasinatian ni Joseph, gisulat sa iyang kaugalingon nga mga pulong.
Niini nga panahon sa dako nga kasamok, ang akong hunahuna gitawag ngadto sa mahinungdanon nga pamalandong ug dako nga kabalisa…. ako sa kanunay miingon sa akong kaugalingon: Unsa kaha ang buhaton? Kinsa sa tanan niini nga mga pundok ang tinuod, o sila bang tanan mga sayop? Kon adunay usa kanila nga tinuod, hain niin, ug sa unsa nga paagi ako masayud niini?
Samtang ako nanlimbasug ubos sa hilabihang kalisud tungod sa panagbangga niining nagkalainlain nga mga pundok sa mga relihiyon, ako usa ka adlaw niana nagbasa sa Epistola ni Santiago, kapitulo uno ug ikalimang bersikulo, nga nag-ingon: “Kon aduna man kaninyo ang nagkulang sa kaalam, papangayoa siya sa Dios nga nagapanghatag sa tanang mga katawhan sa madagayaon gayud, ug sa walay pagkasuko, ug kini ihatag ngadto kaniya.”
Wala pay bisan unsa nga tudling sa kasulatan nga mituhop uban sa labaw nga gahum ngadto sa kasingkasing sa tawo kay sa nahimo niini nga panahon ngari kanako. Kini ingon og misulod uban sa makusog nga gahum ngadto sa matag tipik sa akong kasingkasing. Ako mipalandong niini pagbalik-balik, sa kasayuran nga kon adunay tawo nga nagkinahanglan og kaalam gikan sa Dios, ako mao; kay kon unsaon sa pagbuhat ako wala masayud, ug hangtud nga ako makaangkon og dugang pa nga kaalam nga labaw pa kay sa kaniadto nga ako aduna, ako dili gayud masayud; kay ang mga magtutudlo sa relihiyon sa nagkalainlain nga mga pundok misabut sa sama nga mga tudling sa kasulatan sa lain-lain nga paagi ngadto sa pagwagtang sa tanan nga pagsalig diha sa paghusay sa pangutana pinaagi sa pagdangop ngadto sa Biblia.
Sa kadugayan ako miabut sa paghukom nga ako kinahanglan nga magpabilin sa kangitngit ug sa kalibug, o ako kinahanglan mobuhat ingon sa gisugo ni Santiago, nga mao ang pagpangutana sa Dios. Ako sa kadugayan miabut sa hugot nga tinguha sa “pagpangayo [pagpangutana] sa Dios,” sa pagtuo nga kon siya mohatag og kaalam ngadto kanila nga nagkulang og kaalam, ug mohatag sa walay pagdumili, ug dili masuko, ako tingali mosulay.
Ang Unang Panan-awon ni Joseph Smith
Busa, pinasubay niini, sa akong hugot nga tinguha sa pagpangutana sa Dios, ako miadto sa kakahoyan aron sa paghimo sa pagsulay. Kini usa ka buntag sa usa ka matahum, maayo nga panahon, sayo sa tingpamulak sa tuig usa ka libo walo ka gatus ug kawhaan. Kini mao ang una nga higayon sa akong kinabuhi nga ako mihimo sa ingon nga pagsulay, kay taliwala sa akong tanan nga mga kabalaka ako wala pa gayud makahimo sa pagsulay sa pag-ampo sa kusog nga tingog.
Human ako miabut sa dapit diin ako naglaraw sa pag-adto, human ako makapaniid sa akong palibut, ug nakita ang akong kaugalingon nga nag-inusara, ako miluhod ug misugod sa pagtugyan sa mga tinguha sa akong kasingkasing ngadto sa Dios. Ako wala pa gani makasugod, sa ingon, sa kalit lamang ako gipugngan sa usa ka gahum nga sa hingpit mibuntog kanako, ug adunay kahibulongan nga gahum ibabaw kanako nga mao ang mipugong sa akong dila aron ako dili makasulti. Baga nga kangitngit ang mialirong kanako, ug kini gipakaingon ko sa makadiyot og ingon og ako gitakda ngadto sa kalit nga kalaglagan.
Usa kanila misulti ngari kanako, nagtawag kanako sa akong ngalan, ug miingon— nagtudlo ngadto sa lain—kini mao ang Akong Hinigugmang Anak. Paminaw Kaniya!
Apan, sa akong pagpanlimbasug sa akong tibuok nga mga gahum sa pagtawag sa Dios aron pagluwas kanako gikan sa gahum niini nga kaaway diin mibuntog kanako, ug niana nga higayon sa diha nga ako andam na sa pag-unlod ngadto sa pagkawalay paglaum ug sa pagtugyan sa akong kaugalingon ngadto sa kalaglagan—dili usa ka bunga sa hunahuna nga kadautan, apan ngadto sa gahum sa usa ka tinuod nga binuhat gikan sa dili makita nga kalibutan, kinsa nagbaton og ingon nga kahibulongan nga gahum nga ako sukad wala pa gayud makasinati diha ni bisan kinsa nga binuhat— ug dinhi niini nga higayon sa dako nga kahadlok, ako nakakita og usa ka dako nga gilis sa kahayag ibabaw gayud sa akong ulo, labaw sa kahayag sa adlaw, nga nag-anam og paubos hangtud kini midapat kanako.
Diha-diha nga kini mipakita ako nakakaplag sa akong kaugalingon nga giluwas gikan sa kaaway nga migapos kanako. Sa diha nga ang kahayag midapat kanako ako nakakita og duha ka Personahe, kansang kahayag ug himaya dili mahulagway, nagtindog ibabaw kanako diha sa kawanangan. Usa kanila misulti ngari kanako, nagtawag kanako sa akong ngalan, ug miingon— nagtudlo ngadto sa lain—kini mao ang Akong Hinigugmang Anak. Paminaw Kaniya!
Ang akong tuyo sa pagpangutana sa Ginoo mao ang pagpakisayud hain sa tanan nga mga tinuohan ang tinuod, nga ako unta masayud asa ako magpasakop. Busa, sa wala madugay, ako miandam sa akong kaugalingon, nga aron ako makasulti, nga ako nangutana sa mga Personahe kinsa nagbarug ibabaw kanako diha sa kahayag, hain sa tanan nga mga tinuohan ang tinuod (kay niini nga higayon wala gayud mosulod ngari sa akong kasingkasing nga ang tanan mga sayop)— ug asa ako kinahanglan magpasakop.
Ako gitubag nga ako kinahanglan dili gayud mopasakop sa bisan hain kanila, kay silang tanan mga sayop; ug ang Personahe kinsa nakigsulti kanako miingon nga ang ilang tanan nga mga tinuohan mga salawayon sa Iyang panan-aw; nga kadtong tanan nga mga magtutudlo mga dautan; nga “sila nagpaduol ngari kanako uban sa ilang mga ngabil, apan ang ilang mga kasingkasing layo gikan kanako; sila nagtudlo og doktrina nga mga sugo sa mga tawo, nga may hulagway sa pagkadiosnon, apan sila nanghimakak sa gahum niana.”
Siya miusab sa pagdili kanako sa pagpasakop sa bisan hain kanila; ug daghan pa nga mga butang nga siya misulti ngari kanako, diin ako dili makasulat niini nga panahon. Sa diha nga ako nahibalik sa akong kaugalingon pag-usab, ako nakakaplag sa akong kaugalingon nga naghigda, nagtan-aw ngadto sa langit. Sa diha nga ang kahayag nawala, ako walay kusog; apan sa wala madugay naulian og gamay, ako mipauli.
Pagpanggukod
Si Joseph misunod sa Dios ug wala magpasakop sa bisan unsang Simbahan. Samtang siya misulti sa mga tawo sa unsay iyang nakit-an ug nadunggan, siya nagsugod pagsinati og mga pagbatok ug mga pagpanggukod.
Ako sa wala madugay nakahibalo ... nga ang akong pag-asoy sa sugilanon nakapaukay og hilabihan nga pagyubit batok kanako taliwala sa mga magtutudlo sa relihiyon, ug mao kini ang hinungdan sa dakong pagpanggukod, diin mipadayon sa pagdaghan; ug bisan ako usa ka bata nga wala mailhi, mga napulo ug upat o napulo ug lima ka tuig ang panuigon, ug ang akong mga kahigayunan sa kinabuhi ingon sa usa ka bata nga dili inila dinhi sa kalibutan, apan ang mga tawo nga halangdon nakamatikod aron sa pag-ukay sa hunahuna sa katawhan batok kanako, ug naghimo og mapait nga pagpanggukod; ug mao kini ang nagpasulabi diha sa tanan nga mga tinuohan—ang tanan nagkahiusa sa paggukod kanako.
Kini mao ang nakaingon sa akong lawom nga pagpamalandong, ug sa kanunay sukad pa, kahibulongan nga ang usa ka wala mailhi nga batang lalaki, nga labaw lamang og diyutay sa napulo ug upat ka tuig ang panuigon, ug usa, usab, kansang kapalaran mao ang pagpangita sa mga ginagmay nga kabuhian pinaagi sa iyang inadlaw nga pagtrabaho, gihunahuna nga usa ka tawo nga may igong kadungganan sa pagdani sa pagtagad sa mga halangdon ug labi nga inila nga mga relihiyon niini nga panahon, ug sa paagi nga nakapaturok kanila og espiritu sa labing mapait nga pagpanggukod ug pagbiay-biay. Apan kahibulongan o dili, mao kini, ug kini kanunay naghatag ug hilabihan nga kasakit sa akong kaugalingon.
Bisan pa niana, kini tinuod nga ako nakakita og usa ka panan-awon. Ako naghunahuna, nga ako mibati sama ni Pablo, sa iyang paghimo sa pagpanalipod diha sa atubangan ni Hari Agripa, ug misaysay sa hitabo sa panan-awon nga iyang nakita sa diha nga siya nakakita og usa ka kahayag, ug nakadungog og usa ka tingog; apan sa gihapon dihay pipila lamang nga mituo kaniya; ang uban miingon nga siya bakakon, ang uban miingon nga siya buang, ug siya gitamay ug gibiay-biay. Apan kining tanan wala makaguba sa ka tinuod sa iyang nakita. Siya nakakita og usa ka panan-awon, siya nasayud nga siya nakakita, ug ang tanan nga pagpanggukod ubos sa langit dili makausab niini; ug bisan pa nga sila mogukod kaniya hangtud ngadto sa kamatayon, apan siya nasayud, ug masayud hangtud sa katapusan sa iyang pagginhawa, nga siya nakakita og usa ka kahayag ug nakadungog og usa ka tingog nga nagsulti ngadto kaniya, ug ang tibuok kalibutan dili makapausab sa iyang hunahuna o pagtuo.
Kay ako nakakita og usa ka pananawon; ako nasayud niini, ug ako nasayud nga ang Dios nasayud niini, ug ako dili makalimud niini, ni ako mangahas sa pagbuhat niini.
Sama usab kanako. Ako sa tinuod nakakita og usa ka kahayag, ug sa taliwala niana nga kahayag ako nakakita og duha ka Personahe, ug sila sa kamatuoran namulong ngari kanako; ug bisan pa ako gikasilagan ug gigukod sa pag-ingon nga ako nakakita og usa ka panan-awon, apan kini tinuod; ug samtang sila naggukod kanako, nagbiay-biay kanako, ug namulong sa tanan nga matang sa dautan batok kanako sa bakak nga paagi tungod sa pag-ingon, ako gitultulan sa pag-ingon sa akong kasingkasing: Ngano nga gigukod ako sa pagsulti sa kamatuoran? Ako tinuod gayud nga nakakita og usa ka panan-awon; ug kinsa man ako nga makaharong sa Dios, o ngano nga ang kalibutan naglaraw sa paghimo kanako nga molimud kon unsa ang akong tinuod nga nakita? Kay ako nakakita og usa ka pananawon; ako nasayud niini, ug ako nasayud nga ang Dios nasayud niini, ug ako dili makalimud niini, ni ako mangahas sa pagbuhat niini; gani ako nasayud nga ang pagbuhat sa ingon ako makasala sa Dios ug mahimutang ubos sa kalaglagan.
Ako nakakab-ut karon sa katagbawan sa akong hunahuna kon ang tinuohan sa kalibutan ang hisgutan—nga kini dili akong katungdanan sa pagpasakop bisan hain kanila, apan nga ako magpadayon sa ingon hangtud ako pagamandoan. Ako nakakaplag nga ang pagpamatuod ni Santiago tinuod—nga ang tawo kinsa kulang sa kaalam mahimo nga mangayo sa Dios, ug makaangkon, ug dili kasuk-an.
Nagpadayon ako sa akong naandan nga kalihokan sa kinabuhi hangtud sa ikakawhaan ug usa sa Septyembre, usa ka libo walo ka gatus ug kawhaan ug tulo, sa tanan nga panahon nagantus sa hilabihan nga pagpanggukod diha sa mga kamot sa tanan nga matang sa mga tawo, relihiyoso ug dili relihiyoso, tungod kay ako mipadayon sa pagpamatuod nga ako nakakita og usa ka panan-awon.
Niana nga panahon nga milabay taliwala sa panahon nga ako nakakita og panan-awon ug sa tuig usa ka libo walo ka gatus ug kawhaan ug tulo—nga gipahimangnoan na sa dili magpasakop sa bisan unsa nga pundok sa mga tinuohan niana nga panahon, ug tungod sa kabatan-on, ug gigukod niadto kinsa akong mga higala ug unta mohatag kanako og mabination nga pagtagad, ug kon sila motuo nga ako nalingla ug naninguha unta sa maayo ug mahigugmaon nga paagi aron sa pagbawi kanako—ako ubos ngadto sa tanan nga mga matang sa pagsulay; ug, nakig-uban sa tanan nga matang sa katilingban, ako nahulog ngadto sa daghan nga walay hinungdan nga mga kasaypanan, ug nagpakita sa kahuyang sa kabatan-on, ug kahilayan sa tawhanon nga kinaiya, diin, masulubon nga moingon, mitukmod kanako ngadto sa nagkalain-lain nga pagsulay, nga dili madawat sa panan-aw sa Dios. Sa paghimo niini nga pagkumpisal, walay usa nga angay maghunahuna nga ako nasayop sa usa ka dako o bug-at nga mga sala. Ang kabubut-on sa paghimo niini wala gayud sa akong kinaiya.
Tulo ka mga tuig human sa Unang Panan-awon ni Joseph Smith, ang Dios mipadala kang anghel Moroni aron sa pagtudlo ni Joseph kabahin sa pagpahiuli sa ebanghelyo ni Jesukristo.
Ang Pagduaw ni Moroni
Ang pagpanggukod nagpadayon samtang si Joseph Smith nagdumili sa paglimud nga siya nakakita sa Dios. Pagka 21 sa Septyembre 1823 human makahigda, si Joseph nag-ampo aron masayud sa iyang kahimtang sa atubangan sa Dios. Ang anghel nga si Moroni nagpakita kaniya.
Sa gabii sa gihisgutan nga kawhaan ug usa sa Septyembre, human ako mopahulay sa akong higdaanan niana nga gabii, ako midala sa akong kaugalingon ngadto sa pag-ampo ug pangamuyo sa Makagagahum nga Dios alang sa kapasayloan sa akong tanan nga mga sala ug kahilayan, ug usab aron ipadayag ngari kanako, aron ako makahibalo sa akong kahimtang sa iyang atubangan; kay ako adunay hingpit nga pagsalig nga makabaton og balaan nga pagpadayag, ingon sa ako nang nabuhat.
Samtang ako diha sa pagtawag sa Dios, ako nakamatikod nga usa ka kahayag mitungha sa akong lawak, nga nagkadugang hangtud ang kahayag sa sulod sama na sa udtong-tutok, sa diha nga sa kalit usa ka personahe mitungha sa kiliran sa akong higdaanan, nagbarug sa hangin, kay ang iyang mga tiil wala magtugkad sa salog.
Siya nagsul-ob og luag nga saput nga may talagsaon nga kaputi. Kini usa ka kaputi nga labaw sa bisan unsa nga yutan-on nga ako nakakita; ni ako motuo nga adunay bisan unsa nga yutan-on nga butang nga mahimo nga ipakita sa hilabihan nga kaputi ug kahayag. Hukas ang iyang mga kamot, ang iyang mga bukton usab, sa ibabaw og diyutay sa mga pulso; ingon, usab, ang iyang mga tiil walay gisul-ob, ingon sa iyang mga bitiis, ibabaw og diyutay sa mga tikod. Ang iyang ulo ug liog walay gitabon usab. Ako nakamatikod nga siya walay lain nga gisul-ob gawas sa kupo, kay kini bukas, nga sa ingon ako nakakita sa iyang dughan.
Dili lamang ang iyang kupo ang hilabihan sa kaputi, apan ang iyang tibuok nga pagkatawo mahimayaon nga lisud ihulagway, ug ang iyang pamayhon sa pagkatinuod ingon sa kilat. Ang lawak hilabihan ka hayag, apan dili kaayo sanag ang palibut sa tawo. Sa una kong pagkakita kaniya ako nahadlok; apan nawala dayon kanako ang kahadlok.
Siya misangpit sa akong ngalan, ug miingon ngari kanako nga siya usa ka sinugo nga gipadala gikan sa atubangan sa Dios ngari kanako, ug nga ang iyang ngalan mao si Moroni; nga ang Dios adunay ipabuhat kanako; ug nga ang akong ngalan pagagamiton alang sa maayo ug sa dautan diha sa tanan nga mga kanasuran, mga kaliwatan, ug mga pinulongan, o nga kini pagalitukon sa maayo ug sa dautan taliwala sa tanan nga mga katawhan.
Pagka A.D. 421 ang propeta nga si Moroni milubong sa sagrado nga mga talaan sa iyang katawhan didto sa Bungtod sa Cumorah. Sa dihang mibalik siya sa kaulahian isip usa ka nabanhaw nga tawo, iyang giingnan si Joseph Smith kabahin sa karaan nga talaan, nga naglangkob sa kahingpitan sa ebanghelyo, sigun sa gihatag sa Manluluwas ngadto sa karaang mga lumolupyo sa kayutaan sa America. Kana nga talaan mao ang Basahon ni Mormon.
Siya miingon nga adunay usa ka basahon nga gitagoan, gisulat sa bulawan nga mga palid, naghatag og asoy sa kaagi sa unang mga lumulupyo niining dako nga kayutaan, ug ang tinubdan sa ilang kagikan. Siya usab miingon nga ang kahingpitan sa walay katapusan nga Ebanghelyo anaa niini, ingon nga gitugyan sa Manluluwas ngadto sa karaan nga mga lumulupyo;
Usab, adunay duha ka mga bato nga anaa sa bayanan nga plata—ug kini nga mga bato, gitaod sa taming, naglangkob sa gitawag nga Urim ug Thummim—gitago uban sa mga palid; ug ang pagbaton ug paggamit niini nga mga bato mao ang naghatag og gahum sa mga “manalagna” sa karaan nga panahon; ug nga ang Dios ang nag-andam kanila alang sa katuyoan sa paghubad sa basahon.
Human ikasulti kanako kini nga mga butang, siya misugod sa pagkutlo sa mga panagna sa Daang Tugon. Siya una nga mikutlo kabahin sa ikatulo nga kapitulo sa Malaquias; ug siya mikutlo usab sa ikaupat o katapusan nga kapitulo sa mao gihapon nga panagna, bisan og adunay gamay nga kausaban kon kini basahon sa atong mga Biblia. Kay sa mokutlo sa unang bersikulo ingon sa mabasa diha sa atong mga basahon, siya mikutlo sa ingon:
“Ug tan-awa, ang adlaw moabut nga mosunog sama sa usa ka hudno, ug ang tanan nga mapahitason, oo, ug ang tanan nga nagbuhat og dautan pagasunugon sama sa dagami; kay sila nga moabut mosunog kanila, miingon ang Ginoo sa mga Panon, nga walay ibilin kanila ni gamot o sanga.”
Ug usab, siya mikutlo sa ikalima nga bersikulo nga nag-ingon: “Tan-awa, Ako mopadayag nganha kaninyo sa Pagkapari, pinaagi sa kamot ni Elijah ang propeta, sa dili pa moabut ang mahinungdanon ug makalilisang nga adlaw sa Ginoo.”
Siya usab mikutlo sa sunod nga bersikulo nga may kalainan: “Ug siya motanom sa mga kasingkasing sa mga anak sa mga saad nga gihimo ngadto sa mga amahan, ug ang mga kasingkasing sa mga anak mobati ngadto sa ilang mga amahan. Kon dili pa ingon niini, ang tibuok kalibutan pagalaglagon sa hingpit sa iyang pag-abut.
Dugang pa niini, siya mikutlo sa ikanapulo ug usa nga kapitulo sa Isaias, nag-ingon nga kini hapit na matuman. Siya usab mikutlo sa ikatulo nga kapitulo sa Mga Buhat, kawhaan ug duha ug kawhaan ug tulo nga mga bersikulo, tukma sa ilang pagkahan-ay sa atong Bag-ong Tugon. Siya miingon nga ang propeta mao si Kristo; apan ang adlaw wala pa moabut nga “sila nga dili maminaw sa iyang tingog isalikway gikan sa taliwala sa mga katawhan,” apan sa dili madugay moabut.
Siya usab mikutlo sa ikaduha nga kapitulo sa Joel, gikan sa ikakawhaan ug walo nga bersikulo ngadto sa katapusan. Siya usab miingon nga kini wala pa matuman, apan hapit na mahitabo. Ug siya midugang sa pagsulti nga ang kahingpitan sa mga Hentil hapit na moabut. Siya mikutlo og daghan pang uban nga mga hitabo sa kasulatan, ug mihatag og daghan nga mga pagpasabut nga dili pa kahisgutan dinhi.
Ug usab, siya misulti kanako, nga kon ako makakuha na sa mga palid nga iyang gihisgutan— kay ang panahon nga sila pagakuhaon wala pa moabut—ako dili gayud mopakita kanila ngadto ni bisan kinsa nga tawo, ni ang taming uban sa Urim ug Thummim; ngadto lamang kanila kinsa ako pagamandoan sa pagpakita niini; kay kon ako mobuhat ako pagalaglagon. Samtang siya nakigsulti kanako mahitungod sa mga palid, ang panan-awon nabuksan ngadto sa akong hunahuna nga ako makakita sa dapit diin gitago ang mga palid, ug nga tin-aw ug tataw kaayo nga ako makaila sa dapit kon ako moadto niini.
Human niini nga pakigsulti, ako nakakita sa kahayag sa akong lawak nga nagsugod dayon pagtigum libut sa lawas sa tawo nga nakigsulti kanako, ug kini nagpadayon, hangtud nga ang lawak mibalik pag-usab og kangitngit, gawas lamang diha sa naglibut kaniya; sa diha nga, sa kalit lamang ako nakakita, ingon sa gihapon, usa ka hayag nga agianan paingon sa langit, ug siya misaka hangtud nga nawala, ug ang lawak nahibalik sa unang kahimtang sa wala pa kining langitnon nga kahayag magpakita.
Ako naghigda nga naghunahuna sa pagkatalagsaon sa talan-awon, ug sa hilabihan nga katingala sa gisulti kanako sa kahibulongan nga sinugo; sa diha nga, taliwala sa akong pagpamalandong, sa kalit lamang ako nakamatikod nga nagsugod na usab og kahayag ang akong lawak, ug sa kalit, ingon sa gihapon, ang mao nga langitnon nga sinugo diha na usab sa kiliran sa akong higdaanan.
Siya misugod, ug misaysay pag-usab sa mao gihapon nga mga butang diin siya mihimo sa iyang unang pagduaw, nga walay bisan gamay nga kausaban; nga sa pagkahuman, siya mipahibalo kanako mahitungod sa mabug-at nga mga paghukom nga moabut sa ibabaw sa kalibutan, uban ang dako nga kaawaaw pinaagi sa gutom, espada, ug sakit; ug nga kini nga mga mabug-at nga mga paghukom moabut sa kalibutan niini nga kaliwatan. Human sa iyang pagsaysay niini nga mga butang, siya misaka na usab sama sa iyang unang gihimo.
Niini nga higayon, lawom kaayo ang mga nahipatik sa akong kaisipan, nga ang katulugon mibiya sa akong mga mata, ug ako mihigda nga gidaug sa kahibulong sa akong nakita ug nabati. Apan unsa ang akong katingala nga nagpakita na usab ang mao nga sinugo diha sa kiliran sa akong higdaanan, ug nakadungog kaniya nga misaysay o mibalik pag-usab sa pagsaysay ngari kanako sa mao gihapon nga mga butang ingon sa nangagi; ug midugang og usa ka pagpasidaan ngari kanako; nga si Satanas mosulay sa pagtintal kanako (mahitungod sa kabus nga kahimtang sa banay sa akong amahan), sa pagkuha sa mga palid sa tuyo nga magpadato. Kini siya midili kanako, nagingon nga ako kinahanglan gayud nga walay lain nga tumong sa pagkuha sa mga palid gawas sa paghimaya sa Dios, ug kinahanglan dili gayud magpaimpluwensya sa bisan unsa nga katuyoan nga walay labut sa pagpalambo sa iyang gingharian; kon dili, ako dili makakuha kanila.
Human niini nga ikatulo nga pagduaw, siya misaka na usab paingon sa langit sama sa una, ug ako nagpabilin pag-usab sa pagpamalandong sa pagkakatingalahan niini nga akong nasinati; sa diha nga sa kalit lamang human ang langitnon nga sinugo mibiya kanako sa ikatulo nga higayon, mituktugaok ang manok, ug ako nakamatikod nga ang kabuntagon nagsingabut, sa ingon niana ang among panagsinultihanay milungtad sa tibuok gabii.
Ako sa walay langan mibangon gikan sa akong higdaanan, ug, sama sa naandan, mipaingon sa kinahanglanon nga mga buluhaton sa matag adlaw; apan, sa pagsulay sa pagtrabaho sama sa naandan, ako nakamatikod nga nawad-an ako sa kusog ug dili makahimo sa mga buluhaton. Ang akong amahan, kinsa nagtrabaho uban kanako, nakamatikod nga adunay nakasamok kanako, ug misulti kanako sa pagpauli sa balay. Ako misugod uban sa tuyo sa pagpauli sa balay; apan, sa pagsulay sa paglatas sa koral gikan sa umahan diin kami nahimutang, ako nawad-an sa umoy, ug ako natumba sa yuta, ug sa mubo nga higayon nawad-an sa panimuot.
Ang unang butang nga akong mahinumdom mao ang usa ka tingog nga nakigsulti kanako, nagsangpit sa akong ngalan. Ako mihangad, ug nakita ang mao gihapon nga sinugo nga nagbarug dapit sa akong ulohan, gilibutan sa kahayag sama sa una. Unya siya mibalik na usab sa pagsaysay sa tanan nga siya misulti kanako sa miagi nga gabii, ug mimando kanako sa pag-adto ngadto sa akong amahan ug pagsulti kaniya bahin sa panan-awon ug sa mga sugo diin ako nakadawat.
Ako mituman; ako mibalik ngadto sa akong amahan nga didto pa sa umahan, ug misaysay sa tibuok nga nahitabo ngadto kaniya. Siya mitubag kanako nga kini gikan sa Dios, ug misulti kanako sa pagpadayon ug sa pagbuhat sumala sa gimando sa sinugo. Ako mibiya sa umahan, ug mipaingon sa dapit diin gisulti sa sinugo kanako nga gitagoan sa mga palid; ug tungod sa katin-aw sa pananawon nga akong nakita mahitungod niini, ako nakaila sa dapit diha-diha sa akong pag-abut didto.
Ang Sagrado nga Talaan
Duol sa balangay sa Manchester, lalawigan sa Ontario, New York, nagbarug ang usa ka bungtod nga may igo nga gidak-on, ug mao ang kinahabugan sa kasilinganan. Sa kasadpan nga bahin sa mao nga bungtod, nga dili kaayo layo sa ibabaw, ilawom sa usa ka bato nga may igo nga gidak-on, diha ang mga palid, nga gisulod sa usa ka bato nga kahon. Kini nga bato bagâ ug nagkalingin sa taliwala sa may ibabaw nga bahin, ug nagkanipis paingon sa mga ngilit, nga sa ingon ang tunga nga bahin makita sa ibabaw sa yuta, apan ang mga ngilit palibut niini natabunan sa yuta.
Human makabkab ang yuta, ako nagkuha og ikaligwat, diin ako mipahimutang niini sa ilawom sa kilid sa bato, ug sa gamay lamang nga kusog mialsa niini. Ako mitan-aw, ug diha gayud ako nakakita sa mga palid, sa Urim ug Thummim, ug sa taming sama sa gipamulong sa sinugo. Ang kahon nga gisudlan niini gihimo sa tinumpi nga gagmay nga mga bato ug gibulitan sa usa ka matang sa semento. Ang ilawom sa kahon gisalugan og duha ka mga bato nga gibabag, ug mao ang gipatungan sa mga palid ug uban nga mga butang.
Si Moroni mibalik kausa matag tuig sulod sa upat ka mga tuig ug midugang sa pagtudlo sa batan-on nga propeta. Human sa upat ka tuig, si Joseph nakadawat sa mga palid ug nagsugod sa paghubad sa Basahon ni Mormon.
Ako misulay sa pagkuha kanila, apan gidid-an sa sinugo, ug gisultihan pag-usab nga ang panahon sa pagkuha kanila wala pa moabut, ug dili gayud, hangtud ang tagal nga upat ka tuig moabut; apan siya misulti kanako nga ako kinahanglan moanhi sa mao nga dapit tukma sa usa ka tuig gikan niadto nga panahon, ug nga siya diha makigkita kanako, ug nga ako magpadayon sa pagbuhat niini hangtud nga ang higayon moabut sa pagkuha sa mga palid.
Tungod niana, sumala sa gisugo kanako, ako miadto matag katapusan sa tuig, ug sa matag higayon ako nakakita sa mao gihapon nga sinugo didto, ug nakadawat og pahimangno ug kaalam gikan kaniya sa matag higayon sa among pagpanagsultihanay, mahitungod sa pagabuhaton sa Ginoo, ug unsaon ug sa unsa nga paagi ang pagdumala sa iyang gingharian sa katapusan nga mga adlaw.
Kay ang pagkabutang sa akong amahan kabahin sa kalibutanon nga panginahanglan kulang kaayo, napugos kami sa pagtrabaho, nagpasuhol sa inadlaw nga buluhaton, kon kami makahigayon. Usahay kami anaa ra sa panimalay, ug usahay sa lain nga dapit, ug pinaagi sa kanunay nga pagtrabaho nakabaton og hamugaway nga panginabuhi.
Si Joseph nanrabaho og daghang mga trabaho ug misangkap og usa ka hamugaway nga pagpuyo alang sa iyang panimalay. Pagka 1825 siya midawat og trabaho sa lalawigan sa Chenango, New York. Didto iyang gikahimamat si Emma Hale, kinsa iyang giminyoan pagka 18 sa Enero 1827.
Sa kadugayan miabut ang panahon sa pagkuha sa mga palid, sa Urim ug Thummin, ug sa taming. Sa ikakawhaan ug duha ka adlaw sa Septyembre, usa ka libo walo ka gatus ug kawhaan ug pito, human milabay ang lain nga tuig sa akong pagduaw sa dapit diin gitago ang mga palid, ang mao gihapon nga langitnon nga sinugo mitugyan kanila ngari kanako uban niini nga panugon: nga ako kinahanglan ang manubag kanila; nga kon ako motugot kanila nga mawala tungod sa walay pagtagad, o pinaagi sa akong bisan unsa nga pagpasagad, ako pagalaglagon; apan kon ako mogamit sa akong tanan nga mga panlimbasug sa pag-amping kanila, hangtud nga siya, ang sinugo, mobawi kanila, sila pagapanalipdan.
Ako sa wala madugay nakahibalo sa katarungan ngano nga nakadawat sa mahigpit nga pahimangno sa pag-amping kanila, ug ngano nga miingon ang sinugo nga kon ako makahuman sa gipabuhat kanako, siya mobawi kanila. Kay sa wala madugay nga kini nahibaloan nga ako nagbaton kanila, nga ang labing pinugsanay nga tinguha gigamit aron sa pagkuha kanila gikan kanako. Matag paagi nga nahunahunaan gigamit sa mao nga katuyoan. Ang pagpanggukod nag-anam ka pait ug nagkagrabe kay sa kaniadto, ug ang pundok sa katawhan nagtukaw kanunay sa pagkuha kanila gikan kanako kon mahimo. Apan pinaagi sa kaalam sa Dios, nagpabilin sila nga luwas diha sa akong mga kamot, hangtud ako nakatapos sa unsay gikinahanglan gikan sa akong mga kamot. Kanusa, sumala sa gikasabutan, ang sinugo mibawi kanila, ako mitugyan kanila ngadto kaniya; ug anaa na sila kaniya hangtud niini nga adlaw, ikaduha nga adlaw sa Mayo, usa ka libo walo ka gatus ug katloan ug walo ....
Sa ika-5 nga adlaw sa Abril 1829, miabut si Oliver Cowdery sa akong balay, hangtud niana nga panahon ako wala pa gayud makakita kaniya. Siya miingon kanako nga siya nagtudlo sa tulunghaan sa kasilinganan diin ang akong amahan nagpuyo, ug ang akong amahan ingon nga usa ka tinun-an diha, siya mipuyo sa mubo nga panahon sa iyang balay, ug samtang didto siya ang banay miasoy sa mga hitabo sa akong pagkadawat sa mga palid, ug tungod niana siya mianhi aron magpakisayud bahin kanako.
Duha ka mga adlaw human sa pag-abut ni G. Cowdery (kini ika-7 nga adlaw sa Abril) ako misugod sa paghubad sa Basahon ni Mormon, ug siya misugod sa pagsulat alang kanako.
Pagka Abril 1829 si Joseph Smith, uban ni Oliver Cowdery isip manunulat [scribe], misugod sa paghubad sa Basahon ni Mormon pinaagi sa gasa ug gahum sa Dios. Pagkahuman ni Joseph, ang ubang mga tawo gihatagan og kahigayunan sa pagtan-aw sa bulawan nga mga palid. Kini nga mga saksi mitala usab sa ilang mga pagpamatuod, tungod kay “sa pagpamatuod sa duha o tulo ka mga saksi ang matag pulong mapalig-on” (2 Mga Taga-Corinto 13:1).
Sa kasadpan nga bahin sa mao nga bungtod, nga dili kaayo layo sa ibabaw, ilawom sa usa ka bato nga may igo nga gidak-on, diha ang mga palid, nga gisulod sa usa ka bato nga kahon.
Ang Pagkapari Gipahiuli
Kami sa gihapon mipadayon sa buhat sa paghubad, sa diha nga, sa sunod nga bulan (Mayo 1829), kami usa ka adlaw niana nangadto sa kakahoyan aron sa pag-ampo ug pagpangutana sa Ginoo kabahin sa bunyag alang sa paghugas [kapasayloan] sa mga sala, nga kami nakabasa diha sa gihubad nga mga palid. Samtang kami nagbuhat sa ingon, nag-ampo ug nagtawag ngadto sa Ginoo, usa ka sulugoon nga gikan sa langit mikunsad sa usa ka panganod sa kahayag, ug samtang nagpandong sa iyang mga kamot kanamo, siya mi-orden kanamo, nag-ingon:
“Diha kaninyo akong kauban nga mga sulugoon, sa ngalan sa Mesiyas, ako motugyan sa Pagkapari ni Aaron, nga naghupot sa mga yawe sa pagpangalagad sa mga anghel, ug sa ebanghelyo sa paghinulsol, ug sa bunyag pinaagi sa pagpaunlod alang sa kapasayloan sa mga sala; ug kini dili na pagakuhaon pag-usab gikan sa yuta hangtud nga ang mga anak ni Levi maghalad pag-usab og halad ngadto sa Ginoo diha sa pagkamatarung.
Siya miingon nga kining Aaronic nga Pagkapari walay gahum sa pagpandong sa mga kamot alang sa gasa sa Espiritu Santo, apan nga kini kinahanglan gayud nga itugyan ngari kanamo sa umaabut; ug siya misugo kanamo sa paglakaw ug magpabunyag, ug naghatag kanamo og mga pamaagi nga ako mobunyag kang Oliver Cowdery, ug nga inig kahuman siya mobunyag kanako.
Sumala niana kami milakaw ug gibunyagan. Ako mibunyag kaniya og una, ug pagkahuman siya mibunyag kanako—diin pagkahuman ako mipandong sa akong mga kamot diha sa iyang ulo ug mi-orden kaniya sa Aaronic nga Pagkapari, ug human siya mipandong sa iyang mga kamot ngari kanako ug mi-orden kanako sa mao gihapon nga Pagkapari—kay sa ingon kami gisugo.
Ang sinugo nga miduaw kanamo niini nga higayon mitugyan niini nga Pagkapari ngari kanamo, miingon nga ang iyang ngalan mao si Juan, kadto gihapon nga gitawag og Juan Bautista sa Bag-ong Tugon, ug nga siya nagbuhat ubos sa panudlo ni Pedro, Santiago, ug Juan, kinsa naghupot sa mga yawe sa Pagkapari ni Melchizedek, diin nga Pagkapari, siya miingon, sa angay nga panahon itugyan ngari kanamo, ug nga ako pagatawgon og unang Anciano sa Simbahan ug siya (Oliver Cowdery) ang ikaduha. Diha sa ikanapulo ug lima nga adlaw sa Mayo, 1829, kami gi-orden ubos sa kamot niini nga sinugo, ug gibunyagan.
Diha-diha sa among pagkawas gikan sa tubig human kami mabunyagi, kami nakatagamtam og mahinungdanon ug mahimayaon nga mga panalangin gikan sa atong Langitnong Amahan. Mao pa gani ang akong pagbunyag ni Oliver Cowdery ang Espiritu Santo mikunsad nganha kaniya, ug siya mibarug ug nanagna sa daghan nga mga butang nga sa dili madugay mahinabo. Ug usab, sa wala madugay sa iyang pagbunyag kanako, ako usab nakaangkon sa espiritu sa pagpanagna, unya, samtang ako nagbarug ako nanagna mahitungod sa pag-uswag niini nga Simbahan ug daghan pa nga lain nga mga butang nga may kalabutan sa Simbahan, ug niini nga kaliwatan sa mga katawhan. Kami napuno sa Espiritu Santo, ug nalipay diha sa Dios sa among kaluwasan.
Ang Basahon ni Mormon, unang gi-imprinta pagka 1830, nga karon gimantala sa sobra sa 80 ka mga pinulongan sa tibuok kalibutan.
Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw naorganisar diha sa panimalay ni Peter Whitmer Sr. pagka 6 sa Abril 1830. Dul-an sa 60 ka mga tawo ang misaksi samtang 6 ka mga lalaki mituman sa mga kinahanglanon sa New York aron pagtukod og usa ka bag-o nga relihiyosong kapunongan.
Kini mao ang yano, matinud-anon nga pagpamatuod ni Joseph Smith, naghatag sa pipila ka mga panghitabo nga midangat ngadto sa Pagpahiuli sa ebanghelyo ug sa pagkatukod sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.
Alang sa mas hingpit nga asoy sa sugilanon ni Joseph Smith, tan-awa sa Joseph Smith—Kasaysayan nga anaa sa Perlas nga Labing Bililhon o sa History of the Church, 1:2–79.