2017
Geen boeken, wel een getuigenis
April 2017


Geen boeken, wel een getuigenis

De auteur woont in Cagayan (Filipijnen).

Alle ogen waren op mij gericht. Kon ik de kerk met mijn eenvoudige getuigenis verdedigen?

Afbeelding
girl in classroom

Ooit had ik me eens voorgenomen mijn geestelijke kennis te vergroten. Ik nam overal kerkboeken, brochures, lesboeken en mijn Schriften mee naartoe, zelfs naar school, omdat ik hongerde naar Gods woorden. Maar mijn ijver verminderde toen ik voor een toets moest blokken.

Op een dag vroeg onze lerares tijdens een klasgesprek of alle niet-katholieke leerlingen wilden opstaan. Ik was het enige lid van de kerk in de klas. Zes andere leerlingen stonden ook op.

Toen stelde ze ons vragen: ‘Van welke kerk ben je lid?’ ‘Wie is de stichter?’ ‘Hoe werd jouw kerk opgericht?’

Ik was als laatste aan de beurt. Ik was zenuwachtig toen ik besefte dat ik mijn kerkboeken niet bij mij had, maar ik probeerde me te herinneren wat ik had gelezen. Ik moest denken aan een vers uit de Bijbel:

‘Vertrouw op de Heer met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet.

‘Ken Hem in al je wegen, dan zal Hij je paden recht maken’ (Spreuken 3:5–6).

Ik stond op en was niet bang meer. Ik zei dat ik lid was van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Ik vertelde het verhaal van de jonge Joseph Smith, die God had gezien. Ik kreeg een warm gevoel in mijn boezem en de tranen stroomden over mijn wangen. Ik vertelde dat de kerk op 6 april 1830 was gesticht, en ik getuigde dat een profeet van Godswege was geroepen en dat het priesterschap was hersteld. Ik getuigde dat ik wist dat alles wat ik gezegd had waar was.

Mijn talrijke uren evangeliestudie wierpen hun vruchten af. Nu kon ik mijn geloof verdedigen en het evangelie verkondigen. Toen vier van mijn klasgenoten enkele weken later mee naar de kerk kwamen, was ik erg trots.

Deze ervaring heeft mij geleerd hoe belangrijk het is om een getuigenis te hebben. Eerst vroeg ik mij af waarom de Heer mij niet had ingefluisterd dat ik die dag mijn boeken moest meenemen. Ze zouden me geholpen hebben om het volmaakte antwoord op de vragen te geven. Maar toen besefte ik dat wij niet alle informatie over de kerk uit het hoofd hoeven te leren of op tekstverwijzingen te vertrouwen. Wij dienen het evangelie te bestuderen, na te leven en uit te dragen, en op de Heilige Geest te vertrouwen. Mijn boeken had ik niet bij me, maar mijn getuigenis had ik wel.