ជំពូកទី ៣
គីឌឌីអានហៃ ដែលជាមេដឹកនាំពួកកាឌីអានតុនទាមទារឲ្យឡាកូនីអូស និងពួកសាសន៍នីហ្វៃចុះចាញ់ ហើយប្រគល់ដែនដីរបស់គេ — ឡាកូនីអូសតែងតាំងគីឌគីឌដូណៃ ជាមេកងទ័ពឯកលើពលទ័ព — ពួកសាសន៍នីហ្វៃប្រមូលគ្នានៅក្រុងសារ៉ាហិមឡា និងក្រុងបរិបូរណ៍ ដើម្បីការពារខ្លួន។ ប្រមាណជាឆ្នាំ ១៦–១៨ គ.ស.។
១ហើយឥឡូវនេះ ហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា នៅក្នុងឆ្នាំទីដប់ប្រាំមួយ ចាប់ពីកាលព្រះគ្រីស្ទយាងមក នោះឡាកូនីអូស ដែលជាចៅហ្វាយដែនដី បានទទួលសំបុត្រមួយច្បាប់ពីមេដឹកនាំ និងចៅហ្វាយនៃក្រុមចោរនេះ ហើយនេះគឺជាពាក្យដែលបានសរសេរមកថា ៖
២លោកឡាកូនីអូសដ៏ឧត្ដម និងជានាយចៅហ្វាយនៃដែនដីអើយ មើលចុះ ខ្ញុំសរសេរសំបុត្រនេះមកលោក ហើយសូមជូនសេចក្ដីសរសើរដ៏ធំលើសលប់ដល់លោក ដោយសារភាពរឹងប៉ឹងរបស់លោក និងភាពរឹងប៉ឹងរបស់ប្រជាជនលោកផង នៅក្នុងការទ្រទ្រង់នូវអ្វីៗដែលលោកសន្និដ្ឋានថា ជាសិទ្ធិ និងឥស្សរភាពរបស់លោក មែនហើយ លោកឈរយ៉ាងរឹងប៉ឹង ហាក់បីដូចជាលោកត្រូវបានគាំទ្រដោយព្រះហស្តនៃព្រះមួយអង្គ នៅក្នុងកិច្ចការពារឥស្សរភាពរបស់លោក និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោក និងប្រទេសរបស់លោក ឬអ្វីៗដែលលោកហៅដូច្នោះ។
៣ហើយហាក់ដូចជាការអាណិតលោក ឱលោកឡាកូនីអូសដ៏ឧត្ដមអើយ ថាលោកបែរជាឆោត និងឥតគំនិត ដោយគិតស្មានថា លោកអាចទប់ទល់នឹងកងទ័ពដ៏ក្លាហានជាច្រើនយ៉ាងនេះ ដែលនៅក្រោមបញ្ជារបស់ខ្ញុំ ដែលនៅពេលឥឡូវនេះ កំពុងតែកាន់អាវុធ ហើយរង់ចាំយ៉ាងអន្ទះសានូវពាក្យថា — ចូរចុះទៅវាយសម្រុកទៅលើពួកនីហ្វៃ ហើយបំផ្លាញពួកវាចោលទៅ។
៤ហើយខ្ញុំ ដោយដឹងនូវទឹកចិត្តដ៏អង់អាចរបស់ពួកគេ ដែលត្រូវបានបញ្ជាក់បង្ហាញនៅលើទីសមរភូមិ និងដោយដឹងនូវសម្អប់ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់ពួកគេចំពោះពួកលោក មកពីកំហុសដ៏ច្រើន ដែលពួកលោកបានធ្វើទៅលើពួកគេ ហេតុដូច្នោះហើយ បើសិនជា ពួកគេវាយចុះសម្រុកទៅលើពួកលោក នោះពួកគេនឹងមករកលោកដោយការបំផ្លិចបំផ្លាញទាំងស្រុង។
៥ហេតុដូច្នេះហើយ ខ្ញុំបានសរសេរសំបុត្រនេះ បិទវាដោយដៃខ្ញុំផ្ទាល់ ដោយយល់ដល់សុខុមាលភាពរបស់លោក មកពីភាពរឹងប៉ឹងរបស់លោកចំពោះអ្វីៗដែលលោកជឿថាត្រូវ និងទឹកចិត្តដ៏ឧត្ដមរបស់លោក នៅក្នុងទីសមរភូមិ។
៦ហេតុដូច្នេះហើយ ខ្ញុំសរសេរមកលោក ចង់ឲ្យលោកប្រគល់ដល់ប្រជាជនខ្ញុំ នូវទីក្រុងទាំងឡាយរបស់លោក ដែនដីទាំងឡាយរបស់លោក និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោក ជាជាងទុកឲ្យពួកគេត្រូវមករកលោកដោយដាវ ហើយជាជាងទុកឲ្យការបំផ្លិចបំផ្លាញត្រូវកើតមានដល់លោក។
៧ឬនិយាយម្យ៉ាងទៀតថា ចូរប្រគល់ខ្លួនដល់យើងមក ហើយរួបរួមជាមួយនឹងយើង ហើយស្គាល់នូវកិច្ចការកសម្ងាត់ទាំងឡាយរបស់យើង ហើយក្លាយទៅជាបងប្អូនរបស់យើង ដើម្បីឲ្យពួកលោកបានដូចជាពួកយើង — គឺពុំមែនជាខ្ញុំបម្រើរបស់យើងទេ តែជាបងប្អូន ដៃគូទាំងឡាយនៃទ្រព្យទាំងអស់របស់យើង។
៨ហើយមើលចុះ ខ្ញុំកសច្ចានឹងលោកថា បើសិនជាលោកធ្វើយ៉ាងនេះ ដោយសម្បថមួយ នោះពួកលោកនឹងមិនត្រូវបំផ្លាញចោលឡើយ ប៉ុន្តែបើសិនជាលោកមិនធ្វើយ៉ាងនេះទេ ខ្ញុំសច្ចានឹងលោកដោយពាក្យសម្បថមួយថា នៅខែក្រោយ នោះខ្ញុំនឹងបញ្ជាឲ្យពលទ័ពខ្ញុំចុះមកតតាំងនឹងលោក ហើយពួកគេនឹងពុំសំចៃដៃ ហើយនឹងពុំលើកលែងឡើយ ប៉ុន្តែនឹងសម្លាប់ពួកលោក ហើយនឹងទុកឲ្យដាវធ្លាក់ទៅលើលោក គឺរហូតដល់ពួកលោកត្រូវវិនាសសូន្យទៅ។
៩ហើយមើលចុះ ខ្ញុំគឺ គីឌឌីអានហៃ ហើយខ្ញុំជាចៅហ្វាយនៃសង្គមកសម្ងាត់នៃកាឌីអានតុន ជាសង្គម និងកិច្ចការទាំងឡាយ ដែលខ្ញុំដឹងថា ជាខការល្អ ហើយជាកិច្ចការទាំងឡាយដែលបានបង្កបង្កើតឡើងតាំងពីគបុរាណមក ហើយជាកិច្ចការទាំងឡាយដែលបានបន្តមកដល់ពួកយើង។
១០ហើយខ្ញុំសរសេរសំបុត្រនេះមកលោកឡាកូនីអូស ហើយខ្ញុំសង្ឃឹមថា លោកនឹងប្រគល់ដែនដីទាំងឡាយរបស់លោក និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោក ដោយពុំមានការខ្ចាយឈាម ដើម្បីឲ្យប្រជាជនរបស់ខ្ញុំអាចយកមកវិញនូវសិទ្ធិទាំងឡាយ និងរដ្ឋាភិបាលរបស់គេ ដែលជាអ្នកដែលបានបែកចេញពីពួកលោក មកពីសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់ពួកលោក នៅក្នុងការយកចេញពីពួកគេនូវសិទ្ធិទាំងឡាយនៃរដ្ឋាភិបាល ហើយលើកលែងតែពួកលោកធ្វើដូចនេះ បើពុំនោះសោតទេ ខ្ញុំនឹងសងសឹកចំពោះការខុសឆ្គងទាំងឡាយមកលើពួកគេ។ ខ្ញុំគឺ គីឌឌីអានហៃ។
១១ហើយឥឡូវនេះ ហេតុការណ៍បានកើតឡើង គឺកាលឡាកូនីអូសបានទទួលសំបុត្រនេះហើយ នោះលោកមានសេចក្ដីអស្ចារ្យជាខ្លាំងពីការឥតកោតញញើតរបស់គីឌឌីអានហៃ ក្នុងការទាមទារយកដែនដីរបស់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ហើយថែមទាំងពីការគំរាមកំហែងប្រជាជន និងពីការសងសឹកដល់កការខុសឆ្គងទាំងឡាយ ឲ្យពួកអ្នកដែលគ្មានការខុសឆ្គង លើកលែងតែពួកគេបានធ្វើខុសដោយខ្លួនគេ ដោយបែកចេញទៅរួមជាមួយនឹងពួកចោរទុច្ចរិត និងគួរខ្ពើមឆ្អើមទាំងនោះ។
១២ឥឡូវនេះ មើលចុះ ឡាកូនីអូសនេះ ដែលជាចៅហ្វាយ ជាមនុស្សសុចរិតម្នាក់ ហើយពុំអាចធ្វើឲ្យខ្លាច ដោយសារការទាមទារ និងការគំរាមកំហែងទាំងឡាយរបស់កចោរម្នាក់បានឡើយ ហេតុដូច្នេះហើយ លោកពុំបានស្ដាប់តាមសំបុត្ររបស់គីឌឌីអានហៃ ដែលជាចៅហ្វាយនៃពួកចោរនោះទេ ប៉ុន្តែលោកបានឲ្យប្រជាជនលោកអំពាវនាវដល់ព្រះអម្ចាស់ សូមឲ្យមានកម្លាំងសម្រាប់តតាំង នៅពេលពួកចោរចុះមកវាយប្រហារគេ។
១៣មែនហើយ លោកបានផ្ញើសេចក្ដីប្រកាសមួយទៅក្នុងចំណោមប្រជាជនទាំងអស់ថា ពួកគេត្រូវប្រមូលប្រពន្ធរបស់គេ និងកូនចៅរបស់គេ និងហ្វូងចៀមរបស់គេ និងហ្វូងសត្វរបស់គេ និងទ្រព្យទាំងអស់របស់គេ លើកលែងតែដែនដីរបស់គេមកមួយកន្លែង។
១៤ហើយលោកបានបញ្ជាឲ្យសង់កំផែងការពារទាំងឡាយព័ទ្ធជុំវិញពួកគេ ដោយមានសភាពមាំមួនជាអតិបរមា។ ហើយលោកបានបញ្ជាឲ្យពលទ័ព ទាំងពួកនីហ្វៃ និងពួកលេមិន ឬទ័ពទាំងអស់ដែលត្រូវបានរាប់ក្នុងចំណោមសាសន៍នីហ្វៃ ត្រូវទុកឲ្យចាំយាមនៅជុំវិញ ដើម្បីចាំមើលពួកគេ ហើយយាមពួកគេពីពួកចោរទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ។
១៥មែនហើយ លោកបាននិយាយទៅគេថា ៖ ប្រាកដដូចជាព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់នៅ លើកលែងតែអ្នករាល់គ្នាប្រែចិត្តចំពោះអំពើទុច្ចរិតទាំងអស់របស់អ្នក ហើយអំពាវនាវដល់ព្រះអម្ចាស់ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងគ្មានមធ្យោបាយណាផ្សេងទៀត ដើម្បីឲ្យបានដោះផុតពីកណ្ដាប់ដៃ នៃពួកចោរកាឌីអានតុនទាំងនោះបានឡើយ។
១៦ហើយពាក្យសម្ដី និងពាក្យព្យាករណ៍ទាំងឡាយរបស់ឡាកូនីអូស នោះមហិមា និងអស្ចារ្យណាស់ រហូតដល់ធ្វើឲ្យមានការភិតភ័យនៅក្នុងចំណោមប្រជាជនទាំងអស់ ហើយពួកគេបានខិតខំយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងសមត្ថភាពរបស់គេ ដើម្បីធ្វើតាមពាក្យរបស់ឡាកូនីអូស។
១៧ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា ឡាកូនីអូសបានតែងតាំងពួកមេទ័ពឯកលើអស់ទាំងពលទ័ពសាសន៍នីហ្វៃឲ្យបញ្ជាពួកគេ នៅពេលណាពួកចោរចេញមកពីទីរហោស្ថាន ចុះមកវាយពួកគេ។
១៨ឥឡូវនេះ មេធំបំផុតក្នុងចំណោមមេទ័ពឯកទាំងអស់ និងមេបញ្ជាការធំនៃអស់ទាំងពលទ័ពសាសន៍នីហ្វៃ ត្រូវបានតែងតាំងឡើង ហើយលោកមានឈ្មោះថា កគីឌគីឌដូណៃ។
១៩ឥឡូវនេះ នេះជាទម្លាប់នៅក្នុងចំណោមអស់ទាំងពួកសាសន៍នីហ្វៃ ដើម្បីតែងតាំងពួកមេទ័ពឯករបស់គេ (លើកលែងតែនៅក្នុងសម័យទុច្ចរិត) នូវអ្នកណាម្នាក់ដែលមានវិញ្ញាណនៃវិវរណៈ និងកការព្យាករណ៍ផង ហេតុដូច្នេះហើយ គីឌគីឌដូណៃនេះ គឺជាព្យាការីម្នាក់ដ៏មហិមា នៅក្នុងចំណោមពួកគេ ដូចលោកមេចៅក្រមដែរ។
២០ឥឡូវនេះ ប្រជាជនបាននិយាយទៅកាន់គីឌគីឌដូណៃថា ៖ សូមអធិស្ឋានទៅព្រះអម្ចាស់ ហើយចូរយើងឡើងទៅលើភ្នំ ហើយចូលទីរហោស្ថាន ដើម្បីយើងអាចវាយទៅលើពួកចោរ ហើយបំផ្លាញពួកវាចោលនៅលើដែនដីទាំងឡាយរបស់ពួកវាផ្ទាល់។
២១ប៉ុន្តែ គីឌគីឌដូណៃបាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា ៖ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់កហាមមិនឲ្យធ្វើយ៉ាងនេះទេ ព្រោះបើសិនជាយើងឡើងទៅវាយពួកវា នោះព្រះអម្ចាស់ទ្រង់នឹងខប្រគល់យើងទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកវា ហេតុដូច្នេះហើយ យើងនឹងប្រុងបៀបខ្លួននៅកណ្ដាលដីរបស់យើង ហើយយើងនឹងប្រមូលពលទ័ពយើងទាំងអស់មក ហើយយើងនឹងពុំទៅវាយពួកវាឡើយ ប៉ុន្តែយើងនឹងរង់ចាំ រហូតដល់ពួកវាមកវាយយើងវិញ ហេតុដូច្នេះហើយ ប្រាកដដូចជាព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់នៅ បើសិនជាយើងធ្វើយ៉ាងនេះ នោះទ្រង់នឹងប្រគល់ពួកវាមកក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់យើង។
២២ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា នៅឆ្នាំទីដប់ប្រាំពីរ គឺនៅចុងឆ្នាំ សេចក្ដីប្រកាសរបស់ឡាកូនីអូសបានផ្សព្វផ្សាយទូទៅអស់ទាំងផ្ទៃដែនដី ហើយពួកគេបានយកសេះទាំងឡាយរបស់គេ និងរទេះទាំងឡាយរបស់គេ និងហ្វូងគោរបស់គេ និងហ្វូងចៀមរបស់គេទាំងអស់ និងហ្វូងសត្វទាំងឡាយរបស់គេ និងស្រូវ និងទ្រព្យទាំងអស់របស់គេ ហើយបានធ្វើដំណើររាប់ពាន់នាក់ និងរាប់ម៉ឺននាក់ រហូតដល់ពួកគេបានទៅដល់កន្លែង ដែលបានចាត់ទុកឲ្យពួកគេប្រមូលគ្នាមក ដើម្បីការពារខ្លួនប្រឆាំងនឹងពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ។
២៣ហើយដែនដីដែលបានចាត់ទុកនោះ គឺដែនដីសារ៉ាហិមឡា និងដីដែលនៅចន្លោះដែនដីសារ៉ាហិមឡា និងដែនដីបរិបូរណ៍ មែនហើយ ទៅទល់នឹងព្រំដែននៃដែនដីបរិបូរណ៍ និងដែនដីចោលស្ងាត់។
២៤ហើយមានមនុស្សជាច្រើនពាន់នាក់ ដែលហៅថាសាសន៍នីហ្វៃ បានប្រមូលគ្នាមកលើដែនដីនេះ។ ឥឡូវនេះ ឡាកូនីអូស បានបញ្ជាឲ្យពួកគេប្រមូលគ្នាមកនៅលើដែនដីប៉ែកខាងត្បូង ពីព្រោះមកពីបណ្ដាសាដ៏ធំត្រូវបានដាក់លើកដែនដីប៉ែកខាងជើង។
២៥ហើយពួកគេបានពង្រឹងខ្លួនដើម្បីតតាំងនឹងពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ ហើយពួកគេបាននៅលើដែនដីមួយ និងជាក្រុមមួយ ហើយពួកគេបានខ្លាចពាក្យទាំងឡាយ ដែលបាននិយាយដោយឡាកូនីអូស ដរាបដល់ពួកគេបានប្រែចិត្តពីអស់ទាំងអំពើបាបរបស់ពួកគេ ហើយពួកគេបានអធិស្ឋានទៅព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់គេ ដើម្បីសូមឲ្យទ្រង់កដោះលែងពួកគេ នៅពេលណាពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ ចុះមកច្បាំងនឹងពួកគេ។
២៦ហើយពួកគេកើតទុក្ខជាអតិបរមា ដោយសារពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ។ ហើយគីឌគីឌដូណៃបានបញ្ជាឲ្យពួកគេធ្វើកគ្រឿងសស្ត្រាវុធពិជ័យសង្គ្រាមគ្រប់បែបយ៉ាង ហើយធ្វើឲ្យពួកគេមានកម្លាំងដោយមានគ្រឿងការពារខ្លួន និងខែល និងខែលដៃ តាមការបង្គាប់របស់លោក៕