1 და იყო ასე, რომ ჩაიარა ოცდამეთოთხმეტე წელმა და ასევე ოცდამეთხუთმეტემ და აჰა, იესოს მოწაფეებმა გარშემო მთელ მიწაზე ქრისტეს ეკლესია დააარსეს. და რომლებიც მათთან მიდიოდნენ და ჭეშმარიტად ინანიებდნენ საკუთარ ცოდვებს, ინათლებოდნენ იესოს სახელით და ასევე იღებდნენ სულიწმინდას.

2 და იყო ასე, რომ ოცდამეთექვსმეტე წელს, ყოველი ადამიანი მოიქცა უფლის რწმენაში, მთელი მიწის პირზე, ნეფიელებიც და ლამანიელებიც და არ იყო მათ შორის განხეთქილება და დავა; და ყოველი ადამიანი თავის მოყვასს სამართლიანად ექცეოდა.

3 და მათ ყველაფერი საერთო ჰქონდათ, ამიტომ არ იყვნენ მდიდარნი და ღარიბნი, მონები და თავისუფალნი, არამედ ყველანი იყვნენ თავისუფალნი და ზეციური ძღვენის თანამოზიარენი.

4 და იყო ასე, რომ ოცდამეჩვიდმეტე წელმაც ჩაიარა და მიწაზე კვლავ მშვიდობა სუფევდა.

5 და დიდი და საოცარი საქმეები გაკეთდა იესოს მოწაფეების მიერ, იმდენად დიდი, რომ კურნავდნენ ავადმყოფებს, აღადგენდნენ მკვდრეთით და ისე ახდენდნენ, რომ ხეიბარნი იწყებდნენ სიარულს, ბრმებს მხედველობა უბრუნდებოდათ და ყრუებს სმენა ეძლეოდათ; და ახდენდნენ ყველანაირ სასწაულებს ადამიანთა შვილებს შორის; და სასწაულებს ახდენდნენ მხოლოდ იესოს სახელით.

6 და ასე ჩაიარა ოცდამეთვრამეტე წელმა და ასევე ოცდამეცხრამეტემ, და ორმოცდამეერთემ და ორმოცდამეორემ, დიახ, სანამ არ ჩაირა ორმოცდამეცხრე წელმა და ასევე ორმოცდამეთერთმეტემ, ორმოცდამეთორმეტემ; დიახ, სანამ არ ჩაიარა ორმოცდამეცხრამეტე წელმაც.

7 და უფალმა ისინი მიწაზე ძალზედ ააყვავა; დიახ, ისე, რომ მათ კვლავ ქალაქები ააშენეს იქ, სადაც ქალაქები დამწვარი იყო.

8 დიახ, ის დიდი ქალაქი ზარაჰემლაც კი კვლავ აშენდა მათ მიერ.

9 მაგრამ იქ იყო მრავალი ქალაქი, რომელიც ჩაიძირა და წყალი იდგა მათ ადგილზე; ამიტომ, ამ ქალაქების აღდგენა ვერ მოახერხეს.

10 და ახლა, აჰა, იყო ასე, რომ ნეფის ხალხი მტკიცდებოდა და მრავლდებოდა ძალზედ სწრაფად და ისინი განსაკუთრებულად ლამაზ და მიმზიდველ ხალხად იქცნენ.

11 და ისინი ქორწინდებოდნენ და თხოვდებოდნენ და კურთხეულნი იყვნენ მრავალი დაპირებების შესაბამისად, რომლებიც უფალმა მათ მისცა.

12 და აღარ მისდევდნენ მოსეს რჯულის ადათ-წესებსა და წეს-ჩვეულებებს; არამედ მისდევდნენ იმ მცნებებს, რომლებიც მიიღეს თავიანთი უფლისგან და თავიანთი ღმერთისგან, აგრძელებდნენ რა მარხვასა და ლოცვას და ხშირად იკრიბებოდნენ, რათა ელოცათ და მოესმინათ უფლის სიტყვა.

13 და იყო ასე, რომ მთელ ხალხში, მთელ მიწაზე არ იყო განხეთქილება, ხოლო იესოს მოწაფეებს შორის იქ ძლიერი სასწაულები ხდებოდა.

14 და იყო ასე, რომ ჩაიარა სამოცდამეთერთმეტე წელმა, ასევე სამოცდამეთორმეტემ, დიახ, ბოლოს ჩაიარა სამოცდამეცხრამეტე წელმა; დიახ, გავიდა ასი წელიც და იესოს მოწაფეები, რომლებიც მან აირჩია, ყველანი გადავიდნენ ღვთის სამოთხეში, გარდა იმ სამისა, რომლებიც უნდა დარჩენილიყვნენ; და მათ მაგივრად სხვა მოწაფეები აკურთხეს; და ასევე იმ თაობიდან მრავალი გარდაიცვალა.

15 და იყო ასე, რომ მიწაზე არ იყო განხეთქილება ღმერთის სიყვარულის გამო, რაც ადამიანთა გულებში სუფევდა.

16 და არ იყო იქ არც შური და არც დაპირისპირება, არც უწესრიგობა და არც მრუშობა, არც ტყუილი, არც მკვლელობა, არც რაიმე ავხორცობა; და ჭეშმარიტად, ღვთის ხელით შექმნილ ადამიანთა შორის, არ იქნებოდა უფრო ბედნიერი ხალხი.

17 იქ არ იყვნენ ყაჩაღები, არც მკვლელები, არ იყვნენ იქ ლამანიელები ან რაიმე სხვა რჯული; არამედ იყვნენ ერთნი, ქრისტეს შვილები და ღვთის სასუფევლის მემკვიდრეები.

18 და რაოდენ კურთხეულნი იყვნენ! ვინაიდან უფალმა აკურთხა ისინი ყოველ მათ საქმეში; დიახ, კურთხეულნი იყვნენ და ყვაოდნენ, სანამ არ გავიდა ას ათი წელი; და ქრისტედან პირველი თაობა გარდაიცვალა და მთელ მიწაზე არ იყო განხეთქილება.

19 და იყო ასე, რომ ნეფი, რომელიც აკეთებდა ამ ბოლო ჩანაწერებს (და მათ ნეფის ფირფიტებზე წერდა) გარდაიცვალა და მისი შვილი, ამოსი, აგრძელებდა მის მაგივრად; და იგიც ასევე ნეფის ფირფიტებზე წერდა.

20 და აკეთებდა ამას ოთხმოცდაოთხი წლის განმავლობაში; და მიწაზე კვლავ მშვიდობა იყო, გარდა ხალხის მცირეოდენი ნაწილისა, რომელიც წავიდა ეკლესიიდან და საკუთარ თავს სახელად ლამანიელები უწოდა, ამიტომ, იმ მიწაზე კვლავ გაჩნდნენ ლამანიელები.

21 და იყო ასე, რომ ამოსიც გარდაიცვალა (და ეს იყო ქრისტეს მოსვლიდან ას ოთხმოცდათოთხმეტი წელი) და მისი შვილი, ამოსი, აგრძელებდა ჩანაწერებს მის მაგივრად; იგი ასევე ნეფის ფირფიტებზე აკეთებდა მათ; და ეს ასევე ჩაწერილი იყო ნეფის წიგნში ანუ ამ წიგნში.

22 და იყო ასე, რომ გავიდა ორასი წელი და მთელი მეორე თაობა გარდაიცვალა, რამდენიმეს გარდა.

23 და ახლა, მე, მორმონს, მსურს, იცოდეთ, რომ ხალხი იმდენად გამრავლდა, რომ მთელი მიწის პირზე გავრცელდა და ძალზედ გამდიდრდა, ქრისტეში წარმატების წყალობით.

24 და ახლა, ამ ორასმეერთე წელს, მათ შორის დაიწყეს გამოჩენა ისეთებმა, რომლებიც აღზევდნენ ამპარტავნობით, ატარებდნენ რა ძვირფას სამოსელსა და ყველანაირ დახვეწილ მარგალიტებს და ამქვეყნიურ ძვირფასეულობას.

25 და იმ ჟამიდან მათი ქონება და დოვლათი აღარ იყო საერთო საკუთრება.

26 და მათ დაიწყეს ფენებად დაყოფა; და დაიწყეს მოგების მიზნით ეკლესიების შენება და ქრისტეს ჭეშმარიტი ეკლესიის უარყოფა.

27 და იყო ასე, რომ როდესაც განვლო ორას ათმა წელმა, იმ მიწაზე მრავალი ეკლესია იყო; დიახ, მრავალი ეკლესია იყო, რომელიც აცხადებდა, რომ იცნობდა ქრისტეს და ამასთან ერთად უარყოფდა მისი სახარების უმეტეს ნაწილს, იქამდეც, რომ უშვებდა ყველანაირ სიბოროტეს და იმას, რაც წმინდა იყო, აძლევდა მათ, ვისთვისაც ეს აკრძალული იყო, მათივე უღირსობის გამო.

28 და ეს ეკლესია ძალზედ გავრცელდა ურჯულოების და სატანის ძალის გამო, რომელსაც დაპყრობილი ჰქონდა მათი გულები.

29 და კვლავ, იქ იყო კიდევ ერთი ეკლესია, რომელიც ქრისტეს უარყოფდა და სდევნიდა ქრისტეს ჭეშმარიტ ეკლესიას, მათი თავმდაბლობისა და ქრისტეში რწმენის გამო; და სძულდათ ისინი მრავალი სასწაულების გამო, რომლებიც ხდებოდა მათთან.

30 ამიტომ, იყენებდნენ ძალასა და უფლებამოსილებას იესოს მოწაფეებზე, რომლებიც მათთან დარჩნენ და ისინი საპყრობილეში ჩაყარეს; მაგრამ ღმერთის სიტყვის ძალით, რომელიც მათში იყო, საპყრობილეები შუაზე გაიპო და ისინი გამოვიდნენ, რომ მათში დიდი სასწაულები მოეხდინათ.

31 ამისდა მიუხედავად და ყველა ამ სასწაულის მიუხედავად, ხალხმა გული გაიქვავა და ცდილობდა მათ მოკვლას, ისე როგორც იუდეველები ცდილობდნენ იერუსალიმში იესოს მოკვლას, მისი სიტყვის მიხედვით.

32 და მათ ყრიდნენ ცეცხლოვან ღუმელებში და იქიდან ისინი უვნებელნი გამოდიოდნენ.

33 და ისინი ჩაყარეს გარეული მხეცების ბუნაგში და ისინი ეთამაშებოდნენ გარეულ მხეცებს, როგორც ბავშვი კრავს; და ისინი მათგან უვნებელნი გამოვიდნენ.

34 ამისდა მიუხედავად, ხალხმა გული გაიქვავა, ვინაიდან მათ წინ მიუძღოდა მრავალი მღვდელი და ცრუ წინასწარმეტყველი, რათა აეგოთ მრავალი ეკლესია და ჩაედინათ ყოველგვარი ურჯულოება. და ისინი იესოს ხალხს სცემდნენ; მაგრამ იესოს ხალხი მათ ცემით არ პასუხობდა. და ამგვარად, გადაშენდნენ ისინი ურწმუნოებასა და სიბოროტეში, წლიდან წლამდე, სანამ არ გავიდა ორას ოცდაათი წელი.

35 და ახლა, იყო ასე: ამ წელს, დიახ, ორას ოცდამეთერთმეტე წელს, ხალხში წარმოიშვა დიდი გაყოფა.

36 და იყო ასე: ამ წელს გამოჩნდა ხალხი, რომელსაც უწოდეს ნეფიელები და ისინი იყვნენ ქრისტეს ჭეშმარიტი მორწმუნენი; და მათ შორის იყვნენ ისინი, რომლებსაც ლამანიელები უწოდებდნენ იაკობიელებს, იოსებიელებსა და ზორამიელებს;

37 ამიტომ, ქრისტეს ჭეშმარიტი მორწმუნეები და ქრისტეს ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლები (მათ შორის იყო იესოს სამი მოწაფე, რომლებიც უნდა დარჩენილიყვნენ) ეწოდებოდათ ნეფიელები, იაკობიელები, იოსებიელები და ზორამიელები.

38 და იყო ასე, რომ მათ, რომლებმაც სახარება უარყვეს, ეწოდათ ლამანიელები, ლემუელიელები და ისმაელიელები; და ისინი არ გადაშენდნენ ურწმუნოებაში, მაგრამ განზრახ ჯანყდებოდნენ ქრისტეს სახარების წინააღმდეგ და საკუთარ შვილებს ასწავლიდნენ, რომ არ უნდა ეწამათ, ისე როგორც მათი მამები გადაშენდნენ ურწმუნოებაში დასაბამიდან.

39 და ეს იყო მათი მამების სიბოროტისა და სისაძაგლის გამო ისე, როგორც დასაბამიდან. და ასწავლიდნენ მათ ღმერთის შვილების სიძულვილს ისე, როგორც ლამანიელთ ასწავლიდნენ ნეფის შვილების სიძულვილს დასაბამიდან.

40 და იყო ასე, რომ ჩაიარა ორას ორმოცდაოთხმა წელმა და ასეთი იყო ხალხის საქმენი. და ხალხის მეტად ბოროტი ნაწილი განმტკიცდა და გახდა უფრო მრავალრიცხოვანი, ვიდრე ღმერთის ხალხი.

41 და ისინი კვლავ აგრძელებდნენ თავისთვის ეკლესიების შენებას და თავს იმშვენებდნენ ყველანაირი ძვირფასეულობებით. და ასე ჩაიარა ორას ორმოცდაათმა წელმა და ასევე ორას სამოცმა წელმაც.

42 და იყო ასე, რომ ხალხის ბოროტმა ნაწილმა კვლავ დაიწყო გადიანტონის საიდუმლო ფიცის დადება და შეთქმულებების მოწყობა.

43 და ხალხი, რომელსაც ეწოდებოდა ნეფის ხალხი, ასევე გახდა ამპარტავანი გულში, ძალზედ დიდი სიმდიდრის გამო და პატივმოყვარე გახდა თავიანთი ძმების, ლამანიელების, მსგავსად.

44 და ამ ჟამიდან, მოწაფეებმა ამა ქვეყნის ცოდვების გამო დაიწყეს წუხილი.

45 და იყო ასე, რომ როდესაც გავიდა სამასი წელი, ნეფის ხალხიცა და ლამანიელებიც, ერთმანეთის მსგავსად, ძალზედ გაბოროტდნენ.

46 და იყო ასე, რომ გადიანტონის მძარცველები გავრცელდნენ მთელი მიწის პირზე; და იესოს მოწაფეების გარდა იქ აღარავინ იყო სამართლიანი. და ოქროსა და ვერცხლს უხვად ინახავდნენ საცავში და ეწეოდნენ ყველანაირ ვაჭრობას.

47 და იყო ასე, რომ როდესაც ჩაიარა სამას ხუთმა წელმა (და ხალხი კვლავ იმყოფებოდა სიბოროტეში) გარდაიცვალა ამოსი და მისი ძმა, ამარონი, აგრძელებდა მის ნაცვლად ჩანაწერებს.

48 და იყო ასე: როდესაც გავიდა სამას ოცი წელი, ამარონმა, სულიწმინდის კარნახისამებრ, დამალა ჩანაწერები, რომლებიც იყო წმინდა – დიახ, ყველა წმინდა ჩანაწერი, რომელიც გადაეცემოდა თაობიდან თაობას – სამას ოც წლამდე, ქრისტეს მოსვლიდან.

49 და დამალა ისინი უფლისთვის, რათა კვლავ გამოცხადებოდნენ ისინი იაკობის სახლის ნარჩენთ, უფლის წინასწარმეტყველებებისა და დაპირებების შესაბამისად. და ასე მთავრდება ამარონის ჩანაწერები.