ជំពូកទី ១៦
ពួកលេមិនបំផ្លាញប្រជាជននៅដែនដីអាំម៉ូណៃហា — សូរាំដឹកនាំពួកនីហ្វៃឲ្យបានជ័យជម្នះលើពួកលេមិន — អាលម៉ា និងអាមូលេក និងអ្នកឯទៀតជាច្រើនប្រកាសប្រាប់ព្រះបន្ទូល — ពួកគេបង្រៀនថា ក្រោយពីដំណើររស់ឡើងវិញ នោះព្រះគ្រីស្ទនឹងលេចមកឲ្យពួកសាសន៍នីហ្វៃឃើញ។ ប្រមាណជា ឆ្នាំ ៨១–៧៧ ម.គ.ស.។
១ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា នៅឆ្នាំទីដប់មួយក្នុងរជ្ជកាលនៃពួកចៅក្រម ទៅលើប្រជាជននីហ្វៃ នៅថ្ងៃទីប្រាំនៃខែទីពីរ មានសេចក្ដីសុខសាន្តដ៏ច្រើននៅលើដែនដីសារ៉ាហិមឡា គ្មានសង្គ្រាម ឬការទាស់ទែងគ្នាអស់ប៉ុន្មានឆ្នាំ គឺរហូតដល់ថ្ងៃទីប្រាំនៃខែទីពីរ នៅក្នុងឆ្នាំទីដប់មួយ មានសម្រែកនៃសង្គ្រាមឮទូទៅទាំងដែនដី។
២ត្បិតមើលចុះ ពលទ័ពសាសន៍លេមិន បានមកពីខាងទិសនៃទីរហោស្ថាន ចូលមកក្នុងព្រំប្រទល់ដែនដី គឺចូលមកដល់ទីក្រុងកអាំម៉ូណៃហា ហើយបានចាប់ផ្ដើមសម្លាប់ប្រជាជន និងបំផ្លាញទីក្រុងចោល។
៣ហើយឥឡូវនេះ ហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា មុនពេលពួកនីហ្វៃអាចកើនទ័ពឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីរុញច្រានពួកវាចេញពីដែនដីទៅ ពួកនោះបានកបំផ្លាញប្រជាជន ដែលនៅក្នុងទីក្រុងអាំម៉ូណៃហា និងអ្នកខ្លះដែលនៅខាងត្បូងព្រំប្រទល់នឹងដែនដីណូអេផង ហើយបានចាប់អ្នកខ្លះទៀតយកទៅជាឈ្លើយចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន។
៤ឥឡូវនេះ ហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា ពួកនីហ្វៃមានបំណងចង់បានពួកអ្នក ដែលត្រូវចាប់យកទៅជាឈ្លើយចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថានមកវិញ។
៥ហេតុដូច្នេះហើយ មនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានរើសឡើងឲ្យធ្វើជាមេទ័ពឯកលើពលទ័ពសាសន៍នីហ្វៃ (ហើយឈ្មោះគាត់គឺ សូរាំ ហើយលោកមានកូនប្រុសពីរនាក់ គឺលីហៃ និងអ័ហា) — ឥឡូវនេះ សូរាំ និងកូនប្រុសលោកទាំងពីរនាក់ដឹងថា អាលម៉ាជាសង្ឃជាន់ខ្ពស់ក្នុងសាសនាចក្រ ហើយបានឮថា លោកមានវិញ្ញាណនៃការព្យាករណ៍ ហេតុដូច្នេះហើយ ពួកគេក៏ទៅជួបនឹងលោក ហើយសួរលោកចង់ដឹងថា តើព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានព្រះហឬទ័យចង់ឲ្យពួកគេចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន ដើម្បីទៅរកបងប្អូនគេដែលពួកលេមិនបានចាប់យកទៅជាឈ្លើយនោះឬទេ។
៦ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា អាលម៉ាបានកសូមដល់ព្រះអំពីរឿងនេះ។ ហើយអាលម៉ាបានត្រឡប់មកវិញ ហើយបានប្រាប់ពួកគេថា ៖ មើលចុះ ពួកលេមិននឹងឆ្លងទន្លេស៊ីដូននៅក្នុងទីរហោស្ថានខាងត្បូង នៅឯខាងនាយព្រំប្រទល់ដែនដីម៉ាន់តៃ។ ហើយមើលចុះ គឺទីនោះហើយដែលអ្នកត្រូវទៅជួបគេ គឺនៅខាងកើតទន្លេស៊ីដូន ហើយនៅទីនោះ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់នឹងប្រគល់បងប្អូនអ្នកដែលពួកលេមិនបានចាប់យកទៅជាឈ្លើយនោះឲ្យអ្នកហើយ។
៧ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា សូរាំ និងកូនប្រុសលោកទាំងពីរនាក់ក៏ឆ្លងទន្លេស៊ីដូនជាមួយនឹងពលទ័ពរបស់គេ ហើយបានដើរទៅហួសព្រំប្រទល់ដែនដីម៉ាន់តៃ ចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថានខាងត្បូង គឺនៅប៉ែកខាងកើតនៃទន្លេស៊ីដូន។
៨ហើយពួកគេបានវាយប្រហារពលទ័ពលេមិន ហើយពួកលេមិនក៏ខ្ចាត់ខ្ចាយ ហើយត្រូវរុញច្រានចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន ហើយពួកគេបាននាំពួកបងប្អូនគេ ដែលពួកលេមិនបានចាប់យកទៅជាឈ្លើយ ហើយគ្មានអ្នកណាមួយ ដែលត្រូវបានយកទៅជាឈ្លើយបាត់បង់សោះឡើយ។ ហើយពួកគេបាននាំបងប្អូនគេវិលមកដែនដីខ្លួន ដើម្បីទៅគ្រប់គ្រងដីធ្លីរបស់ខ្លួនវិញ។
៩ម្ល៉ោះហើយ ក៏ចប់ឆ្នាំទីដប់មួយក្នុងរជ្ជកាលនៃពួកចៅក្រមទៅ ដោយពួកលេមិនត្រូវបានរុញច្រានឲ្យចេញពីដែនដីទៅ រីឯប្រជាជនអាំម៉ូណៃហាក៏ត្រូវកបំផ្លាញចោលទៅ មែនហើយ អស់ទាំងសាសន៍អាំម៉ូណៃហាត្រូវខបំផ្លាញចោល ព្រមទាំងទីក្រុងដ៏ធំរបស់គេផង ដែលគេបាននិយាយថា ព្រះទ្រង់មិនអាចបំផ្លាញបានឡើយ ពីព្រោះតែសភាពដ៏ធំរបស់វា។
១០ប៉ុន្តែមើលចុះ គ្រាន់កតែមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ទីក្រុងនោះត្រូវបំផ្លាញសាបសូន្យចោលទៅ ហើយសាកសពទាំងឡាយត្រូវឆ្កែ និងសត្វព្រៃហែកស៊ីអស់នៅក្នុងទីរហោស្ថាន។
១១ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គង់តែច្រើនថ្ងៃក្រោយមក សាកសពរបស់គេត្រូវបានគរនៅពាសពេញលើផ្ទៃផែនដី ហើយត្រូវបានកប់យ៉ាងរាក់ៗ។ ហើយឥឡូវនេះ ទីនោះមានក្លិនស្អុយជាខ្លាំង រហូតដល់គ្មានមនុស្សណាទៅយកដីនៅអាំម៉ូណៃហាឡើយ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមក។ ហើយគេបានហៅទីនោះថាជា ទីចោលស្ងាត់នៃកពួកនីហូរ ព្រោះពួកគេជាអ្នកកាន់តាមជឿនៃនីហូរ ដែលត្រូវគេសម្លាប់ចោល ហើយដែនដីទាំងឡាយរបស់គេនៅជាស្ងាត់សូន្យឈឹងតទៅ។
១២ហើយពួកលេមិនពុំបានមកធ្វើសង្គ្រាមជាមួយនឹងពួកនីហ្វៃទៀតទេ រហូតដល់ឆ្នាំទីដប់បួនក្នុងរជ្ជកាលនៃពួកចៅក្រមទៅលើប្រជាជននីហ្វៃ។ ម្ល៉ោះហើយ ប្រជាជននីហ្វៃមានសេចក្ដីសុខសាន្តតរៀងមកអស់រយៈបីឆ្នាំនៅលើអស់ទាំងដែនដី។
១៣ហើយអាលម៉ា និងអាមូលេក បានចេញទៅប្រកាសប្រាប់អំពីការប្រែចិត្តដល់ប្រជាជន នៅក្នុងកព្រះវិហារបរិសុទ្ធទាំងឡាយរបស់គេ និងនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយរបស់គេ និងនៅក្នុងខសាលាប្រជុំទាំងឡាយរបស់គេដែរ ដែលបានសង់ឡើងតាមរបៀបពួកសាសន៍យូដា។
១៤ហើយដរាបណាមានមនុស្សដែលចង់ស្ដាប់ពាក្យសម្ដីរបស់គេ គឺពួកនោះហើយដែលពួកគេបានរំលែកព្រះបន្ទូលនៃព្រះជារៀងរហូត ដោយមិនកយោគយល់ខាងអ្នកណាឡើយសោះ។
១៥ម្ល៉ោះហើយ អាលម៉ា និងអាមូលេកបានចេញទៅ ហើយព្រមទាំងមនុស្យជាច្រើនទៀតផង ដែលត្រូវបានរើសឡើងសម្រាប់ធ្វើកិច្ចការនេះ ក៏បានចេញទៅប្រកាសប្រាប់ព្រះបន្ទូលទូទៅអស់ទាំងដែនដី។ ហើយការតាំងសាសនាចក្រ ក៏កើតឡើងទូទៅទាំងដែនដី គឺនៅគ្រប់តំបន់ព័ទ្ធជុំវិញនៅក្នុងចំណោមប្រជាជននៃសាសន៍នីហ្វៃទាំងអស់។
១៦ហើយគ្មានការមិនស្មើកគ្នានៅក្នុងចំណោមពួកគេឡើយ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានស្រោចព្រះវិញ្ញាណទ្រង់មកលើអស់ទាំងផ្ទៃផែនដី ដើម្បីរៀបចំចិត្តគំនិតនៃកូនចៅមនុស្ស ឬក៏ដើម្បីរៀបចំខចិត្តគេឲ្យទទួលព្រះបន្ទូល ដែលនឹងត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងចំណោមពួកគេ នៅពេលដែលទ្រង់នឹងយាងមក —
១៧ដើម្បីកុំឲ្យគេរឹងទទឹងនឹងព្រះបន្ទូល ដើម្បីកុំឲ្យគេអាចទៅជាឥតជំនឿ ហើយដើរឆ្ពោះទៅរកការបំផ្លិចបំផ្លាញឡើយ តែដើម្បីឲ្យគេអាចទទួលព្រះបន្ទូលដោយសេចក្ដីអំណរវិញ ហើយដើម្បីឲ្យបានទៅដូចជាកមែកមួយ ដែលបានបំបៅជាប់ទៅនឹងខដើមទំពាំងបាយជូរពិត ដើម្បីឲ្យគេអាចចូលទៅក្នុងគសេចក្ដីសម្រាកនៃព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់គេបាន។
១៨ឥឡូវនេះ កពួកសង្ឃទាំងនោះ ដែលបានចេញទៅក្នុងចំណោមប្រជាជន ក៏បានប្រកាសទាស់នឹងការកុហក ខការបញ្ឆោត គការឈ្នានីស ការដណ្ដើម ការគំនុំ ការបង្អាប់ ការលួច ការប្លន់ ការបង្ខំ ការធ្វើឃាតកម្ម ការផិត និងការអាសអាភាសគ្រប់បែបយ៉ាង ដោយស្រែកប្រកាសសូមកុំឲ្យមានការអស់ទាំងនេះកើតឡើងឡើយ —
១៩ពួកគេបានពន្យល់ប្រាប់អំពីការណ៍ដែលជិតនឹងកើតឡើង មែនហើយ បានពន្យល់ប្រាប់អំពីកការយាងមកនៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ការរងទុក្ខ និងការសុគតរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងដំណើររស់ឡើងវិញនៃមនុស្សស្លាប់។
២០ហើយមនុស្សជាច្រើន បានសួរចង់ដឹងអំពីទីកន្លែង ដែលព្រះរាជបុត្រានៃព្រះនឹងយាងមក ហើយពួកគេត្រូវបានប្រាប់ថា ទ្រង់នឹងកលេចមកឲ្យពួកគេឃើញ ខបន្ទាប់ពីដំណើររស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ហើយប្រជាជនបានឮការណ៍នេះ ដោយសេចក្ដីអំណរ និងដោយសេចក្ដីរីករាយពន់ប្រមាណ។
២១ហើយឥឡូវនេះ បន្ទាប់ពីសាសនាចក្រត្រូវបានតាំងឡើងទូទៅអស់ទាំងដែនដីហើយ — ដោយមានកជ័យជម្នះលើអារក្ស ហើយព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ក៏ត្រូវបានប្រកាសប្រាប់នៅក្នុងភាពត្រឹមត្រូវនៅពាសពេញទាំងដែនដី ហើយព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ចាក់ព្រះពរទាំងឡាយរបស់ទ្រង់មកលើប្រជាជន — ម្ល៉ោះហើយ ក៏ចប់ឆ្នាំទីដប់បួនក្នុងរជ្ជកាលនៃពួកចៅក្រមទៅលើប្រជាជននីហ្វៃ៕