ចូរយើងមកសរសើរថ្វាយទ្រង់-និងផែនការ !
ក៏ដូចជាបងប្អូនជាច្រើនដែរ ស្វាមីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំស្រឡាញ់តន្ត្រីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសដ៏ពិសិដ្ឋអស់ពីដួងចិត្ត ។ ប្រសិនបើយើងធ្វើបញ្ជីនៃបទដែលយើងពេញចិត្ត បទដែលនៅជិតនឹងបទពិសេសជាងគេ នោះនឹងជាបទ « ចូរមកពួកអ្នកស្មោះត្រង់ » ។ ទំនុកបទដ៏ « រីករាយ » និង « សែនសប្បាយ » នេះបក់ដៃហៅយើងឲ្យ « ទៅ » « ឲ្យមើល » និង « សរសើរ » ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ—« ស្តេចនៃពួកទេវតា » ។១ ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា កាលនៅជាវិញ្ញាណក្នុងជីវិតមុនជីវិតលើផែនដី យើងរៀនពីផែនការសង្គ្រោះ យើងមិនគ្រាន់តែបានឃើញ និង សរសើរទ្រង់ឡើយ ប៉ុន្តែក៏បានស្រែកដោយអំណរ នៅពេលទ្រង់ស្ម័គ្រព្រះទ័យ ហើយថ្វាយព្រះអង្គទ្រង់យ៉ាងរាបទាបធ្វើជាអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងនោះ ។២ ក្នុងព្រះបន្ទូល៥ម៉ាត់ដ៏មានន័យបំផុត ដែលទ្រង់មានបន្ទូលយ៉ាងរាបសាគឺថា « ទូលបង្គំនេះទីនេះហើយ សូមបញ្ជូនទូលបង្គំចុះ »៣
ព្រមជាមួយនឹងសាវកពេត្រុស ប្រធាន ម៉នសុន បានដាស់តឿនយើងជាញឹកញាប់ឲ្យ « ប្រុងប្រៀបជានិច្ច … ដោយហេតុនៃសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់[ យើង ] រាល់គ្នា » ។៤ នៅពេលខ្ញុំចែកចាយអនុស្សាវរីយ៍ផ្ទាល់ខ្លួនមួយចំនួន ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកអាចឃើញ ហេតុផល ដែលខ្ញុំមានសង្ឃឹមលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ លើ « ព្រះ [ ជាព្រះវរបិតាអស់កល្បជានិច្ច ដែល ] ស្រឡាញ់មនុស្សលោកយ៉ាងខ្លាំង ដែលទ្រង់បានប្រទានបុត្រាបង្កើតតែមួយរបស់ទ្រង់ »៥ និងទៅលើផែនការនៃសុភមង្គលដ៏ឥតខ្ចោះ និង រុងរឿងរបស់ព្រះវរបិតា ។
អនុស្សាវរីយ៍បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ទីមួយ
កាលខ្ញុំមានអាយុ ១៤ ឆ្នាំ ក្រុមគ្រួសាររបស់យើងរស់នៅ ប្រទេសនូវែល សេឡង់ ។ ឪពុករបស់ខ្ញុំជាយុវជនក្នុងវ័យ ៣០ ឆ្នាំ ពេលគាត់ត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើជាប្រធានបេសកកម្ម ។
បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់បានចូលមកដល់ បងប្អូនប្រាំនាក់របស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំ កំពុងព្យាយាមស៊ាំនឹងផ្ទះថ្មីរបស់យើង ដែលនៅឆ្ងាយពីផ្ទះចាស់ ។ វាជាឧបសគ្គមួយសម្រាប់ខ្ញុំ— ដែលជាយុវវ័យពុំទាន់ដឹងក្ដី— ដែលត្រូវឃ្លាតឆ្ងាយពីផ្ទះ មិត្តភក្តិ និង ក្រុមគ្រួសារ ។ ខ្ញុំព្រួយបារម្ភ នឹករលឹកទស្សនីយភាពដែលធ្លាប់ឃើញ សំឡេង និង ពិធីអបអរសារទនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់— តន្រ្តី ភ្លើងលម្អ ដើមគ្រីស្ទម៉ាស់ ព្រិល និង ជាពិសេសក្រុមគ្រួសារ ។ ខ្ញុំនឹកដល់បងប្អូនជីដូនមួយ និង មីង ពូ ជាទីស្រឡាញ់ ដែលខ្ញុំដឹងថា មិនយូរប៉ុន្មាន ពួកគេនឹងជួបជុំគ្នានៅផ្ទះលោកតា ឃែរ នៅក្នុងទីក្រុងសលត៍ លេក សម្រាប់ពិធីជប់លៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសប្រចាំឆ្នាំរបស់គ្រួសារឃែរ ។
នៅល្ងាចមុនថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ឆ្នាំ ១៩៦៦។ ខ្ញុំបានចូលរួមនឹងគ្រួសារខ្ញុំ និងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដោយស្ទាក់ស្ទើរសម្រាប់រាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារនៅផ្ទះបេសកកម្ម ដោយបញ្ចុះបញ្ចូលថា ជាការជួបដ៏ល្អបំផុត តែវាជាការជំនួសពិធីជប់លៀងក្នុងគ្រួសារ ឃែរ ដោយសោះកក្រោះ ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកផ្ទះយ៉ាងខ្លាំង ។ ខ្ញុំនឹកចាំមិនច្បាស់ថាទូរសព្ទរោទិ៍នៅពេលណាទេ ប៉ុន្តែទូរសព្ទនោះបានផ្លាស់ប្តូរដួងចិត្តយុវវ័យខ្ញុំមួយរំពេច ដែលពេញដោយក្តីអាណិតអាសូរ ដល់ឪពុកជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ និងមានវិប្បដិសារីដែលមុននេះគិតតែពីចំណូលចិត្តខ្លួនឯង។
ទូរសព្ទពីលោកពូរបស់ខ្ញុំឈ្មោះ ចូ បានប្រាប់យើងថា លោកតា ឃែរ ជាទីស្រឡាញ់ លោកជាមនុស្សមិនអាត្មានិយម ឧស្សាហ៍ព្យាយាម ជាអ្នកដែលគោរពសេចក្តីសញ្ញា ទើបតែដាច់សសៃឈាមនៅក្នុងខួរក្បាលយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយកំពុងដេកសន្លប់នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ។ អនុស្សាវរីយ៍ទាំងឡាយបានផុសក្នុងគំនិតខ្ញុំដូចជា ម៉ាស៊ីនថត មានទាំងដូរតន្រ្តី អយ្យកោរីករាយជាទីស្រឡាញ់របស់យើងទាំងអស់គ្នា ! ពេលគាត់ត្រឡប់មកពីកន្លែងទូរសព្ទវិញ ខ្លួនឪពុកខ្ញុំញ័រ ប៉ុនែ្តលោកបានទប់ខ្លួន តម្រង់ខ្លួន ហើយបានថ្លែងទីបន្ទាល់ដោយក្លៀវក្លា អំពីផែនការព្រះបិតា និងសេចក្តីជំនឿរបស់លោកទីលើតួនាទីដ៏សំខាន់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងផែនការនោះ ។ ទីបន្ទាល់របស់លោកបានប៉ះដួងចិត្តដែលកំពុងឈឺចាប់ទ្វេដងរបស់ខ្ញុំ ។
អ្វីដែលគួរឲ្យស្តាយគឺលោកតាមិនបានជាសះស្បើយទេ ។ លោកបានទទួលមរណៈភាពនៅថ្ងៃបន្ទាប់ ។ វាជាថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសនៅ នូវែល សេឡង់ ប៉ុន្តែជាល្ងាចមុនថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ជាថ្ងៃដែលលោកតាចូលចិត្តជាងគេពេញមួយឆ្នាំ នៅទីក្រុង សលត៍ លេក ។ មរណភាពរបស់លោកគឺជាបទពិសោធន៍ទីមួយនៃការបាត់បង់មនុស្សជិតដិត និងជាទីស្រឡាញ់ចំពោះខ្ញុំ ។ ទោះបីជាខ្ញុំមានទុក្ខព្រួយដោយការបាត់បង់លោកក្តី តែខ្ញុំបានទទួលពរជ័យ និង ការលួងលោមដោយចំណេះដឹងអំពីផែនការសុភមង្គលដ៏រុងរឿងរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍អះអាងថា ខ្ញុំនឹងជួបលោកតាម្តងទៀត បើខ្ញុំរស់នៅតាមគំរូគាត់ ។ ពេលខ្ញុំនៅក្មេងនោះ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំមិនបានយល់ពេញលេញទេ អំពីផ្នែកដ៏សំខាន់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ពលិកម្មធួនរបស់ទ្រង់ ដែលបានដើរតួ ដើម្បីធ្វើឲ្យការណ៍គ្រប់យ៉ាងអាចកើតមាន សម្រាប់ខ្ញុំ ដើម្បីត្រឡប់ទៅជួបជុំនឹងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ នៅថ្ងៃណាមួយនោះ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងល្មមដែលអាចធ្វើឲ្យខ្ញុំ រីករាយនៅក្នុងផែនការនោះ ។ ខ្ញុំដឹងល្មមដើម្បីគោរពបូជាទ្រង់ ដើម្បីរៀបចំពិធីក្នុងថ្ងៃប្រសូត្ររបស់ទ្រង់ ។
ចាប់តំាងពីថ្ងៃគ្រីស្ទម៉ាសជាយូរនោះមក ខ្ញុំបានរៀនបន្ថែមពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើង ។ ប្រធាន ហារ៉ូល ប៊ី លី បានបង្រៀនថា ៖ « ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ…បានយាងមកទីនេះក្នុងនាមជាព្រះរាជបុត្រាសំណព្វតែមួយគត់ ដើម្បីបំពេញបេសកកម្ម ដើម្បីក្លាយជាកូនចៀមដែលត្រូវគេសម្លាប់ ពីមុនកំណើតលោកិយ៍មក ដើម្បីនាំមកនូវផែនការនៃ សេចក្តីសង្គ្រោះដល់មនុស្សជាតិទាំងអស់ ។ តាមរយៈការប្រទានជីវិតរបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានបើកទ្វារ… និង បង្រៀនអំពីវិធីដែលយើងអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ …គឺព្រះយេស៊ូវ នៅក្នុងសេចក្តីថ្កុំថ្កើងនៃទ្រង់ » ។៦
អនុស្សាវរីយ៍បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស ទី ២
បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសនាឆ្នាំ ១៩៨៤ គឺជាអនុស្សាវរីយ៍ដ៏សែនឈឺចាប់ មួយទៀត ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែមានអំណរគុណចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏រុងរឿង ។ កាលនោះខ្ញុំមានអាយុ ៣២ ឆ្នាំ បានរៀបការស្វាមីស្មោះត្រង់ ជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ និងធ្វើជាម្តាយនៃកូនតូចៗជាទីស្រឡាញ់បួននាក់ មានអាយុបីឆ្នាំដល់ដប់ឆ្នាំ ។ ប្រាំមួយសប្តាហ៍មុនបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស យើងបានទទួលដំណឹងពីវេជ្ជបណ្ឌិតដ៏រន្ធត់យ៉ាងខ្លាំង ដែលគាត់ប្រាប់អំពីរោគវិនិច្ឆ័យអំពីជំងឺមហារីក ។ ក្រេក និង ខ្ញុំបានមើលមុខគ្នា ទាំងមិនជឿ យើងទាំងពីរនាក់ប្រឹងទប់ទឹកភ្នែក ព្រមទាំងងឿងឆ្ងល់ថា តើអនាគតនឹងទៅជាយ៉ាងណា ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តីអារម្មណ៍បន្ទាប់នោះគឺផ្អែមល្ហែមណាស់ « សេចក្តីសុខសាន្ត… ដែលហួសលើសពីអស់ទាំងគំនិត» ៧ ពីព្រោះតែសេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងលើផែនការរបស់ព្រះវរបិតា ។
ទោះបីជា ក្រេក បានបម្រើជាប៊ីស្សពនៅក្នុងវួដរបស់យើងនាពេលនោះក្តី យើងមានបំណងចែកចាយដំណឹងនេះតែជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់យើងប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីរក្សាអ្វីគ្រប់យ៉ាងក្នុងសភាពធម្មតាតាមដែលអាចធ្វើទៅបានដើម្បីកូនតូចៗរបស់យើង ។ ក្នុងអំឡុងពេលប្រាំមួយសប្តាហ៍មុនបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នោះ ខ្ញុំបានបើកឡានឆ្លងកាត់ព្រិល និង ទឹកកកស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃទៅទទួលការព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ—ខណៈពេលដែលម្តាយ និង ប្អូនស្រីចិត្តល្អទាំងឡាយ ដាក់វេនគ្នាជួយកិច្ចការផ្ទះ ។ វាគឺជាគ្រានៃការសាកល្បង ប៉ុន្តែពេលខ្ញុំគិតពីគ្រីស្ទម៉ាស់នោះវិញ ខ្ញុំមិនអាចរកពាក្យអ្វីមកថ្លែង អំពីការដឹងគុណដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់ខ្ញុំចំពោះពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង « ផែនការនៃការប្រោសប្រណីរបស់ព្រះបង្កបង្កើត… » ។៨
ខ្ញុំអាចយល់ពីជីវិតដែលងាយប្រេះស្រាំនេះជាងគ្រាមុន នោះផែនការនៃសុភមង្គលរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រែក្លាយជារឿងផ្ទាល់ខ្លួនកាន់តែខ្លាំង ។ គ្រីស្ទម៉ាសឆ្នាំនោះមានភាពខុសប្លែក ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្វីគ្រប់យ៉ាងពីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ រឿងមួយដែលសំខាន់បំផុតចំពោះខ្ញុំគឺអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្ប ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ និងសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្ញុំ ព្រមទាំងទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងផែនការរបស់ទ្រង់ ។
ថ្ងៃមួយពេលដែលខ្ញុំកំពុងសម្រាកនៅផ្ទះ ខ្វាយខ្វល់អំពីអនាគតកូនតូចៗទាំងបួននាក់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានបើក ទស្សនាវដ្តី Friend ហើយទំនុកតន្រ្តីមួយដែលបានទាក់ភ្នែកខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានអង្គុយចុះលេងព្យាណូ ហើយខ្ញុំបានហូរទឹកភ្នែក ពេលខ្ញុំច្រៀង ហើយដឹងពីសារនៃបទចម្រៀងនោះបានចាក់ទម្លុះដួងចិត្តដ៏ទន់ភ្លន់របស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំមិនត្រឹមតែបង្រៀនចម្រៀងនេះដល់កុមារនៅក្នុងថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សាមួយរយនាក់នៅក្នុងវួដរបស់យើង ដែលខ្ញុំបម្រើជាអ្នកដឹកនាំតន្រ្តីអង្គការបឋមសិក្សាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់ជាងនេះគឺបង្រៀនដល់កូនៗទាំងបួននាក់ដ៏មានតម្លៃ ដែលរស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់យើងផងដែរ ។
តើព្រះបិតាអាចប្រាប់លោកិយ៍ ពីក្តីស្នេហ៍របៀបណា?
ទ្រង់បញ្ជូនបុត្រាទ្រង់ ទារកមេត្រី និង បរិសុទ្ធ។
តើបិតាបង្ហាញផ្លូវដល់យើង ដើរក្នុងលោកិយយ៉ាងណា?
ទ្រង់បញ្ជូនបុត្រា ឲ្យយាងនឹងមនុស្ស ដើម្បីយើងស្គាល់។
តើបិតាប្រាប់លោកិយ ពីពលកម្មពីក្តីស្លាប់យ៉ាងណា?
ទ្រង់បញ្ជូនបុត្រាឲ្យសុគត ជួសយើងហើយរស់ឡើងវិញ។
ព្រះបិតាចង់ប្រាប់អ្វីពីយើង? តើគម្ពីរប្រាប់ពីអ្វី?
ចូរជឿសង្ឃឹម រស់ដូចបុត្រទ្រង់ ជួយអ្នកដទៃតាមផ្លូវ។
តើទ្រង់សុំអ្វី? រស់ដូចបុត្រទ្រង់។ 9
ចម្រៀងដ៏បំផុសគំនិតនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំមើលឃើញ ពីរបៀប ដែលខ្ញុំអាចបង្ហាញព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំនូវគារវភាព ចំពោះព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ និង ផែនការរបស់ទ្រង់ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាទោះបីជាខ្ញុំមិនមានឱកាសមើលឃើញកូនរបស់ខ្ញុំធំពេញវ័យក្តី ប្រសិនបើពួកគេអាចដឹង អាចយល់ ហើយរស់នៅតាមគោលលទ្ធិដ៏សាមញ្ញតែមានន័យ នៅក្នុងចម្រៀងដ៏ពិសិដ្ឋនេះ នោះពួកគេអាចប្រែក្លាយជាសិស្សពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទហើយ ។
មានវិញ្ញាណពិសេសបានហោះលើដំបូលផ្ទះរបស់យើងក្នុងឆ្នាំនោះ ប្រទានពរដល់យើងនូវភាពសុខសាន្ត និង សេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកដែលខ្ញុំនឹងមិនអាចបំភ្លេចបានឡើយ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាកូនរបស់យើងត្រូវបានផ្តល់ឲ្យនូវស្មារតីពិសេសនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសដ៏ពិសិដ្ឋនោះ ។ តាំងពីនោះមក ពួកគេសម្តែងប្រសូតកម្មយ៉ាងមានគារវភាព យ៉ាងស្ងប់ស្ងែង និងដោយក្តីស្រឡាញ់ លើសឆ្នាំណាៗក្នុងវ័យដ៏ក្មេងខ្ចីរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលយើងមានក្តីឈឺចាប់ក្នុងស្ថានភាពនានា នោះយើងហាក់ដូចជាទទួលអារម្មណ៍បញ្ជាក់ខាងវិញ្ញណកាន់តែជិតស្និទ នៅពេលយើងសញ្ជឹងគិត ហើយថ្លែងអំណរគុណដល់អំណោយនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើង និង ផែនការសង្គ្រោះដ៏មហិមារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
ជារឿយៗខ្ញុំតែងឆ្ងល់ពីរបៀបដែលមនុស្សអាចរស់នៅដោយគ្មានក្ដីសង្ឃឹមដែលកើតមានមកពីការយល់ពីផែនការសង្គ្រោះ ហើយតួនាទីដ៏សំខាន់នៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងផែនការនោះ ។ ខ្ញុំសូមបន្ថែមទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំដោយអំណរគុណ ចំពោះទីបន្ទាល់របស់ព្យាការីជាទីស្រឡាញ់របស់យើង គឺប្រធានថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ដែលបានថ្លែងប្រកបដោយអំណាចថា ៖ « ទ្រង់ដែលបានដោះលែងយើងចេញពីសេចក្តីស្លាប់ដ៏អស់កល្ប គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់គឺជាគ្រូបង្រៀនអំពីសេចក្តីពិត—ប៉ុន្តែទ្រង់គឺលើសពីគ្រូបង្រៀនទៅទៀត ។ ទ្រង់ជាគំរូអំពីជីវិតដ៏ល្អឥតខ្ចោះ—ប៉ុន្តែទ្រង់គឺលើសពីគំរូទៅទៀត ។ ទ្រង់គឺជាគ្រូពេទ្យដ៏អស្ចារ្យ—ប៉ុន្តែទ្រង់គឺលើសពីគ្រូពេទ្យទៅទៀត ។ ទ្រង់សង្គ្រោះមនុស្សលោក ‹ ដែលចាញ់សង្គ្រាម › ទ្រង់គឺពិតជាអង្គសង្គ្រោះ នៃពិភពលោក ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ក្សត្រនៃមេត្រីភាព ព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃ អ៊ីស្រាអ៊ែល— ជាព្រះអម្ចាស់ដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ— ទ្រង់បាន ប្រកាសថា៖ « យើងជាដើម ហើយជាចុង យើងជាអង្គដែលមានព្រះជន្មរស់នៅ យើងជាអង្គដែលត្រូវបានស្លាប់ យើងជាព្រះគាំទ្ររបស់អ្នកជាមួយព្រះវរបិតា » ។ [គ និង ស ១១០:៤] » ។១០
ពេលដែលយើងពិចារណា អំពីការរងទុក្ខដែលពុំអាចថ្លែងបានសម្រាប់យើង ប្រាកដណាស់ ទ្រង់បានមានបន្ទូលនូវពាក្យដ៏សោយសៅបំផុតចំនួនប្រាំម៉ាត់ ថា ៖ « អ្នករាល់គ្នាចង់ថយទៅដែរឬ ? »១១ នៅពេលមានគ្រាលំបាក យើងអាចជ្រើសបែរចេញពីទ្រង់ ហើយពុះពារការលំបាកនោះតែឯង ឬ យើងអាចជ្រើសបែរទៅរកទ្រង់ និង ផែនការរបស់ព្រះវរបិតា ដោយឃើញថាយើងនឹងមិនរងទុក្ខ « នូវសេចក្តីវេទនាដោយប្រការណាមួយឡើយ លើកលែងតែការណ៍នោះត្រូវបានលេបទៅក្នុងសេចក្តីអំណរនៃព្រះគ្រីស្ទ » ។១២ ខ្ញុំអធិស្ឋានថាយើងគ្រប់គ្នានឹងទទួលនូវការអញ្ជើញតាមទំនុកតម្កើងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសដ៏ពិសិដ្ឋនេះថា « ចូរមកថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ » និង ព្រះវរបិតាសួគ៌នូវផែនការដ៏រុងរឿង និង ឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ ! នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។