İsa Mesih’e Dönüşümüzü Derinleştirme
Kutsal yazılar ve Tanrı hakkındaki bilgimiz, çoğu zaman kıymetini bilmediğimiz armağanlardır. Gelin bu nimetlerin değerini bilelim.
Güzel mesajınız için çok teşekkür ederim, Yaşlı Nielson. Buna ihtiyacımız vardı.
Sevgili kardeşlerim, Başkan Russell M. Nelson kısa süre önce bize şöyle öğretti: “Herhangi bir şeyi iyi yapmak gayret gerektirir. İsa Mesih’in gerçek bir öğrencisi olmak bir istisna değildir. O’na olan inancınızı ve güveninizi artırmak gayret gerektirir.” Onun İsa Mesih’e olan inancımızı arttırmamız için bize verdiği tavsiyeleri arasında, ilgili öğrenciler olmamız, Mesih’in görevini ve hizmetini daha iyi anlamak için kendimizi kutsal yazılara vermemiz vardır. (Bkz. “Mesih Dirildi; O’na İnanç Dağları Yerinden Oynatır,” Liyahona, Mayıs 2021, 103.)
Mormon Kitabı’nda kutsal yazıların Lehi’nin ailesinin önemli bir parçası olduğunu öğreniyoruz, öyle oldu ki Nefi ve kardeşleri pirinç levhaları almak için Yeruşalim’e geri döndüler (bkz. 1. Nefi 3-4).
Kutsal yazılar, tıpkı Liyahona’nın Nefi ve babası için yaptığı gibi, Tanrı’nın bizim için olan isteğini açığa çıkarır. Nefi yayını kırdıktan sonra, yiyecek bulmak için nereye gitmesi gerektiğini bilmeye ihtiyacı vardı. Babası Lehi Liyahona’ya baktı ve yazılanları gördü. Nefi, iğlerin gösterdikleri inanç, gayret ve dikkate göre çalıştığını gördü. Ayrıca açıkça okunabilen ve Rab’bin yolları hakkında onlara akıl veren bir yazı da gördü. Rab’bin küçücük şeylerle ne büyük işler yapabileceğinin farkına vardı. Liyahona’nın verdiği talimatlara itaat etti. Dağın tepesine çıktı ve yiyecek yokluğundan dolayı çok acı çeken ailesi için yiyecek buldu. (Bkz. 1. Nefi 16:23-31.)
Bana öyle geliyor ki, Nefi kendisini kutsal yazılara adamış bir öğrenciydi. Nefi’nin kutsal yazılardan sevinç duyduğunu ve yüreğiyle onları derin derin düşündüğünü ve onları çocuklarının öğrenmesi ve yararlanması için yazdığını okuruz (bkz. 2. Nefi 4:15–16).
Başkan Russell M. Nelson şöyle söyledi:
“Eğer biz ‘Mesih’in sözleriyle [kendimize] ziyafet çekip ileriye doğru [atılırsak] ve sonuna kadar [dayanırsak], … sonsuz hayata [kavuşacağız]’ (2. Nefi 31:20).
“Ziyafet çekmenin tatmaktan daha ileri bir anlamı vardır. Ziyafet çekmek tadına varmak anlamına gelir. Biz, keyifli bir keşif ve sadık bir itaatkarlık ruhuyla kutsal yazıları çalışarak bunun tadına varabiliriz. Biz Mesih’in sözleriyle kendimize ziyafet çektiğimizde onlar, ‘insan yüreğinin levhalarına’ yerleşir [2. Korintliler 3:3]. Onlar doğamızın ayrılmaz bir parçası olurlar” (“Living by Scriptural Guidance,” Liyahona, Ocak 2001, 21).
Eğer Ruhlarımız Kutsal Yazılardan Sevinç Duyuyorsa, Yapacağımız Bazı Şeyler Nelerdir?
Perdenin her iki tarafında İsrail’in bir araya toplanmasına katılma arzumuz artacaktır. Ailemizi ve arkadaşlarımızı görevlileri dinlemeye davet etmemiz normal ve doğal olacaktır. Biz layık olacağız ve tapınağa mümkün olduğunca sık gitmek için geçerli bir tapınak tavsiye belgemiz olacak. Atalarımızın isimlerini bulmaya, hazırlamaya ve tapınağa göndermeye çalışacağız. Rab ile antlaşmalarımızı yenilemek için her Pazar kiliseye giderek, Rab’bin sofrasından yiyip içmeye layık bir şekilde katılırken, Şabat gününü kutsal tutmaya sadık kalacağız. Tanrı’nın ağzından çıkan her söze göre yaşayarak antlaşma yolunda kalmaya azmedeceğiz (bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 84:44).
Rab’bin İşlerinden Sevinç Duymanız Sizin İçin Ne Anlama Geliyor?
Kutsal yazılardan sevinç duymak, bilgiye aç olmak ve susamaktan daha fazlasıdır. Nefi hayatı boyunca büyük bir sevinç yaşadı. Fakat, zorluklarla ve üzüntülerle de karşı karşıya kaldı (bkz. 2. Nefi 4:12–13). “Buna rağmen,” o, “kime güvenmiş olduğumu biliyorum” dedi. (2. Nefi 4:19). Biz kutsal yazıları incelerken, Tanrı’nın kurtuluş ve yüceliş planını daha iyi anlayacağız ve günümüz peygamberlerin vaat ve kutsamalarında olduğu gibi O’nun kutsal yazılarda bize verdiği vaatlere güveneceğiz.
Bir öğleden sonra, eşim ve ben bir arkadaşımın evine davet edildik. Onların yedi yaşındaki oğulları David [Davut], Kutsal Kitap’taki Davut ve Golyat’ın hikayesini hiç duymamıştı ve dinlemek istedi. Ben hikayeyi anlatmaya başladığımda, Davut’un, inancıyla ve İsrail’in Tanrısı’nın adıyla, elinde kılıç olmadan, bir sapan ve bir taşla Filistli’yi yaralayıp öldürmesinden çok etkilendi (bkz. 1. Samuel 17).
Kocaman kara gözleriyle bana bakarak kararlı bir şekilde, “Tanrı kimdir?” diye sordu. Ona, Tanrı’nın Cennetteki Babamız olduğunu ve kutsal yazılardan O’nun hakkında öğrendiğimizi açıkladım.
Daha sonra bana, “Kutsal yazılar nedir?” diye sordu. Ona, kutsal yazıların Tanrı’nın sözü olduğunu ve kutsal yazılarda Tanrı’yı daha iyi tanımasına yardımcı olacak güzel hikayeler bulabileceğini söyledim. Annesinden evinde bulunan Kutsal Kitap’ı kullanmasını ve hikayenin tamamını okumadan David’in uyumasına izin vermemesini istedim. O bu hikayeyi dinlerken çok sevinç duydu. Kutsal yazılar ve Tanrı hakkındaki bilgimiz, çoğu zaman kıymetini bilmediğimiz armağanlardır. Gelin bu nimetlerin değerini bilelim.
Genç bir bey olarak misyonda hizmet ederken, kutsal yazıları öğretmemizin birçok insanın hayatının değiştirdiğini gözlemledim. Kutsal yazıların içindeki gücün ve bunların bizim hayatımızı nasıl değiştirebileceklerinin farkına vardım. İade edilmiş sevindirici haberi öğrettiğimiz her kişi, farklı ihtiyaçları olan benzersiz insanlardı. Kutsal yazılar, evet, kutsal peygamberler tarafından yazılan peygamberlikler, onları Rab’be iman etmeye ve tövbe etmeye yöneltti ve yüreklerini değiştirdi.
Onlar, ihtiyaç duydukları şeyler için ilham, yönlendirme, teselli, güç ve cevap aldıkça, kutsal yazılar onları sevinçle doldurdu. Birçoğu hayatlarında değişiklik yapmaya karar verdi ve Tanrı’nın emirlerini tutmaya başladı.
Nefi bizi Mesih’in sözlerinden sevinç duymaya teşvik eder, çünkü Mesih’in sözleri bize yapmamız gereken her şeyi bildirecektir (bkz. 2. Nefi 32:3).
Sizleri, kutsal yazıları araştırmak için kalıcı bir plana sahip olmaya davet ediyorum. Gelin, Beni Takip Edin, sevindirici haberi öğretmek ve öğrenmek, İsa Mesih’e olan dönüşümüzü derinleştirmek ve O’nun gibi olmamıza yardım etmek için sahip olduğumuz harika bir kaynaktır. Sevindirici haberi çalıştığımızda, sadece yeni bilgi aramayız; aksine “yeniden yaratılmış” hale gelmeyi isteriz (2. Korintliler 5:17).
Kutsal Ruh bizi hakikate yönlendirir ve bize hakikat hakkında tanıklık eder (bkz. Yuhanna 16:13). O, zihinlerimizi aydınlatır, anlayışımızı yeniler ve tüm hakikatlerin kaynağı olan Tanrı’dan gelen vahiy ile yüreklerimize dokunur. Kutsal Ruh yüreklerimizi temizler. O, bize hakikate göre yaşama arzusu için ilham verir ve bize bunun yollarını fısıldar. “Kutsal Ruh, … size her şeyi öğretecektir” (Yuhanna 14:26).
Kurtarıcımız, Peygamber Joseph Smith’e vahiy ettiği sözlerle ilgili olarak şunları söyledi:
“Bu sözler insanlardan ya da bir insandan değil, ama benden gelmektedir; …
“Çünkü onları size konuşan benim sesimdir; çünkü onlar Ruhum aracılığıyla size verilmiştir, …;
“Bu nedenle, sesimi duyduğunuza ve sözlerimi bildiğinize tanıklık edebilirsiniz” (Öğreti ve Antlaşmalar 18:34–36).
Kutsal Ruh’un yoldaşlığını aramalıyız. Bu amaç, bizim kararlarımızı yönetmelidir ve bizim düşüncelerimize ve eylemlerimize kılavuzluk etmelidir. Ruh’un etkisini davet eden her şeyi aramalı ve bu etkiden saptıran her şeyi reddetmeliyiz.
Tanıklık ederim ki, İsa Mesih Cennetteki Babamız’ın sevgili Oğlu’dur. Kurtarıcı’mı seviyorum. O’nun kutsal yazıları ve yaşayan peygamberleri için minnettarım. Başkan Nelson, O’nun peygamberidir. İsa Mesih’in adıyla, amin.