‘Hoe moet ik reageren als mijn vrienden zeggen dat niemand God kan zien?’

Alma leerde dat ieder aspect van de natuur door de oneindige complexiteit en harmonie ervan van een oppermachtige Schepper getuigt (zie Alma 30:44). Dit is een mooie gelegenheid voor je om tot je vrienden te getuigen dat je zijn aanwezigheid dagelijks door de Heilige Geest kunt ervaren. Je kunt ook uitleggen dat we God niet hoeven te zien om te geloven dat Hij er is. Daarom hebben we ook geloof. Als we Hem konden zien, zouden we niet veel moeite hoeven doen om Hem te geloven en te volgen. Er komt een tijd dat we Hem aan de andere kant van de sluier zullen zien. Tot die tijd is je geloof genoeg om zijn hand in je leven met geestelijke ogen te zien.

Een kamergenoot vroeg me eens hoe ik kon geloven in iets wat ik niet kon zien. Ik antwoordde dat ik de Heilige Geest kon voelen, die tot mij getuigt dat God me kent. Dat versterkt mijn geloof en geeft me gemoedsrust. Ik kan Hem niet zien, maar ik weet dat Hij mij liefheeft omdat ik geloof heb en zijn Geest voel.

Maar weinig mensen op aarde hebben God gezien, toch raakt het iedereen. We zien alles wat Hij heeft geschapen, alle zegeningen die Hij ons geeft, en we kunnen allemaal zijn liefde ervaren. Die voel ik vooral wanneer ik mijn getuigenis geef. Zolang we onze ogen en ons hart openen, zien we God overal om ons heen en ook in elkaar, als kinderen van Hem.

Als mijn klasgenoten me vragen waarom ik in God geloof terwijl ik Hem nooit heb gezien, leg ik uit dat we God niet hebben gezien omdat de tijd nog niet is aangebroken om Hem te zien. Na de opstanding zullen we voor Hem komen te staan en geoordeeld worden (zie LV 137:9). Daarna geef ik ze mijn getuigenis en zeg ik dat geloven vertrouwen en hoop inhoudt. Als zij geloof hebben, zullen ze God zien zoals ik Hem zie — met de ogen van mijn hart.

Op een dag gaven mijn collega en ik les aan een echtpaar. We vertelden hun dat de Vader en de Zoon aan Joseph Smith waren verschenen in antwoord op zijn gebed. De man zei dat niemand God kon zien. Precies op dat moment ging het alarm van mijn horloge af: het was tijd om naar huis te gaan. We gingen die dag weg zonder op die uitspraak in te gaan.

De volgende dag las ik de volgende tekst in de Bijbel: ‘Indien onder u een profeet is, dan maak Ik, de Here, Mij in een gezicht aan hem bekend’ (Numeri 12:6). Ik wist dat deze tekst die broeder zou helpen geloven.

Bij ons volgende bezoek spraken we over profeten. Ik liet hem de schrifttekst zien en zijn gelaat veranderde. Hij zei met tranen in de ogen: ‘Het is waar. Er zijn mensen die God kunnen zien.’ We vertelden hem later over profeten in het Boek van Mormon die God hebben gezien, en hij wist dat het waar was.

Normaliter zien we God niet, maar je kunt zijn Geest voelen. Hij wil dat je Hem leert kennen door in de Schriften te lezen en geloof in Hem te oefenen. Als je geloof in Hem hebt, hoef je Hem niet te zien om te weten wie Hij is en dat Hij bestaat. Profeten, zoals Mozes en Joseph Smith, die God werkelijk hebben gezien, moesten van gedaante veranderen om Hem te zien.

Een vriendin van mij stelde me die vraag ook eens, en ik vroeg haar hoe ze aan dat idee kwam. Ze zei dat iemand haar dat in de Bijbel had laten zien. Ik moest toen denken aan Johannes 1:18, waarin inderdaad staat dat niemand God ooit heeft gezien. Maar ik moest ook denken aan andere teksten in de Bijbel die ik op seminarie had geleerd en waarin staat dat mensen zoals Mozes en Jakob, vervuld van de Heilige Geest, God hebben gezien. Ik kon mijn vriendin dan ook vol vertrouwen antwoorden en mijn getuigenis geven.