Fırtınaları Durduracak Cesaret

Çadır kazığımın Genç Bayanlar kampının ikinci gecesinde şiddetli bir fırtına ve bir hortum çıktı. [Kilise] mahallemden 24 genç kız bu kampa iki liderle katılmıştı ve hepimiz güvenliğimiz için bir küçük dağ evine sığmak zorunda kaldık. Yağmur çok kuvvetli bir şekilde yağıyor ve rüzgar daha da şiddetleniyordu. Kendime durmadan çadır kazığı başkanımızın daha önce ettiği duayı hatırlattım. Mahalle üyeleri olarak dağ evimizde grup duası ettik; ben de kendi kişisel duamı ettim.

Kızların çoğu korkmuştu, sebebini de anlamak zor değildi. Kaldığımız dağ evi çok sağlam değildi ve bir ırmağın çok yakınındaydık. 20 dakika içinde fırtına o kadar kötüleşti ki çadır kazığımdan olan herkes mahalle dağ evlerinden kaçıp daha yüksek bir arazide bulunan yardımcıların kaldığı dağ evlerine geçti. Çadır kazığı başkanım başka bir dua etti ve hepimiz birbirimizi teselli etmeye çalışmak için ilahiler, İlköğretim şarkıları ve kamp şarkıları söyledik. Evet, korkmuştuk, ama her şeyin iyi olacağını hissediyorduk. Yarım saat sonra mahallemizin kaldığı dağ evlerine geri dönebildik.

Daha sonra o geceki hortumla ilgili şunu öğrendik. Hortum bölünüp iki farklı fırtınaya dönüşmüştü. Fırtınalardan biri sağımızdan, diğeri de solumuzdan geçmişti. Bizim bulunduğumuz yer fırtınanın etkisini gösterdiği bölge bile değildi!

Biliyorum ki Tanrı o gece bizim dualarımızı duymuştu ve bizi fırtınanın en tehlikeli kısmından korumuştu. Bir hortum Tanrı istemedikçe neden ikiye bölünür? Biliyorum ki hayatın fırtınaları çıktığında, biz her zaman Cennetteki Baba’ya dua edebiliriz ve O bizi işitip dualarımıza cevap verecektir; O sağ salim kurtulabilmemiz için bize cesaret verecek ve bizi koruyacaktır.